Παραξενιές στο διάβασμα/γράψιμο

[Antonia]

Αγαπητή μου Antonia!
Αν εσύ είσαι 2η, σε πειράζει να μπούμε μαζί!?

Μια άλλη συμφοιτήτριά μου και αυτή ανέπτηξε ενα δικό της σύστημα στενογραφίας, όμως αφού ήξερε να ζωγραφιζει καλα, το σύστημά της ήταν ιερογληφικό Αρα, είμαστε τρεις να μας δει ένας από κληρονόμους του θείου Φρόιντ

Εγώ, μη ξεροντας καλά ούτε ζωγραφική, ούτε μαθηματικά, χρησημοποιούσα περισσότερο τα γλωσσικά σύμβολα, κυρίως του ελληνικού αλφάβητου, αλλά και τα μαθηματικά όσα θυμόμουν από το σχολείο. Και εμότικονς, φυσικά!

 

[D@redevil]

Μια άλλη συμφοιτήτριά μου και αυτή ανέπτηξε ενα δικό της σύστημα στενογραφίας, όμως αφού ήξερε να ζωγραφιζει καλα, το σύστημά της ήταν ιερογληφικό Αρα, είμαστε τρεις να μας δει ένας από κληρονόμους του θείου Φρόιντ

Πάρα πολύ ωραία! Νιώθω ήδη νορμάλ!

Πάνω σ' αυτό με τα ιερογλυφικά: Υπάρχουν κάποια projects στη δουλειά μου, που έχω ρίξει πολύ προσωπικό ιδρώτα και δε θέλω κάποια στιγμή κάποιος άλλος να καρπωθεί τα "εύσημα" για όλα τα ξενύχτια που έχω ρίξει.

Επειδή όμως το documentation είναι απαραίτητο (γιατί προσωπικά δε θυμάμαι τι έφαγα χθες - σιγά μη θυμάμαι πώς έλυσα ένα σημαντικό πρόβλημα πριν από 2,5 χρόνια! ), εκεί μπαίνουν τα "ιερογλυφικά"! Είναι μόνο σκίτσα - όχι καλλιτεχνικά (κάθε άλλο!), αλλά είναι πώς έχει αποτυπωθεί φωτογραφικά στο μυαλό μου η λύση. 3-4 εικόνες αρκούν για να θυμηθώ τι είχα κάνει το 2004 και πώς είχα λύσει ένα πρόβλημα, που μου είχε φάει μήνες....

Φυσικά, ακόμα και με έμπιστα άτομα που τους έχω δώσει συγκεκριμένες σημειώσεις (και τους θεωρώ πολύ ευφυείς), δεν κατόρθωσαν να βγάλουν άκρη....

Παραξενιά λοιπόν και αυτή (αν και όχι τόσο ρετρό! )

 

[noxrider]

Στην Ε' Δημοτικού,ξαφνικά μια μέρα,δεν μου άρεσε ο γραφικός μου χαρακτήρας,έψαξα μερικές γραμματοσειρές και τον άλλαξα μετά από λίγη εξάσκηση σε καλλιγραφικό,το ίδιο έκανα και με το Λατινικό αλφάβητο.Μου αρέσει ο γραπτός λόγος και φροντίζω τα γράμματα μου να είναι καλλιγραφικά και περίτεχνα(μερικές φορές στα όρια της υπερβολής).

 

[johnny19818]

Με ζόρισε λίγο το γράμμα ζ. Δυσκολευόμουν να κάνω την αριστερή αυτή κουρμπίτσα που έχει και ακόμη και τώρα πιο πολύ μοιάζει με το αγγλικό J παρά το γνωστό ζήτα.

 

[D@redevil]

Με ζόρισε λίγο το γράμμα ζ. Δυσκολευόμουν να κάνω την αριστερή αυτή κουρμπίτσα που έχει και ακόμη και τώρα πιο πολύ μοιάζει με το αγγλικό J παρά το γνωστό ζήτα.

Αυτό δυστυχώς το έχω κι εγώ!

Και με το ξ έχω το ίδιο θέμα.... Το κάνω σαν το J και απλά βάζω μια γραμμή στη μέση, σα σταυρό....

Μαζί με όλα τα κουσούρια, βάλτε κι αυτό!

 

[cloud]

Δικιά μου παραξενιά δεν θυμάμαι.. Πέρα από το ότι έχω να γράψω με το χέρι κάποια χρόνια... Όμως θυμάμαι κάποιον στον στρατό που έγραφε με τον εξής τρόπο..

Έβαζε το τετράδιο οριζόντια, και έγραφε από κάτω προς τα πάνω.. Αυτό τον στιλ γραφής ήταν η πρώτη και τελευταία φορά που το είδα!

 

[johnny19818]

Αυτό δυστυχώς το έχω κι εγώ!
Και με το ξ έχω το ίδιο θέμα.... Το κάνω σαν το J και απλά βάζω μια γραμμή στη μέση, σα σταυρό....

Μαζί με όλα τα κουσούρια, βάλτε κι αυτό!

Και να φανταστείς ότι το επίθετο μου αρχίζει από ζήτα. Ευτυχώς δεν χρειάζεται ποτέ να το γράψω με μικρό παρά μόνο με κεφαλαίο.

 

[perlastar]

Στη Γ Δημοτικού είχαμε διδαχτεί το καλλιγραφικό π και κ και είχα αρχίσει να τα κάνω έτσι, αλλά μετά από λίγο ξενέρωσα και το γύρισα στο κανονικό. Μία μανία που είχα για πολύ καιρό, και το κάνω ακόμα κάποιες φορές, ήταν στο τετράδιο που είχαμε για πρόχειρο, αν ήθελα να σημειώσω κάτι σύντομο, αντί να το κάνω στην επόμενη λευκή σελίδα, γυρνούσα το τετράδιο στην τελευταία σελίδα και το σημείωνα εκεί. Αυτό το είχα αρχίσει επειδή μου ήταν πολύ πιο εύκολο να κοιτάξω κατευθείαν στην τελευταία σελίδα, παρά να ψάξω να βρω που έχω σημειώσει κάτι μέσα στο τετράδιο. Όταν όμως οι σημειώσεις μαζεύονταν, από την τελευταία σελίδα πήγαινα στην προτελευταία κ.ο.κ Έτσι, είχαν φτάσει να μου λένε ότι γράφω ανάποδα, σαν τους Άραβες

 

[ΦΖΠ1]

Mέχρι να δουλέψω σε αρχιτεκτονικό γραφείο, έκανα με εντελώς δικό μου τρόπο τα ψηφία, και ίσως τόσο χάλια που θύμιζαν τεφτέρι μανάβη. όταν δούλεψα εκεί (φανταστείτε εποχές προ AutoCAD), μου επισήμαναν ότι τα ψηφία πρέπει να γράφονται κατά τρόπο που να μην προκαλεί παρανοήσεις, κι έτσι τα άλλαξα εκ βάθρων. Παραθέτω περιγραφικά τον τρόπο για χειρόγραφα απολύτως διακριτά ψηφία :

1 : πιο κοντή η όρθια γραμμή και πιο μακριά η λοξή προς τα αριστερά. Σαν "Λ" με μετατοπισμένη κορυφή, σαν ορθογώνιο τρίγωνο χωρίς τη βάση του.

2 : Μονοκοντυλιά μεν, αλλά στάση στην κάτω γωνία, και το τελευταίο τμήμα ολόισιο προς τα δεξιά. Το πάνω τμήμα τόξο, ούτε κατά διάνοια κλειστό κυκλάκι.

