Θυμάμαι μια χρονιά στο δημοτικό την προσπάθεια αλλαγής αίθουσας,αλλά οι δασκάλες το είχαν προβλέψει και έτσι άλλαξαν κι εκείνες,με αποτέλεσμα να κυλήσει κανονικά το μάθημα,απλά στις αντιθετες τάξεις.
Και άλλη μια,με το γύρισμα των θρανίων προς τη μεριά του τοίχου που και πάλι είχε πάει ο δάσκαλος απο εκείνη τη μεριά,χωρίς την παραμικρή αναστάτωση.
Υπήρχε και το ''είναι ανοιχτά τα μαγαζιά σου''εννοώντας ότι είναι ανοιχτό το φερμουάρ του τζίν ή του κοτλέ παντελονιού.Πολλοί την πατούσαν γιατί έστω και στα κλεφτά έριχναν μια ματιά μήπως και μιά στις εκατό δεν ήταν πρωταπριλιάτικο!
