Ρετρό Διακοπές Πάσχα

Τρεις φορές έχω πάει στο χωριό της μητέρας μου (Παναγίτσα Φθιώτιδας, στους πρόποδες του Παρνασσού) και όλες ήταν την περίοδο του Πάσχα. Μού έχουν μείνει όλες αξέχαστες για διαφορετικούς λόγους.

Την πρώτη φορά ήμουν τεσσάρων ετών και το μόνο που μου έμεινε χαραγμένο στη μνήμη ήταν το σφάξιμο του αρνιού, που έτυχε να δω. Τραυματική εμπειρία για ένα παιδάκι της πόλης!

Τη δεύτερη και την τρίτη φορά, αρκετά χρόνια αργότερα και με μεγάλη διαφορά η μία από την άλλη, απόλαυσα πραγματικά την περιφορά της εικόνας της Αναστάσεως σε ολόκληρο το χωριό μέχρι έξω στα πρώτα χωράφια, με όλους ν' ακολουθούμε με τις αναμμένες λαμπάδες στα χέρια μας. Ανήμερα την Κυριακή του Πάσχα, δε θα ξεχάσω το πολύ πρωϊνό ξύπνημα για τις ετοιμασίες, τη συγκέντρωση πολλών οικογενειών στο κέντρο του χωριού για το ψήσιμο των αρνιών, το στήσιμο μεγάλου αριθμού τραπεζιών το ένα δίπλα στο άλλο για να χωρέσουν πολλοί άνθρωποι, τη δυνατή μουσική (εννοείται κλαρίνα!) που μπορεί ν' ακουγόταν μέχρι το γειτονικό χωριό, τις όλο και πιο ζωηρές συζητήσεις όσο προχωρούσε η ώρα και το κρασί έκανε τους ανθρώπους πιο εύθυμους.
 
Εγω μόλις γυρισα απο παραδοσικακες κρητικές πασχαλινες διακοπές. Εναμισι αρνί, κοκορέτσι, παιδάκια, μυζιθροπιτάκια, ρακι, τσικουδιά και αλλα καλουδια μαζί με κάψιμο Ιουδα (και μπολικο πυροτεχνημα-μπαλοτιές), επιτάφιο στο χωριο και Πανηγύρι στον Αι-Γιώργη όπου φάγαμε οτι περίσεψε υπο τους ήχους της λύρας! Εχει και διαγωνισμο κρασιού όπου μπορείς να πιείς όσο θέλεις!
 
Το Πάσχα για μένα ήταν όπως το περιέγραψε ο Zippo. Πολλά δυναμιτάκια, τρελή κρεατοφαγία αλλά ποτέ δεν είχαμε σουβλίσει αρνί παρά μόνο στήναμε ψησταριά και να οι μπριζόλες, τα κοτόπουλα και τα λουκάνικα στην σχάρα να τσιτσιρίζονται. Μπυρόνια και ρακή στο φουλ όπως επίσης γλυκά όπως καλιτσούνια και κουλουράκια. Τέλος συνοδευτικά των κρεατικών ρώσσικη σαλάτα, τζατζίκι και καμιά Βουδαπέστης ενίοτε καθώς και πατάτες τηγανητές. Κοινώς, τρελή κρεπάλη, με τη χοληστερίνη να κτυπάει κόκκινα.
 
Με πόση χαρά περιμέναμε τις διακοπές του Πάσχα! (ισχύει βέβαια και για τις διακοπές των Χριστουγέννων και για τις καλοκαιρινές διακοπές). Το σχολείο έκλεινε και είχαμε δύο εβδομάδες διακοπές για ξεκούραση. Η Μεγάλη Εβδομάδα περνούσε με τον καθιερωμένο εκκλησιασμό, την Μεγάλη Πέμπτη βάφαμε τα αυγά και φτιάχναμε τα πασχαλινά τσουρέκια και κουλουράκια. Παίρναμε δώρο και τη λαμπάδα μας, η δική μου ήταν στο πνεύμα των ημερών, με λουλουδάκια, πασχαλίτσες κλπ αλλά έκανα και κάποιες ''καλλιτεχνικές'' παρεμβάσεις... Τη Μεγάλη Παρασκευή παρακολουθούσαμε το βράδυ την περιφορά του Επιταφίου (ήδη έπεφταν βαρελότα!). Το Μεγάλο Σάββατο το βράδυ κατά τις 11 πηγαίναμε στην εκκλησία και στο ''Χριστός Ανέστη'' ο ουρανός έλαμπε από τα βεγγαλικά, έκλεινα τα αυτιά μου (κρατώντας μαζί και τη λαμπάδα!) γιατί φοβόμουν το δυνατό κρότο. Την Κυριακή του Πάσχα χαρές και πανηγύρια...

Κλασική τηλεοπτική σειρά φυσικά, στο πνεύμα των ημερών, ''Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ''.

Θυμάμαι το 1990 η Κυριακή των Βαίων ήταν και ημέρα εκλογών οπότε είχαμε πάει στο χωριό μας στην Κρήτη ως ετεροδημότες, είχαμε μείνει μερικές μέρες...Γενικά Πάσχα μέναμε στην πόλη και ήμασταν μια ωραία...οικογενειακή ατμόσφαιρα.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Rygar είπε:
Εγώ, ευτυχώς ακόμα, έχω 2 γιαγιάδες και 2 χωριά ενα κι ένα. Και φέτος διάλεξα (έχω κι αυτό το προνόμιο) στο χωριό του πατέρα μου, 3 χλμ από τη Λιμνη Ευβοίας.
Εννοείς τις Ροβιές???

Εμένα η μητέρα μου είναι από Αγία Άννα!

Σχεδόν κάθε Πάσχα ανεβαίναμε,εκτός από κάποιες περιπτώσεις που η δουλειά είχε βάρδιες....
 
Οι Πασχαλινες διακοπες παραμενουν οι πιο ρετρο διακοπες...
 
BETTY BOOP είπε:
Με πόση χαρά περιμέναμε τις διακοπές του Πάσχα! (ισχύει βέβαια και για τις διακοπές των Χριστουγέννων και για τις καλοκαιρινές διακοπές). Το σχολείο έκλεινε και είχαμε δύο εβδομάδες διακοπές για ξεκούραση. Η Μεγάλη Εβδομάδα περνούσε με τον καθιερωμένο εκκλησιασμό, την Μεγάλη Πέμπτη βάφαμε τα αυγά και φτιάχναμε τα πασχαλινά τσουρέκια και κουλουράκια. Παίρναμε δώρο και τη λαμπάδα μας, η δική μου ήταν στο πνεύμα των ημερών, με λουλουδάκια, πασχαλίτσες κλπ αλλά έκανα και κάποιες ''καλλιτεχνικές'' παρεμβάσεις... Τη Μεγάλη Παρασκευή παρακολουθούσαμε το βράδυ την περιφορά του Επιταφίου (ήδη έπεφταν βαρελότα!). Το Μεγάλο Σάββατο το βράδυ κατά τις 11 πηγαίναμε στην εκκλησία και στο ''Χριστός Ανέστη'' ο ουρανός έλαμπε από τα βεγγαλικά, έκλεινα τα αυτιά μου (κρατώντας μαζί και τη λαμπάδα!) γιατί φοβόμουν το δυνατό κρότο. Την Κυριακή του Πάσχα χαρές και πανηγύρια...
Κλασική τηλεοπτική σειρά φυσικά, στο πνεύμα των ημερών, ''Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ''.

Θυμάμαι το 1990 η Κυριακή των Βαίων ήταν και ημέρα εκλογών οπότε είχαμε πάει στο χωριό μας στην Κρήτη ως ετεροδημότες, είχαμε μείνει μερικές μέρες...Γενικά Πάσχα μέναμε στην πόλη και ήμασταν μια ωραία...οικογενειακή ατμόσφαιρα.
θυμάμαι στην Γ' Δημοτικού την περίοδο των πασχαλινών διακοπών είχα διαβάσει το λογοτεχνικό βιβλίο ''Εμένα με νοιάζει'' (Γαλάτεια Γρηγοριάδου-Σουρέλη), διάβαζα λίγες σελίδες κάθε μέρα και συζητούσα στο σπίτι αυτά που διάβασα, κατά την ανάγνωση υπογράμμιζα τις άγνωστες λέξεις και τις ρωτούσα μετά...
 
Πίσω
Μπλουζα