Παπαδιαμάντης...

[Wally]

Δεν θα τολμησω να κανω καποια αναλυση-κριτικη.

Απλα μιας και ειναι απο τους πλεον αγαπημενους μου λογοτεχνες (λογω της γλωσσας?λογω του μεταφυσικου?λογω θεματολογιας?),προτρεπω οσους δεν εχουν χρονο να ξαναδιαβασουν τα εξαιρετικα γραφτα του,να κανουν μια προσπαθεια να βρουν το CD "Η ΑΛΙΚΗ ΚΑΓΙΑΛΟΓΛΟΥ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ"

Μια πρωτοτυπη προσπαθεια με απαγγελιες αποσπασματων διηγηματων του μεγαλου Παπαδιαμαντη μαζι με τραγουδια.Σας διαβεβαιω οτι δεν προκειται για διαφημιση...

Αναμενω τους ειδικοτερους επι λογοτεχνιας να συνεχισουν το thread

 

[Juanita]

Ο Παπαδιαμάντης είναι από τους αγαπημένους μου Έλληνες λογοτέχνες αν και την παραπάνω δουλειά της Καγιαλόγλου δεν την γνώριζα.

Βαθιά ανθρώπινος και συγκινητικός, κεντάει μέσα από τα διηγήματά του την ηθογραφία μιάς ελληνικής κοινωνίας γλυκά νοσταλγικής ίσως επειδή σταδιακά σβήνεται και χάνεται. Ακόμα και η χρήση της καθαρεύουσας ουδέποτε γινόταν δυσνόητη αλλά πρόσδιδε στο έργο του μιά ποιητική διάθεση.

Από τα αγαπημένα μου διηγήματα "Οι Έμποροι των Εθνών" και από τα πιό όμορφα "Τα Χριστουγεννιάτικα Διηγήματα".

@Wally, πολύ ενδιαφέρον το νημάτιο που άνοιξες. :cheers: Θα ψάξω να το βρω!!!

 

[Dr Malcolm Betruger]

Εχουμε στη βιβλιοθηκη μας τα απαντα του Παπαδιαμαντη. Εχω διαβασει τη "Φονισσα" μικρος. Εκδοση του 1961. Πολύ καλό.

 

[perlastar]

Επαναφέρω το θέμα αυτό μετά από χρόνια βλέπω, αλλά δεν μπορώ να μη σχολιάσω τον αγαπημένο μου Έλληνα συγγραφέα! Γιατί τόσες λίγες απαντήσεις για τον Παπαδιαμάντη;

Τέλεια γραφή, απίστευτες λυρικές περιγραφές της ελληνικής φύσης, αναλυτική περγραφή των εθίμων-παραδόσεων-κοινωνικών θεσμών των Ελλήνων της επαρχίας της εποχής εκείνης και τελευταίο και καλύτερο για μένα, σκοτεινές υποθέσεις και εγκληματικές προσωπικότητες! Μιας και ήταν νησιώτης, από τη Σκιάθο, το νησιώτικο περβάλλον και η θάλασσα υπάρχουν έντονα στο έργο του. Επίσης, ήταν μισογύνης και δεν είχε καταφέρει ποτε να προσεγγίσει με επιτυχία το γυναικείο φύλο, και γι'αυτό προτιμούσε να δείχνει περισσότερο τις γυναίκες ως εγκληματικές προσωπικότητες παρά τους άντρες. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ήταν ψυχρός και δύστροπος. Το διήγημά του "Όνειρο στο κύμα", που λέγεται ότι μιλάει ο ίδιος μέσα από τη φωνή του πρωταγωνιστή, μας δείχνει ότι είχε έναν πολύ βαθύ ρομαντισμό μέσα του και μας κάνει να καταλάβουμε κάπως καλύτερα το πώς σκεφτόταν κατά βάθος σε σχέση με τις γυναίκες. Καταλαβαίνω ότι η καθαρεύουσα την οποία χρησιμοποιεί απωθεί πολλούς από το να τον διαβάσουν, αλλά για μένα η καθαρεύουσα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της μαγείας του και δεν μου αρέσει καθόλου η απόδοση στη δημοτική που του έχουν κάνει. Έχω διαβάσει την Φόνισσα, Τα ρόδινα ακρογιάλια, τις συλλογές με τα Χριστουγεννιάτικα, Πρωτοχρονιάτικα και Πασχαλινά διηγήματα και κάποια άλλα ξεχωριστά διηγήματα.

