Ρετρο περιεργα κολληματα

[Dimitris Rendoumis]

Ειχατε ποτε περιεργα κολλημματα ως πιτσιρικαδες; Ας εξηγησω τι εννοω. Οταν ημουν πιτσιρικας την εβρισκα να χωνομαι με τις ωρες σε ενα καμαρακι που ο θειος μου ειχε μετατρεψει σε βιομηχανια πλεξιματος. Δλδ ειχε βαλει μια σχεδον αυτοματη μηχανη πλεξιματος η οποιια εφτιαχνε πουλοβερ ζιβαγκο καλτσες κτλπ. Ωρες ατελειωτες την χαζευα. Καθε φορα που κοβοταν το νημα η τελειωνε η μπομπινα ηθελα να την αλλαζω η να δενω τους κομπους. Αρκετες φορες την σκαλιζα και τα ακουσα κανα δυογιατι ειχε μια λειτουργια μεσω ενος διακοπτη που δεν την ειχε ανακαλυψει ουτε ο θειος με το οποιο διπλασιαζε την ταχυτητα πλεξιματος με κοστος να κοβεται πιο ευκολα τονημα η να υπερθερμαινεται και να σταματα απο θερμικο η να βγαινει το ρουχο με κομπους οχι καλα δεμενους. Αποτελεσμα χαμενο νημα χρονος κτλπ. Με γοητευε αυτος ο τροπος δημιουργειας των ρουχων ακομα και η μυρωδια του νηματος. Τα χρονια περασαν και η μηχανη χαθηκε (πουληθηκε) προσφατα χαθηκε και ο θειος γιαυτο και τα θυμηθηκα τωρα δα και ειπα να τα μοιραστω μαζι σας

 

[Dimitris Rendoumis]

 

[Dimitris Rendoumis]

Παραθετω ενδεικτικα μια εικονα για οποιον δεν γνωριζει σχετικα αν και ηταν πολυ πιο διαστημικη η μηχανη αυτη για τα τοτε δεδομενα ~1990

 

[Uskoke]

ναι πολύ ωραία λέγεται πλεκτομηχανή νομίζω και όταν ήμασταν παιδιά πηγαίναμε σε μια κυρία που είχε τέτοια μηχανή και μας έφτιαχνε πουλόβερ κλπ.. κατά παραγγελία. μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση τότε.

 

[Περαστικός]

Περίεργα κολλήματα ε; Να σου πω ένα απίστευτο κόλλημα που είχα εγω κάποτε.
Κάποια στιγμή όταν πήγαινα δημοτικό ανακάλυψα πως η δεξιά εξωτερική παλάμη μου είχε ένα ενδιαφέρον σχεδόν μεθυστικό ... άρωμα! Μόνο η δεξιά. Η αριστερή όχι. Οπότε άρχισα κάθε λίγο να την μυρίζω. Κολλούσα το χέρι στη μύτη μου και ανάσαινα το δέρμα μου. Το ακομη πιο κακό όμως ήταν πως όταν το έπλενα η μυρωδιά φυσικά χανότανε. Οπότε κάθε φορά που έπλενα τα χέρια μου πρόσεχα να μη βρέχεται με νερό και σαπούνι η εξωτερική μερια του δεξιού μου χεριού, με αποτέλεσμα να αρχίσει να πιάνει μπίχλα. Δεν ξέρω πόσες μέρες κράτησε αυτό αλλά μολις το παρατήρησε η μητέρα μου τρόμαξε, νόμισε πως έπαθα κάποια δερματική ασθένεια. Είχε αρχίσει να πιάνει ... κρούστα! Όταν της εξήγησα τι συνέβαινε της έπεσε η μασέλα. Με άρπαξε απο το ... ευωδιαστό μου χεράκι, με οδήγησε στο νιπτήρα και κόντεψε να με ξεπεσιάσει απο το τρίψιμο με σφουγγάρι και σαπούνι. Πάει όλο το άρωμα! Έπεσαν και κάτι απειλές σε στιλ αν ξαναδω το χέρι στη μύτη θα πέφτει σφαλιάρα και η συνήθεια κόπηκε μαχαίρι. Χαχαχα, ακόμη το θυμάμαι και γελώ. Ευτυχώς δεν είχα άλλο ανάλογο κόλλημα.