Παραφράσεις καθηγητών/δασκάλων και άλλα ευτράπελα.

johnny19818

Retromaniax Thread Excavator!
Joined
18 Απρ 2010
Μηνύματα
7.711
Αντιδράσεις
1.969
Ανοίγω αυτό το θέμα για να καταγράψουμε γεγονότα όπως κάποιες παραφράσεις που μας έλεγαν οι καθηγητές μας και ήταν αστείες καθώς και άλλα ευτράπελα όπως τα παρατσούκλια που τους είχαμε βγάλει. Αν οι mods πιστεύουν ότι μπορεί το θέμα να προσαρτηθεί σε άλλο παρακαλώ ας πράξουν αναλόγως.

Λοιπόν θυμάμαι έναν δάσκαλό μας ο οποίος τη λέξη αριθμός την έλεγε αρθιμό!


Ένας καθηγητής πάλι δεν έλεγε σωστά τη λέξη εκατόν εικοσιπέντε και έλεγε εκατοκοσπέντε.


Μια καθηγήτριά μας στο γυμνάσιο είχε ένα πρόβλημα στις φωνητικές χορδές της κι εκεί που μιλούσε κανονικά, ξαφνικά η φωνή γινόταν κάπως πιο μπάσα.

Στα παρατσούκλια τώρα. Είχαμε ένα καθηγητή φυσικής κοντούλη και χοντρούλη που είχε μουστάκι και τον αποκαλούσαμε Super Mario. Του ταίριαζε γάντι.

Τον επιστάτη μας τον λέγαμε Μακγκάιβερ καθώς όποτε είχαμε προβλήματα με κλειδαριές και άλλα γενικής φύσεως, αν και κάποιας ηλικίας, έδινε λύση σε όλα.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Τέλειο θέμα, τρελαίνομαι για κάτι τέτοια!

Το μεγαλύτερο ζουμί σε μας το είχε μία καθηγήτρια Θρησκευτικών:

Έλεγε τη Γιουγκοσλαβία Γιουσγκολαβία.

Θέλοντας να πει "δεν μπορώ να τραβάω άλλο το σχοινί" έλεγε "δεν μπορώ να τραβάω άλλο τα σπαγκάκια".

Αν ήθελε να βγάλει κάποιον έξω, προειδοποιούσε: "Θα πετάξω έξω". Και συχνά γελούσε όλη η τάξη, γιατί τη φανταζόμασταν να βγάζει φτερά και να φεύγει πετώντας...

Καθώς ήταν πορωμένη με κάποια θέματα, μας είχε βάλει εργασία σχετικά με την θανατική ποινή, όχι όμως σε όλους, μόνο σε εκείνους που δεν είχαν γράψει καλά στο διαγώνισμα, έτσι για να παιδευτούν λίγο μπας και εκεί τα πάνε καλύτερα. Ανακοινώνοντας λοιπόν ποιοί θα έκαναν την εργασία, έλεγε: "Εσύ απαλλάσσεσαι/δεν απαλλάσσεσαι από την θανατική ποινή" :animlaugh: Και το έλεγε εντελώς σοβαρά, εμείς βέβαια είχαμε λιώσει από τα γέλια.

Ένα μαθηματικός κάθε φορά που ήθελε να πει "μη διακόπτεις" έλεγε "μη γίνεσαι διακόπτης" :eek:

Όσο για τα παρατσούκλια, μία μαθηματικό την είχαμε βγάλει Κρουέλα ντε Βιλ, και μάλιστα μερικοί τραγουδούσαν χαμηλόφωνα και το τραγουδάκι από την ταινία, όταν εκείνη έμπαινε. Την είχαμε βγάλει έτσι γιατί ήταν ψηλή, αδύνατη, κακιά, και φορούσε γούνες. Η ενσάρκωση της Κρουέλα δηλαδή!

Έναν φυσικό, τον λέγαμε Αστυνόμο Σαϊνη, γιατί φορούσε ένα παλτό ίδιο με τον Σαϊνη σε όλα, χρώμα, μάκρος, τα πάντα. Κατά διαβολεμένη σύμπτωση, ο συγκεκριμένος ήταν αθώος και χαζούλης, και στην ώρα του η τάξη γινόταν παιδική χαρά.
 
Καλά πέρλα και οι δικοί σου ήταν βλέπω :frypan:

Επίσης ένας δάσκαλος μας έλεγε. "Αυτό δεν είναι τάξη, είναι αταξία"!
 
Ενα καθηγητή τον έλεγαν Ψωμά στο επώνυμο και εμείς τον λέγαμε Mr. Bread και τον θεολόγο Χρυσόστομο στο όνομα και τον λέγαμε Goldmouth!

 


Ο γυμναστής ήταν ο κύριος Παπαδημητρίου και τον λέγαμε Παπατζίμ!
 
johnny19818 είπε:
Λοιπόν θυμάμαι έναν δάσκαλό μας ο οποίος τη λέξη αριθμός την έλεγε αρθιμό!
Μήπως θυμάσαι πως τον λέγανε? Γιατί είχα έναν καθηγητή στο γυμνάσιο που έκανε ακριβώς αυτό!
 
Imgema είπε:
Μήπως θυμάσαι πως τον λέγανε? Γιατί είχα έναν καθηγητή στο γυμνάσιο που έκανε ακριβώς αυτό!
Γιωργος Βασιλακης αν θυμαμαι καλα.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
johnny19818 είπε:
Γιωργος Βασιλακης αν θυμαμαι καλα;
Οχι δεν είναι ο ίδιος. Δεν θυμάμαι το επίθετό του τώρα, έχω κολλήσει, αλλά αν το διάβαζα κάπου θα το αναγνώριζα αμέσως.
 