 

[spirtoulis]

Παπαδιαμάντης, αγαπημένος λογοτέχνης. Αν και η γλώσσα του ξενίζει πολλούς, εγώ τον λατρεύω αγαπημένα διηγήματα ο Αμερικάνος και η Σταχτομαζώχτρα για το αισιόδοξο τέλος του και το ποιητικό "Ο 'Ερωτας στα χιόνια".

 

[PT8]

Ας θυμηθούμε μερικά αποφθεύγματα, ανατριχιαστικά και παντοτινά επίκαιρα:

Η αργία εγέννησε την πενίαν. Η πενία έτεκεν την πείναν. Η πείνα παρήγαγε την όρεξιν. Η όρεξις εγέννησε την αυθαιρεσίαν. Η αυθαιρεσία εγέννησε την ληστείαν. Η ληστεία εγέννησε την πολιτικήν. Ιδού η αυθεντική καταγωγή του τέρατος τούτου.

Η πλουτοκρατία ήτο, είναι και θα είναι ο μόνιμος άρχων του κόσμου, ο διαρκής Αντίχριστος. Αύτη γεννά την αδικίαν, αύτη τρέφει την κακουργίαν, αύτη φθείρη σώματα και ψυχάς.

Για νʼ αποκτήση κανείς γρόσια, άλλος τρόπος δεν είναι, πρέπη νάχει μεγάλη τύχη, να εύρη στραβόν κόσμο, και να είναι αυτός μʼ ένα μάτι, δεν του χρειάζονται δύο. Πρέπει να φάη σπίτια, να καταπιή χωράφια, να βουλιάξη καράβια, με τριανταέξ τα εκατό θαλασσοδάνεια, το διάφορο κεφάλι.

Σʼ αυτή την εποχή που βρεθήκαμε, να σε χαρώ … Μεγάλο κεσάτι, μεγάλη δυστυχία στον κόσμο! … Ο παράς, δεν ξέρω πού πάει και χώνεται, και δε βγαίνει στο μεϊντάνι …

Πάντοτε αμετάβλητοι οι σχοινοβάται ούτοι οι Αθίγγανοι, οι γελωτοποιοί ούτοι πίθηκοι (καλώ δε ούτω τους λεγομένους πολιτικούς). Μαύροι χαλκείς κατασκευάζοντες δεσμά δια τους λαούς εν τη βαθυζόφω σκοτία του αιωνίου εργαστηρίου των.

 

 

[elephadas]

Ένα καλό που είχαμε εμείς οι παλιότεροι που διδαχτήκαμε καθαρεύουσα ήταν ότι μπορούμε να απολαμβάνουμε Παπαδιαμάντη και Ροΐδη χωρίς πρόβλημα με τη γλώσσα τους. Είχαμε τα άπαντα και των δύο στη βιβλιοθήκη μας (οικογενειακώς βιβλιοφάγοι) και τα είχα ρουφήξει από μικρός. Αλλά προτιμούσα τα διηγήματά του, ποτέ δεν μου πολυάρεσαν οι "Έμποροι των Εθνών" και το άλλο μυθιστόρημά του του οποίου ξεχνάω τον τίτλο (αυτά τα δύο γέμιζαν τον έναν παχύ-παχύ τόμο των "Απάντων" του)

Δεν έχω πάει ποτέ στη Σκιάθο αλλά είναι ένα από τα μέρη που θέλω να πάω λόγω Παπ.

 

[retrofan]

Τον Παπαδιαμάντη τον γνώρισα από ένα βιβλίο με τίτλο "Παπαδιαμάντης - Παιδικά Διηγήματα". Ήταν μια συλλογή από διασκευές στη δημοτική των γνωστότερων διηγημάτων του ή, τέλος πάντων, αυτών που οι εκδότες έκριναν πιο κατάλληλα για παιδιά.

Νομίζω πως είναι η δυνατότερη εικόνα που έχω ακόμα για το έργο του.

Θυμάμαι το πρώτο διήγημα "Η χήρα του νεομάρτυρα" με την Χρυσή που οι Τούρκοι κρεμάνε τον άντρα της και κάθε φορά που παντρεύεται (έκανε δυο γάμους μετά από τη χηρεία της) τον βλέπει να έρχεται στον ύπνο της, "Χρυσή Χρυσή! Όλο με ξεχνάς" και ξυπνάει κουφή από ένα αυτί και καταλήγει να γίνει η "Κ'ση η κουφή".

Θυμάμαι την "σταχομαζώχτρα" που την έλεγα "σταχτομαζώχτρα" μέχρι που ένας φίλος, λάτρης του Παπαδιαμάντη, με διόρθωσε. "Έλεος! Στάχυα μάζευε η γυναίκα, όχι στάχτες"

Θυμάμαι και αυτό που μ' είχε συγκινήσει περισσότερο. "Δεν έχουμε πατέρα στο σπίτι" με την πρώτη εικόνα του παιδιού που μπαίνει στο ταβερνείο να ζητιανέψει ένα μπουκαλάκι λάδι. "Μπάρμπα, μ' είπε η μάνα να με δώσεις λίγο λάδι γιατί δεν έχουμε πατέρα στο σπίτι". Πω πω! Είχε σφιχτεί η καρδιά μου όταν το διάβαζα.

Έτσι, πριν από τη γλώσσα του, με μάγεψε η θεματολογία του Παπαδιαμάντη.

Στα μυθιστορήματά του πρέπει να δώσω άλλη μιαν ευκαιρία. Έπιασα τόσο τους "Εμπόρους των Εθνών" όσο και το "Βαρδιάνος στα Σπάρκα" αρκετά μικρή, με κούρασαν και τα παράτησα. Όλο λέω να ξεκινήσω ξανά κι όλο κάποιο άλλο βιβλίο εμφανίζεται και μένουν για πιο πίσω.

Αν υπάρχει πάντως βραβείο πιο φιλοσοφημένης πρότασης στην ελληνική λογοτεχνία, θα το έδινα ανεπιφύλακτα στο εξαιρετικό κλείσιμο του "Μοιρολογιού της φώκιας".

"Σα να 'χαν λέει τελειωμό τα πάθη κι οι καημοί αυτού του κόσμου" ...

 

[V.I.Smirnov]

@ retrofan

 


Νομίζω το είχα διαβάσει. Πρέπει να ήταν ένα με μπλε εξώφυλλο στο οποίο

απεικονιζόταν ο συγγραφέας (εκδόσεις "Άγκυρα" - δίχως να είμαι βέβαιος.)

Θυμάμαι πολύ καλά τα αναφερθέντα διηγήματα, καθώς και πολλά άλλα.

Π.χ. εκείνο με τους δυο κλέφτες που προσπάθησαν να φάνε τσάμπα δυο κλεμένες πάπιες,

την "τελευταία βαφτισιμιά" με το κοριτσάκι που πνίγηκε στο πηγάδι, τον "Πανταρώτα",

ένα άλλο με μια βοσκοπούλα που πήγε με τον άρρωστο σύζυγό της σε ένα πανηγύρι της

Παναγίας για να τον κάνει καλά και είχε βάλει ενέχυρο ένα χάλκινο ταψί.

Το πρώτο διήγημα πρέπει να ήταν το "φτωχός Άγιος" (ή κάπως έτσι) που αφορούσε την

ιστορία ενός βοσκού ο οποίος προειδοποίησε ένα χωριό οχυρωμένο σε κάστρο για την επίθεση πειρατών.

Τα περισσότερα από αυτά τα διηγήματα είχαν κυκλοφορήσει σε μια επίσης παιδική έκδοση γραμμένη

όμως στην ιδιωματική καθαρεύουσα του Παπαδιαμάντη, απλοποιημένη (δεν θυμάμαι εκδότη).

Το "μοιρολόι της φώκιας" υπήρχε σε κάποιο βιβλίο Νέων Ελληνικών - νομίζω στης β' λυκείου.

Στο διήγημα αυτό μου έκανε μεγάλη εντύπωση η περιγραφή λειψάνων από τους διαβρωμένους

τάφους ενός νεκροταφείου...

Να αναφέρω επίσης, ότι την περίοδο των Χριστουγέννων προσφάτως, η "Σταχομαζώχτρα" παιζόταν σε

συνέχειες από το 3ο πρόγραμμα, την είχα ακούσει τουλάχιστον δυο χρονιές.....

-

 

[perlastar]

Eπιτέλους συνεχίζεται το θέμα του Παπαδιαμάντη

PT8, τέλεια τα αποφθεύγματα, δεν τα ήξερα.

Smirnov, καλά θυμάσαι, "Το μοιρολόι της φώκιας" υπήρχε εκεί που λες, στα κείμενα νεοελληνικής λογοτεχνίας. Φοβερή ιστορία.

 

[Wally]

Tα Χριστουγεννα ψιλο-πλησιαζουν. Περιμενω να χαλασει ελαφρως ο καιρος για να ξεκινησω την ετησια αναγνωση των υπεροχων Χριστουγεννιατικων διηγηγματων του...δεν νομιζω να τα βαρεθω ποτε

 

[Alucard]

Ας θυμηθούμε μερικά αποφθεύγματα, ανατριχιαστικά και παντοτινά επίκαιρα:
Η αργία εγέννησε την πενίαν. Η πενία έτεκεν την πείναν. Η πείνα παρήγαγε την όρεξιν. Η όρεξις εγέννησε την αυθαιρεσίαν. Η αυθαιρεσία εγέννησε την ληστείαν. Η ληστεία εγέννησε την πολιτικήν. Ιδού η αυθεντική καταγωγή του τέρατος τούτου.

Η πλουτοκρατία ήτο, είναι και θα είναι ο μόνιμος άρχων του κόσμου, ο διαρκής Αντίχριστος. Αύτη γεννά την αδικίαν, αύτη τρέφει την κακουργίαν, αύτη φθείρη σώματα και ψυχάς.

Για νʼ αποκτήση κανείς γρόσια, άλλος τρόπος δεν είναι, πρέπη νάχει μεγάλη τύχη, να εύρη στραβόν κόσμο, και να είναι αυτός μʼ ένα μάτι, δεν του χρειάζονται δύο. Πρέπει να φάη σπίτια, να καταπιή χωράφια, να βουλιάξη καράβια, με τριανταέξ τα εκατό θαλασσοδάνεια, το διάφορο κεφάλι.

Σʼ αυτή την εποχή που βρεθήκαμε, να σε χαρώ … Μεγάλο κεσάτι, μεγάλη δυστυχία στον κόσμο! … Ο παράς, δεν ξέρω πού πάει και χώνεται, και δε βγαίνει στο μεϊντάνι …

Πάντοτε αμετάβλητοι οι σχοινοβάται ούτοι οι Αθίγγανοι, οι γελωτοποιοί ούτοι πίθηκοι (καλώ δε ούτω τους λεγομένους πολιτικούς). Μαύροι χαλκείς κατασκευάζοντες δεσμά δια τους λαούς εν τη βαθυζόφω σκοτία του αιωνίου εργαστηρίου των.

 

Τις ημύνθη περί πάτρης;


Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων;


Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος.


Αυτοί οι πολιτικοί, αυτοί οι βουλευταί, εκατάστρεψαν το έθνος, ανάθεμά τους.

 


Κάψιμο θέλουν όλοι τους.

 

[Kambia]

Μια παράκληση μόνο να μην ξεφύγουμε περισσότερο στα πολιτικά

 

[atanasio]

Η ''Φόνισσα'' του Παπαδιαμάντη είναι, κατά τη γνώμη μου, ένα από τα 3-4 κορυφαία έργα της νεοελληνικής πεζογραφίας.

 

[dimitri10b]

[edit] Παρά την καλή πρόθεση, δεν παύει να είναι παραπομπή σε ολόκληρη ηχογράφηση [/edit]

Η Κατίνα Παξινού διαβάζει ολόκληρη την ''Φόνισσα''...Κάθε σχόλιο περιττό νομίζω

 

[Wally]

Η Εταιρεια Παπαδιαμαντικων Σπουδων ανεβασε τα Απαντα των εκδοσεων Δομου δωρεαν

Ευκαιρια να εμπλουτισουμε τα tablets μας (και των παιδιων μας...ας τα βοηθησουμε λιγο με τις λεξεις, αξιζει) με κατι αξιολογο

Εξαιρετικη πρωτοβουλια! Μπραβο τους

 

[BETTY BOOP]

Μου αρεσει το διηγημα Η Τελευταια Βαπτιστικη, απο το εργο Πασχαλινα Διηγηματα

 

[perlastar]

Πολύ ωραία είδηση Wally, thanks!

 

[Wally]

Όπως κάθε χρόνο, βουλιαγμα στη μπερζερα και βουτια στα Χριστουγεννιάτικα Διηγηματα...

 

[Wally]

Την Μεγαλη Πεμπτη η αγαπημενη Μαρια Αλιφερη θα διαβασει Παπαδιαμαντη στο Καναλι 1 στους 90.4 (ή online) στις 15:00