Κορυφαίο νήμα, δυστυχώς ξεχασμένο...
Οι 5 πρώτες που μου 'ρχονται είναι οι εξής:
1) Γ' Γυμνασίου, τυπάρα καθηγητής αρχαίων που μας ήξερε σχεδόν όλους αρκετά χρόνια, καθότι σχετικά μικρή πόλη ο Τύρναβος:
"Αδερφέ, είναι να το 'χ'ς
(έχεις) ή να μην το 'χ΄ς με τ' αρχαία. Άμα το 'χ'ς είσι καλά. Άμα δεν το 'χ΄ς τράβα για
γρούβες στουν Ξηράι"
(Ξηριάς, τοπική ονομασία του ποταμού Τιταρήσιου) 
2) Β' και Γ' Γυμνασίου, επίσης τυπάρα αλλά πολύ αυστηρός φυσικός:
"Είσαι(-στε) βόδι(α) - βοϊδάκι(α) πολυτελείας!" Σε περίπτωση που αμολιόταν μεγάλη κοτσάνα: "Είσαι(-στε) βόδι(α) - βοϊδάκι(α) ΥΠΕΡπολυτελείας!" Επίσης μας έλεγε "Μικρά, κούτσκα, βρωμιάρικα" κλπ
3) Β' Λυκείου, η στρίτζα που είχαμε Διευθύντρια:
Είχε φύγει τεράστια σαΐτα στο δόξα πατρί ενός φιλολόγου και πήγε και φώναξε τη διευθύντρια
(ο φλώρος ). Μπαίνει στην τάξη η Διευθύντρια, μας ρίξει ένα υποτιμητικό βλέμμα και λέει:
"Τι να σας πω; Μόνο βλακείες ξέρετε να κάνετε. Άμα ήσασταν σε κάνα χωριό πάνω σε κάνα βουνό αυτή τη στιγμή θα είχατε δυο παιδιά ο καθένας σας"
4) Α' Γυμνασίου, καθηγήτρια βιολογίας:
Μέσα στο μάθημα ένας συμμαθητής έβρεξε τον διπλανό του και μετά τις φωνές ο βρεγμένος πήγε να βγάλει την μπλούζα του γιατί ήταν λούτσα. Την βγάζει, μένει με τη φανέλα και λέει η καθηγήτρια:
"Παιδιά, τώρα θα μας κάνει και στριπτίζ ο Στέργιος"
5) ΣΤ' Δημοτικού, ο δάσκαλος που είχαμε ήταν συμμαθητής του πατέρα μου και γενικά τη "σειρά" μας μάς ήξερε αρκετά, και απ' την καλή και απ' την ανάποδη
. Μια μέρα στο μάθημα, ένας φίλος έκανε τόση φασαρία που ο δάσκαλος εκνευρίστηκε
(ήταν από τους φωνακλάδες δασκάλους του Δημοτικού) και του λέει:
"Άμα σου δώσω να φας την κιμωλία για κολατσιό θα βγάλεις τον σκασμό;"
Αυτά τα ολίγα.
