Ποδοσφαιρικά κόμικς στο "Αγόρι" και στο "Μπλεκ"

[Rinus Cesar]

Ναι, ναι, το παραδέχομαι .... Την εποχή της εφηβείας μου όποτε τύχαινε και αγόραζα Αγόρι ή Μπλεκ, το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να .... ψάχνω να βρω πού είναι τα ποδοσφαιρικά κόμικς των εν λόγω περιοδικών !!! Αυτά βρίσκονταν στην πρώτη θέση των προτιμήσεών μου !!! Παρόλο που θυμάμαι τους ποδοσφαιριστές κλπ που πρωταγωνιστούσαν σε αυτές τις ιστορίες, εντούτοις δεν θυμάμαι ποιες από αυτές συναντούσαμε στο "Αγόρι" ή στο "Μπλεκ" [αν και γενικά πολλά κόμικς δεν θυμάμαι αν τα συναντούσα στο ένα ή στο άλλο περιοδικό] !!! Για πάμε λοιπόν ....

Α)

Φυσικά το ... ξεδίπλωμα των αναμνήσεων θα αρχίσει με - ποιον άλλον ??? - τον Ρόη της Ρόβερς !!! Ο Ρόη Ρέης, λοιπόν, για πολλά - πολλά χρόνια σημαία της Μέλτσεστερ Ρόβερς [της οποίας ήταν ο αρχηγός], ποδοσφαιριστής που αποτελούσε πρότυπο ήθους, εντιμότητας και ορισμός αυτού που λέμε "ματώνω τη φανέλα" !!!

Το προφίλ του [πέραν του ότι οι σχεδιαστές τον είχαν φτιάξει έτσι ώστε να είναι και ωραίο παιδί] : Έβαζε πάντα την ομάδα πάνω απ' το ατομικό του συμφέρον !!! Βοηθούσε πολύ τους συμπαίκτες του, με αποτέλεσμα κάποιους να τους αναδείξει και "να τους κάνει μάγκες" [π.χ. με τις "μαγικές πάσες του" βοήθησε έναν συμπαίκτη του να γίνει πρώτος σκόρερ και να κερδίσει τη θέση του στην Εθνική Αγγλίας] !!! Επίσης ... δεν τον ενδέφερε καθόλου το χρήμα [σαν να λέμε ... Σάμουελ Ετό'ο ένα πράγμα !!! ]!!!

Ιστορίες που θυμάμαι : α) Μια φορά οι συμπαίκτες του στη Μέλτσεστερ έκαναν απεργία επειδή δεν πληρωνόντουσαν καλά !!! Δεν κατέβαιναν στις προπονήσεις και όλα τα σχετικά !!! Και ... τι έκανε ο Ρόη : τους μάζεψε και τους πήγε στο βοηθητικό γήπεδο για να παίξουν φιλικό με την εφηβική ομάδα της Μ.Ρ. !!! Οι αδιάφοροι ποδοσφαιριστές της κανονικής ομάδας άρχισαν να τρώνε το ένα γκολ μετά το άλλο, και οι πιτσιρικάδες πανηγύριζαν με όλη τους την ψυχή !!! Οπότε, οι ποδοσφαιριστές της κανονικής ομάδας άρχισαν να αναρωτιούνται : "εεεπ, τι γίνεται εδώ, μάς νικάει η εφηβική ομάδα" ??? Και τότε, ο Ρόη τους πέταξε την εξής ατάκα [την οποία θυμάμαι αυτούσια] : "Τα βλέπετε ??? έτσι ήσασταν κάποτε κι εσείς, σαν κι αυτά τα παιδιά !!! Δεν σάς ενδιέφερε ούτε η δόξα ούτε το χρήμα, το μόνο που σάς ενδιέφερε ήταν να γίνετε κάποτε επαγγελματίες !!! Αν πρόκειται να σάς μοιάσουν αυτά τα παιδιά, τότε καλύτερα να εγκαταλείψω την μπάλα" !!! "Μα, Ρόη, εμείς ... ξέρεις ..." ... Και έτσι, τους έπιασε το φιλότιμο και .... τέλος η απεργία, γύρισαν ξανά στις προπονήσεις !!! β) Ο Ρόη είχε πάρει μέρος σε έναν ιδιότυπο διαγωνισμό : Θα περνούσε από διάφορες δοκιμασίες με άλλους, διάσημους ποδοσφαιριστές και ... όποιος ποδοσφαιριστής περνούσε επιτυχώς από τις περισσότερες δοκιμασίες, θα αναδεικνυόταν νικητής !!! Η "δοκιμασία" που με είχε εντυπωσιάσει ήταν η εξής : Θα έπρεπε να χτυπήσουν πέναλτι απέναντι σε έναν τερματοφύλακα, ονόματι Βικ Μούντι [βρε τι θυμάται η άχρηστη μνήμη μου], ο οποίος ... είχε την ικανότητα να αποκρούει πέναλτι [ήταν σχεδόν ανίκητος] !!! Από όλες τις δοκιμασίες ο Ρόη αναδείχθηκε, φυσικά, νικητής [με το προτελευταίο καρεδάκι να προσπαθεί να κάνει λίγες ακόμη κάμψεις για να ξεπεράσει τον αντίπαλο ποδοσφαιριστή και με τους συμπαίκτες του να τον εμψυχώνουν : "Έλα Ρόη, δώστου, έλα ... " !!!] !!! Και αφού ο Ρόη είχε τις αντοχές να κάνει τις παραπάνω κάμψεις .... στο τελευταίο καρεδάκι τον βλέπουμε να σηκώνει το κύπελλο και να λέει : "ένα ακόμη κύπελλο για την τροπαιοθήκη της Μέλτσεστερ" !!!! γ) Θυμάμαι, επίσης, τη γυναίκα του Ρόη, ονόματι Πένυ, μελαχρινούλα με κοντά μαλλιά !!! Περισσότερα, όμως, δεν θυμάμαι !!! δ) Μια φορά διάβαζα ένα αφιέρωμα στον Ρόη σε κάποιο περιοδικό και ... μού έκανε εντύπωση το εξής : Η Μέλτσεστερ έπαιξε στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων με ... μια ελληνική ομάδα !!! Το όνομα αυτής : Αχιλλέας Κεραυνού !!! Μάλιστα, ο σχεδιαστής είχε σχεδιάσει το εξής : στη διαφημιστική πινακίδα πίσω από κάποιο γκολπόστ έγραφε, αντί για διαφημιστικό, με ελληνικά γράμματα : "Η Κατερίνα είναι όμορφη" !!! "Πού κολλάει αυτό ???", θα αναρωτηθείτε ευλόγως !!! Μα ...επειδή ο σχεδιαστής την περίοδο που σχεδίαζε το κόμικ ήταν ερωτευμένος με μια Ελληνίδα, ονόματι Κατερίνα :flower: :flower: :flower:

 

[θανος]

θυμαμαι ενα που μου αρεσε στο μπλεκ με εναν τερματοφυλακα

 

[Aardvark]

Τον Τερματοφυλακα Γιατρο λες.


Ποτε δεν με ενθουσιαζαν οι ποδοσφαιρικες ιστοριες και ηταν απο τις τελευταιες που διαβαζα,οποτε οπως καταλαβαινετε το Γκολ σπανιως επεφτε στα χερια μου.


Τωρα i miss them so much μπορω να γραψω βιβλιο για αυτες.


Αλλη μια με το ονομα Limp-along Leslie ηταν το "Κουτσα κουτσα προς την δοξα".

 

[Rinus Cesar]

Β)

Ο Σιδερένιος Μπαρ !!! Επρόκειτο για τον μεγαλόσωμο [σχεδόν ... γίγαντα] τερματοφύλακα της Μάνκαστορ Γιουνάιτεντ , ονόματι Τσάρλι Μπαρ !!!

Το προφίλ του : Αυτός, εν αντιθέσει με τον Ρόη, που "έβγαζε" ευγένεια, καλλιέργεια κλπ κλπ, ήταν σκληρός, τραχύς, οξύθυμος .... Ακόμη και η φάτσα του ήταν η πλέον αγριωπή και μονίμως αξούριστη !!! Όμως ... ήταν πολύ καλός τερματοφύλακας, με αυτόν κάτω από τα δοκάρια η ομάδα δεν είχε να φοβηθεί τίποτα !!! Πάντως ... δεν έπρεπε να κάνεις το λάθος να του "πουλήσεις" μαγκιά και τσαμπουκά !!! Αλίμονό σου .....

Μια ιστορία του που θυμάμαι :

Η Μάνκαστορ Γιουνάιτεντ έπαιζε σε κάποιο ευρωπαϊκό κύπελλο με μια ομάδα από χώρα του πρώην ανατολικού μπλοκ, ονόματι Στάργεβο [βρε τι θυμάται η άχρηστη μνήμη μου] !!! Εμ, εποχή "ψυχρού πολέμου" εκείνα τα χρόνια, ευκαιρία και για λίγη .... αντικομμουνιστική προπαγάνδα !!! Που λέτε, στο πρώτο καρέ της ιστορίας είδαμε το πούλμαν με την ομάδα της Μ.Γ. την ώρα που περνούσε τα σύνορα !!! Θυμάμαι αυτούσιους τους διαλόγους των ποδοσφαιριστών της ομάδας στο πούλμαν : "Κοίταξε πόσο περίεργα μάς κοιτάνε οι φρουροί των συνόρων" !!! "Ναι, θα χαρώ όταν θα τελειώσει το ματς και φύγουμε από αυτή τη χώρα" !!! Το βράδυ, όμως, συνέβη το εξής : Κάποιος κατάφερε και "τρούπωσε" στο δωμάτιο του ξενοδοχείου όπου κοιμόταν ο Τσάρλι Μπαρ !!! Κι όμως ... ο Μπαρ δεν τον άρχισε στις μπουνιές αλλά τον άκουσε να του λέει : "Τσάρλι, έλα μαζί μου, θέλω να σού δείξω κάτι" !!! Και πράγματι, ο Τσάρλι τον ακολούθησε σε μια εγκατελειμένη αποθήκη !!! "Τσάρλι, θέλω να γνωρίσεις αυτούς τους δύο νεαρούς", τού είπε ο μυστηριώδης ξένος και τού έδειξε δύο παιδάκια, τον Λάζα και τον μικρότερο αδελφό του !!! Και στη συνέχεια ... τα δύο αδελφάκια άρχισαν να βαράνε σουτ στον Τσάρλι, ο οποίος, αν και τερματοφύλακας κλάσης, δυσκολευόταν να τα αποκρούσει !!! "Πω πωωωω ... σπουδαία ταλέντα και τα δύο παιδάκια", σκέφθηκε !!! Και στη συνέχεια ο μυστηριώδης ξένος : "Τσάρλι, οι γονείς των δύο παιδιών είναι κυνηγημένοι από το καθεστώς αυτής της χώρας !!! Τα παιδιά αυτά, αν και μεγάλα ταλέντα, δεν θα έχουν καμία τύχη αν μείνουν εδώ !!! Τσάρλι, σε ικετεύω, όταν θα φύγετε από εδώ πάρε μαζί σου κι αυτά τα παιδιά στην Αγγλία, να τα γράψεις στην Ακαδημία της Μάνκαστορ" !!! "Θα δω τι θα κάνω μετά από το ματς", τού υποσχέθηκε ο Μπαρ !!!

