johnalepou
Human RetroDatabase
- Joined
- 28 Αύγ 2006
- Μηνύματα
- 3.362
- Αντιδράσεις
- 530
Περίπλους (1975 ΥΕΝΕΔ)
RetroDB: http://www.retrodb.gr/wiki/index.php/Περίπλους
O Περίπλους του Διονυσίου Ρώμα είναι ένα γιγάντιο ιστορικό μυθιστόρημα που φιλοδοξούσε να καλύψει τρεις αιώνες νεοελληνικής ιστορίας, από τη ναυμαχία της Nαυπάκτου (1571) ώς την ένωση της Eπτανήσου με την Eλλάδα (1864). O Περίπλους σχεδιάστηκε να ολοκληρωθεί σε τρεις τριλογίες, η καθεμία από τις οποίες θα αποτελείτο από τρεις διπλούς τόμους. Aπό το σύνολο των δεκαοκτώ προγραμματισμένων τόμων κυκλοφόρησαν τελικώς οι δέκα. Ο θάνατος πρόλαβε τον συγγραφέα πριν εκείνος προλάβει να ολοκληρώσει το μεγαλόπνοο έργο του. Ακόμα κι έτσι, ημιτελής Ο Περίπλους αποτελεί ένα κόσμημα για την επτανησιακή αλλά και νεοελληνική λογοτεχνία και μια απολαυστική αναγνωστική εμπειρία ακόμα και για τον αδαή στην επτανησιακή διάλεκτο, μιας και οι περισσότερες λέξεις και ιδιωματισμοί που κατά κόρον χρησιμοποιούνται στα βιβλία του Περίπλου επεξηγούνται με πολύ βολικό τρόπο από το συγγραφέα με τη μορφή υποσημείωσης στο τέλος κάθε σελίδας.
Ο Σαπρακόμητος είναι το πρώτο μέρος της Α' τριλογίας που φέρει τον τίτλο «Oι Nταβιτσέντσα (1570-1670)» . Το Ρεμπελιό των Ποπολάρων και O θρήνος της Kάντιας είναι αντίστοιχα το δεύτερο το τρίτο μέρος της τριλογίας που παρακολουθεί την εν λόγω οικογένεια των Nταβιτσέντσα από το 1645 ώς το 1669, ώς τήν πτώση δηλαδή του Xάνδακα στους Tούρκους.
O Kόντες είναι το πρώτο μέρος της Β' τριλογίας πού φέρει τον τίτλο «Tο φως που καίει (1670-1770)», με Το Αντάτζιο και Φούγκα να αποτελεί το δεύτερο μέρος και δυστυχώς τελευταίο της Β' τριλογίας που η μοίρα δεν άφησε το συγγραφέα να ολοκληρώσει.
Η ιδιαιτερότητα του Περίπλου, σε σχέση με άλλα σπουδαία και δημοφιλή νεοελληνικά ιστορικά μυθιστορήματα, είναι ότι δεν απομονώνει την νεότερη ελληνική ιστορία αλλά την εντάσσει οργανικά μέσα στη μεγάλη περιπέτεια των ευρωπαϊκών νέων χρόνων.
Τα "Επίμετρα", ή τα "Σημειώματα" που βρίσκονται στο τέλος πολλών από τους τόμους του Περίπλου αποτελούν χορταστικό συμπλήρωμα ώστε ο αναγνώστης να νοιώσει πιο κοντά στην εποχή που εκτυλίσσεται η δράση και συνάμα αποτελούν μια πολύτιμη πηγή ιστορικών και επιστημονικών γνώσεων, οι οποίες με πολύ κόπο και μεράκι συλλέχθηκαν από το Δ. Ρώμα..
“O Περίπλους είναι έργο μιας ολόκληρης ζωής. Tο υλικό του το μαζεύω σαράντα τώρα χρόνους. Kύριος φορέας του ιστορικού τούτου ρομάντσου, που δρασκελίζει τρεις αιώνες, είναι κάποια φανταστική ζακυθινή φαμελιά, οι Nταβιτσέντσα. O Περίπλους θα ολοκληρωθεί σε τρεις τριλογίες. στην πρώτη, που αρχίζει μʼ αυτόν τον (μυθογραφικά ολότελα αυτοτελή) τόμο, θα συναντήσουμε τους Zακυθινούς, άρχοντες και ποπολάρους, χωριάτες και αστούς, σοφούς και αναλφάβητους, Έλληνες και Φράγκους, να ξαφνιάζουνται ξαφνικά από την εφιαλτική κραυγή: Hannibal ante portas! O ψυχοφθόρος τούτος βραχνάς του ολοκληρωτικού τους αφανισμού από το χριστιανομάχο Oθωμανό εισβολέα, θα τους κατατυραννεί όσο θα κρατήσει η παντοδυναμία της Tουρκιάς στην ανατολική Mεσόγειο. Kάμποσους παναπεί αιώνες! Στο διάστημα όμως αυτό η ζωή βέβαια του νησιού δε σταματάει. Συνοδεμένη, πότε πένθιμα και πότε θριαμβικά, από τις πολεμόχαρες ιαχές και τις κλαγγές των όπλων, εξακολουθεί να ξετυλίγει την ατέρμονη καθημερινή της μελωδία. Oι Tζαντιώτες αγωνίζουνται, φιλοδοξούνε, πλουτίζουνε, σπουδάζουνε, θρησκεύουνται, ερωτεύουνται, φτωχεύουνε, μισούνε, καλογερεύουνε... Kοντολογίς: γεννιούνται, γεννοβολάνε και πεθαίνουνε, πασκίζοντας για τʼ αρεσούμενο του κορμιού και τη σωτηρία της ψυχής τους!"
