Πορτοκαλάδες "συμπυκνωμένες"

Iσχύει αυτό με τα νοσοκομεία (έβλεπες παντού τέτοιες πορτοκαλάδες). Εγώ θυμάμαι τις ΑΓΝΟΧΥΜ. Είχα δοκιμάσει πολύ πικρόγλυκες με μια γλύκα πολύ όξινη (ένιωθες λες και είχε μέσα κάτι σαν φάρμακο). Από βυσσινάδες προτιμούσα το σπιτικό βύσσινο που αραίωνα σε παγωμένο νερό.
 
Εγώ τις βυσσινάδες ξέρω, οι οποίες σίγουρα υπάρχουν ακόμα. Πρέπει να βάλεις πολύ περισσότερο νερό από χυμό, γιατί αλλιώς...δεν πίνεται!
 
Έχοντας διαβάσει το θέμα πριν λίγες μέρες, είχα τα μάτια μου ανοιχτά, και με χαρά σας ανακοινώνω ότι επέστρεψα από το Σκλαβενίτη με ένα μπουκάλι συμπυκνωμένη πορτοκαλάδα Ήβη!
 
Θυμάμαι που ρίχναμε και σόδα για να την κάνουμε ανθρακούχα!!!
 
^^

Πολύ ωραία ιδέα αυτή!!! Πιάνει;;;
 
Υπάρχουν στην Χίο πολύ ωραίες πορτοκαλάδες, από τοπική εταιρεία... Αρκεί να βάλεις όμως και την σωστή δοσολογία!
 
Θυμάμαι το όνομα ''Χρυσό Πορτοκάλι'' για συμπυκνωμένο χυμό αλλά εταιρεία καθόλου, συμπυκνωμένη βυσσινάδα έβρισκα άνετα μέχρι και πριν λίγα χρόνια σε μεγάλα σουπερ στην Αθήνα, εκείνο που δεν έχω πετύχει να δοκιμάσω ποτέ είναι κάτι άλλο ... σουμάδα!

ΥΓ1: οι μανταρινάδες της Χίου καταπληκτικές (αν και ακριβούτσικες) τις τσιμπάω όποτε προλάβω στη δουλεία μου (στη Ρόδο) ... μπράβο στους Χιώτες για την ιδέα και το αποτέλεσμα!

ΥΓ2: μα καλά, τι κάνατε όλοι μικρά παιδιά στα νοσοκομεία? επισκέψεις? πιο επικίνδυνο απ΄τα συντηρητικά μου κάνει μια επίσκεψη μικρού παιδιού στα hospitals και χωρίς κανένα λόγο!!! Εμένα μικρή δε θυμάμαι να με είχαν πάει ποτέ!!!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Από τα χειρότερα ροφήματα της εποχής. Ήταν το χειρότερο μου να κεράσουν κάτι τέτοιο. Μια ζάχαρη και τίποτα άλλο.
 
Εγώ θυμάμαι τις ΒΙΟΧΥΜ οι γιαγιάδες μου ήταν φανατικές τους οπότε πρέπει να έχω καταναλώσει φορτία ολόκληρα :p . Έπρεπε να κάνεις διδακτορικό στη χημεία για να βρεις την σωστή ποσότητα νερού-πορτοκαλάδας ώστε και γεύση πορτοκάλι να έχει το αποτέλεσμα του διαλύματος και να μην έχει μέσα στο ποτήρι σου την μισή παραγωγή ζάχαρης της Καραϊβικής.

Λιγότερο διαδεδομένες από τις πορτοκαλάδες ήταν βυσσινάδες αν και (νομίζω) ότι ήταν πιο νόστιμες (ή μπορεί να μου φαινόταν εμένα έτσι γιατί τις καταναλώναμε πιο σπάνια) και ακόμα λιγότερο οι κανελάδες.
 
Οι πορτοκαλαδες αυτες δεν μαρεζαν αλλα γουσταρα της βυσσιναδες.Οταν φυσικα αρχισε να με κοβει και να πεινω την βυσιναδα που εκανε ο μπαμπας μου για το μαγαζι καταλαβα τι μουφα ειναι ολοι αυτοι οι συμπθκνωμενοι χυμοι.
 
