Ρετρο και Παιδικη Αθωωτητα!

[mdelon12]

καλησπερα προς ολους και ολες

το παρων που γραφω δεν ξερω αν εχει ξαναγραφει η ειπωθει

παρτε το κατι σαν εμπειρεια προσωπικη με θεμα την ζωη γυρω απο ρετρο εικονες

που χαραξαν την καρδια μου και τα χρονια της αθωωτητας που ολοι μας εχουμε

ζησει(και πως θα θελαμε να τα ζησουμε ξανα και ξανα και ξανα!!! και για παντα

για ολη μας την υπολοιπη ζωη και ως το θανατο μας)

τι να πρωτοθυμηθω!!

τα υπεροχα καλοκαιρια με τους φιλους στη θασσο τοτε που ζουσαμε

ανεμελα!! παιζοντας στην παραλια

και μετα καθως αναπαυομασταν διαβαζαμε ανεμελα το αγαπημενο μας

περιοδικο(μπλεκ αγορι κατερινα για τα κοριτσια μας και αλλα πολλα)

γινονταν ομηρηκες μαχες στο ποιος θα γινει ο ηρωας απο καποια τηλεοπτικη

σειρα η anime της εποχης εκεινης

τα υπεροχα απογευματα με τις βολτες στα ουφαδικα της γειτονιας μας

και την αγορα του υπεροχου εκαστοτε περιοδικου για να με κρατηση συντροφια στο σπιτι (που καιρος για διαβασμα για το σχολειο!)

(ιδου και το γιατι δεν σπουδασα)

και μετα την επιστροφη στο σπιτι (υστερα απο την ολοκληρωτικη καταναλωση

των δεκαρικων)να μας περιμενει η μανα (με το σκουποξιλο στο χερι)

για την αναλογη υποδοχη οπως αρμοζε στον καθε ηρωα εκεινης της εποχης

η υποδοχη κλασικη:που ησουν ολες αυτες τις ωρες αχαηρευτε!!

εφαγες παλι τα λεφτα σου στις βλακεις και τα μπιχλιμπιδια!!

εγω απο την αλλη να κρατω σφιχτα και καλα κρυμενο το πολιτιμο αριστουργημα απο καθε λογοτεχνικης αποψεως μπλεκ

(μηπως και γινει αντιλιπτο και εχουμε και την αναλογη λογοκρισια)

(αυτο δεν γινονταν παντα) μερικες φορες .ευτηχως η μαμα ηταν ανθρωπος

που δεν ειχε και τοσο μεγαλο προβλημα στην αγορα περιοδικων εκτος

απο λιγες φορες απο νευρα θα ελεγα απο δουλεια κλπ.

ειχα απολυτη ελευθερεια κινησων (αλλα παντα υπο ελεγχο οπως θα εκανε και καθε μητερα για το παιδι της αλωστε)

θυμαμε τοτε δεν υπηρχε προβλημα στο αν θα παιξουμε κρυφτο την νυχτα

γιατι θα υπηρχε κινδυνος στο καποιος να μας αρπαξει και να μας κανει κακο

η οτιδηποτε αλλο ( στις μερες μας φοβομαστε για τα παντα εγκληματικοτητα ναρκωτικα κλπ. ακομα θα ελεγα και την ιδια την σκια μας!!)

τα παγωτα ειχαν αλλη γευση τοτε!!

τα γλυκα επεισης

ακομα και η σοκολατα ηταν πιο γλυκια πιο γευστικη και πιο αυθεντικη θα ελεγα απο

τις σημερινες!!(ρετρο δεν ειναι αυτο?)

ακομα και η μερεντα παυλιδης θυμαμαι να ειχε διαφορετικη και πιο πλουσια

και απολαυστικη γευση απο την σημερινη(το ιδιο δεν νομιζετε και εσεις??)

