Ποια Ελληνική δραματική ταινία σας άρεσε?

A

Artemis

Banned
Joined
23 Ιουλ 2007
Μηνύματα
191
Αντιδράσεις
22
Ποια δραματικη ελληνικη ταινια απο τον παλιο ελληνικο κινηματογραφο σας αρεσε και γιατι?

Εμενα μου αρεσε το:

1. Κονσερτο για πολυβολα

2.Ο Εγωισμος

3. Γυμνοι στο δρομο

4. Επαναστατης Ποπολαρος

5. Λολα

6. Τα κοκκινα φαναρια

7. Αστραπογιαννος

8. Το λεβεντοπαιδο

9. Αγαπη και αιμα

10. Το κοριτσι με τα μαυρα

11. Στελλα

12. Ποτε την Κυριακη
 
Artemis είπε:
Ποια δραματικη ελληνικη ταινια απο τον παλιο ελληνικο κινηματογραφο σας αρεσε και γιατι?
Εμενα μου αρεσε το:

1. Κονσερτο για πολυβολα

2.Ο Εγωισμος

3. Γυμνοι στο δρομο

4. Επαναστατης Ποπολαρος

5. Λολα

6. Τα κοκκινα φαναρια

7. Αστραπογιαννος

8. Το λεβεντοπαιδο

9. Αγαπη και αιμα

10. Το κοριτσι με τα μαυρα

11. Στελλα

12. Ποτε την Κυριακη
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
...αν θα ήθελες να μας πεις και το "γιατί" το δικό σου...

Έτσι, για να γίνει κουβέντα, να μοιραστείς τις απόψεις σου...
 
"Ραντεβού με μια άγνωστη" με την Ε. Ναθαναήλ.

Η ιστορία αφορά μια γυναίκα που η μοναξιά και η αποξένωση από τον σύζυγό της την οδηγούν σε μια εξωσυζυγική σχέση

για την οποία τελικά μετανιώνει και καταλήγει στην δολοφονία του εραστή της.

Μια έξοχη ερμηνεία από την Ε. Ναθαναήλ που της έδωσε βραβείο ερμηνείας το '68.

Η ιστορία είναι μάλλον τετριμμένη. Ωστόσο, το διαφοροποιό χαρακτηριστικό είναι ότι η υπόθεση εξελίσσεται κύρια

γύρω από την ψυχολογική κατάσταση της πρωταγωνίστριας αν και αυτό δεν είναι άμεσα εμφανές.

Η έξοχη μελαγχολική μουσική συνηγορεί στην ψυχολογική ατμόσφαιρα που επιδιώκει να μεταφέρει η ταινία.

Το έργο δεν έχει κανένα δακρύβρεχτο δραματικό στοιχείο όπως πολλά φαινομενικώς όμοιά του αλλά

αποπνέει μια ψυχρή αίσθηση και σε κάποια σημεία ένα ερωτηματικό.

Παρεμπιπτόντως, μου κάνει εντύπωση που μνημονεύονται συχνά δυο-τρεις ταινίες της Ε. Ναθαναήλ όπως η "Αναζήτησις" που είναι μέτριες και όχι αυτή.

Βέβαια γούστα είναι αυτά, τι να πω...

Όσο για το "Κορίτσι με τα μαύρα" που ανέφερε η Artemis, είναι κι' αυτό μια ιδιαίτερη περίπτωση.....
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Eεγω αγαπω πολυ την ταινεια ΣΤΕΦΑΝΙΑ. Εχω ριξει πολυ κλαμα με το τελος αυτης της ταινειας ..και συνεχιζω να ριχνω φυσικα. Πιστευω οτι την εχω δει πανω απο 100 φορες σιγουρα.
 
kornizoliza είπε:
Eεγω αγαπω πολυ την ταινεια ΣΤΕΦΑΝΙΑ. Εχω ριξει πολυ κλαμα με το τελος αυτης της ταινειας ..και συνεχιζω να ριχνω φυσικα. Πιστευω οτι την εχω δει πανω απο 100 φορες σιγουρα.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Συμφωνώ και επαυξάνω...από τα δράματα του Δαλιανίδη με τη Λάσκαρη, by far το καλύτερο. Τολμηρό θέμα, ενδιαφέρουσα πλοκή και μερικές πραγματικά καλές ερμηνείες (π.χ. Τασσώ Καββαδία). Λατρεύω επίσης "Τα κόκκινα φανάρια" (δεν είναι τυχαίο πως ήταν και υποψήφια για Oscar) και "Το τελευταίο ψέμα" (η καλύτερη κινηματογραφική εμφάνιση κατ'εμέ της λατρεμένης μου Λαμπέτη)
 
1.Το ταξίδι

2.Το παρελθόν μιας γυναίκας

3.Το κορίτσι με τα μαύρα

4.Η Στεφανία στο αναμορφωτήριο

5.Τα κόκκινα φανάρια( για την υπηρέτρια, υπέροχη ηθοποιός)
 