3 : Δυό ολόιδια ελλειψοειδή τόξα, το ένα πάνω στο άλλο. Όχι μονοκοντυλιά, φτιάχνεις πρώτα το πάνω και μετά σηκώνεις το μολύβι και φτιάχνεις και το κάτω ολόιδιο.

4 : Κι εδώ όχι μονοκοντυλιά (γενικά στα περισσότερα απαγορεύεται). Πρώτα η ανοικτή γωνία, και μετά η κατακόρυφη γραμμή, που ξεκινάει από την πανω άκρη, μην αφήνοντας καθόλου κενό. Η κατακόρυφη γραμμή εξέχει πολύ λίγο από κάτω, το "τεσσάρι" δηλαδή "κάθεται" χαμηλά.

5 : Πρώτα φτιάχνουμε το "Γ", και μετά ένα ημικύκλιο σαν του 3, από κάτω ακριβώς.

6 : Ένας τέλειος κύκλος χαμηλά, και μια λοξή εφαπτόμενη γραμμή αμέσως μετά, προς τα πάνω. Καμιά σχέση με σαλίγκαρους...

7 : Μονοκοντυλιά, πρώτα η οριζόντια πάνω γραμμή, και ολόισια λοξά προς τα κάτω ή άλλη. Ποτέ μικρή γραμμούλα στη μέση της λοξής !

8 : Δύο ίδια κυκλάκια το ένα πάνω στο άλλο, ποτέ η γνωστή μονοκοντυλιά.

9 : Ίδιας λογικής με το 6.

0 : Το πιο εύκολο. Αλλά ολοστρόγγυλο, κατά το δυνατόν, όχι σε "οβάλ" μορφή !

Αντίστοιχα tips υπήρχαν και για μερικά γράμματα, π.χ. το "Ω" γινόταν με "Ο" και μικρή γραμμούλα ΟΡΘΙΑ από κάτω, σαν μικρό "Φ". Πολλές φορές μάλιστα το μπέρδευες με το Φ, αλλά μου άρεσε πολύ καλύτερα αυτή η μορφή από όλες τις μορφές του Ω, κι έμαθα να το κάνω καλά ώστε να ξεχωρίζει.

 

[elephadas]

Μικρός έγραφα πολύ άσχημα γράμματα. Κανείς δεν μας είχε μάθει καλλιγραφία άλλωστε. Δηλαδή μάθημα καλλιγραφίας είχαμε, αλλά εκεί αντιγράφαμε πολύ προσεκτικά περίτεχνα γράμματα τεραστίου μεγέθους, δεν είχαν καμία σχέση με τα γράμματα που χρησιμοποιούσαμε καθημερινά. Στο μάθημα της αντιγραφής έγραφα αρκετά καλά αλλά πολύ αργά. Το κάθε γράμμα ανεξάρτητο. Μου έπαιρνε πολλή ώρα, ειδικά επειδή το πρώτο γράμμα της παραγράφου το έγραφα πάντα πολύ περίτεχνα και σε ύψος αρκετών γραμμών, κάτι σαν παλιά χειρόγραφα. (Είχα ένα βιβλίο με διάφορες χειρόγραφες γραμματοσειρές και νομίζω αντέγραφα τα κεφαλαία της "Γοτθικής Γραφής")

Αλλά στην 6η Δημοτικού ή κάπου εκεί αποφάσισα και έφτιαξα έναν λοξό γραφικό χαρακτήρα που μου επέτρεπε να γράφω πολλά γράμματα συνέχεια χωρίς να σηκώνω το στυλό. Ήταν και γρήγορος και αρκετά καλός στην εμφάνιση (δεν ξέρω πόσο ευανάγνωστος ήταν). Με κάποιες απλοποιήσεις είναι ο χαρακτήρας που χρησιμοποιώ ακόμη. Και στα αγγλικά είναι ο ίδιος χαρακτήρας σε γενικές γραμμές. Μερικά κεφαλαία γράμματα τα πήρα από το βιβλίο που προανέφερα. Το κεφαλαίο Ξ για παράδειγμα το γράφω σαν κεφαλαίο Ζ με οριζόντια γραμμή στη μέση. Το Ω σαν Q αλλά με την ουρά πιο μεγάλη που να ξεκινάει από την αριστερή άκρη και να είναι σε σχήμα περισπωμένης ως τέρμα δεξιά, οπότε γίνεται με μονοκονδυλιά. Το ε το κάνω σαν το "ανήκει" των μαθηματικών που αναφέρθηκε, ακόμη και το κεφαλαία.

