Πώς αντιλαμβάνεται την έννοια του "ρετρό" η κάθε γενιά;

[foutix]

Είσαι σίγουρος ότι θα υπάρχει μετά από 10 χρόνια; αλλά και να υπάρχει το iPhone 10s κανείς δεν εγγυάται ότι θα έχει σχέση με το iPhone. ΤO θρυλικό golf κυκλοφορεί και σήμερα αλλά το 2 είναι αυτό που έχει κάψει καρδιές και το θυμούνται όλοι.

 

[gremlinakos]

Το iPhone το πα σαν παράδειγμα. Γενικά η ομογενοποίηση που έχει να κάνει με την κουλτούρα, την εξέλιξη της τεχνολογίας και τους τρόπους ψυχαγωγίας, δεν είναι σύμμαχος του όρου "ρετρό". Δεν λέω οτι οι νέοι δεν θα νοσταλγούν η οτι δεν θα χρησιμοποιούν τη λέξη ρετρό για την εποχή τους, αλλά μην περιμένετε να ξαναβγεί νέο retromaniax..

 

[gremlinakos]

Το iPhone το πα σαν παράδειγμα. Γενικά η ομογενοποίηση που έχει να κάνει με την κουλτούρα, την εξέλιξη της τεχνολογίας και τους τρόπους ψυχαγωγίας, δεν είναι σύμμαχος του όρου "ρετρό". Δεν λέω οτι οι νέοι δεν θα νοσταλγούν η οτι δεν θα χρησιμοποιούν τη λέξη ρετρό για την εποχή τους, αλλά μην περιμένετε να ξαναβγεί νέο retromaniax..

ΥΓ: Άλλο το να νοσταλγώ μια monochrome 15" crt επειδή τώρα έχω TFT, κι άλλο έχω led tft και νοσταλγώ μια plasma, δεν νομίζετε?

 

[foutix]

Ειδικά το iPhone πρέπει να το δούμε ως την αρχή μιας νέας σελίδας στην σύγχρονη ζωή. Είναι σαν το walkman της Sony του 80.

BTW δηλώνω androidakias για να μην παρεξηγηθώ κιόλας.

 

[elephadas]

Ναι, αλλά αν σε 20 χρόνια τα iPhone έχουν αντικατασταθεί από τον απόγονο του Google glasses με ίσως virtual keyboard που θα προβάλλεται μπροστά στα μάτια σου χωρίς να αντιστοιχεί σε κάτι υλικό, ή - για να το παίξουμε πιο Sci Fi - από συσκευές που θα ελέγχονται με τη σκέψη, δεν θα θυμούνται οι τωρινοί δεκαπεντάρηδες με κάποια νοσταλγία την εποχή που χρησιμοποιούσαν τα δάχτυλά τους?

Η τεχνολογία αλλάζει με ολοένα επιταχυνόμενο ρυθμό αλλά προς κατευθύνσεις που δεν μπορούμε εύκολα να προβλέψουμε. Για κάθε πρόβλεψη του παρελθόντος για το μέλλον που επαληθεύτηκε υπάρχουν πολύ περισσότερες που απέτυχαν. Και μιλάω μόνο για την τεχνολογία, όχι για τις συνέπειές της στην κοινωνία που είναι ακόμη πιο απρόβλεπτες. Όντας σε τεχνολογικό πανεπιστήμιο χρησιμοποιούσα το internet πολύ πριν το www και το Mosaic (θυμάται κανείς τα fsp, Veronica, gopher, Archie? το uunet με το uupath?). Όταν πρωτοβγήκε το mosaic κανείς δεν φανταζόταν ότι το internet θα εξαπλωνόταν σε εμπορικές χρήσεις. Εϊμαι από αυτού που πήραν το πρώτο spam στην ιστορία, από ένα γραφείο δικηγόρων. Θυμάμαι το σάλο που ξεσηκώθηκε και τα κύματα διαμαρτυρίας γιατί χρησιμοποιούσαν το internet για εμπορικούς σκοπούς. Οπότε οι προβλέψεις και για τις εξελίξεις της τεχνολογίας και για τις κοινωνικές και άλλες συνέπειές τους είναι πολύ παρακινδυνευμένες. Εκείνο που μπορούμε να πούμε με αρκετή βεβαιότητα είναι ότι όποιες κι αν είναι αυτές θα μας καταπλήξουν (με την καλή ή την κακή έννοια). Οπότε θα θυμόμαστε την εποχή που δεν τις είχαμε. Αλλά οι άνθρωποι θυμούνται μεν όλες τις παλιότερες εποχές, νοσταλγούν όμως την εποχή που ήταν πολύ νέοι και όλοι οι δρόμοι έμοιαζαν ανοιχτοί μπροστά τους. Κι εγώ που είμαι 56 και οι 40ρηδες σκεφτόμαστε τα 15-25 μας, ίσως. Τα "καλύτερά μας χρόνια" Γι' αυτό και ενώ για τους τωρινούς 40 το τι γινόταν πριν 20 χρόνια είναι νοσταλγικό ρετρό, για μένα δεν είναι, είναι απλώς παλιό, διότι πριν 20 χρόνια ήμουν 36. Ήδη ώριμος και προσγειωμένος

 

[Jack Taylor]

για μένα (30αρης) ρετρό είναι πριν το 1950 ,από 1950 μέχρι 2000 μου είναι αδύνατο να τα δω ως ρετρό ,παλιώνει ότι ξεχνάς και αυτή την περίοδο πάντα θα την έχω στην καρδιά μου

 

[prisma]

για μένα (30αρης) ρετρό είναι πριν το 1950 ,από 1950 μέχρι 2000 μου είναι αδύνατο να τα δω ως ρετρό ,παλιώνει ότι ξεχνάς και αυτή την περίοδο πάντα θα την έχω στην καρδιά μου

Ναι αλλά ο χρονικός προσδιορισμός αφορά ένα μεγάλο διάστημα μισού αιώνα! Και φυσικά δεν μπορεί να έχει σχέση το 1950 με το 1980 ή το 2000. Δε παλιώνει μόνο ότι ξεχνάς, αλλά η ζωή προχωράει και κάποια πράγματα ξεπερνιούνται από τις εξελίξεις. Οπότε, αυτομάτως μέσα σε ένα εύλογο διάστημα θεωρούνται "retro". Ακόμα και αυτά με τα οποία έχουμε μεγαλώσει και δεν τα ξεχνάμε ποτέ. Πάντως ακόμα και το "τεχνολογικά προηγμένο" παρόν κάποια στιγμή θα είναι ρετρό. Φανταζόταν κανείς ότι θα θεωρούνταν "ρετρό" τα πρώτα κινητά στη δεκαετία του '90? Και όμως, πλέον θεωρούνται και προσωπικά το θυμάμαι με νοσταλγία το πρώτο μου κινητό. Κάθε εποχή θα έχει και κάτι νέο να προσφέρει. Και αυτό αφορά σε όλους τους τομείς.

 

[Jack Taylor]

Άνοιξες μια πολύ ωραία προοπτική στην συζήτηση ,για να δεχθούμε τον όρο ρετρό θα πρέπει να δεχθούμε και το απέναντι που ακούει στον όρο contemporary .

Βγάζοντας στην άκρη τις ταμπέλες των μέσων της τέχνης όπως κινηματογράφος,φωτογραφία,γλυπτική,ζωγραφική κλπ θα παραθέσω ένα παράδειγμα για το πόσο σχετικά είναι όλα και πως ο όρος ρετρό μόνο με χρονικούς προσδιορισμούς μπορεί να ειπωθεί .

Στην ζωγραφική ένα ρετρό παράδειγμα θα ήταν ο Goya και ένα contemporary ο Koons ,καθαρά από χρονική σκοπιά και μόνο,επί της ουσίας όμως ο Goya είναι η επιτομή του σύγχρονου ,ένας καλλιτέχνης ο οποίος είτε τον βάλεις στην αναγέννηση είτε στο μπαρόκ είτε στην μοντέρνα είτε στην σύγχρονη εποχή στέκει και μιλάει με χαρακτηριστική άνεση,πράγμα που δεν μπορεί να κάνει το κιτς έργο(αυτά λένε οι θεωρητικοί) δεν μπορεί να σταθεί πέρα της εποχής που ζούμε ,δηλαδή το έργο του Koons θα είναι πάντα καρφωμένο στα 00s με ότι αυτό συνεπάγεται .

Στον κινηματογράφο επίσης ,ένα παράδειγμα που θα μπορούσαμε να δώσουμε με ασφάλεια είναι αυτό του Yasujiro Ozu και του Tarantino λόγου χάρη .Ο Ozu αποτελεί αντικείμενο μελέτης όλων των μέσων τέχνης καθώς ήταν ο πρώτος που προσδιόρισε την αντίληψη της εικόνας ,χωρίς καμία διάθεση υπερβολής δεν θα ήταν παράλογο πως πάνω από το 60% των σύγχρονων έργων τέχνης (κινηματογράφος κλπ) αρχιτεκτονικά βασίζονται στις αρχές του σε αντίθεση με τον Tarantino που αν και δημιουργεί σε μια σύγχρονη εποχή η θέση του είναι κάπου ανάμεσα στα western blockbusters των 60s .

Το σύγχρονο ζει από τις δομές και τις αρχές που έθεσε το ρετρό ,επί της ουσίας αυτό που ζούμε είναι μια αναπαραγωγή και ένα παπαγάλισμα όλων αυτών που προανέφερα .Είναι τεράστια η διαφορά μεταξύ ozu,hitchcock,beatles,led zeppelin,modigliani,picasso,man ray κλπ με τους tarantino,spielberg,marina abramovic,jay z,koons,hirst κλπ (θα εξαιρέσω τον nolan αλλά δεν θα το εξηγήσω τώρα γιατί είναι οφφ τόπικ και μεγάλη συζήτηση) .

Δεν προσπαθώ να δαιμονοποιήσω την εποχή ούτε να εκθειάσω κάτι που αποδεδειγμένα θα είναι αντικείμενο μελέτης της ανθρωπότητας απλώς αναφέρω πως το ρετρό είναι κάτι πολύ σχετικό και μόνο χρονικά επαναλαμβάνω σωστά ως όρος .

Συγνώμη για την επέκταση της σκέψης μου ,δεν θα το έκανα αν η ερώτηση του τόπικ δεν το ζητούσε

Το ρετρό λοιπόν,δεν είναι μόνο αναμνήσεις και μερικά αναμνηστικά αλλά δομικά στοιχεία του πολιτισμού

Καλημέρα

 

[Rakeesh]

Εχουν ειπωθει πολλα ενδιαφεροντα θεωρητικοφιλοσοφικα θεματα που ουτε καν ειχα σκεφτει! Θα ηθελα ομως να σταθω σε καποια σημεια που ειπωθησαν και σχετιζονται με τις πρωτες ιδεες που ειχα ξεκινωντας το θεμα. Αυτο εχει να κανει με το αν οι χρονικες "αποστασεις" ειναι παντα ιδιες, ή αν υπάρχει πότε πότε μια "επιτάχυνση/επιβράδυνση" του χρόνου, και αν υπαρχουν καποιες "κενές" περιοδοι (δεκαετίες). Αυτο πιθανοτατα θα εχει ως αποτελεσμα τα σημερινα παιδια να αντιλαμβάνονται διαφορετικά τη δεκαετία του 80 απο ό,τι εμείς αντιλαμβανόμασταν τη δεκαετία του 70 ή του 60.

Πιο συγκεκριμένα εχω την εξης εντυπωση για τα πραγματα, που φυσικα μπορει να κανω και λαθος:

• Τα ηλικιακα ορια ειναι λιγοτερο σαφη σημερα, ενώ η νεότητα κρατάει παραπανω. Οταν ημουν έφηβος έβλεπα τον 25αρη πολυ ψαρωτικα και θα τον ελεγα "κύριο". Σημερα ενας 25αρης θα εκανε άνετα παρεα με ενα πιτσιρίκι.
  
• Στο θεμα της διασκέδασης και του θεαματος, εξαρτομασταν απο την τηλεοραση και το βιντεο. Σημερα όλα ειναι καταγεγραμενα ψηφιακα με αποτελεσμα να φαινονται ολα πολυ πιο "πρόσφατα"
  
• Το 80 ηταν κατα καποιο τροπο "χρυσή εποχή" και διατηρησαν continuity οι επομενες δεκαετιες. Ειχαμε ενα μεγαλο κινημα "νεκραναστασεων" χωρίς προηγούμενο με sequels, prequels και remakes εμπορικων και πολυδιαφημισμενων ταινιων.
  
• Σχετικο με το παραπανω: Οι γονεις μας δεν μπορουσαν να αντιληφθουν τα ενδιαφεροντα μας. Δεν ενιωθαν ουτε απο τη μουσικη μας, ουτε απο υπολογιστες ουτε απο κόμικς ή παιδικά ή εξωγήινους. Εμεις ομως θα μπορουμε να επικοινωνησουμε με τα παιδια μας σε αυτο το επιπεδο.
  
• Η ταχύτητα των εξελίξεων κάνει τα πρόσφατα πράγματα να ξεχαστούν. Παλια εβλεπες τον Πολεμο των Αστρων και τον θυμοσουν για χρονια. Σημερα βγαινει μια ταινια και την ξεχνας οταν δεις καποια πιο θεαματικη.
  

Δεν ξερω αν οι παραπανω παρατηρησεις μου εχουν βαση. Αλλωστε και οταν ημουν μικρος κρατουσε τα ηνία η γενια που εζησε τα νιατα της το 60ς με αποτελεσμα να υπαρχει νοσταλγικο κινημα για τη "ρομαντική χρυσή εποχή της αθωότητας". Σημερα αυτο κατα καποιο τροπο γινεται με τα 80ς, αλλα για τους λογους που εξηγησα παραπανω, νομιζω οτι τα 80ς παραμενουν σχετικά "φρέσκα".

Για να καταλαβετε τη σκεψη μου, ας το θεσω αλλιως: την Ιστορία την αντιλαμβάνεται αλλιώς ένας Έλληνας ή Κινέζος από εναν πχ Άγγλο. Για τον Έλληνα (και τον Κινέζο) η χρονολογία 1000 πΧ ειναι σχετικά "πρόσφατη" λόγω αρχαιολογίας, καταγεγραμμένων στοιχείων αλλα και συνεχειας που διατηρει αυτός ο πολιτισμός με το παρελθόν. Για έναν Άγγλο όμως αυτη η χρονολογία δεν θα εχει τοσο νοημα, ή θα την αντιλαμβάνεται διαφορετικά. Νομιζω κατι τετοιο ισχυει κάθε φορά και για τις προσφατες δεκαετίες.

ΥΓ. Ξεκαθαριζω οτι τα παραπανω δεν τα λεω με καμία ρομαντική διαθεση να εξιδανικεύσουμε μια περασμένη δεκαετία, ή να πουμε οτι κάποτε τα πράγματα ήταν δήθεν καλύτερα. Απλά προσπαθώ να εντοπίσω το πώς αντιλαμβανόμαστε τις χρονικές αποστάσεις, και εαν είναι πάντα ίδιες.

ΥΓ. Παντως ενα 15χρονο με είχε γειώσει πρόσφατα όταν μιλούσαμε για παλιες σειρες, και παρατηρησα οτι στην αντιληψη του ειχε συγχωνευσει τις δεκαετιες του 60 με του 80 προσπάθησα να του εξηγήσω οτι δεν εχουν καμια σχεση, αλλα αντιλαμβανοταν και τις δυο εξισου μακρινές.

 

[elephadas]

Σχετικο με το παραπανω: Οι γονεις μας δεν μπορουσαν να αντιληφθουν τα ενδιαφεροντα μας. Δεν ενιωθαν ουτε απο τη μουσικη μας, ουτε απο υπολογιστες ουτε απο κόμικς ή παιδικά ή εξωγήινους. Εμεις ομως θα μπορουμε να επικοινωνησουμε με τα παιδια μας σε αυτο το επιπεδο.

Χμμμ. Μήπως όμως κάτι τέτοιο πίστευαν και οι γονείς μας για τους δικούς τους γονείς και πιστεύουν τα παιδιά μας για μας? Δηλαδή μήπως δεν έχει αλλάξει η σχέση των εποχών/γενεών τόσο αλλά η δική μας οπτική γωνία? Εμείς πιστεύουμε ότι θα μπορούσαμε να επικοινωνήσουμε με τα παιδιά μας σ' αυτό το επίπεδο. Το πιστεύουν κι εκείνα?

 

[nwntas]

Χμμμ. Μήπως όμως κάτι τέτοιο πίστευαν και οι γονείς μας για τους δικούς τους γονείς και πιστεύουν τα παιδιά μας για μας? Δηλαδή μήπως δεν έχει αλλάξει η σχέση των εποχών/γενεών τόσο αλλά η δική μας οπτική γωνία? Εμείς πιστεύουμε ότι θα μπορούσαμε να επικοινωνήσουμε με τα παιδιά μας σ' αυτό το επίπεδο. Το πιστεύουν κι εκείνα?

Μου θύμισες μια σκηνή από το πρώτο επεισόδιο του Modern Family, όπου ο καλός μπαμπάς είπε να ρίξει γέφυρες επικοινωνίας με τα παιδιά του, χορεύοντας ένα τραγούδι της εποχής των παιδιών του. Το αποτέλεσμα;;; Τα παιδιά ήταν σε φάση "να ανοίξει η γη να με καταπιεί" και "φέρτε μου τη χλωρίνη να πλύνω τα μάτια μου"...

Πάντως ναι, Rakeesh έχεις ένα πόιντ.

Και κάτι σχετικό με το χάσμα γενεών που είδα σήμερα

Να ποιοί θα νοσταλγούν το iPhone σε κανα 15ριά χρόνια, δηλαδή όσοι μεγάλωσαν με το iPhone.

Εμείς το βλέπουμε από τη σκοπιά του παλιού, που το νορμάλ μας φαίνεται ότι είναι το τηλέφωνο ως συσκευή στο σπίτι, αλλά μήπως και οι προηγούμενοι από μας δεν νοσταλγούν την εποχή που τηλέφωνο έβλεπες στο μπακάλικο/καφενείο και όχι σε κάθε σπίτι;

 

[butch_cassidy]

Πιο συγκεκριμένα εχω την εξης εντυπωση για τα πραγματα, που φυσικα μπορει να κανω και λαθος:

• Τα ηλικιακα ορια ειναι λιγοτερο σαφη σημερα, ενώ η νεότητα κρατάει παραπανω. Οταν ημουν έφηβος έβλεπα τον 25αρη πολυ ψαρωτικα και θα τον ελεγα "κύριο". Σημερα ενας 25αρης θα εκανε άνετα παρεα με ενα πιτσιρίκι.
  
• Στο θεμα της διασκέδασης και του θεαματος, εξαρτομασταν απο την τηλεοραση και το βιντεο. Σημερα όλα ειναι καταγεγραμενα ψηφιακα με αποτελεσμα να φαινονται ολα πολυ πιο "πρόσφατα"

Σε αυτά τα δύο συμφωνώ κι εγώ. Θα είχε ενδιαφέρον να αναλύαμε γιατί η νεότητα κρατάει περισσότερα τώρα. Θυμάμαι ένα άρθρο που είχα διαβάσει σε ξένο σαιτ σχετικά με τη σημερινή γενιά των 25-40 που αρνουνται πεισματικά να κάνουν οικογένεια και εξακολουθούν να ζουν και να διασκεδάζουν με τον ίδιο τρόπο που το έκαναν στα 20. Αλλά αυτό μάλλον πάει σε άλλο τόπικ. Σίγουρα η ψηφιακή καταγραφή τα κάνει όλα πολύ εύκολα προσβάσιμα κι έτσι δε 'προλαβαίνεις' να τα νοσταλγήσεις.

Παράδειγμα: Για χρόνια είχα θεοποιήσει τους 'απαράδεκτους' και αναζητούσα απεγνωσμένα τρόπο να τους ξαναδώ (γιατί δε τους θυμόμουνα και πάρα πολύ με τα χρόνια, πιο πολύ η αίσθηση που είχα όταν το εβλεπα μου είχε μείνει).Όταν άρχισα να κατεβάζω από ιντερνέτ, κατέβασα όλα τα επεισόδια και κυριολεκτικά τα έλιωσα, μετά τα ξαναείδα και στο Youtube ε και στο τέλος βαρέθηκα!! Τα σύγχρονα παιδιά όμως μπορούν να δουν κατευθείαν την αγαπημένη τους σειρά ξανά και ξανά δωρεάν ενώ εγώ έπρεπε να περιμένω τουλάχιστον 10 χρόνια!!