Ρετρογκάφες και λάθη των μεγάλων

[perlastar]

Εδώ μπορείτε να γράψετε ό,τι θυμάστε από γκάφες, κοτσάνες ή γενικά λάθη που θυμάστε από τους μεγάλους όταν ήσασταν παιδιά, είτε αστεία είτε όχι. Εγώ έχω πολλά να θυμάμαι από τον πατέρα μου, ο οποίος ήταν περίφημος γκαφατζής, γι'αυτό τον λέγαμε "Μίστερ Μπιν". Ανυπομονώ να ακούσω και τα δικά σας.

Θυμάμαι μία φορά, αρχές 90's, που είχε κοπεί το ρεύμα. Ο πατέρας μου είχε ακόμα αυτά τα κάπως φουντωτά μαλλιά που συνηθίζονταν ακόμα τότε, και μέσα στο σκοτάδι πήγε να ανάψει ένα κερί. Δεν πρόσεξε όμως ότι είχε πλησιάσει επικίνδυνα το κεφάλι του, και ξαφνικά, τον βλέπω μέσα στο σκοτάδι με μία μεγάλη κόκκινη λάμψη στο κεφάλι, σαν λειρί κόκορα. Είχε αρπάξει για τα καλά! Πρόλαβε να δράσει και δεν έπαθε τίποτα, και μετά γελούσαμε με τη φοβερή εικόνα που είχαμε δει.

Το πιο ωραίο που έχω να θυμάμαι, ήταν οι κοτσάνες που πετούσε πολλές φορές και γελούσα πολύ. Μία μέρα στο φαρμακείο, ήθελε να ζητήσει την αντιβίωση Ceclor, και είχε ξεχάσει πώς λέγεται. Έτσι, τον ακούω να λέει στην φαρμακοποιό: "Ένα εκλέρ παρακαλώ". Πάλι καλά που δεν ζήτησε και προφιτερόλ.

Καθώς είχαν πιάσει θρησκευτική συζήτηση μία μέρα με άλλους θρήσκους όπως ήταν κι ο ίδιος, ήθελε να αναφερθεί στην επιστολή του αποστόλου Παύλου προς Φιλιππησίους, και μπερδεύτηκε ξανά. Το κορυφαίο που είπε ήταν "Η επιστολή προς Φιλιππινέζους..."

Θέλοντας να πει τη φράση "με κεριά αναμμένα", ενώ συζητούσε με κάποιους, τον ακούω να λέει "με κυρίες αναμμένες".

Μία φορά που είχαμε πάει στο ζαχαροπλαστείο, ήθελε να πει "δέκα εκλεράκια", αλλά είπε "δέκα κλεράκια", με αποτέλεσμα ο υπάλληλος να ακούσει "δέκα κεράκια". Δεν είχαμε δει ενώ τα έβαζε, αλλά όταν πήγαμε σπίτι προετοιμασμένοι να φάμε γλυκά, βλέπουμε ένα κουτί γεμάτο κεριά! Γενικά κάτι είχε ο πατέρας μου με τα εκλέρ φαίνεται! Πάλι καλά που δεν τα πήγαμε σε καμμία επίσκεψη να γινόμασταν ρεζίλι!

Ήταν συνηθισμένο φαινόμενο το να πετάει κάτι που το χρειαζόμασταν στα σκουπίδια κατά λάθος, ή να βάζει από αφηρημάδα στο ψυγείο πράγματα όπως το αλάτι.

Και μία μέρα, θυμάμαι που έσπασε ένα ποτήρι, μάζεψε με τη σκούπα όλα τα κομμάτια, αλλά δεν έβρισκε το φαράσι. Μετά από λίγο ψάξιμο, εκνευρίστηκε και έτσι όπως είχε μαζεμένα τα κομμάτια, τους δίνει μία με τη σκούπα και τα σκορπίζει ξανά σε όλη την κουζίνα. Είπε ότι αφού δεν υπάρχει φαράσι, να πάνε στο καλό. Μετά βέβαια τα άκουσε καλά από τη μητέρα μου!

 

[BETTY BOOP]

Η γιαγιά μου κάποτε είχε βάλει σε πλαστική συσκευασία αλατιού, απορρυπαντικό σε σκόνη. Η συσκευασία του αλατιού, χωρίς το αλάτι αλλά με απορρυπαντικό, βρισκόταν πάντα στο μπάνιο για πλύσιμο των ρούχων. Γνωρίζαμε καλά ότι η συσκευασία δεν περιείχε αλάτι, δεν είχαμε βάλει ετικέτα...Μια μέρα είχε έρθει μια γυναίκα για να βοηθήσει στη φασίνα, μπήκε στο μπάνιο, είδε την συσκευασία και νόμισε ότι ήταν αλάτι και ότι κατά λάθος ξεχάστηκε στο μπάνιο. Πήγε τη συσκευασία στην κουζίνα, εκεί ήταν το σωστό μέρος...Μετά το μαγείρεμα βάλαμε αλάτι στο φαγητό από την εν λόγω συσκευασία!!!! Μόλις το ανακαλύψαμε σκάσαμε στο γέλιο!!!

 

[perlastar]

Eυτυχώς που το αντιληφθήκατε έγκαιρα Betty

 

[johnny19818]

Κάποια από τα Σάββατα μας τα αφιερώναμε αποκλειστικά σε ψώνια στην διπλανή μεγαλύτερη πόλη όπου περνούσαμε εκεί όλη τη μέρα. Το μεσημέρι που τα καταστήματα έκλειναν πηγαίναμε για φαγητό μέχρι να ανοίξουν πάλι και να κάνουμε και τα υπόλοιπα ψώνια. Συχνάζαμε λοιπόν σε ένα σουβλατζίδικο ψησταριά όπου τρώγαμε τα παροδοσιακά σουβλάκια με πατάτες, χωριάτικη κτλ κτλ. Κάποια στιγμή λοιπόν το μαγαζί άλλαξε σε χαμπουργκεράδικο τύπου Goody's με έντονη την αλλαγή του ύφους του μαγαζιού. Έπειτα λοιπόν από πολύ καιρό αποφασίσαμε για τα Σαββατιάτικα ψώνια μας. Το μεσημέρι πήγαμε στο γνωστό μας στέκι. Εκεί ο πατέρας μου άρχισε τη γνωστή παραγγελία. "Θέλουμε 10 σουβλάκια, μια χωριάτικη..." δεν πρόλαβε να τελειώσει όταν τον διέκοψε ο σερβιτόρος για να του πει ότι δεν έχουν σουβλάκια, ούτε πίτες γύρο που ήταν η επόμενη επιλογή. Αναγκαστήκαμε λοιπόν να φάμε χάμπουργκερ κάτι που μάλλον δεν άρεσε και πολύ στους γονείς διότι δεν ήξεραν και πως να το φάνε.

 

[BETTY BOOP]

ένας γνωστός μας κάποτε πήγε σε ταχυφαγείο Goodys,κάθησε και χτυπούσε παλαμάκια να έρθει ο σερβιτόρος για παραγγελία!

 

[Crimson Moonlight]

H μαμά μου μόλις είχε πάρει το δίπλωμα του αυτοκινήτου και κάπου πηγαίναμε. Σ' έναν στενό δρόμο νόμιζε ότι ήταν μονόδρομος και ξαφνικά άρχισαν να έρχονται αυτοκίνητα κατά πάνω μας κι αυτή να τους κάνει σήμα να κάνουν στην άκρη!:animeek:Αυτό που λέμε είδα τον Χάρο με τα μάτια μου στην κυριολεξία!


Εδώ να σημειωθεί ότι κατά τ' άλλα είναι εξαιρετική οδηγός και δεν έχει τρακάρει/πάρει κλήση για επικίδυνη οδήγηση ούτε μία φορά!

 

[Rakeesh]

Οταν ημουν μικρος, ειχε ερθει ενας θειος απο το χωριο (μαλλον για γιατρους, ως ειθισται) και ειχαμε παει θεατρο, μαλλον πρωτη ορα στη ζωη του. Μετα πηγαμε σε ενα εστιατοριακι τυπου σελφ σερβις, οπου στρογγυλοκαθεται. Του λεμε οτι πρεπει εμεις να διαλεξουμε τα πιατα και να παμε ταμειο, οποτε αρχιζει και μουρμουραει (αρκετα δυνατα για να τον ακουνε) οτι σε τετοια μαγαζια ειναι τεμπεληδες και για να μη πληρωνουν σερβιτορους κλπ. Εμεις του λεμε οτι ειναι βελτιωμενο συστημα, για να μη χρειαζεται να περιμενουμε σερβιτορους, οποτε και ησυχαζει.