Υπογράμμιση? Φυσικά με χάρακα. Άλλωστε είμαι ανίκανος να τραβήξω μια έστω και κατά προσέγγιση ίσια γραμμή.

Αλλά έχω κι άλλο βίτσιο: Να γράφω με στυλό μελάνης. Ενώ είναι μπελάς, μουτζουρώνει αν είσαι απρόσεκτος, η μελάνη τρέχει αν βραχεί ακόμη και στα αδιάβροχα μελάνια. κλπ κπ, για κάποιο λόγο μου αρέσει. Έχω μόνιμα ένα στυλό στη δουλειά και δύο στο σπίτι.

Δυστυχώς τώρα πια, έπειτα από δεκαετίες αχρησίας (ελάχιστα γράφω στο χέρι πια), ο χαρακτήρας μου έχει χειροτερέψει διότι το χέρι μου έχει ξεσυνηθίσει. Πρέπει να γράψω κάμποσες σειρές για να "θυμηθεί". Μόνο που ποτέ πια δεν χρειάζεται να γράψω πάνω από 2-3 γραμμές σε γρήγορα σημειώματα. Όλο λέω να ξαναεξασκηθώ λίγο στην καλλιγραφία - με πέννα φυσικά - και όλο κάτι άλλο έχω να κάνω και το αναβάλλω.

 

[LadyNaty]

Εγώ πάλι ήμουν καλλιγράφος όταν έγραφα κάτι με την ησυχία μου και κακογράφος όταν βιαζόμουν, με αποτέλεσμα να είναι δυσανάγνωστος ακόμα κ σε μένα, όταν ξαναδιάβαζα τις σημειώσεις μου. Η μόνη μου άλλη παραξενιά είναι ότι γράφω με μαύρο στυλό γιατί το προτιμών...

 

[Nemo]

Κακογραφος ολκης ,ακομα και σημερα(δυστηχως).

Συνετελεσε και λιγο το οτι εβλεπα το γραψιμο, εντελως διεκπεραιωτικα ως αγγαρια που επρεπε να γινει χωρις να με ενδιαφερει διολου μα καθολου το αισθητικο του πραγματος -κι αφου τα διαβαζα εγω μου ηταν αρκετο,με αποτελεσμα να εχω ακομα και απωλειες σε βαθμους στην εκθεση ή και σε αλλα μαθηματα ,επειδη -ακουσον ακουσον- καποιος καθηγητης χρειαστηκε λεει υπερδιπλασιο χρονο -σε σχεση με τους αλλους- για να διορθωσει το γραπτο μου , που κατα τ'αλλα ηταν ολοσωστο . Ακομα και τωρα δεν μπορω να γραψω ακομα κι αν προσπαθησω το ιδιο γραμμα -δυο συνεχομενες φορες με τον ιδιο ακριβως τροπο.

Ισως συντελει ο πολυ κακος ελεγχος της γραφιδας-στυλου μια και οπως ο

Υπογράμμιση? Φυσικά με χάρακα. Άλλωστε είμαι ανίκανος να τραβήξω μια έστω και κατά προσέγγιση ίσια γραμμή.

δεν μπορω να τραβηξω μια ευθεια γραμμη ή να κανω να κανω ενα καλο κυκλο .

(μαζι με το οτι δεν το "εχω" βεβαια και την τεμπελια/απροθυμια να προσπαθησω ισως περισσοτερο ???)

 

[krios]

Δηλώνω απερίφραστα δυσλεξική #) Το κυριότερο πρόβλημα είναι τα νούμερα! Πάρα πολλές φορές οι αναριθμητισμοί μου έκαναν εντύπωση (και σε μένα και στους άλλους). Ευτυχώς που δεν έγινα λογίστρια...

 

[pardalotzatziki]

Εκτος απο τα χαλια μου που ειναι κακασχημα γραμματα τα καπως περιεργα ειναι:

Ο τροπος που γραφω τα κεφαλαια που εχουν γραμμη μπροστα οπως Ρ, Π, Γ και συνεχιζω τη γραφη στο πανω μερος.

Ξεκιναω απο πανω, παω κατω και συνεχιζω στην πανω γραμμη και δεξια. Και αυτο φυσικα ειναι φυσιολογικο για μενα.

Καποια χρονια παλευα με το "α", αλλοτε κανονικο αλλοτε "ψαρακι"(ετσι το κανει ο πατερας μου). Τελικα κατεληξα στο απλο και κακασχημο

Ακομα και τωρα δυσκολευομαι να γραψω γρηγορα τα ε, ς, ξ, ζ, 3(τις καμπυλες) και βγαινει κατι ακαταλαβιστικο και πολυ μικρο.

Στους αριθμους 2 και 9 δεν κλεινω το πανω μερος γιατι τα κανω γρηγορα και χωρις να σηκωνω το στυλο.

Τωρα λογω Η/Υ εχω γινει πιο χαλιας. Μεχρι που εχω καταφερει να γραφω κεφαλαια συνεχομενα χωρις να σηκωνω το στυλο!

Α, και το 8...συνεχομενα, σαν β!

Καλυτερος ειμαι στο να σχεδιαζω γραμματα παρα να τα γραφω!

 

[Crimson Moonlight]