Όσο για το ματς .... το μόνο που θυμάμαι είναι ότι στο ημίχρονο ο Μπαρ συγκέντρωσε τους συμπαίκτες του στο κέντρο του γηπέδου για να συζητήσουν για θέματα τακτικής, επειδή ο Υπουργός Αθλητισμού της ξένης χώρας, ονόματι Τσβένκο [βρε τι θυμάται η άχρηστη μνήμη μου] είχε βάλει ... κοριούς στα αποδυτήρια !!! Όπως, επίσης, ότι το ματς έληξε 1 - 1 !!!

Αλλά μετά το ματς ... η Μάνκαστορ "φορτώθηκε" και τους δύο μικρούς φυγάδες, ενώ οι συμπαίκτες του Μπαρ τον κατσάδιαζαν : "τι είναι αυτά που κάνεις Τσάρλι, θα βρούμε μεγάλο μπελά" !!! Ο Μπαρ, όμως, σκεφτόταν "με ποιον τρόπο θα φυγαδεύσει τα δύο παιδιά, που επρόκειτο να αποτελέσουν το ... λαμπρό μέλλον της ομάδας" !!! Και ... η λύση βρέθηκε : Πρόσεξε ότι κάποιοι οπαδοί της Μάνκαστορ, που συνταξίδεψαν μαζί τους, είχαν φέρει, ως "οπαδικά αξεσουάρ", δύο πλαστικές κούκλες, "ντυμένες"με τη φανέλα, τα κασκόλ κλπ της ομάδας !!! Και πράγματι ... μεταμφίεσε τα παιδάκια σε πλαστικές κούκλες, φορώντας τους ακόμα και ...τα πλαστικά κεφάλια τους !!! Και όταν το πούλμαν της ομάδας πέρασε τα σύνορα, οι φρουροί ... ούτε που πήραν χαμπάρι κατά τον έλεγχο, νόμισαν ότι οι οπαδοί της ομάδας είχαν μαζί τους .... τις πλαστικές κούκλες που είδαν κατά την είσοδο του πούλμαν στη χώρα !!! Πού να φαντασθούν ότι κάτω από αυτές κρύβονταν τα δύο παιδάκια - φυγάδες

 

[Maddog]

Απίστευτη μνήμη έχεις, εγώ δεν θυμάμαι την τύφλα μου!

 

[Rinus Cesar]

Τον Τερματοφυλακα Γιατρο λες.
".

Γ)

Μιας και αναφέρατε τον τερματοφύλακα - γιατρό ... ας αφιερώσω το παρόν ποστ μου σε αυτόν ....

Μπεν Λήπερ το όνομα του εν λόγω κόμικ - ήρωα, το δε κόμικ του είχε τον τίτλο ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ - ΓΙΑΤΡΟΣ !!! Δηλαδή ο Λήπερ ήταν ... και "παπάς" και "ζευγάς" ,άλλως ΚΑΙ γιατρός ΚΑΙ ποδοσφαιριστής !!!

Το προφίλ του : Ως νεαρός και φέρελπις γιατρός είχε σώσει πολύ κόσμο, επιδεικνύοντας αυταπάρνηση και ζήλο κατά την άσκηση του επαγγέλματός του !!! Μάλιστα σε κάποια κόμικ τον είδαμε να ... κρέμεται από το σκοινί ενός ελικοπτέρου [προφανώς σαν τα δικά μας ελικόπτερα του ΕΚΑΒ], την ώρα καταιγίδας, προκειμένου να αρπάξει στην αγκαλιά του κάποιον ασθενή σε κάποιο απομονωμένο μέρος που είχε την άμεση ανάγκη ιατρικής φροντίδος !!!! Ως τερματοφύλακας .... ήταν κάτι παραπάνω από "απίθανος" !!! Έτρωγε τα γκολ ... στην κυριολεξία με το σταγονόμετρο !!! Και σαν να μην έφτανε αυτό .... την ώρα που φυσούσε ο άνεμος, κατά τη διάρκεια του ματς, αυτός έκανε από τα γκολπόστ του τους ... υπολογισμούς του : "Λαμβάνοντας υπόψιν την κατεύθυνση και την ταχύτητα του ανέμου, θα κάνω το βολέ μου ... "έτσι κι αλλιώς κι αλλώτικα", προκειμένου η μπάλα να φτάσει "συστημένη" στα πόδια του αμαρκάριστου επιθετικού μας και .... γκοοολ"!!! Και πράγματι ... χάρις στο "μαγικό βολέ" του τερματοφύλακα - γιατρού, ο ξεμαρκάριστος επιθετικός σκοράριζε κατά κόρον !!! Και να ήταν μόνο αυτό .... ο τερματοφύλακας - γιατρός έκανε ακόμη πιο ... πρωτοποριακούς υπολογισμούς, ιδίως όταν φυσούσε δυνατός αέρας κατά τη διάρκεια του ματς : "Λαμβάνοντας υπόψιν την κατεύθυνση και την ταχύτητα του ανέμου, θα κάνω το βολέ μου ... "έτσι κι αλλιώς κι αλλώτικα", η μπάλα θα πάρει περίεργη τροχιά, βοηθούντος του ανέμου, και ... γκολ" !!! Και πράγματι .... είναι ο μοναδικός τερματοφύλακας που έχω συναντήσει, ο οποίος ... έβαζε γκολ κατευθείαν από βολέ !!!

Μια ιστορία που θυμάμαι : Ο τερματοφύλακας - γιατρός, αφού έκανε την ηρωική διάσωση του ασθενούς που περιέγραψα παραπάνω, έπαιξε λίγες ώρες μετά και ... σε ματς ευρωπαϊκού Κυπέλλου !!! Ω ναι, η ομάδα του αντιμετώπιζε την Ελβετική Μιτσέλ [τι θυμάται η άχρηστη μνήμη μου] για το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης !!! Πρώτο ματς στην Ελβετία 1 - 0 υπέρ των Ελβετών !!! Και η ρεβάνς μέχρι τα τελευταία λεπτά ήταν 2 - 0 υπέρ της ομάδας του τερματοφύλακα - γιατρού, δηλαδή ... σκορ πρόκρισης [περιττό να γράψω ότι στη διαμόρφωση του σκορ συνέβαλαν και ... τα μαγικά βολέ του ήρωά μας] !!! Στα τελευταία λεπτά, όμως, οι Ελβετοί κέρδισαν πέναλτι !!! Και στο "συννεφάκι", πάνω απ' το κεφάλι του τερματοφύλακα - γιατρού διαβάζουμε τη σκέψη του : "πρέπει να το αποκρούσω οπωσδήποτε, επειδή το εκτός έδρας γκολ μετράει διπλό κι έτσι, αν σκοράρουν οι Ελβετοί, θα προκριθούν αυτοί" [προφανώς ως "επεξήγηση" για όσους αναγνώστες δεν γνώριζαν για το τι ισχύει με τα "εκτός έδρας γκολ" σε αυτές τις διοργανώσεις] !!! Και πράγματι ... ο Μπεν Λήπερ το απέκρουσε το πέναλτι και η ομάδα του προκρίθηκε στον επόμενο γύρο του "Κυπελλούχων" : !!!

Πάντως, δεν θυμάμαι το βασικό : Πώς λεγόταν η ομάδα στην οποία έπαιζε ο τερματοφύλακας - γιατρός [ενώ θυμάμαι την εξ Ελβετίας αντίπαλό της] !!! Θυμάμαι, όμως, το όνομα του προέδρου της ομάδας : Σπίσερ, ο βασιλιάς της ... πίτας ["πίτες Σπίσερ"] !!! Ο εν λόγω πρόεδρος ήταν ένας ιδιόρρυθμος νεόπλουτος, ολίγον φαιδρός [έτσι τον παρουσίαζε το κόμικ] κλπ !!! Και φυσικά ... ερχόταν συνεχώς σε αντιπαράθεση με τον έντιμο & ηθικό τερματοφύλακα - γιατρό ....

Τελική θέση - συμπέρασμα : Ο τερματοφύλακας - γιατρός ... και τι δεν έκανε !!! Έσωζε ετοιμοθάνατους ασθενείς σε απομονωμένες περιοχές της Αγγλίας εν μέσω σφοδρής καταιγίδας .... απέκρουε πέναλτι .... έβαζε από βολέ κατευθείαν γκολ και τόσα τόσα άλλα .... Γι' αυτό προτείνω ... ο Τσακ Νόρρις, που πρωταγωνιστεί στα καλαμπουράκια της "νέας γενιάς" ως ... ο "τύπος που όλα τα καταφέρνει κι όλα τα μπορεί " να αντικατασταθεί στα εν λόγω καλαμπουράκια από τον τερματοφύλακα - γιατρό !!!!

ΤΟΥ ΜΠΗ ΚΟΝΤΗΝΙΟΥΝΤ

 

[DINO]

Ποτε δεν με ενθουσιαζαν οι ποδοσφαιρικες ιστοριες και ηταν απο τις τελευταιες που διαβαζα,οποτε οπως καταλαβαινετε το Γκολ σπανιως επεφτε στα χερια μου.

Same here...

Ποτέ δε μου άρεσαν οι ποδοσφαιρικές ιστορίες... Προτιμούσα να πάω να παίξω ο ίδιος ποδόσφαιρο...

Εξαίρεση ίσως αποτελούσε ο "Κανονιέρης Γκρεγκ" στο Αγόρι...

Δεν ξέρω γιατί, αλλά ήταν η μόνη ποδοσφαιρική ιστορία που διάβαζα...

 

[Rinus Cesar]

Aardvark : Ποτε δεν με ενθουσιαζαν οι ποδοσφαιρικες ιστοριες και ηταν απο τις τελευταιες που διαβαζα,οποτε οπως καταλαβαινετε το Γκολ σπανιως επεφτε στα χερια μου.

 

 


DINO :

Same here...


Ποτέ δε μου άρεσαν οι ποδοσφαιρικές ιστορίες...

 

 


Πάντως, βρε παιδιά, πραγματικά με εκπλήσσετε !!! Όπως έγραψα παραπάνω, όταν αγόραζα το "Αγόρι" ή το "Μπλεκ" το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να τα ξεφυλλίζω με λαχτάρα για να βρω "τα ποδοσφαιρικά κόμικς" !!! Παρόλο που ήταν αφελέστατα [όπως μπορεί να διαπιστώσει κάποιος που θα διαβάσει τις ιστορίες που γράφω στα ποστ μου], παρόλο που ως ... "ηθικόν δίδαγμα" σού άφηναν ότι .... "το αγγλικό ποδόσφαιρο ήταν το καλύτερο απ' όλα και οι Άγγλοι ποδοσφαιριστές οι πιο ταλαντούχοι στον κόσμο" {ρε αν είναι δυνατόοοοοοον }, προσωπικά τα λάτρευα και ... τα διάβαζα πρώτα και καλύτερα [η "κατάσταση" αυτή έπαυσε όταν άρχισε να γράφει στο "Αγόρι" ο Γιάννης Κουτουβός κάτι μουσικά κείμενα (εννοείται "χεβιμεταλλικής κατευθύνσεως") : από τότε που εμφανίσθηκαν τα ... "κουτουβοάρθρα" το πρώτο, γεμάτο λαχτάρα, ξεφύλλισμα στο "Αγόρι" γινόταν για .... να τα "ξετρουπώσω"] !!!

Και που λέτε ..... αφού διάβαζα τα ποδοσφαιρικά κόμικς και 5 και 6 και βάλε φορές .... ε, τότε διάβαζα και "Δικαστή Ντρεντ", και "Ελ Ζάμπατο" και "Κάπτεν Μαρκ" και "Αγρίμια" και "Μαγική Πέτρα των Τέρβιλ" και "Κόλαση" κλπ κλπ κλπ ....

Και μάλιστα ... είχα την εντύπωση ότι το ίδιο συνέβαινε και με εσάς, αγαπητοί συμφορουμίτες : ότι τα ποδοσφαιρικά κόμικς σε Αγόρι και Μπλεκ ήταν τα πρώτα στην προτίμησή σας !!! Να, όμως, που διαπιστώνω το αντίθετο [ο Ντρεντ ήταν πρώτος στις προτιμήσεις σας, εεεεε ??? ???? ] ????

 

[Aardvark]

Δεν θα ελεγα οτι δεν τις διαβαζα καθολου τις ποδοσφαιρικες ,καποιες ειχαν το μεταφυσικο στοιχειο μεσα και δεν τις εχανα.

Οπως η παρακατω.



 http://en.wikipedia.org/wiki/Billy's_Boots

 

[Maddog]

Φυσικά ο Ντρέντ ήταν πρώτος. Με διαφορά!

Αλλά για να μην τριτώσει η γκρίνια, διευκρινίζω ότι εμένα μου άρεσαν και τα ποδοσφαιρικά.

 

[Rinus Cesar]

Αλλη μια με το ονομα Limp-along Leslie ηταν το "Κουτσα κουτσα προς την δοξα".

Δ)

Να, λοιπόν, άλλο ένα ποδοσφαιρικό κόμικ, το "Κούτσα κούτσα προς τη δόξα" !!! "Γιατί το κόμικ λεγόταν έτσι" ??? θα με ρωτήσετε όσοι δεν το προλάβατε !!! Μα ... επειδή ο ποδοσφαιριστής, που πρωταγωνιστούσε σε αυτό, ονόματι Λέσλι, ήταν κουτσός : το ένα του πόδι έπασχε από κινητικά προβλήματα !!! Αυτό, όμως, δεν τον εμπόδισε, με τη σκληρή προσπάθεια και τη σκληρή προπόνηση, να εξελιχθεί σε αξιοζήλευτο ποδοσφαιρικό ταλέντο και, παρά το σωματικό του ελάττωμα, να κερδίσει με την αξία του μία θέση στην Εθνική Αγγλίας !!!

Οι δε ιστορίες του "κουτσού" Λέσλι επικεντρώνονται στα ματς που έδινε η Εθνική Αγγλίας κατά τη συμμετοχή της σε ένα Μουντιάλ. Φυσικά, ο Λέσλι αποτελούσε βασικό στέλεχος της Εθνικής Αγγλίας και αναδείχθηκε ... σε αστέρι του Μουντιάλ, καθόσον βοήθησε την Εθνική του να διακριθεί [τις ιστορίες αυτές δεν τις διάβασα μέχρι τέλους αλλά, υποθέτω, ότι στην τελευταία ιστορία ... η Αγγλία έφτασε στον τελικό και κατέκτησε το Μουντιάλ !!! Είπαμε, αυτά τα κόμικς αποσκοπούσαν, μεταξύ άλλων, στο να ... προβάλουν το μεγαλείο του αγγλικού ποδοσφαίρου !!! ] !!! Πάντως, οι χώρες, με τις οποίες έπαιζε η Αγγλία στο Μουντιάλ, είχαν ... φανταστικά ονόματα !!! Θυμάμαι το όνομα μόνο μιας από αυτές : Κρονία !!! Όσο για τον Λέσλι .... μπορεί σε αυτά τα ματς να ήταν πολύ αργός, λόγω του προβλήματός του, πλην όμως ... αυτό ξεπερνιόταν με το ταλέντο του και, ιδίως, με την ντρίπλα του !!!

Ε)

Ένα άλλο ποδοσφαιρικό κόμικ που θυμάμαι είχε για πρωταγωνιστές δύο αδέλφια, που έπαιζαν στην ίδια ομάδα, τα οποία, όμως, δεν έμοιαζαν καθόλου μεταξύ τους !!! Ο ένας ήταν μετρίου αναστήματος, μελαχρινός, με "μαλλί καρέ", ενώ ο άλλος ήταν ψηλός ξανθός !!!

Ιστορίες που θυμάμαι : α) Κάποια στιγμή στην ομάδα, στην οποία παίζανε τα δύο αδέλφια, συνέβη το εξής : Ο πρόεδρος τους έφερε έναν γιατρό - διαιτολόγο [έναν ψηλό, φαλακρό με γυαλιά], ο οποίος θα καθόριζε, πλέον, τη διατροφή των ποδοσφαιριστών με ένα, αποκλειστικά δικό του, διαιτολόγιο, το οποίο ... θα τους έκανε καλύτερους παίχτες !!! Ο εν λόγω επιστήμονας, όμως, ήταν ολίγον ... τρελάρας !!! Είχε εμμονή με ... τα αυγά !!! Γι' αυτό επέβαλε στους ποδοσφαιριστές ... να τρέφονται αποκλειστικά με αυγά : αυγά βραστά, αυγά τηγανητά κλπ !!! Όμως, κάποια στιγμή, οι ποδοσφαιριστές, λόγω της ελλιπούς διατροφής τους, άρχισαν να ... σέρνονται !!! Επίσης, τόσο την ώρα των προπονήσεων, όσο και την ώρα των αγώνων, τους έδερνε ... μαύρη πείνα και λιγούρα, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να αποδώσουν !!! Έτσι, η ομάδα πήγαινε απ' το κακό στο χειρότερο !!! Γι' αυτό ο ένας εκ των δύο αδελφών έκανε το εξής : Κάποια στιγμή, που ήρθε ο τρελάρας διαιτολόγος στο γήπεδο να καθορίσει το μενού στους παίκτες [βασισμένο, φυσικά, αποκλειστικά στα αυγά], ο ποδοσφαιριστής εμφανίσθηκε ... μεταμφιεσμένος σε κοτόπουλο και ... άρχισε να κακακρίζει !!! "Να, γιατρέ, βλέπετε πώς κατάντησα από το να τρώω συνέχεια αυγά ??? μεταμορφώθηκα σε κοτόπουλο" !!! Ο γιατρός, όμως παρεξηγήθηκε : "αααα, αυτό είναι μεγάλη προσβολή για μένα, φεύγω και δεν θα ξαναπατήσω εδώ πέρα" !!! Έτσι ... οι ποδοσφαιριστές επανήλθαν στο κανονικό τους διαιτολόγιο και, πλέον, στις προπονήσεις και στα ματς παρουσιάζονταν "χορτάτοι" .... β) Η ομάδα των δύο αδελφών έπαιζε σε κάποιο ευρωπαϊκό κύπελλο !!! Αντίπαλός της η ισπανική Ρεάλ Πουέμπλα !!! Το μεγάλο ατού των Ισπανών ήταν, ο Κορτέζ, ο οποίος, όπως συζητούσαν οι ποδοσφαιριστές μεταξύ τους, "δεν έπρεπε να γίνει ποδοσφαιριστής αλλά .... να πιάσει δουλειά σε τσίρκο" !!! Κι αυτό επειδή ... ήταν επιρρεπής στις εντυπωσιακές "κωλοτούμπες", στα ... "μακροβούτια" κλπ εντός του γηπέδου, με αποτέλεσμα να ξεγελάει τους διαιτητές και ... να κερδίζει με ευκολία φάουλ και πέναλτι !!! Το άλλο ατού των Ισπανών ήταν ένας πανύψηλος αμυντικός παίκτης, του οποίου, όμως, το όνομα δεν το μάθαμε στο κόμικ !!! Οι παίκτες, πάντως, της αγγλικής ομάδας τον αποκαλούσαν "το τηλεγραφόξυλο" !!!

Και πράγματι ... στο ματς με τη Ρεάλ Πουέμπλα η αγγλική ομάδα τα βρήκε ... πολύ σκούρα !!! Από τη μια ο Κορτέζ, με τις κωλοτούμπες του και τις "βούτες" του κέρδιζε το ένα "πέτσινο" φάουλ μετά το άλλο [δεν αποκλείεται να κέρδισε και από κανένα πέναλτι] .... από την άλλη το "τηλεγραφόξυλο" στην άμυνα που έδιωχνε με κεφαλιές όλες τις σέντρες των Άγγλων .... Όμως, το ένα από τα δύο αδέλφια, και συγκεκριμένα ο μελαχρινός κοντούλης, που ήταν και πιο πονηρός, έκανε το εξής : Ανάγκασε τον Κορτέζ να κάνει δίπλα του "μακροβούτι" μήπως και κερδίσει "πέτσινο" φάουλ !!! Όμως ... φρόντισε έτσι ώστε ο Κορτέζ, αφού κάνει το μακροβούτι, να ... προσγειωθεί, με δύναμη, πάνω στο "Τηλεγραφόξυλο" !!! Αυτό ήταν ... από τη μεταξύ τους σύγκρουση τραυματίσθηκαν και οι δύο παίκτες της αντίπαλης ομάδας και ... βγήκαν με φορείο απ' το γήπεδο για να γίνουν αλλαγή !!! Κατόπιν τούτου, τα πράγματα γίναν πιο εύκολα για να πάρει η αγγλική ομάδα την πρόκριση εις βάρος της Ρεάλ Πουέμπλα 8)8)

[Στο επόμενο ποστ θα ολοκληρωθεί το αφιέρωμά μου στα Ποδοσφιρο-κόμικς από το "Αγόρι" και το "Μπλεκ" !!! ] !!!