Ενας αλλος θειος, οποτε ερχοταν στην πολη συνηθιζαμε να πηγαινουμε μαζι στα Γκουντυς, οπου φυσικα ολα του φαινοταν εξωγηινα. Θελοντας να μερακλωσει λιγο (οχι αλλα αναψυκτικα και χυμους), ρωταει την ταμια "Κρασι υπαρχει;" και του δειχνει μια βιτρινουλα με μικρα μικρα μπουκαλακια. Εννοειται το μπουκαλακι ηταν ισα ισα για το πλαστηκι ποτηρι που του εδωσε. Μπορουσα να ακουσω τα μπινελικια που σκεφτοταν

 

[cloud]

Το πρώτο που μου έρχεται ήταν η ιστορία με ένα μονοκόμματο ραβδομπλέντερ που είχαμε, και μία μέρα είδα την μητέρα μου να το έχει βάλει κάτω από την βρύση και να το πλένει και έπαθα σοκ! Φυσικά πάει το μιξεράκι..

Δεύτερο, μία ημέρα εκεί που καθόμουν, την ακούω να ουρλιάζει και να με βρίζει.. Τρέχω να δω τι έκανα, και την βλέπω να κοιτάζει ένα χαλί που ήταν γεμάτο με πατημασιές με μπογιά.. Φυσικά ο πρώτος "ύποπτος" - ''ένοχος" ήμουν εγώ... Ελα όμως που μόλις κοιτάξαμε τα παπούτσια μας τα δικά μου ήταν πεντακάθαρα και τα δικά της γεμάτα μπογιές από ένα σκαλί που είχε βάψει λίγο πιο πριν!!

Αμέσως μετά την βλέπω να ηρεμεί, και να λέει, "Έλα μωρέ... Δεν είναι τίποτα σοβαρό.. Θα καθαρίσει."..

Και τρίτο, ένα μεσημέρι που κοιμόταν, την βλέπω ξαφνικά να ξυπνάει και χωρίς κανέναν λόγο να με αρχίζει στις βρισιές!! recry:

Τελικά μάλλον κάποιο όνειρο είχε δει που δεν το θυμόταν κιόλας, και την πλήρωσα για ακόμα μία φορά εγώ..

 

[ΦΖΠ1]

Θεία και θείος μου (δεκαετία 60) σταμάτησαν για βενζίνη σε ταξίδι. Φεύγοντας, αρκετά χιλιόμετρα μετά, αναρωτήθηκαν πώς το παιδί (6-7 χρόνων), στο πίσω κάθισμα, ήταν τόσο ήσυχο...

Απλά, το είχαν ξεχάσει στο βενζινάδικο, όπου βγήκαν όλοι να ξεμουδιάσουν. Όλα καλά όμως !

 

[PT8]

το είχαν ξεχάσει στο βενζινάδικο, όπου βγήκαν όλοι να ξεμουδιάσουν. Όλα καλά όμως !

Ο τρόμος μου!

Πόσες φορές το έχω άγχος μη τα ξεχάσω πουθενά! Αν το ίδιο συνέβαινε σήμερα δεν ξέρω κατά πόσο θα ήταν καλή η κατάληξη.

 

[Uskoke]

Μια φορά πήγε ο μακαρίτης ο πατέρας μου να καθαρίσει τον πάγο από την κατάψυξη με μαχαίρι (!) ο αθεόφοβος. Το αποτέλεσμα ήταν φυσικά να τρυπήσει την σερπαντίνα και να πάει το ψυγείο για πέταμα αφού δεν υπήρχε ανταλλακτικό. Ο καυμένος είχε καραμπινάτη ασχετοσύνη με οτιδήποτε τεχνικό, όσο έχω εγώ κλίση α'αυτόν τον τομέα.

 

[ΦΖΠ1]

Εμένα, που ο πατέρας μου, για να επιδιορθώσει ένα καλοριφέρ που δε ζέσταινε, ξεβίδωσε τον "αφαλό εξαέρωσης" του σώματος ολόκληρο, με αποτέλεσμα να αδειάσει όλο το νερό της πολυκατοικίας στο παιδικό δωμάτιο;

Εποχή 78~80, και το νερό της θέρμανσης, ένα μαυροζούμι που τα σημάδια του έκαναν χρόνια να φύγουν από το δωμάτιο και τα πράγματα που έβρεξε...