Πανηγύρια στο χωριό

BETTY BOOP

Official *GOD* of RetRo
Joined
25 Απρ 2010
Μηνύματα
9.269
Αντιδράσεις
6.070
Θυμάμαι τα πανηγύρια στο χωριό που γίνονταν προς τιμή του αγίου που γιόρταζε (Άγιος Παντελεήμονας 27/7, Μεταμόρφωση του Χριστού 6/8). Έξω στην εκκλησία είχαν στηθεί πάγκοι με πολλά παιχνίδια, ηλεκτρονικές κονσόλες και ηλεκτρονικά, κούκλες, παιδικά βραχιολάκια και δαχτυλιδάκια καθώς και είδη οικιακής χρήσης. Πουλούσαν επίσης και σουβλάκια, λουκάνικα, καλαμπόκι, μαλλί της γριάς, ποπκορν καθώς και κρέας ψημένο με παραδοσιακό τρόπο στα λεμονόφυλλα. Λέγαμε ο ένας στον άλλο:΄''θα πάτε στο πανηγύρι του Αγίου...(όνομα αγίου);'' και συναντιόμασταν εκεί. Γυρίζαμε στο σπίτι αργά το βράδυ, κουρασμένοι αλλά χαρούμενοι. Την επόμενη μέρα λέγαμε τι αγοράσαμε από το πανηγύρι και γενικά πώς περάσαμε.

Εσείς, τι αναμνήσεις έχετε από τα θρησκευτικά πανηγύρια;
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Στο χωριο μου είχαμε τα πανηγύρια των Αγίων Πάντων και του Αγίου Πνεύματος. Θυμάμαι ότι ειδικά του Αγίου Πνεύματος το περιμέναμε πως και πως. Οι ευρωεκλογές του 84 είχαν γίνει παραμονή Αγίου Πνεύματος και είχαμε ξενερώσει μιας και οι εμποροι βλέπανε αποτελέσματα ως το πρωι (δεν υπήρχαν γκάλοπ τότε) και δεν πουλούσαν παιχνίδια.

Σε άλλα χωρια με "καλοκαιρινούς" πολιούχους ακόμα και σήμερα την παραμονή και την μέρα της γιορτής γίνονται υπαίθρια γλέντια. εκεί παλιότερα γινότανε και απίστευτες παρεξηγησεις μετα από την κατανάλωση ικανής ποσότητας κρασιού ή/και τσικουδιάς.
 
Θυμάμαι 2 πανηγύρια στο χωριό από που κατάγομαι,ένα το καλοκαίρι και ένα το Σεπτέμβριο.Συνήθως πηγαίναμε και παραμονή και ανήμερα!Φυσικά έβρισκα δικαιολογία να πάρω παιχνίδια,καθώς πουλούσαν μερικές φορές και playmobil lyra!Αλλά πάντα παίρναμε παστέλι,χαλβά φαρσάλων,καθώς επίσης ανήμερα,τρώγαμε και γουρουνόπουλο.Επίσης το καλοκαίρι του 1997 είχε τύχει να βρεθώ σε ένα άλλο πανηγύρι,σε χωριό της γύρω περιοχής,όπου τραγουδούσε live η Σαμπρίνα με το Σταμάτη Γονίδη.
 
Στο χωριό απ'όπου κατάγεται η μάνα μου, το Στάδιο Τεγέας, γιορτάζει κάθε 15άυγουστο, και μαζέυονταν όλοι οι συγγενείς (οι άλλες 3 αδερφές της μάνας μου-μια από την Αθήνα, μια από τον Καναδά και μια από την Θεσσαλονίκη). Η φασαρία ήταν κάτι το τρομακτικό, αλλά εγώ ήμουν παιδί τότε και δεν μέ ένοιαζε. Οι συγγενείς απ' τον Καναδά φέρνανε ότι υπήρχε απο τεχνολογικά προηγμένο (κάμερες, φωτογραφικές μηχανές κλπ). Τρώγαμε και παραδοσιακή γουρνοπούλα.
 
Εμείς από πανηγυρια στο χωριό μου άλλο τίποτα. Θυμάμαι πολύ έντονα το πανηγύρι του Αγίου Ιωάννου στο χωριό της μάνας μου. Ήταν το μεγαλύτερο και ερχόντουσαν κόσμος από όλα τα γύρω χωριά. Εκεί να δείτε παιχνίδια, καλαμπόκι ψητό, μαλλί της γριάς και όλα τα συναφή. Θυμάμαι παιχνίδια που είχα πάρει ήταν κάτι ελεεινές πλαστικές κιθάρες που οι χορδές έσπαγαν με το παραμικρό, αλλά και ένα παιχνίδι με καντράν και οδηγούσες ένα αμαξάκι που προσπαθούσες να αποφύγεις εμπόδια τα οποία ήταν μια ταινία η οποία κυλούσε συνεχώς μέχρι να φτάσει στο τέλος. Σε ένα πανηγύρι θυμάμαι είχα δει και την Ελένη Λουκά.
 