(η ειμαι ο μονος που το νομιζει αυτο οτι οι γευσεις εκεινες την εποχη ηταν καλυτερες απο τις σημερινες)

ρετρο θα ελεγα ηταν και τα παιχνιδια που παιζαμε στο σχολειο

ποιος δεν ειχε παιξει στανγκα καραι τριλιζα μπουγελωμα τα μηλα και αλλων ειδων παιχνιδια

δεν ξερω αν ακομα τα παιζουν αυτα τα παιχνιδια στο σχολειο

θυμαμαι ακομα (σαν σημερα )και την τραυματικη εμπειρια γυρω απο το θεμα ρετρο το πεταγμα σε ανυποπτη στιγμη των περιοδικων μπλεκ που ειχα στην κατοχη μου(υστερα απο πολλυ κοπο και χρημα που ειχα δωσει μαζευοντας τα)

να πηγαινουν στα σκουπιδια (με προμελετημενο σχεδιο)

και να ψαχνω στα σκουπηδια και να μην τα βρισκω!!(γιαυτο λεω προμελετημενο)

πραγματικα δεν ξερω τι πιανει τις μαναδες στο να εχουν αυτη την υφεση

στο να πετουν ετσι απλα ρετρο πραγματα!!

(καλα δεν σκεφτονται τουσ κοπους και το χρημα τοσων χρονων?!)

βεβαια το τρυμα_απωλεια περασθηκε στο περασμα του χρονου απο

τα (γκομενοδουλεικια) σορρυ για την εκφραση αλλα ηταν γνωστη φραση εποχης

θυμαμαι ακομα τον πρωτο ερωτα (γυρω απο το θεμα ρετρο)

στο πρωτο τευχος μπλεκ που επιασα στα χερια μου

ηταν κατι το μαγικο!!

θυμαμαι τα υπεροχα κεινουμενα σχεδια της εποχης

g-force καντυ καντυ sport billy οδυσεια του διαστηματος

τι υπεροχα κινουμενα σχεδια

αλλες ρετρο εποχες

αμφιβαλω αν θα δουμε ξανα τετοια κινουμενα σχεδια ποτε!!

το στορυ απο την καντυ θυμαμαι τοσο πολυ που εμεινε ακομα μεχρι και σημερα

αναλοιωτο μεσα στην καρδια μου!!

ευτηχως που βρεθηκαν καποια παιδια που ειχαν το ιδιο παθος με την καντυ και μας το προσφεραν ξανα ωστε να μπορουν ακομη και σημερα να το βλεπουν τα παιδια μας!!

ακομα και σημερα που το βλεπω ειναι σαν να ειναι εκεινη η υπεροχη εποχη

γεματη ρετρο και αναμνησεις (σκιρτημα μεσα στην καρδια)

και συγκηνηση γιαυτα τα υπεροχα παιδικα χρονια που εζησα και ολοι μας ζησαμε!!

θυμαμαι και το g-force η battle of the planets με υπεροχους ηρωες με αισθηματα και

οχι κατι τυπους που εχουν ορεξη για βια και μαχες

παιζαμε ολοι φανατικα αυτους τους ηρωες

ρετρο ναι!! και το μαγικο τσαντακι του sport billy!!

ποσοι απο εμας δεν θελαμε να το αποκτησουμε!!

ρετρο που ολοι θελουμε στην ζωη μας!

mame και παλι mame!!

πολοι με ρωτουν μα πως παιζεις ακομα αυτα τα παιχνιδια??

ειναι απαρχαιωμενα!! δεν βλεπεις τα γραφικα τους?!

μα αυτη ειναι η γλυκα τους απαντω!!

αν ξερετε την μαγικη λεξη ρετρο θα καταλαβετε τι ενοοω!!

θελω το ρετρο στην ζωη μου και δεν θελω να το αποχωρηστω!!

με αυτο εζησα τα χρονια τα ανεμελα και τα θελω να τα εχω και τωρα

(ισως με αυτο ξεχνω τα χαμενα χρονια τις παιδικης μου αθωοτητας)

γιαυτο και εψαξα να ξανααποκτησω τα χαμενα μπλεκ (τα οποια βεβαια τα απεκτησα ξανα !!)

οπως και με τα κινουμενα σχεδια τα οποια εβλεπα τοτε καντυ καντυ

battle of the planets ulysses 31 sport billy φρουτοπια και αλλα πολλα ρετρο της εποχης εκεινης!!

ρετρο στην ζωη μας λοιπον!

δεν μπορω να θυμηθω κατι αλλο τωρα

νιωθω ενα κενο αν αναλογιστο το σημερα με το χθες

και ανοιγω θεμα τωρα

οσοι εχουν εμπειριες απο ρετρο της εποχης εκεινης και με το περασμα στην εφηβεια και το χασιμο της παιδικης αθωοτητας

εκεινη (την σπιρταδα)

παρακαλω να πουν και αυτοι τις δικες τους σκεψεις και αναλογες εμπειριες!!

ευχαριστω

 

[manos426f]

Απλά φίλε mdelon12 μεγαλώνουμε και φυσιολογικό είναι να μας λείπουν όλα αυτά που περιγράφεις....!!

Τα παιδικά χρόνια είναι τα καλύτερα κι αυτά που αφήνουν τις πιο έντονες,ζωντανές και νοσταλγικές αναμνήσεις σε όλους μας...!

Ναι,τα ρετρό αντικείμενα είναι σημαντικά για τον καθένα απο εμάς,ότι κι αν είναι αυτά....!!

Δεν είνα καθόλου τυχαίο που όλοι μας έχουμε κρατημένα κάποια πράγματα απο το μακρινό παρελθόν μας....

Πολύ όμορφο το κείμενο σου,αλλά,αν μου επιτρέπεις,χάνει απο την εικόνα του -θυμίζει λίγο......ποίημα αλήθεια-,δεν κάνεις ένα κόπο να το φτιάξεις λίγο παραπάνω με παραγράφους (κυρίως),τελείες κτλ...;

 

[Rygar]

ευχαριστω

Κι εμείς!

 

[Rakeesh]

Θα διαβασω καποια αλλη φορα ολοκληρο το μηνυμα σου αλλα σε ευχαριστω προκαταβολικα. Παντως δε συμφωνω 100% με τη νοσταλγικοτητα. Δεν μπορω να δεχτω οτι 'τοτε' ηταν καλυτερα απο τωρα και απο μετα: η δεκαετια του 80 ηταν κιτς, οι βιντεοταινιες απαραδεκτες και τα κομικς φτηνοτυπομενα... αλλα μπορω να δεχτω οτι καποιες στιγμες μενουν στην αναμνηση ως μαγικες.

Κατα τα αλλα... προσφατα αρχισα να πειθω τον εαυτο μου οτι η ακτημοσυνη ειναι ελευθερια. Καθε φορα που παω εξοχικο οπου εχω ολους μου τους 'θησαυρους' (και τους αχρηστους) με πιανει μια αβασταχτη καταθλιψη και μελαγχολια. Ασε που εχω το αγχος του ογκου, το αγχος της ασφαλειας. Φετος αποφασισα και τους εβαλα μια σειρα (ταξινομηση) και απαλλαχτηκα απο οσα δε χρειαζομουν. Τωρα σχεδον ολα τα χαρτια και ραβασακια μου χωρουν σε ενα συρταρι

Με ανακουφιζει καπως η σκεψη οτι το αν μοιραζεσαι, κρατας τα αγαπημενα σου πραγματα ζωντανα. Εχω παιδικα βιβλια που ουτε καν τα εχω αγκιξει. Ειναι πραγματικα αμαρτια να τα κραταω ακομα στο ντουλαπι μεχρι να τα φαει καποιο σκουληκακι. Ομως αν τα δωσω σε κανενα ανηψακι, θα αποκτησουν την αξια του καινουργιου, θα 'αναστηθουν'

Οπως ειπε ο Αραγκορν: αν δεν μπορεις να απαλλαχτεις απο ενα θησαυρο, εισαι κατοχη του

 

[manos426f]

Rakeesh,σωστές πολλές από τις τοποθετήσεις σου φίλε...!

 

[Juanita]

Θέλω τόσα να γράψω αλλά ποτέ δεν ήμουν καλή στις εκθέσεις...

(εδώ που τα λέμε... ούτε σε κάποιο άλλο μάθημα...)

Θεωρώ όμως πως ήμαστε από τις πιό τυχερές γενιές.

Ξέρετε γιατί;;;;

Έχουμε το Ίντερνετ...

Οι περισσότεροι από εμάς αγνοούσαν την ύπαρξη των άλλων.

Και όμως, όταν μαζευόμαστε είμαστε μιά υπέροχη παρέα σε

αντίθεση με συναντήσεις σε φιλικά ή συγγενικά σπίτια που σπάνια

έχεις να πεις κάτι με τους περισσότερους. Όσο και να διαφωνούμε σε

κάποια πράγματα κατά βάση ταιριάζουμε.

Ταιριάζουμε γιατί δεν ντρεπόμαστε να δηλώσουμε πως αγαπάμε

το παρελθόν μας... Πως δεν το ρίχνουμε στο πυρ το εξώτερον

επειδή μεγαλώσαμε και άλλαξαν οι ανάγκες μας.

Ίντερνετ δεν είχα την τύχη να έχω σε μόνιμη βάση, παρά μόλις πριν

λίγους μήνες και αυτό στη δουλειά μου.

Τον Απρίλιο πληκτρολόγησα για πρώτη φορά τη λέξη "Battle of the Planets"

ούσα σίγουρη πως το Google θα μου βγάλει αρνητικό αποτέλεσμα.

Έμεινα άναυδη όταν ανακάλυψα πόσα λήμματα υπήρχαν και όχι μόνο.

Πόσοι άλλοι πέρα από εμένα λάτρευαν τα ίδια κινούμενα σχέδια με μένα...

Και τώρα το forum...

Όσο και χαζό να ακούγεται, είμαι ευτυχισμένη που σας βρήκα.

Για όλα όσα ζούμε εδώ.

Αλλά κυρίως για την αναβίωση όλων αυτών που ζήσαμε:

τα παιχνίδια μας, την ταύτιση και αυτο-ηρωποίησή μας (αν δεν έχει

ανακαλύψει ο Μπαμπινιώτης τον όρο έχω την τιμή να τον εισαγάγω )

με τα αγαπημένα μας κόμικ, τα γέλια μας,

την ανεμελιά μας, την έλλειψη καχυποψίας και όλo το forum μιά αγκαλιά,

είναι νομίζω η μεγάλη μας (ατομική) κληρονομιά προς τις γενιές που έρχονται.

(Έστω και αν η σημερινή παρουσία μας σε 10-15 χρόνια είναι ακόμη πιο ρετρό...)

 

[Starbuck]

η δεκαετια του 80 ηταν κιτς, οι βιντεοταινιες απαραδεκτες και τα κομικς φτηνοτυπομενα...

ε ναι.. για να πούμε την αλήθεια δηλαδή, ακριβώς έτσι!

 

[mdelon12]

ναι φιλοι μου Rakeesh και Starbuck

η δεκαετια του 80 ηταν κιτς, οι βιντεοταινιες απαραδεκτες και τα κομικς φτηνοτυπομενα...

αλλα περιεργο

εξακολουθουν ακομα να μου αρεσουν!

εχει δικιο ο manos426f για το

φυσιολογικό είναι να μας λείπουν όλα αυτά που περιγράφεις....!!

Τα παιδικά χρόνια είναι τα καλύτερα κι αυτά που αφήνουν τις πιο έντονες,ζωντανές και νοσταλγικές αναμνήσεις σε όλους μας...!

και σορρυ αν μου βγηκε στο ποιητικο (αλλα ηταν η στιγμη εκεινη που εβγαινε απο μεσα μου)

και κατι αλλο

τι εγινε Starbuck

αλλαξαμε το avatar?

ωραιο ειναι (και ιδικα αυτη η φατσα του berg katse!)

 

[Juanita]

και κατι αλλο

τι εγινε Starbuck

αλλαξαμε το avatar?

ωραιο ειναι (και ιδικα αυτη η φατσα του berg katse!)

Aποφάσισε να δείχνει πιό κακός,, πονηρός, αδυσώπητος, ανελέητος, απ' την Ελίζα....

 

[Rakeesh]

Θεωρώ όμως πως ήμαστε από τις πιό τυχερές γενιές.

Ξέρετε γιατί;;;;

Έχουμε το Ίντερνετ...

Οι περισσότεροι από εμάς αγνοούσαν την ύπαρξη των άλλων.

Ναι Χουανιτα!

Οταν πρωτογνωρισα το ιντερνετ (και ακομα και τωρα) βρισκω οτι πολλοι αλλοι μοιραζοταν τις πολυ παραξενες κ**λες μου που δεν περιμενα να απασχολουν καποιον αλλο.. μονο με το ιντερνετ ανακαλυψα οτι δεν ημουν τοσο μονος τελικα

Για να μη πω οτι απο καποια φανταστικα παιχνιδια της τυχης καταφερα και επικοινωνησα με ατομα που τοτε ηταν ινδαλματα μου (ηταν κατι σαν υπαρξιακη εμπειρια ) αφου απεκτησαν προσωπικες σελιδες και blogs

Μη ξεχναμε οτι στο φορουμ αυτο εχουν γραψει ο Φωντας Λαδροπρακοπουλος και ο 32μπιτος!

 

[DINO]

mdelon12 προσπάθησες μέσα από τις λέξεις, να μας μεταφέρεις τις μυρωδιές, τη γεύση και τη μαγεία εκείνης της αξεπέραστης εποχής των '80ς. Είδες όμως, οτι οι λέξεις πολλές φορές είναι φτωχές να περιγράψουν μια ολόκληρη εποχή και κυρίως τις αναμνήσεις ενός παιδιού ή εφήβου.

Εμείς που έχουμε ζήσει αυτή την εποχή, σε καταλαβαίνουμε απόλυτα. Κάποιος που γεννήθηκε όμως το '85 ή το '90, δύσκολα θα μας καταλάβει.

Συμφωνώ πως τα '80ς ήταν κιτς και τα κόμικς κακοτυπωμένα αλλά αυτή ήταν η δεκαετία που ζήσαμε τις πιο αθώες μας στιγμές και αποκτήσαμε τις πρώτες μας εμπειρίες μέσα από τα πρώτα παιχνίδια, τις πρώτες τηλεοπτικές εκπομπές και όλη την κουλτούρα της εποχής. Θα μπορούσαμε να είχαμε γεννηθεί το '60, και να αποτελούσαν αντικείμενο έντονων αναμνήσεων για εμάς τα '70ς.

Όπως και να'χει, τα '80ς δεν παύουν να αποτελούν για εμάς, κυρίως την εποχή της αθωότητας. Οι άνθρωποι τότε ήταν ΑΝΘΡΩΠΟΙ, με όλα τα γράμματα κεφαλαία. Η οικογένεια, ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. Δεν υπήρχε εισαγώμενο έγκλημα αλλά και εγχώριο σε τόσο μεγάλο βαθμό, δεν φοβόσουν να αφήσεις την εξώπορτα ανοιχτή και να πεταχτείς μέχρι το μπακάλη, αλλά και να κοιμηθείς το καλοκαίρι έξω στην αυλή σου.

Η οικογένεια ήταν πιο δεμένη, γιατί οι περισσότερες μητέρες επαγγέλονταν "οικιακά" και ήσαν κοντά στα παιδιά τους περισσότερες ώρες. Θυμάμαι που περιμέναμε τον πατέρα να έρθει το μεσημέρι από τη δουλειά για να φάμε όλοι μαζί. Βλέπετε, τότε ένας μισθός έφτανε για να τα βγάλει πέρα μια οικογένεια.

Μεγάλη κουβέντα η σύγκριση του τότε με το σήμερα... Όμως δεν είναι αυτός ο σκοπός του thread. Απλά παρασύρθηκα από την αγάπη μου για τα '80ς....

Σχωράτε με...

Υ.Γ.΄Όντως, μεγάλο πράγμα το Internet, αν χρησιμοποιείται σωστά όπως τώρα καλή ώρα...

 

[circleag]

Dino με καλυψες πληρως.

Την ιδια γνωμη εχω και εγω!

(Το ξεθαψα απο το κουτι των αναμνησεων μας και περιμενω τα σχολια σας)

 

[demis]

mdelon12

Πολύ ευαίσθητη η προσέγγισή σου. Σε ευχαριστούμε που τα μοιράστηκες μαζί μας.

Αν ενώσουμε όλες τις "ψηφίδες", μπορούμε να ανασυνθέσουμε ένα κομμάτι του παρελθόντος. Κι όμως, πάλι κάτι θα λείπει.

Και αυτό το κάτι, ίσως βρίσκεται μέσα μας!