Πίνοντας τις σκέτες, ίσα που μπορούσες και να πεθάνεις ακαριαία από ζάχαρο...
 
Συμπυκνωμένη πορτοκαλάδα πίναμε τα καλοκαίρια. Μας την αγόραζαν οι μεγάλοι γιατί έτσι έκαναν οικονομία. 'Εβαζες ένα δάκτυλο πορτοκαλάδα στο ποτήρι και το υπόλοιπο νερό. Πάντως στην Πάτρα πουλιούνται ακόμη.
 
Θυμάμαι οτι στο δημοτικό κάπου στα μέσα της δεκαετίας του '80 μας έδιναν χυμό ροδάκινο τόσο πηχτό που ήταν σαν συμπυκνωμένος, ο οποίος μοιράζονταν στα διαλείμματα απο τους δασκάλους. Ηταν μέσα σε μεγάλα σιδερένια κυλινδρικά δοχεία σα βαρελάκια 3-4 κιλών κι επρεπε κάθε μέρα να φερνει ο καθένας μας το ποτήρι του. Νομίζω οτι ήταν ένας τρόπος να μην πετανε τόση ροδακινοπαραγωγή (!!!!) κάθε χρόνο αλλά να διοχετεύεται στα παιδιά ένα μέρος της εστω και σε αυτή την (για μένα) απαράδεκτη μορφή...Το θυμάται κανένας άλλος αυτό να γίνεται στο σχολείο του;
 
Πρωτη φορα το ακουω αυτο. Σε ποια εποχη αναφερεσαι Σπυρο;; :| /emoticons/mellow@2x.png 2x" width="20" height="20" />
 
Spyros_V_S είπε:
Θυμάμαι οτι στο δημοτικό κάπου στα μέσα της δεκαετίας του '80 μας έδιναν χυμό ροδάκινο τόσο πηχτό που ήταν σαν συμπυκνωμένος, ο οποίος μοιράζονταν στα διαλείμματα απο τους δασκάλους. Ηταν μέσα σε μεγάλα σιδερένια κυλινδρικά δοχεία σα βαρελάκια 3-4 κιλών κι επρεπε κάθε μέρα να φερνει ο καθένας μας το ποτήρι του. Νομίζω οτι ήταν ένας τρόπος να μην πετανε τόση ροδακινοπαραγωγή (!!!!) κάθε χρόνο αλλά να διοχετεύεται στα παιδιά ένα μέρος της εστω και σε αυτή την (για μένα) απαράδεκτη μορφή...Το θυμάται κανένας άλλος αυτό να γίνεται στο σχολείο του;
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Περίπου το 83;

Για να μας το έδιναν με αυτόν τον τρόπο δεν το θυμάμαι..

Θυμάμαι όμως που μας είχαν δώσει ολόκληρα τα κουτιά.
 
Spyros_V_S είπε:
Θυμάμαι οτι στο δημοτικό κάπου στα μέσα της δεκαετίας του '80 μας έδιναν χυμό ροδάκινο τόσο πηχτό που ήταν σαν συμπυκνωμένος, ο οποίος μοιράζονταν στα διαλείμματα απο τους δασκάλους. Ηταν μέσα σε μεγάλα σιδερένια κυλινδρικά δοχεία σα βαρελάκια 3-4 κιλών κι επρεπε κάθε μέρα να φερνει ο καθένας μας το ποτήρι του. Νομίζω οτι ήταν ένας τρόπος να μην πετανε τόση ροδακινοπαραγωγή (!!!!) κάθε χρόνο αλλά να διοχετεύεται στα παιδιά ένα μέρος της εστω και σε αυτή την (για μένα) απαράδεκτη μορφή...Το θυμάται κανένας άλλος αυτό να γίνεται στο σχολείο του;
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Φυσικα το θυμαμαι...ηταν και στο σχολειο και στην κατασκηνωση...εκτος απο ροδακινο ηταν και χυμος μηλου..σε εμας μας εδιναν ολο το κουτι.Απαραδεκτη μορφη παντως δεν θα το ελεγα..μια χαρα χυμος ηταν.Μιλαμε για 1983-84 και οπως σωστα ειπωθηκε ηταν η παραγωγη που θα κατεληγε στις χωματερες...
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα