Παλιές φωτογραφίες της Ελλάδας.

Το έθιμο της Γκαμήλας στην Λαμία. Δύο τρεις άντρες προσποιόντουσαν την καμήλα κάτω από χρωματιστά κιλίμια, φλοκάτες και κουβέρτες. Η πολύχρωμη καμήλα χόρευε στον σκοπό που έπαιζαν τα κλαρίνα και τα ταμπούρλα. Τρέλα.
Δεκαετία 50
Γκαμήλα-2.jpg

Δεκαετία του 90
Γκαμήλα.jpg
 
Το έθιμο της Γκαμήλας στην Λαμία. Δύο τρεις άντρες προσποιόντουσαν την καμήλα κάτω από χρωματιστά κιλίμια, φλοκάτες και κουβέρτες. Η πολύχρωμη καμήλα χόρευε στον σκοπό που έπαιζαν τα κλαρίνα και τα ταμπούρλα. Τρέλα.
Δεκαετία 50
Προβολή συνημμένου 225155

Δεκαετία του 90
Προβολή συνημμένου 225156
Πωπω απ' την πόλη μου πολύ παλιό έθιμο όντως
 
(788) H οδός του Γουά Κονσταντέν (με όσο πιο γαλλική πγοφογά μπογώ) είναι η Βενιζέλου. Το κτήριο επί της Γουά, νυν Βενιζέλου, με τις κολώνες, αριστερά, υπάρχει ακόμα. Πανέμορφο και εντυπωσιακό. Πρέπει να ανήκει σε παλιά εβραϊκή οικογένεια, χωρίς να είμαι σίγουρος.

(786) Όλα αυτά τα σπιτούδια μετά το σεισμό του 1978 εξαφανίστηκαν. Ξεκαθάρισε η κουρελαρία και άνοιξε και συμμαζεύτηκε κάπως η περιοχή. Προλαβαίνοντας αντιρρήσεις, μπορεί να γέμισε πολυκατοικίες (και καλά έκανε) αλλά η περιοχή γύρω από τη Ροτόντα είναι ανοιχτή και απλωτή. Είναι ωραία.
 
αυτό είναι το περίφημο "Μέγαρο Φυτάκη" για το οποίο λέει ο θρύλος ότι ο πρώτος του ιδιοκτήτης το έχασε στα χαρτιά και αυτοκτόνησε πηδώντας απ' την ταράτσα. ήταν τουλάχιστον μισό αιώνα σε κατάσταση ερειπίου τώρα το ανακαινίσαν και είναι ένα όμορφο ξενοδοχείο. αριστερά κάτω είναι τα αστικά ΚΤΕΛ ήταν και τα υπεραστικά μέχρι που χτίστηκε ο νέος σταθμός (ο οποίος δεν έχει να ζηλέψει ΄τίποτα από πχ αυτόν της Γλασκόβης).
 
(788) H οδός του Γουά Κονσταντέν (με όσο πιο γαλλική πγοφογά μπογώ) είναι η Βενιζέλου. Το κτήριο επί της Γουά, νυν Βενιζέλου, με τις κολώνες, αριστερά, υπάρχει ακόμα. Πανέμορφο και εντυπωσιακό. Πρέπει να ανήκει σε παλιά εβραϊκή οικογένεια, χωρίς να είμαι σίγουρος.

(786) Όλα αυτά τα σπιτούδια μετά το σεισμό του 1978 εξαφανίστηκαν. Ξεκαθάρισε η κουρελαρία και άνοιξε και συμμαζεύτηκε κάπως η περιοχή. Προλαβαίνοντας αντιρρήσεις, μπορεί να γέμισε πολυκατοικίες (και καλά έκανε) αλλά η περιοχή γύρω από τη Ροτόντα είναι ανοιχτή και απλωτή. Είναι ωραία.
Επίσης στη Βενιζέλου υπάρχουν ακόμη άλλα τρία κτήρια που φαίνονται αριστερά στο βάθος.
 
ααριστερά κάτω είναι τα αστικά ΚΤΕΛ ήταν και τα υπεραστικά μέχρι που χτίστηκε ο νέος σταθμός (ο οποίος δεν έχει να ζηλέψει ΄τίποτα από πχ αυτόν της Γλασκόβης).
Πότε έγινε αυτό? Διότι το 2005 πήγα Ηράκλειο και από το πλοίο πήρα κατ' ευθείαν ΚΤΕΛ για Άγιο Νικόλαο. Δεν θυμάμαι τίποτε από τον σταθμό και το περιβάλλον του, αλλά θα ήταν ενδιαφέρον να ξέρω αν ήμουν δίπλα στο κτήριο αυτό. Διότι τότε θα το έχω δει έστω και υποσυνείδητα. Κρήτη έχω ξαναπάει και το 1984 αλλά τότε ξεμπαρκάρισα Χανιά.
 
Επίσης στη Βενιζέλου υπάρχουν ακόμη άλλα τρία κτήρια που φαίνονται αριστερά στο βάθος.
Εννοείς μάλλον το Μέγαρο Μαλάχ, στο ύψος της Ερμου, που στην αρχή νόμιζα ήταν το Αλέγρα Εργάς. Το οποίο όμως είναι ακόμα πιο πάνω, Βαλαωρίτου. Το πιο κάτω που στεγάζει σήμερα (2021) το Πλαίσιο, με τον χαρακτηριστικό θόλο, δεν ξέρω πως λέγεται. Το γωνιακό στην Τσιμισκή που σήμερα στεγάζει στο ισόγειο τα goody's ίσα που φαίνεται. Η Παράλλαξη πολύ συχνά έχει φοβερά άρθρα για τα παλιά κτήρια της Θεσσαλονίκης.


 
Για αυτό στη Βασ. Ηρακλείου βρήκα το παρακάτω:

Το Μαλάχ ανακαινίστηκε και ενισχύθηκε πολύ αρχές του 2000. Ο τρούλος έλειπε τότε και υπήρχε μόνο το μισό παράθυρο επάνω.
(να είχε γίνει κάτι στο σεισμό? δεν το έψαξα)

Εκεί που δούλευα είχαμε φτιάξει τον σκελετό του τρούλου (και διάφορα άλλα) και αν σήμερα υπάρχει η πιθανότητα να χάνει καμιά μοίρα σε σχέση με το κέντρο της γωνίας θα φταίω εγώ :)

Μου είχε κάνει εντύπωση που είχα μετρήσει τη καμπύλη του γωνιακού δοκαριού στον πρώτο όροφο και δεν έχανε καθόλου (μα εντελώς λέμε).
 
Πίσω
Μπλουζα