νομίζω πως η ταινία που με εντυπωσίασε περισσότερο και κρατά μέσα μου την πρώτη θέση σαν δραματική ήταν ''η άγνωστος'' με την Κυβέλη, τον Κωνσταντάρα και τον Αλεξανδράκη. η σύζυγος που αναγκάζεται να φύγει απ΄το σπίτι και το παιδί της και να εξαφανιστεί, παίρνει τον κακό δρόμο, πέφτει όλο και πιο χαμηλά μέχρι τον φόνο ... και εκεί ο κύκλος κλείνει, όταν διορίζεται για να την υπερασπιστεί ο ίδιος της ο γιος στην πρώτη του δίκη! η ταινία είναι του 1954 (ενώ η αντίστοιχη Madame X με Lana Turner και John Forsythe είναι του '66, το αναφέρω γιατί μου έκανε εντύπωση ότι στην περίπτωση αυτή το Hollywood δεν το αντιγράψαμε), έχει πολύ καλούς ηθοποιούς και στους δεύτερους ρόλους και έχει μια ατμόσφαιρα ιδιαίτερα σκοτεινή που σε τυλίγει απόλυτα. κάπου ανάμεσα σε άννα καρένινα και κάλπικη λίρα η Κυβέλη άφησε μια ερμηνεία της και για μας ... ευτυχώς!
 
η αγαπημένη μου είναι η αξεπέραστη ''Κάλπικη Λίρα'', είναι για μένα γενικά η καλύτερη ελληνική ταινία ...
 
1. πεθαινω καθε ξημερωμα (υπεροχος Μιμης Πλεσσας)

2. τα κοκκινα φαναρια

3. λολα

4. το κοριτσι με τα μαυρα

5. το παρελθον μιας γυναικας
 
Κάλπικη λίρα, Κόκκινα Φανάρια και Ένας μεγάλος Ερωτας είναι τα top 3 αξεπέραστα δραματικά φιλμς, κατά τη γνώμη μου.

Μετά από αυτά, αγαπώ πολύ τα εξής:

1. Ο Νικητής για τον κούκλο Παπαμιχαήλ και τα δυνατά μηνύματα.

2. Επαναστάτης Ποπολάρος, για το δυνατό Love story!

3. Ολγα αγάπη μου, για την αφοσίωση και την επιμονή μιας γυναίκας όταν αγαπάει έναν άντρα.

4. Αγάπη και Αιμα, καθότι το μοναδικό (?) ελληνικό γουέστερν, σε κρατάει σε αγωνία ως το τέλος, Φώσκολος είναι αυτός.

5. Ερωτική Συμφωνία, για τα πολύ δυνατά συναισθήματα και την υπέροχη μουσική.

6. Πολύ αργά για δάκρυα, η καλύτερη μεταφορά στα ελληνικά δεδομένα του Αρχισιδηρουργού.

7. Ζήλεια, για την υπέροχη χημεία ανάμεσα στο Φούντα και τη Μπεάτα Ασημακοπούλου.

8. Ο άνθρωπος που γύρισε από τον πόνο, με Ξανθόπουλο και Γρηγοριάδου. Φώσκολος πάλι.

9. Το φθινόπωρο μιας καρδιάς για την υπέροχη χημεία Γρηγοριάδου-Πάλλη.

10. Με φόβο και πάθος, για το καλό σενάριο, τον υπέροχο Κούρκουλο, τη δυνατή ιστορία αγάπης και το ανατρεπτικό φινάλε.

11. Μανταλένα, τα λόγια εδώ είναι περιττά. Μια Αλίκη υποδειγματική, σκηνικά απαράμιλλης ομορφιάς, και η ιστορία μιας γυναίκας που αγωνίζεται ενάντια στη μοίρα της...

Ελπίζω να μην σας κούρασα...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Τα Χαμένα Όνειρα (και δεν το λέω λόγω της γνωστής αδυναμίας μου στην πρωταγωνίστρια) νομίζω είανι μια υπέροχη δραμτική ταινία. Πολύ καλό σενάριο και οι δυο πρωταγωνιστές σε μια κορυφαία στιγμή τους και με πολύ καλή χημεία.
 
Φυσικά ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ (1971) για τη συγκλονιστική μουσική, το μοναδικό ζευγάρι Κομνηνός-Ναθαναήλ, το στενάχωρο τέλος, τη μοναδική φωνή της Μαρίας Δημητριάδου.
 
1. Η ΑΓΝΩΣΤΟΣ

2.ΧΑΜΕΝΑ ΟΝΕΙΡΑ

3.ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

4.ΣΤΕΛΛΑ

5.ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΡΩΤΑΣ

6.ΛΟΛΑ

7.ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ ΕΤΩΝ 39

8. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΓΥΡΙΣΕ ΑΠ'ΤΟΝ ΠΟΝΟ

9.Η ΚΑΡΔΙΑ ΕΝΟΣ ΑΛΗΤΗ

10.ΙΛΙΓΓΟΣ
 
Η πιο αγαπημενη μου δραματικη ειναι το Πολυ αργα για δακρυα.

Αλλες που μου αρεσουν ειναι:

Ο μεθυστακας


Αστερω


Οι αμαρτωλοι


Οταν η πολις πεθαινει


Ο γρουσουζης


Τα τεσσερα σκαλοπατια


Η μοιρα γραφει την ιστορια


Το παραστρατημα μιας αθωας


Και ολες οι ασπρομαυρες με τη Ζωη Λασκαρη.
 
Πυρετός στην Άσφαλτο

Λόλα

Κατηγορώ τους ανθρώπους

Θέμα συνειδήσεως

Κατάχρηση εξουσίας

Νόμος 4000
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα