Ποια τραγούδια σας στενοχωρούσαν/ τρόμαζαν όταν ήσασταν παιδιά;

[Uskoke]

όντως. και πάλι ένα που τραγουδάνε τα ζουζούνια και μόλις βρήκα τους στίχους είδα πόσο θλιμμένο είναι στην πραγματικότητα.

σ ένα παπόρο μέσα, σ ένα παπόρο μέσα μας εμπαρκάρανε

γαλέτες παξιμάδια γαλέτες παξιμάδια μας ετρατάρανε.

...

γλυκιά Κεφαλονιά μου δεν θα σε ξαναδώ.

δηλ. ένα τραγούδι για κάποιους που τους πάνε εξορία ή δεν ξέρω τι και τα ζουζούνια να τραγουδάνε μες την καλή χαρά;;;

 

[NorthStar]

Δε με στενοxωρουσε ακριβωs το Μια Ελλαδα Φωs, απλα κατι με τη μελωδια μου προκαλουσε μελαγχολια.

Τωρα πλεον μου προκαλει μελαγxολια επειδη πραγματι μου θυμιζει παλιοτερουs καιρουs.

Edit: Σχετικα με τον Πικο το Αρκουδακι, κοντα επεσα σχετικα με τον τιτλο. Πρωτη φορα το ακουω. Xαρτομαντηλα παρακαλω.

 

[Θεία Λένα]

Τι ωραίο θέμα και πρότυπο!!

Διάβασα όλες τις απαντήσεις, με κάποιες απόρησα, αλλά αυτή είναι κι η ομορφιά αυτών των ερωτήσεων...

Προσπαθώντας να πάω κι εγώ πίσω στην ηλικία που ένα τραγούδι μου γεννούσε περίεργα αισθήματα.... 

Έχουμε κ λέμε:

Υπάρχει ένα δημοτικό τραγούδι με τον τίτλο " ελαφίνα". Το έχει πει ανεπανάληπτα η φοβερή και τρομερή Μαρίζα Κωχ. Μου το τραγουδούσε η μαμά μου και ντρεπόμουν και να κλαίω, οπότε τι να κάνω; Συγκρατιομουν.

Το άλλο είναι ο Γιάννης ο φονιάς. Δε με φοβιζε αλλά ένιωθα μια θλίψη απερίγραπτη για τον καημένο το φονιά, που ποιος ξέρει τι κατρακύλα πέρασε για να γίνει φονιάς. 

Το τελευταίο είναι η Στέλλα.. 

" Είναι νωρίς για δάκρυα Στέλλα παίξε τις κούκλες σου και γελά.."

Εδώ πάλι νομίζω η μελαγχολία είχε να κάνει με τη μελωδία περισσότερο.... Άβυσσος....

 

[Uskoke]

...και φυσικά Terry Jacks Seasons in the sun

 

[Uskoke]

επίσης φυσικά το "ένα το χελιδόνι" του Θεοδωράκη, Ελύτη.οι στίχοι του μεγαλοφυείς και μεταφυσικοί μου προκαλούσαν ένα ennui που λένε κι οι Γάλλοι. αν και το αισιόδοξο τελείωμα του μου προκαλούσε μια ανάταση. ίσως αναφερόταν στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο, όπως και το περιβόητο μια μια εμοιραζόμασταν την σταφίδα. 

 

[Blue Max]

Με στεναχωρούσε το φινάλε της ταινίας "Ένας νομοταγής πολίτης" (1974) που ακούγεται το Άνοιξε το παράθυρο του Αντώνη Καλογιάννη.
Θυμάμαι με φόβιζαν κάποια σημεία της ταινίας "Έγκλημα στα Παρασκήνια". Έκλεινα τα μάτια μου.

 

[conqui]

με τρόμαζαν ως παιδί κάποιοι ηλεκτρονικοί τίτλοι εκπομπών, όπως στο μια ταινία, μια συζήτηση, στο δεκάλεπτο( ; ) του ΙΚΑ και σε μία άλλη πάλι νομίζω για κριτική ταινιών με μία μηχανή προβολής στον τίτλο
Από τραγούδια ως παιδί δεν με στενοχωρούσε τίποτε γιατί δεν τα καταλάβαινα και καλά. Μετά από την εφηβεία και πέρα:

Summer Dreams από το ¨Επιχείρησις Απόλλων¨ (του Βαγγέλη Παπαθανασίου)

Κι όλο ψάχνω να σε βρω του Δάκη

Fascination Nat King Cole

Io che amo solo tè Sergio Endrigo

Χαμόγελο της Τζοκόντα Μάνου Χατζηδάκι

εκτός άλλων...

Όλα τα παραπάνω ακόμη τα βρίσκω πολύ λυπητερά, πλέον τα συνδέω και με την απώλεια αγαπημένων προσώπων

 

[elephadas]

Δεν χρειάζεται να πω γιατί με τρόμαζε μικρόν. Ακούστε το κι ανατριχιάστε και σεις.

Ήταν φίλε, όμορφη, όμορφη γλυκιά όπως πάντα,
μα χλωμή, χλωμή με την χλωμάδα της νεκρής!
Ας μου έβγαιναν καλλίτερα τα μάτια!
Τι να βλέπω, τι να βλέπω τώρα που έφυγε αυτή;

 

[Bajar]

Δεν ήξερα ότι είχαμε τέτοιο θέμα, είναι όμως ενδιαφέρον. Πολλά απ' όσα αναφέρθηκαν ήδη με στεναχωρούσαν κι εμένα ως παιδί με πρώτο απ' όλα τον "Κυρ' Αντώνη". Ίσως αυτή η ευαισθησία που έχω για τους ηλικιωμένους ανθρώπους να μην είναι τελικά μόνο λόγω της δουλειάς μου, μάλλον το συναίσθημα με κυρίευε παιδιόθεν. Αλλά το ίδιο πολύ στενοχωριόμουν και με το "Χριστινάκι" όπως και με το "Γελαστό παιδί".
Όλα αυτά στα παιδικά χρόνια. Όταν όμως μπήκα στην πρώτη εφηβεία άκουσα κάποια στιγμή δύο τραγούδια, τελείως διαφορετικά μεταξύ τους, τα οποία ακόμη και σήμερα όταν τυχαίνει να παίξουν σε κανά σταθμό νοιώθω την καρδιά μου βαριά και ίσως και να τρέξει και κανά δάκρυ.

Βίκυ Μοσχολιού - Μιλώ για τα παιδιά μου (Γ. Μαρκόπουλος - Γ. Σκούρτης - Μετανάστες, 1974)

Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας - Ο Φάνης (Ζεστά Ποτά, 1985)

Τώρα πια βέβαια και αφού έχουν περάσει πάρα πολλά χρόνια από τότε που εγκαταστάθηκα μόνιμα στην Αθήνα στενοχωριέμαι και γίνομαι ένα με το πάτωμα όταν ακούω Μπέλλου. Αλλά αυτό είναι μια άλλη (πιο καινούργια) ιστορία.

 

[nyfitsa]

Ο Μενούσης ....

 

[Takero72]

Με τρόμαζαν/έριχναν όλα τα 70s τραγούδια με πολιτικό περιεχόμενο και κάτι καρακαταθλιπτικά του Θεοδωράκη, Μαρκόπουλου, Νταλάρα. Επίσης το ίδιο αποτέλεσμα είχαν και κάτι καμμένα βαριά λαϊκά για άδικες κοινωνίες, χαμένες αγάπες και τρένα για τα ξένα.
Φάγαμε πολλή μουσική μαυρίλα όσοι γεννηθήκαμε στα 70s!

 

[Uskoke]

τι να πω χάρις Αλεξίου Μάνος Λοΐζος από τον δίσκο τα τραγούδια της Χαρούλας
αυτό το άκουσα τυχαία από την γνήσια κασέτα.
τι να πω στις γυναίκες μες στο άδειο χωριό που 'χουν άντρα στην πόλη και στα ξένα το γιο
αφιερωμένο στα βάσανα της πατρίδας μας

όπως και ο περίφημος Επιβάτης του Θεοδωράκη με την Φαραντούρη το οποίο άκουσα όμως μεγάλος από cd best of του συνθέτη.

 

[TZELASO]

Δεν χρειάζεται να πω γιατί με τρόμαζε μικρόν. Ακούστε το κι ανατριχιάστε και σεις.

Ήταν φίλε, όμορφη, όμορφη γλυκιά όπως πάντα,
μα χλωμή, χλωμή με την χλωμάδα της νεκρής!
Ας μου έβγαιναν καλλίτερα τα μάτια!
Τι να βλέπω, τι να βλέπω τώρα που έφυγε αυτή;

Πραγματικά ανατριχιαστικό και τραγικό! Και δεν είναι μόνο τα λόγια! Είναι η ερμηνεία! Σηκώνονται ακόμη και οι τρίχες της κεφαλής σου. Κάπου είχα διαβάσει ότι ο Ροζάκης έγραψε το συγκεκριμένο τραγούδι, από κάποια θλιβερή, προσωπική του εμπειρία. Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια.

 

[Playmolover]

Δύσκολο θέμα αδέρφια... δύσκολο. Μελαγχολώ πλέον με τα πάντα που ακούω καθώς μου θυμίζουν όλα κάτι. Κάτι από τα ωραία, τα παλιά. Από φίλους που διαγράφτηκαν από τη ζωή μου ή με διέγραψαν από τις δικές τους. Από παλιοπαρέες που χάθηκαν, από παλιές αγάπες. Από τα πάντα.

 

[g1973tony]

.....
Τώρα πια βέβαια και αφού έχουν περάσει πάρα πολλά χρόνια από τότε που εγκαταστάθηκα μόνιμα στην Αθήνα στενοχωριέμαι και γίνομαι ένα με το πάτωμα όταν ακούω Μπέλλου. Αλλά αυτό είναι μια άλλη (πιο καινούργια) ιστορία.

Ωχ έπεσες στα βαριά...

 

[fani_grgr]

Ως παιδί με τρόμαζαν τα εξής τραγούδια :
"Ο Μενούσης" όπου μιλάει για φόνο ζήλειας
"Τα καβουράκια" ποτέ δεν κατάλαβα την συμπεριφορά της ελαφρόμυαλης καβουρίνας απέναντι στα παιδιά της !
"Το μικρό καράβι" με σαφή αναφορά σε κανιβαλισμό!

 

[conqui]

¨Η Άγια Κυριακή ¨ Ρένα Κουμιώτη

¨Γύριζαν τα τραίνα¨ Χάρις Αλεξίου

¨Η Μαριλού ¨ Νάντια Κωνσταντοπούλου

Το τελευταίο τραγούδι μικρό μου άρεζε, όπως και στ´άλλα παιδάκια, μετά κατάλαβα καλύτερα τα λόγια