Ειχαμε καθηγητη Χημειας στο Γυμνασιο,

ο οποιος κουτσαινε -του ειχε μεινει απο ατυχημα του ανθρωπου -κι εμεις τα "καλοπαιδα"...
smiley-angelic012.gif
"]
smiley-angelic012.gif
[/url]

τον ειχαμε βγαλει Break Dance λογω του περιεργου περπατηματος! :fafoutis:

Εναλλακτικα τον φωναζαμε Μπιριμπα εξαιτιας του επωνυμου.... :supergrin:
 
Με αφορμή το παραπάνω πόστ του Σταύρου θυμήθηκα ένα μουσικό που είχαμε στο γυμνάσιο ο οποίος είχε το ένα του μάτι γυάλινο. Τον φωνάζαμε Terminator
 
Στο τεχνικό λύκειο είχαμε έναν καθηγητή που είχε πάντα στραβωμένο ύφος (με ελαφρά μισόκλειστο μάτι) και τον φωνάζαμε Θεοχάρη ( από τον αστυνόμο).

Πάλι στο τεχνικό είχαμε μια καθηγήτρια ( μηχανολογικά και τέτοια), που είχε ένα περίεργο αντρικό κούρεμα και φορούσε πάντα τζιν παντελόνι και αντρικό μπουφάν. Την λέγαμε " ο νταλικέρης ". Μάλλον θα το έμαθε, αν κρίνω από το ότι είχε αφήσει στο μάθημα της τα 3/4 της τάξης....

Επίσης έναν βιολόγο που ήταν πολύ μελαμψός, τον λέγαμε " ο ταμτάκος "...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Μαθηματικος και ταυτοχρονα Διευθυντης του Γυμνασιου,οποτε εμπαινε στην ταξη για μαθημα,

αντι με την κλασικη "Καλημερα" .....ξεκιναγε με ενα μεγαλοπρεπεστατο......"Ησυχα Μουλαρια!!!!". :sealed:

Ηξερε τι καλοπαιδα ειμασταν....και ειχε προσαρμοστει αναλογα!!! :D

Το παραδοξο ηταν οτι το ελεγε μονο στο τμημα μας!!!! :eek:
 
RIO είπε:
Επίσης έναν βιολόγο που ήταν πολύ μελαψός, τον λέγαμε " ο ταμτάκος "...
Ενα ενα μου ερχονται. Ειχαμε κι εμεις ενα γυμναστη μελαμψο που τον λεγαμε Ταμτακο. Μαλιστα καθε πρωι στο γραφειο του ετρωγε δημητριακα με γαλα.
 
Εμείς είχαμε έναν φυσικό που τον λέγανε Κόμη και εμείς τον λέγαμε κόμη δράκουλα. Χαρακτηριστική ατάκα, το μοντόρι μπουρμπουρίζει (=το μοτέρ περιστρέφεται), μονννωμένννο. Ο γαμπρός μου είχε μια καθηγήτρια που πήγαινε ντυμένη σαν να ήτανε να πάει στα χωράφια, και την έλεγε οψιγιά (οψιγιάς στην κρητική διάλεκτο είναι η κατασκευή με σύρματα που απλώνουμε τις σταφίδες να ξεραθούν).
 
Είχαμε μια φιλόλογο στο λύκειο, η οποία συνέχεια μας φώναζε (γιατί άραγε...;;; :) ). Γι'αυτό το λογο λοιπόν την αποκαλούσαμε "κριση"! Και μάλιστα κάθε φορά που έμπαινε στην τάξη τραγουδούσαμε το ομώνυμο άσμα του Νίκου Μακρόπουλου!

Η ίδια, κάποια στιγμή φώναζε σε ένα παιδί, και από την ένταση που είχε, ενώ ήθελε να του πει "κατάλαβες;", του είπε "κατάλαβα;" Αυτό ήταν...έγινε σλόγκαν μέχρι να τελειώσουμε το λύκειο!

Ένας άλλος, γυμναστής, ο οποίος μας έκανε και επαγγελματικό προσανατολισμό, θέλησε κάποια στιγμή να μας πει να φέρνουμε ένα ντοσιέ για να βάζουμε τις φωτοτυπίες που θα μας έδινε. Αντί λοιπόν για "ντοσιέ", επειδή ήταν και λίγο ψευδός, είπε "ντοσέ" και μάλιστα με παχύ "σ".

Και τέλος, στο γυμνάσιο είχαμε μια φιλόλογο, η οποία ενώ κάναμε φασαρία, φώναξε "Παρακαλώ, να ολοκληρώσω". Εκείνη την εποχή έπαιζε μια διαφήμηση ενός σαμπουάν, που είχε το ίδιο σλόγκαν. Απο'κει και μετά, όποτε έλεγε "Παρακαλώ", απαντούσαμε εμείς από κάτω "Να ολοκληρώσω"!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Καθηγητής στο φροντιστήριο έλεγε το λεωφορείο,λεφορείο. Άλλος πάλι το συναγερμό, συναγιαρμό.

 


Η καθηγήτρια των καλλιτεχνικών στην Α γυμνασίου εκεί που μιλούσε κανονικά και χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος ύψωνε τη φωνή της και τρόμαζες. Τελικά αποδείχθηκε ότι ήταν ψυχικά ασθενής :eek:
 
"Aύριο έχουμε μάθημα κανονικά, μη δω κανέναν να έρθει με χωρίς βιβλία !"

(καλά, είχαμε ολόκληρο τετράδιο και γράφαμε, και στο τέλος της χρονιάς αναδεικνυόταν ο "πρωταθλητής καθηγητής", αλλά πού να τα θυμάμαι πια...)
 
Πίσω
Μπλουζα