Πολύ ωραίο εύρημα Αριάδνη.:) Ο Ποπαϋ, είναι αγαπημένος ήρωας, αλλά εάν ξεκινήσει κάποιος να διαβάζει τις ιταλικής προέλευσης ιστορίες του Δραγούνη, πιθανότατα θα απογοητευτεί.. Προτιμήστε τα αγγλικά της IDW, που εκδίδει από το 2018, ή τους τόμους της 6 Fantagraphics, που συγκεντρώνουν όοοοοολο το έργο του δημιουργού E.C. Segar. Πραγματικά αξίζουν, όμως λόγω του ότι μιλούν σε αμρικάνικη αργκό της εποχής( μην ξεχνάμε ότι ο Ποπαϋ, είναι ναύτης), ίσως δυσκολέψουν κάποιους. Εγώ τον πρώτο τόμο είχα βρει κι ακόμη παλεύω να τον τελειώσω(βέβαια έχει μέσα πάααααρα πολύ υλικό και συν τοις άλλοις, δεν τον διαβάζω συνεχόμενα). Γι' αυτόν τον λόγο υπάρχει και ο τόμος που βγήκε από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως :"Το μωβ μαργαριτάρι". Καλή ποιότητα, ωραία άρθρα, αρκετά ακριβό βέβαια. Αυτά από εμένα:wave:
 
popai.jpg


Οι πιπες του απο Καλαμποκι εχουν μεγαλη ιστορια και ηταν ο πιο καλος ''διαφημιστης'' τους μαζι με τον ΜακΑρθουρ.
 
Και κάτι οξύμωρο...
Ενώ στο τεύχος 100 του περιοδικού, επικρατεί ένα πανηγυρικό κλίμα στο εξώφυλλο, στο τεύχος χίλια δεν υπάρχει ούτε καν αναφορά στο κατόρθωμα των χιλίων τευχών. Για του λόγου το αληθές:

1661884423490.png1661884545499.png
 
Απ' ότι μου χουν πει, πρόθεση των συγκεκριμένων εκδόσεων είναι να επανεκδώσουν σε μεγάλους τόμους, όπως είναι ο συγκεκριμένος, όλη τη σειρά του Popeye!
Ακριβώς! Για του λόγου το αληθές, δεν αναρωτήθηκε ποτέ, γιατί στα παλιά τεύχη αναφερόταν ως δημιουργός ο Bud Sagendorf κι όχι ο πραγματικός δημιουργός; Ως γνωστόν, ο Popeye είναι πνευματικό παιδί του πρωτοπόρου δημιουργού E.C. Segar, ο οποίος το 1919 δημιούργησε ένα δικό του σύμπαν χαρακτήρων, του οποίου οι ιστορίες "έτρεχαν" καθημερινά στις Αμερικάνικες εφημερίδες της Εποχής ανά στριπ( τρία- πέντε καρέ της ιστορίας κάθε μέρα). Το 1929, εισήγαγε στο σύμπαν αυτό- αρχικά ως δευτεραγωνιστή- έναν μονόφθαλμο ναυτικό που το αγαπημένο του έδεσμα ήταν το σπανάκι και αποκτούσε υπεράνθρωπη δύναμη όποτε έτριβε το κεφάλι μιας συγκεκριμένης κότας( ναι, το σπανάκι χρησιμοποιήθηκε αρκετό καιρό αργότερα). Ο Segar, παρά την τεράστια επιτυχία που γνώρισε μέσω του Popeye, έφυγε από τη ζωή πρόωρα, το 1938. Τότε, τη δημιουργία νέων ιστοριών του ήρωα, ανέλαβε ένας νεαρός κι ανερχόμενος δημιουργός, ο Bud Sagendorf, ο οποίος είχε δουλέψει στο πλευρό του Segar ως έφηβος, εκτελώντας χρέη μελανωτή. Το 1940, η Gold Key ξεκινάει την έκδοση περιοδικού κόμικ με ήρωα τον Popeye( όχι τόσο ποιοτικά ομολογουμένως. Στην Ελλάδα, δεν είδαμε καμία από αυτές τις ιστορίες μέσω του Δραγούνη απ' όσο ξέρω), ενώ τα ημερίσια στριπ, συνέχισαν κανονικά στις εφημερίδες. Τη δεκαετία του '60, την έκδοση, αναλαμβάνει η εταιρεία Charlton, ενώ το στριπ δεν διακόπτει την κυκλοφορία του. Όταν το 1973, εκδόθηκε το πρώτο τεύχος του περιοδικού Ποπάυ στην Ελλάδα, το επιτελείο του Δραγούνη, θέλοντας να αντιγράψει την επιτυχημένη φόρμουλα του "Μίκυ Μάους", στήνει το εξώφυλλο, αλλά και τη γενικότερη δομή του περιοδικού κατά τον ίδιο τρόπο. Ο Τερζόπουλος, αν παρατηρήσετε, πάνω από τον τίτλο έγραφε το όνομα του δημιουργού του χαρακτήρα, έγραφε δηλαδή:" Walt Disney". Θέλοντας να μιμηθούν και αυτό, το επιτελείο του Δραγούνη, έβαλε το όνομα του δημιουργού του χαρακτήρα, δηλαδή:" E.C. Segar". Αμ δε! Εκείνη την περίοδο, ο Sugendorf είναι που φτιάχνει τόσο τα στριπ, όσο και τα κόμικς του Popeye στην αντιπέρα όχθη του Ατλαντικού, με αποτέλεσμα οι υπεύθυνοι να γνωρίζουν το δικό του όνομα κι όχι του αρχικού δημιουργού, ο οποίος είχε πεθάνει 35 χρόνια πριν. Πιθανολογώ, ότι μετά από κάποια χρόνια κατάλαβαν την γκάφα τους, αλλά ήταν πλέον αργά να τη διορθώσουν!
 
Ποπάϋ Έτος ΙΗ Αριθ. 895 15/8/90 Εκδ. Δραγουνης

Αυτο εδω ηταν της αδερφης μου γιατι εγω ειχα σταματησει να διαβαζω τετοια πραγματα πολλα χρονια νωριτερα.





 
Εδω που τα λεμε, θα μπορουσε να ηταν απο αλλη χωρα και να αλλαξουν μονο την σημαια...

Δεν τα εκανε μονο ο Καμπανας αυτα. :)
 
Από τότε που είχα δει το δικό σου, πιο πάνω, ήθελα να το έχω αυτό το τεύχος!!! :D
 
Ξέρω πως δεν είναι η ίδια αίσθηση με το να τα κρατάς στα χέρια σου αλλά αν ψάξετε λίγο στο ίντερνετ θα βρείτε σχεδόν όλα τα τεύχη του
 
Πίσω
Μπλουζα