Όλα όσα γράφετε μου φαίνονται πολύ ελαφριά σε σύγκριση με τα δικά μου. Ξεκινάει η απαρρθμιση (μήν με μαζέψετε μετά): 1. Όταν πήγα στην πρώτη δημοτικού ήξερα ήδη να διαβάζω και να γράφω κι έτσι είχα διαμορφώσει τον γραφικό μου χαρακτήρα. Η δασκάλα μου όμως ήθελε να κάνω τα γράμματα όπως αυτή (δηλαδή κακάσχημα, τα δικά μου ήταν και είναι όμορφα-ακόμα ίδια!). Μαλώσαμε για το Α, α, Β, β, Δ, δ, ε, Ζ, ζ, Η, η Θ, θ, ι, Κ, κ, λ, Μ, μ, Ν, Ξ, ξ, Ο, ο, Π, π, ρ, Σ, σ, τ, φ, Ω, ς, 0, 1, 2, 3, 4, 5, 8, 9. Με έβαζε να τα γράφω τρείς σελίδες το καθε γράμμα τιμωρία, αλλά δεν τις έκανα ποτέ. Και η μαμά μου συμφωνούσε ότι η δασκάλα είχε το πρόβλημα.Το ίδιο έγινε και με τα λατινικά γράμματα. Με την δασκάλα μου μαλωσαμε για το b, D, d, f, G, g, h, I, J, K, k, L, l, M, p, q, R, r, s, W, w, x. Πολύ τσατιζόμουν δεν καταλάβαιναν τη σημασία του γραφικού χαρακτήρα. Και πάλι η μαμά μου συμφωνούσε ότι η δασκάλα είχε το πρόβλημα. 2. Γραφω με το τετράδιο στραβά-κι όταν λέω στραβά εννοώ κατακόρηφα. Επίσης δεν μπορώ να γράψω καθιστή. Πάντα ξαπλωμένη γράφω και στο σχολείο και την σχολή μου που πρέπει να είμαι καθιστή παιδεύομαι φοβερά! 3. Δεν χρησιμοποιώ ποτέ στυλο ή μολύβι. Μόνο στυλό-πένες ή πένα. Με μαύρο μελάνι φυσικά. 4. Δεν σηκώνω ποτέ το στυλο όταν γράφω μια λέξη. 5. Δεν σημειώνω απολύτως τίποτα όταν διαβάζω. Δεν με βολεύει, κι έτσι κι αλλιως αν διαβάσω κατι δεν υπάρχει λόγος να το ξαναδιαβάσω γιατί το έχω μαθει πια. 6. Δεν μπορώ να διαβάσω κείμενο στο υπολογιστή. Το θέλω σε φυσική μορφή. Όταν είναι κάτι μεγάλο το εκτυπώνω. 7. Γράφω καί με το δεξί καί με το αριστερό χέρι. 8. Προτιμώ να διαβάζω γραπτά σε πολυτονικό σύστημα, επίσης συχνά γράφω στο πολυτονικό. 9. Στις σημειώσεις μου δεν χωρίζω θέματα τα γράφω όλα κουτουρού. Ας είναι και μαγειρική με ψυχολογία, τιπ από βιντεοπαιχνίδια, φιλοσοφία-όλα μαζί! 10. Μου αρέσει να μουτζουρώνω όλα τα κενά στα τετράδιά μου. Στην κυριολεξία ΌΛΑ. 11. Επίσης μου αρέσει να σκίζω κομμάτια από τις σελίδες των τετραδίων μου για να έχουν τρυπούλες. 12. Γεμίζω τις σελίδες των τετραδίων μου με αυτοκόλλητα. Αλλιώς τα βαριέμαι και δεν γράφω. 13. Greeklish και οποιοδήποτε κείμενο με άσχημη σύνταξη και ορθογραφία δεν το διαβάζω καθόλου. 14. Στα δικά μου γραπτά ακολουθώ διαφορετική ορθογραφία. Και για να καταλάβετε τί εννοώ: "11.[ηccίσκς μου uρ`ccv~ccι νu v~ιιιίζω ιιιομμ`u-(ιu u^`o τ`ις v~ccλλίδccς τww -(cc-(ρρuδίww μου γι`u vu `ccχοw -(ρυ^ούλλccς. 12.Γccμίζω -(ις v~ccλλίδccς -(`ww -(cc-(ρuδίww μου μcc uυ-(οιιιιιιόλλκ-(-(u.Aλυλιώς -(u βuρρ`ccμuι." Aυτά δεν είναι σύμβολα, είναι μια αναπαράσταση των γραμμάτων μου. Υπ' όψιν ότι δεν υπήρχαν αρκετά σύμβολα για την επαρκή απεικόνισή τους! Σ' επίσημο έγγραφο πάλι γράφω σε άπταιστη ορθογραφία και γράμματα!

 

[Crimson Moonlight]

Όλα όσα γράφετε μου φαίνονται πολύ ελαφριά σε σύγκριση με τα δικά μου. Ξεκινάει η απαρρθμιση (μήν με μαζέψετε μετά):

 


1. Όταν πήγα στην πρώτη δημοτικού ήξερα ήδη να διαβάζω και να γράφω κι έτσι είχα διαμορφώσει τον γραφικό μου χαρακτήρα. Η δασκάλα μου όμως ήθελε να κάνω τα γράμματα όπως αυτή (δηλαδή κακάσχημα, τα δικά μου ήταν και είναι όμορφα-ακόμα ίδια!). Μαλώσαμε για το Α, α, Β, β, Δ, δ, ε, Ζ, ζ, Η, η Θ, θ, ι, Κ, κ, λ, Μ, μ, Ν, Ξ, ξ, Ο, ο, Π, π, ρ, Σ, σ, τ, φ, Ω, ς, 0, 1, 2, 3, 4, 5, 8, 9. Με έβαζε να τα γράφω τρείς σελίδες το καθε γράμμα τιμωρία, αλλά δεν τις έκανα ποτέ. Και η μαμά μου συμφωνούσε ότι η δασκάλα είχε το πρόβλημα. Το ίδιο έγινε και με τα λατινικά γράμματα. Με την δασκάλα μου μαλωσαμε για το b, D, d, f, G, g, h, I, J, K, k, L, l, M, p, q, R, r, s, W, w, x. Πολύ τσατιζόμουν δεν καταλάβαιναν τη σημασία του γραφικού χαρακτήρα. Και πάλι η μαμά μου συμφωνούσε ότι η δασκάλα είχε το πρόβλημα.


2. Γραφω με το τετράδιο στραβά-κι όταν λέω στραβά εννοώ κατακόρηφα. Επίσης δεν μπορώ να γράψω καθιστή. Πάντα ξαπλωμένη γράφω και στο σχολείο και την σχολή μου που πρέπει να είμαι καθιστή παιδεύομαι φοβερά!


3. Δεν χρησιμοποιώ ποτέ στυλο ή μολύβι. Μόνο στυλό-πένες ή πένα. Με μαύρο μελάνι φυσικά.


4. Δεν σηκώνω ποτέ το στυλο όταν γράφω μια λέξη.


5. Δεν σημειώνω απολύτως τίποτα όταν διαβάζω. Δεν με βολεύει, κι έτσι κι αλλιως αν διαβάσω κατι δεν υπάρχει λόγος να το ξαναδιαβάσω γιατί το έχω μαθει πια.


6. Δεν μπορώ να διαβάσω κείμενο στο υπολογιστή. Το θέλω σε φυσική μορφή. Όταν είναι κάτι μεγάλο το εκτυπώνω.


7. Γράφω καί με το δεξί καί με το αριστερό χέρι.


8. Προτιμώ να διαβάζω γραπτά σε πολυτονικό σύστημα, επίσης συχνά γράφω στο πολυτονικό.


9. Στις σημειώσεις μου δεν χωρίζω θέματα τα γράφω όλα κουτουρού. Ας είναι και μαγειρική με ψυχολογία, τιπ από βιντεοπαιχνίδια, φιλοσοφία-όλα μαζί!


10. Μου αρέσει να μουτζουρώνω όλα τα κενά στα τετράδιά μου. Στην κυριολεξία ΌΛΑ.


11. Επίσης μου αρέσει να σκίζω κομμάτια από τις σελίδες των τετραδίων μου για να έχουν τρυπούλες.


12. Γεμίζω τις σελίδες των τετραδίων μου με αυτοκόλλητα. Αλλιώς τα βαριέμαι και δεν γράφω.


13. Greeklish και οποιοδήποτε κείμενο με άσχημη σύνταξη και ορθογραφία δεν το διαβάζω καθόλου.


14. Στα δικά μου γραπτά ακολουθώ διαφορετική ορθογραφία. Και για να καταλάβετε τί εννοώ:





"11.[ηccίσκς μου uρ`ccv~ccι νu v~ιιιίζω ιιιομμ`u-(ιu u^`o τ`ις v~ccλλίδccς τww -(cc-(ρρuδίww μου γι`u vu `ccχοw -(ρυ^ούλλccς.


12.Γccμίζω -(ις v~ccλλίδccς -(`ww -(cc-(ρuδίww μου μcc uυ-(οιιιιιιόλλκ-(-(u.Aλυλιώς -(u βuρρ`ccμuι."

 


Aυτά δεν είναι σύμβολα, είναι μια αναπαράσταση των γραμμάτων μου. Υπ' όψιν ότι δεν υπήρχαν αρκετά σύμβολα για την επαρκή απεικόνισή τους! Σ' επίσημο έγγραφο πάλι γράφω με άπταιστη ορθογραφία και γράμματα! :flower: