Το '86 -ήμουν ακόμη δημοτικό, ή τον John Taylor ή τον Simon Le Bon των Duran Duran, οποιοσδήποτε από τους δύο δεχόταν, δεν είχα πρόβλημα (lol). Παρεμπιπτόντως μέχρι και τώρα η αδυναμία στον Simon καλά κρατεί, ακόμη κι αν άλλαξαν οι μουσικές μου προτιμήσεις. Από την πρώτη Γυμνασίου και μετά αγρίεψαν τα πράγματα και ήθελα διακαώς τον John Bon Jovi και λίγο αργότερα ακόμη πιο διακαώς τον Rick Savage των Def Leppard (ειδικά αυτόν, πώς και γιατί μη ρωτάτε -τι παιδί ήταν τότε!). Το θέμα είναι πως ενώ μου άρεσαν αρκετοί ηθοποιοί πάντα η καρδιά μου χτύπαγε για κάποιον μουσικό, με πολύ μαλλί κατά προτίμηση. Όπως έλεγε κι ο Κυριακίδης στις "Βαρβαρότητες" : Αρρώστια!