Tα πανηγύρια νομίζω ήταν πάντα ευκαιρία για παιχνίδια ή αργότερα για κασσέτες/cds και παστέλι,χαλβά φαρσάλων και γουρουνόπουλο.Στεναχωριόμουν αν δεν έβρισκα playmobil, 2 φορές μόνο είχα βρει, της LYRA φυσικά (είτε με L είτε LYRA NEW).Τις άλλες φορές σαν μικρό παιδάκι αναγκαστικά αγόραζα κάποιο Τζον Τζον για να έχω κάτι να ασχολούμαι.
 
Στο χωριό μου ακόμα κάνουν πανηγύρι τριήμερο στην γιορτή της Αγίας Παρασκευής. Πάγκους με παιχνίδια, πλανώδιους πολιτές και -κυρίως- χαρούμενο κόσμο είχε πολλά χρόνια πριν. Κάνουν περιφορά της εικόνας, σου ρίχνουν μύρο στα χέρια και στο κεφάλι, παρακολουθείς την λειτουργεία και μετά ακολουθεί <<γλέντι>> στην αυλή του σχολείου με συλλόγους απ' όλα τα γύρω χωριά να χορεύουν και σουβλάκια με ρετσίνα, λαχνούς με δώρα, λόγους των επιφανών προσώπων και παιδάκια που έτρεχαν κι έπαιζαν στην παιδική χαρα, αλλά ντρεπόμουν να πάω να παίξω μαζί τους γιατί δεν τα γνώριζα και ήμουν πολύ μικρή τότε. Έφευγα όμως πάντα με μπαλόνι :) .Δεν ξέρω βέβαια αν ακόμα το κάνουν αυτό, έχω καμιά δεκαριά χρόνια να πάω.


Να πώ την αλήθεια ποτέ δεν μου άρεσαν τα πανηγυρια γιατί είχε πολύ θόρυβο και κόσμο που δεν ήξερα-να μην προσθέσω τις γριές που έπεφταν πάνω μου φωνάζοντας <<πιανού είσαι εσύ;>> και θέλανε να με φιλήσουν και να μου τσιμπίσουν τα μάγουλα. Πώς να μην σε πιάνει μετά τρόμος στην ιδέα; Αλλά θυμαμαι καθαρά ότι από ένα σημείο και πέρα οι άνθρωποι σταμμάτησαν πια να διασκεδάζουν και πήγαιναν έτσι, επειδή πρέπει, και στόλιζαν με φαρμακερά σχόλια κάθε ξένο, νεαρή κοπέλα, χήρα, εργένη, παιδάκι. Ο κύριος λόγος που δεν θέλησα να ξαναπάω ήταν αυτός, γιατί άκουσα (και όχι μόνο από γριές) να λένε πολλά και διάφορα για 'μένα, οπότε μου έφυγε η λίγη όρεξη που υπήρχε. Γιατί να πάς σε κάτι που έχει πάψει πια να θυμίζει γιορτή και ο κόσμος δεν πάει για να διασκεδάσει αλλά για να σχολιάσει;
 
Καθε χρονο ηταν απαραιτητη η επισκεψη στην εμποροπανηγυρη του χωριου (Στρεφι Ηλειας). Must οι "τοξικοι" λουκουμαδες. Παιχνιδια οχι τοσο, γιατι παρα ηταν αθλια. Ειχα παρει μια αφισα Led Zeppelin και μια φωτογραφια του Jim Morrison. Bonus: να παιξουμε κανα coinop. Αρνητικο: πολλα κλαρινα αδερφε. Φετος ειναι 10-18 Οκτωβριου συμφωνα με το συνδικάτο μικροπωλητων. Εχω πολλα χρονια να παω, αλλα περιστασια λαμβανω κανα κεσε λουκουμαδες.

Μερικα video απο την ατμοσφαιρα και τα κλαρινα.

 
Τελευταία επεξεργασία:
Απο την προσχολικη μου ηλικια, θυμαμαι πηγαιναμε τριημερο στο Κορωπι, για το πανηγυρι της Αναλυψεως. Και αργοτερα βεβαια, οταν μειναμε μονιμα εκει, το ιδιο σκηνικο. Κλειστος ο κεντρικος δρομος για πανω απο χιλιομετρο, παγγοι δεξια-αριστερα, παιχνιδια, χαιμαλια, διακοσμιτικα κτλ, μαλλι γριας, χυμα παγωτο. Καφενεια/ταβερνες σχεδον ολα ειχαν και κλαρινοσυγγροτηματα. Βολτες πανω κατω ξανα και ξανα. Επαιζε και νυφοπαζαρο τοτε. Βεβαιως διημερη τοπικη αργια.
 

Στον παραπάνω σύνδεσμο υπάρχει μια καταγραφή ενός πανηγυριού στον Προυσο Ευρυτανίας ( ; ) το 1985. Αξίζει να το διατρέξει κανείς να δει ντυσίματα, τρόπους συμπεριφοράς, διασκέδασης κτλ. Η μουσική είναι υποτυπώδης αλλά γούστα είναι μπορεί σε κάποιους μα αρέσει.
 
Πίσω
Μπλουζα