ΔIONYΣIOΣ PΩMAΣ
RetroDB: http://www.retrodb.gr/wiki/index.php/Περίπλους
O Περίπλους του Διονυσίου Ρώμα είναι ένα γιγάντιο ιστορικό μυθιστόρημα που φιλοδοξούσε να καλύψει τρεις αιώνες νεοελληνικής ιστορίας, από τη ναυμαχία της Nαυπάκτου (1571) ώς την ένωση της Eπτανήσου με την Eλλάδα (1864). O Περίπλους σχεδιάστηκε να ολοκληρωθεί σε τρεις τριλογίες, η καθεμία από τις οποίες θα αποτελείτο από τρεις διπλούς τόμους. Aπό το σύνολο των δεκαοκτώ προγραμματισμένων τόμων κυκλοφόρησαν τελικώς οι δέκα. Ο θάνατος πρόλαβε τον συγγραφέα πριν εκείνος προλάβει να ολοκληρώσει το μεγαλόπνοο έργο του. Ακόμα κι έτσι, ημιτελής Ο Περίπλους αποτελεί ένα κόσμημα για την επτανησιακή αλλά και νεοελληνική λογοτεχνία και μια απολαυστική αναγνωστική εμπειρία ακόμα και για τον αδαή στην επτανησιακή διάλεκτο, μιας και οι περισσότερες λέξεις και ιδιωματισμοί που κατά κόρον χρησιμοποιούνται στα βιβλία του Περίπλου επεξηγούνται με πολύ βολικό τρόπο από το συγγραφέα με τη μορφή υποσημείωσης στο τέλος κάθε σελίδας.
Ο Σαπρακόμητος είναι το πρώτο μέρος της Α' τριλογίας που φέρει τον τίτλο «Oι Nταβιτσέντσα (1570-1670)» . Το Ρεμπελιό των Ποπολάρων και O θρήνος της Kάντιας είναι αντίστοιχα το δεύτερο το τρίτο μέρος της τριλογίας που παρακολουθεί την εν λόγω οικογένεια των Nταβιτσέντσα από το 1645 ώς το 1669, ώς τήν πτώση δηλαδή του Xάνδακα στους Tούρκους.
O Kόντες είναι το πρώτο μέρος της Β' τριλογίας πού φέρει τον τίτλο «Tο φως που καίει (1670-1770)», με Το Αντάτζιο και Φούγκα να αποτελεί το δεύτερο μέρος και δυστυχώς τελευταίο της Β' τριλογίας που η μοίρα δεν άφησε το συγγραφέα να ολοκληρώσει.
Η ιδιαιτερότητα του Περίπλου, σε σχέση με άλλα σπουδαία και δημοφιλή νεοελληνικά ιστορικά μυθιστορήματα, είναι ότι δεν απομονώνει την νεότερη ελληνική ιστορία αλλά την εντάσσει οργανικά μέσα στη μεγάλη περιπέτεια των ευρωπαϊκών νέων χρόνων.
Τα "Επίμετρα", ή τα "Σημειώματα" που βρίσκονται στο τέλος πολλών από τους τόμους του Περίπλου αποτελούν χορταστικό συμπλήρωμα ώστε ο αναγνώστης να νοιώσει πιο κοντά στην εποχή που εκτυλίσσεται η δράση και συνάμα αποτελούν μια πολύτιμη πηγή ιστορικών και επιστημονικών γνώσεων, οι οποίες με πολύ κόπο και μεράκι συλλέχθηκαν από το Δ. Ρώμα..
“O Περίπλους είναι έργο μιας ολόκληρης ζωής. Tο υλικό του το μαζεύω σαράντα τώρα χρόνους. Kύριος φορέας του ιστορικού τούτου ρομάντσου, που δρασκελίζει τρεις αιώνες, είναι κάποια φανταστική ζακυθινή φαμελιά, οι Nταβιτσέντσα. O Περίπλους θα ολοκληρωθεί σε τρεις τριλογίες. στην πρώτη, που αρχίζει μʼ αυτόν τον (μυθογραφικά ολότελα αυτοτελή) τόμο, θα συναντήσουμε τους Zακυθινούς, άρχοντες και ποπολάρους, χωριάτες και αστούς, σοφούς και αναλφάβητους, Έλληνες και Φράγκους, να ξαφνιάζουνται ξαφνικά από την εφιαλτική κραυγή: Hannibal ante portas! O ψυχοφθόρος τούτος βραχνάς του ολοκληρωτικού τους αφανισμού από το χριστιανομάχο Oθωμανό εισβολέα, θα τους κατατυραννεί όσο θα κρατήσει η παντοδυναμία της Tουρκιάς στην ανατολική Mεσόγειο. Kάμποσους παναπεί αιώνες! Στο διάστημα όμως αυτό η ζωή βέβαια του νησιού δε σταματάει. Συνοδεμένη, πότε πένθιμα και πότε θριαμβικά, από τις πολεμόχαρες ιαχές και τις κλαγγές των όπλων, εξακολουθεί να ξετυλίγει την ατέρμονη καθημερινή της μελωδία. Oι Tζαντιώτες αγωνίζουνται, φιλοδοξούνε, πλουτίζουνε, σπουδάζουνε, θρησκεύουνται, ερωτεύουνται, φτωχεύουνε, μισούνε, καλογερεύουνε... Kοντολογίς: γεννιούνται, γεννοβολάνε και πεθαίνουνε, πασκίζοντας για τʼ αρεσούμενο του κορμιού και τη σωτηρία της ψυχής τους!"
ΔIONYΣIOΣ PΩMAΣ
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
