Ρετρό Πεδίον του Άρεως (Αθήνα)

[Rio Blast]

Διάβασα σήμερα ότι άνοιξε το ανακαινισμένο Πεδίον του Άρεως στην Αθήνα.

http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231072538

Τα τελευταία χρόνια είχε παρηκμάσει και ερημώσει αλλά την δεκαετία του '80 ήταν πραγματικά το δεύτερο σπίτι για μένα και για εκατοντάδες άλλα παιδιά που ζούσαν στις περιοχές της Κυψέλης, του Γκύζη και άλλων παραπλήσιων περιοχών. Ξημεροβραδιαζόμασταν στο "πάρκο" όταν δεν είχαμε σχολείο

Ήταν γεμάτο ζωή και παιχνίδι, με πολύ πράσινο και πολλές περιοχές να εξερευνήσεις παίζοντας. Οι προτομές των ηρώων του 1821, το θέατρο του Οικονομίδη, τα πλατάνια, το άγαλμα της Αθηνάς, το άγαλμα του Κωνσταντίνου, οι δύο εκκλησίες (Άγιος Χαράλαμπος και Ταξιάρχες αν θυμάμαι καλά), οι δύο παιδικές χαρές, το "Γούεμπλεϊ", το συντριβάνι με τους γυρίνους, οι φύλακες που κυνηγούσαν τα παιδιά να μην πατάνε στο γκαζόν , οι πέτρινες βρύσες, το αναψυκτήριο στο κέντρο, τα "δασάκια" που είχανε ρυάκια με νερό όταν ποτιζόταν το πάρκο, οι Ευέλπιδες με τις στολές τους, ο Πανελλήνιος, το νηπιαγωγείο και δημοτικό σχολείο μου (28ο!!), ο σκυλότοπος, η Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού, οι εκθέσεις βιβλίου, οι κουλουράδες (ο "μουστάκιας" και ο "κοντός" ) και πολλά άλλα που σίγουρα ξεχνάω τώρα.

Υπάρχουν άλλα "παιδιά του πάρκου" εδώ;

 

[Dr. SLUMP]

Θυμάμαι καθαρά τις εκθέσεις βιβλίου, το πέταγμα του χαρταετού την Καθαρά Δευτέρα καθώς και γενικότερα τις επισκέψεις μου σε αυτό το πάρκο. Πολλές φορές έπαιρνα φιγούρες μαζί ή το Game Boy...

Επιβάλλεται τα meetings να γίνονται εκεί (ακόμα δεν αξιώθηκα να σας δω, λείπω βέβαια τον περισσότερο χρόνο ).

 

[ntsmrtz]

είμαι από την περιοχή και στο Πεδίον του Αρεως με πηγαίνανε για βόλτα οι γονείς μου τέλη 70ς αρχές 80ς.

επιπλέον, θυμάμαι αμυδρά μία παιδική χαρά με κάτι σιδερένιες κατασκευές-αναπαραστάσεις από ένα αεροπλάνο και ένα πλοίο.

όσον αφορά την ανακαίνιση... αν και δύσπιστος εύχομαι να μην ξαναγίνει το πεδίον του άρεως το χάλι που είχε καταντήσει.

 

[Knight_Rider]

κάτι σιδερένιες κατασκευές-αναπαραστάσεις από ένα αεροπλάνο και ένα πλοίο.

Αυτές οι αναπαραστάσεις είχαν πολύ γέλιο. Μου άρεσε που στο αεροπλάνο είχε και την θέση για τον πιλότο.

 

[Saulot]

Πηγαίναμε ημερίσιους περιπάτους με το 60...

 

[maroussi mz]

Αυτές οι αναπαραστάσεις είχαν πολύ γέλιο. Μου άρεσε που στο αεροπλάνο είχε και την θέση για τον πιλότο.

Στην οποια θεση για τον πιλοτο τσακωνομασταν για το ποιος θα καθησει..

 

[billy]

Μέναμε Γκύζη πριν μετακομίσουμε παραπάνω (προς Αμπελοgarden μεριά), και θυμάμαι με ιδιαίτερη νοσταλγία την εποχή (απο νηπιαγωγείο μέχρι τις πρώτες τάξεις του δημοτικού) που ο πατέρας μου με πήγαινε συχνά βόλτα "στο Πάρκο" (η 2η επιλογή ήταν συνήθως ο πιό κοντινός προορισμός, "στα Παναθήναια").

Υπέροχα εκείνα τα χρόνια, με τις μεγάλες βόλτες στο Πεδίον του Αρεως. Οι ώρες πέρναγαν πάντα χωρίς να το καταλάβεις... (άλλωστε για τα πιό πολλά παιδιά έτσι είναι... πάντα θέλουν το παιχνίδι να μην τελειώνει ποτέ !!)

Πρόσφατα κοίταζα και μία φωτογραφία όπου είμαστε ο πατέρας μου η αδερφή μου κι εγώ, απέναντι απο το άγαλμα του Κωνσταντίνου !!

Στην οποια θεση για τον πιλοτο τσακωνομασταν για το ποιος θα καθησει..

Aκριβώς έτσι !! Μεγάλη τρέλλα το αεροπλάνο.

Σίγουρα απο τα πλέον αγαπημένα μου σημεία στο Πάρκο...

 

[supacoopa]

Υπαρχουν ακομα το αεροπλανο και το πλοιο στο παρκο;

 

[simonkey]

οχι δεν υπαρχουν γιατι πλεον θεωρουνται επικίνδυνες αυτες οι παιδικες χαρες....

εγω παντως ποτε δεν επαθα τιποτα εκει..

γεννηθηκα το 77 και μεχρι το 84 ο παππους μου με πηγαινε και επαιζα εκει..μεναμε τοτε στην αλεξανδρας διπλα απο την καφετέρια σονια οπου και δουλευε ο πατερας μου σαν γκαρσονι μεχρι και το 89...θυμαμαι να τρωω παντα τοστ απο τα 2 περιπτερα του παρκου τα οποια και ηταν το ενα απεναντι απο το αλλο ,οπως και το να αγοραζω πιστολακια ,καραμπινες και φυσικα την ροδα με την μαγκουρα απο επανω η οποια μεχρι και τωρα που την βλεπω καμοια φορα μου κανει εντυπωση....τωρα οσο αφορα το αεροπλανο θυμαμαι πολυ πολυ καθαρα οτι τραβαγα τα παιδια απο τα μαλια γιανα κατσω στην αριστερη και οχι στην δεξια θεση του πιλοτου ...καλα δεν συζηταω για πισω....ο παππους και ο πατερας μου μόνιμα να απολογουνται και εγω να θελω να κατσω εκει σωνει και καλα..αργοτερα εξηγηθηκε το θεμα καθοτι βρεθηκα να εχω μονιμο αεροπορικο,πιλοτικο σκαλωμα ..

επισης οι πετρινες βρυσουλες φανταζαν σαν βουνο το οποιο επρεπε να σκαρφαλωσω σαν μεγαλο αγορι για να πιω νερακι...

ακομα δεν θα ξεχασω ποτε τις αγαλματινες μορφες της ελληνικης επαναστασης οπου στα παιδικα μου ματια φανταζαν σαν κατι το ηρωικο και τρομερο.ναναι καλα ο παππους που με βολταρε ολω εκει και μου ελεγε για το 1821......

βεβαια τωρα αυτα θα τα γκρεμισουν σε λιγο καιρο γιατι θεωρουνται μαλλον επαναστατικα και φασιζων..