 

[DINO]

Δ) Ένα άλλο ποδοσφαιρικό κόμικ που θυμάμαι είχε για πρωταγωνιστές δύο αδέλφια, που έπαιζαν στην ίδια ομάδα, τα οποία, όμως, δεν έμοιαζαν καθόλου μεταξύ τους !!! Ο ένας ήταν μετρίου αναστήματος, μελαχρινός, με "μαλλί καρέ", ενώ ο άλλος ήταν ψηλός ξανθός !!!

Τζακ ο τίγρης - Τζίμμυ ο κεραυνος

 

[PAPPOYS]

Μπράβο ρε Σίζαρ !!!

Εγώ μαζί σου... πρώτος στις ποδοσφαιρικές και τα Ντρεντοειδή αδιάβαστα !!! χαχαχαχαχα

Μοναδική μου συνεισφορά μέχρι στιγμής ότι το επώνυμο του κουτσού Λέσλι πρέπει να ήταν "Κοξ"

:wait2: ... το ξανασκέφτομαι...

... ίσως "Κοξ" να μην ήταν το επώνυμο του Λέσλι, αλλά του ήρωα στο "Τρέχα Ρόγκαν, τρέχα"

 

[panp]

Καίσαρα, τώρα θα σου κάψω τις μνήμες, κι ας είναι και DDR ! Eίναι δυνατόν να ξέχασες από το "Αγόρι" τον Σάιμον; Τον τύπο που μικρό παιδί είχε πάθει ατύχημα, αλλά από τότε του είχαν βάλει βιονικό χέρι,βιονικό πόδι και βιονικό αφτί;

Αυτός ο τύπος λοιπόν μεγαλώνοντας έγινε ποδοσφαιριστής χωρίς φυσικά να αποκαλύψει σε κανέναν τα "μυστικά" του, και κατατρόπωνε όποια ομάδα ερχόταν στο διάβα του, μια με σουτ από 50 μέτρα με το βιονικό πόδι, μια με εκπληκτικές ντρίπλες (θυμάμαι να "σκέφτεται" -ξέρετε, η λεζάντα με κυκλάκια, όχι με βελάκι- τη φράση "το βιονικό μου αφτί μου εξασφαλίζει ισορροπία...") και με διάφορα άλλα "φίδια" ολοζώντανα...Κανονικά, σεβόμενος το ρετρό του πράγματος θα έπρεπε να γράψω και το αφτί με "υ"...

Όσο για τον Ρόυ (γιατί εγώ τον πρόλαβα με ύψιλον, και την ιστορία ως "Ο Ρόυ ξαναγυρίζει", μάλλον θα πρέπει να είχα πέσει σε δεύτερο κύκλο...Φράσεις όπως "παίζουμε με τη Φόξχιλ, το γήπεδό της είναι γεμάτο λακούβες και ο κόσμος της πολύ εχθρικός", "Κρύψου Ρόυ, περνάμε από το γρουσούζικο γήπεδο", "Οι προβολείς σκοτεινιάζουν, κάποια βλάβη θα έχουν. Θα πρέπει να το πω στον...διαιτητή....ωωωωωχ", "Ο Ρόυ λιποθύμησε από φυσική εξάντληση", δεν είναι παρά από μια και μόνη ιστορία...

 

[crc]

O Λέσλι ήταν Τόμσον (Leslie Tomson). Με το Google θα βρεις αρκετές σελίδες. Ο τίτλος ήταν Limp along Leslie.

O Kox ήταν ο Κέννυ Κοξ. Χαρακτηριστική φιγούρα μελαχρινός, κάλτσες κατεβασμένες και κορδέλα στην αφάνα !

Αλητάκος και καυγατζής αλλά χρυσή καρδιά

Δείτε το στο παρακάτω εξώφυλλο

 

[vassilis.sketo]

μαζί σου για τα ποδοσφαιρικά, το πρώτο πράγμα που διάβαζα ο Μπεν Λήπερ και ο Ρόυ Ρέης, θυμάμαι και εκείνα τα σουτ με φάλτσο που έστριβε η μπάλα 2 και 3 φορές ή γύριζε πίσω..

 

[Aardvark]

Ενα αφιερωμα για τα 60 χρονα του Ροϊ.

 

[Aardvark]

Τζακ ο Τιγρης ,Τζιμυ ο Κεραυνος Στις αυθεντικες εκδοσεις.






Ο Κανονιερης Γκρεγκ






Λινκ για Overdose Μπαλας

 

[Αισυμνήτης]

Χίλια μπράβο σε όλους γι' αυτό το θέμα, κυρίως όμως στον Rinus Cesar που το ξεκίνησε και στον Aardvark για το έντυπο υλικό. Πόσες αναμνήσεις...

Παραθέτω ένα σχετικό απόσπασμα από το αφιέρωμα "Οι γάτες και οι... απάτες" που έκανε στους τερματοφύλακες των επαγγελματικών χρόνων του Ολυμπιακού ο pesetero:

Τερματοφύλακας στον Ολυμπιακό. Δύσκολη δουλειά και, σίγουρα, όχι για όποιον κι όποιον. Απαιτεί γερό στομάχι και μεγάλη θέληση για να κατορθώσει κάποιος να σταθεί κάτω απ' την ερυθρόλευκη εστία, χωρίς να λιώσει απ' το άγχος.

Το χειρότερο για κάθε υποψήφιο γκολκίπερ του Ολυμπιακού είναι ότι, εμείς οι γαύροι, έχουμε ψύχωση πρώτα απ' όλους με τον προπονητή, μετά με τον τερματοφύλακα και μετά, με τους άλλους, ασχολούμαστε μόνο κατά συνθήκην. Πώρωση με τη θέση, λέμε, όχι αστεία!

Η φαντασίωση του μέσου γαύρου για τον τύπο που φοράει τη φανέλα του τερματοφύλακα και κάθεται κάτω απ' τα δοκάρια του Ολυμπιακού είναι μία και μοναδική: Αυτός ο τύπος είναι ένα υβρίδιο Charlie Carter - Charlie Barr - Ben Leiper.

Κάτι σας λένε τα ονόματα, αλλά δεν θυμάστε ακριβώς τί; Ας τους δούμε, έναν-έναν:



Ο Charlie "The Cat" Carter ήταν ο κορυφαίος τερματοφύλακας της Μεγάλης Βρετανίας και βασικός της Μέλτσεστερ Ρόβερς του Roy Race. Τον γνωρίσαμε απ' τις σελίδες του "Αγοριού" στην ιστορία "Ο Ρόι της Ρόβερς". Με μακρύ, άσπρο μαλλί και άριστα αντανακλαστικά, πού και πού έτρωγε και κανένα γκολ για να 'χει ενδιαφέρον η ιστορία. Εγγύηση για την ομάδα του, αλλά είχε και super ομάδα μπροστά του.



Ο Charlie Barr ήταν ο περίφημος "Σιδερένιος Μπαρ" ("Iron Barr"). Ο Τσάρλι το πρωί έβγαζε το ψωμί του στις οικοδομές, ενώ το απόγευμα εξασφάλιζε τα προς το ζειν στο σιδεράδικο του. Στον χρόνο που του απέμενε, έπαιζε μπάλα. Ένα ογκώδες τέρας, με υπεράνθρωπη δύναμη και ελαστικότητα Κυριάκου Τοχούρογλου (στα νιάτα του), σίγουρα αποτέλεσε την πηγή έμπνευσης του Πίτερ Σμάιχελ. Τον γνωρίσαμε απ' τις σελίδες του "Αγοριού" και του "Τρουένο".



Τέλος, το απόλυτο είδωλο. Ο Ben Leiper (Μπεν Λίπερ) ήταν ο τεράστιος "Τερματοφύλακας-Γιατρός", που γνωρίσαμε απ' τις σελίδες του "Μπλεκ". Το πρωί φοιτητής της ιατρικής, το απόγευμα τερματοφύλακας της Μάνκαστορ Σίτι. Η Μάνκαστορ έπαιζε στην Β΄ Αγγλίας, αλλά έφτανε πάντοτε μέχρι τα ημιτελικά του κυπέλλου Αγγλίας, χάρη στις αποκρούσεις του Λίπερ και στις εκπληκτικές εμπνεύσεις του.

Στεκόταν στο κόρνερ και σκεφτόταν: "Μμμ... Φυσάει δυνατός νοτιοανατολικός άνεμος και ο εξτρέμ τους θα σεντράρει βαθιά... Θα σταθώ εδώ". Ο Μπεν στεκόταν "εκεί", μάζευε την μπάλα και την πέταγε με το χέρι στον σέντερ φορ, Jimmy Worth, ο οποίος τελείωνε τη φάση με γκολ ή με δοκάρι και γκολ. Αν ο Τζίμι τραυματιζόταν και οι άλλοι δεν μπορούσαν να βάλουν γκολ, τότε ο Μπεν έπαιρνε το νόμο στα χέρια του και με βολέ απ' τη σέντρα κάρφωνε το τεμάχιο.

Για να φάει γκολ; Ούτε λόγος... Περπατούσε μια φορά στον δρόμο, όπου έπαιζαν κάτι πιτσιρικάδες. Ένας πιτσιρικάς σουτάρει στραβά και η μπάλα πάει ντουγρού για τη βιτρίνα ενός μαγαζιού. Ο κουστουμαρισμένος Μπεν δεν διστάζει καν... Κάνει πλονζόν, πάνω στο πεζοδρόμιο, και μαζεύει την μπάλα. Στην προπόνηση, έβαζε πέντε παίκτες να του σουτάρουν ταυτόχρονα, αλλά αυτός απέκρουε με κινήσεις που θα έκαναν τον Jet Li να κοκκινίζει από ντροπή. Κάθε φορά που έτρωγε γκολ, κάτι είχε γίνει: Είχε σπάσει το χέρι του, τον απειλούσαν μαφιόζοι, τον είχαν χτυπήσει οι αντίπαλοι κλπ. Ο απόλυτος τερματοφύλακας όλων των εποχών.

Τώρα που έχετε μια εικόνα για το ποιόν των τριών ηρώων, γνωρίζετε πλέον και την απόλυτη φαντασίωση της πλειοψηφίας των γαύρων: Ένας τερματοφύλακας με τον επαγγελματισμό του Carter, τον όγκο και τον τσαμπουκά του Barr και την οξυδέρκεια και την ικανότητα του Leiper. Επειδή, όμως, τέτοιοι τερματοφύλακες υπήρχαν μόνο στα comics (πλέον ούτε εκεί βρίσκεις), η σκληρή πραγματικότητα μας έκανε να αλλοφρονούμε. Δεν είναι και λίγο να' χεις στο μυαλό σου τί έκανε ο Λίπερ και μετά να βλέπεις, ζωντανά, Γιώργο Μουκέα...

Για το υπόλοιπο αφιέρωμα, μπορείτε να επισκεφθείτε το ιστολόγιο του pesetero:

http://pesetero-blog.blogspot.gr/2008/08/blog-post.html

 

[Aardvark]

Ωραιο αφιερωμα,θα ξετρυπωσουμε και αλλα συντομα!