Ρετρό Σκανταλιές (No1) [Τηλεφωνικές Πλάκες / γνωριμίες]

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας circleag
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Πολύ διάσημη φάρσα των 80ς, ήταν και αυτή που κάποιος ζήταγε την παρθένα :D και επίσης αυτές με τις παραγγελίες ( ζήταγες πρώτα όλο το μαγαζί και στο τέλος πέταγες μια βλακεία και το έκλεινες)...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
circleag είπε:
Don εισαι φοβερος!!!
Παιδιαααα pls βοηθεια κανεις που να ξερει πως γινεται η μετατροπη....
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

don dokken είπε:
παιδια,οι κασσετες βρεθηκαν...πως ομως τις μετατρεπουμε σε ψηφιακη μορφη?

ενυ αιντιας?
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Ax Don έμεινε πίσω αυτό....

Να υποθέσω οτι είναι προσωπικές σου φάρσες (και επειδή ξέρω τον Don και το χιούμορ του) ΕΝΑ έχω να πω....

Doοοοοn δώσε φάρσα στο λαό γρηγορααα :D
 
Πολύ ωραίο θέμα παιδιά, μπράβο!

Θυμάμαι που όταν ήμασταν στο δημοτικό παίρναμε με τον αδερφό μου και τα ξαδέρφια μου έναν τυχαίο αριθμό τηλεφώνου και τραγουδούσαμε όλοι μαζί το τραγουδάκι της διαφήμισης: "Τα μωράκια πάνε Πηγή, για να αγοράσουνε όμορφες πάνες, τα μωράκια πάνε Πηγή για ρουχαλάκια και πάνες μαζί"!

Το κορυφαίο όμως ήταν όταν τηλεφωνούσε ο αδερφός μου στον παππού και τη γιαγιά και ρωτούσε αν είναι εκεί γραφείο τελετών. Τη μια φορά το σήκωσε ο παππούς και τον έβρισε! Μετά το σήκωσε η γιαγιά και είπε (μεταξύ άλλων πετυχημένων): "Βιάζεσαι να σου πάρουνε τα μέτρα;"! Τρελό γέλιο!!!

Θυμάμαι και το άλλο -ψιλοάσχετο μεν, πολύ πετυχημένο δε: πολλά-πολλά χρόνια αργότερα (μετά το 2000) συνέβη το εξής τηλεφωνικό περιστατικό: ενώ ο αδερφός μου μίλαγε στο τηλέφωνο, άκουγε ότι κάποιος τον έπαιρνε εκείνη την ώρα. Άλλαξε γραμμή, δεν τον πρόλαβε. Αυτό συνέβη άλλες 2 φορές. Την 4η φορά πρόλαβε και άλλαξε έγκαιρα τη γραμμή και τότε άκουσε τη γιαγιά να λέει: "Ακακακακακακακακα! Παλιογλωσσού!" (να υπενθυμίσω ότι στο 2ο άτομο που καλούσε ακουγόταν μια γυναικεία φωνή που έλεγε: "Η κλήση σας είναι σε αναμονή, παρακαλώ περιμένετε")!

Ας είναι αναπαυμένοι και οι δυο, και η γιαγιά και ο παππούς!
 
Διάβαζα σήμερα αυτό το post για τα αστεία επώνυμα στις Ελληνικές Ταινίες και θυμήθηκα ότι:

Κανείς δεν πιάνει τον θρυλικό Φουσέκη, στην όμορφη επιστήμη της αστειονοματοποιίας*

Θέλετε αστεία επώνυμα; Έχουμε και λέμε λοιπόν:

Νίκος Κάλδας του Καβουρδίρη του Κώστα

Νίκος Καβουρδίρης

Νίκος Ματσαμπλόκος

Νίκος Κάλαντας

Νίκος Καβουρδούκος

Νίκος Καρδιβούρκος

Νίκος Ματσαμπούκας

Νίκος Ματσαμπλόκος

Γιώργος ο Μπούκας

Νίκος Φουσέκης

Νίκος Τσουτσοπουλάκης

Νίκος Τσουτσουλάκης

Νίκος Κορόμπος

Νίκος Κούκος

Σημαιοφόρος Στριψίδης





*Η λέξη αποτελεί portmanteau δικό μου. Aστειονοματοποιία = αστείος+όνομα+ποιώ. ©2013, Μινιον


 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Μια φορά μας είχε πιάσει και είχαμε μαζευτεί εγώ με την αδερφή μου και τα γειτονάκια, αγόρι και κορίτσι, και πήγαμε στο σπίτι τους και πέρναμε φάρσες από το τηλέφωνο. Κάτι χαζομάρες λέγαμε ότι κερδίσανε κάτι του κου Ζονκ (ήταν σταρ τότε βλέπεις). Η σύζυγος μου από την άλλη μου είπε ότι δεν χώνευαν στο σχολείο μια συμμαθήτριά τους και της κάναν το εξής. Τηλεφώνησαν σε πολλές πιτσαρίες και έδιναν τη διεύθυνσή της. Καταλαβαίνετε τι θα έγινε...
 
Αυτο με τις πιτσες ειναι κλασσικο. Το εχω ακουσει, αλλα δεν το ειχε κανει κανενας γνωστος μου

Παντως το καψονι πιο πολυ του ντελιβερα ειναι παρα του "θυματος". Στην τελικη το "θυμα" μπορει να του κλεισει την πορτα στα μουτρα.
 
Δεν θα έκανα ποτέ κάτι τέτοιο σε ξένους, μία φορά μόνο έκανα στη μητέρα μου, όπου πήρα τηλέφωνο σ'ένα άλλο σπίτι που βρισκόταν και ήξερα ότι τη συγκεκριμένη στιγμή θα το σηκώσει η ίδια. Η φωνή μου είναι εύκολα αναγνωρίσιμη, γι'αυτό της μίλησα με αλλαγμένη φωνή, και της είπα ότι θα κερδίσει δώρα αν απαντήσει σωστά σε τρεις ερωτήσεις, της τα έλεγα όμως επίτηδες με τρόπο που δεν φαινόταν αξιόπιστος, κομπιάζοντας για λίγη ώρα, μπερδεύοντας τα λόγια μου κτλ για να την κάνω να ανησυχήσει. Δεν συνεχίστηκε για πολύ, γιατί μου είπε ότι δεν ενδιαφέρεται. Εγώ φυσικά επέμενα μέχρι να μου το κλείσει. Πάντως πέτυχα στο ότι δεν με αναγνώρισε, καθώς και στο ότι την τάραξα, γιατί όταν γύρισε σπίτι, μου είπε "με πήρε τηλέφωνο μία περίεργη τύπισσα και με τάραξε με τον τρόπο της, κανένα πρεζόνι θα ήταν σίγουρα" :D Μετά της είπα ότι ήμουν εγώ και έμεινε έκπληκτη.
 
Minion είπε:
Διάβαζα σήμερα αυτό το post για τα αστεία επώνυμα στις Ελληνικές Ταινίες και θυμήθηκα ότι:
Κανείς δεν πιάνει τον θρυλικό Φουσέκη, στην όμορφη επιστήμη της αστειονοματοποιίας*

Θέλετε αστεία επώνυμα; Έχουμε και λέμε λοιπόν:

Νίκος Κάλδας του Καβουρδίρη του Κώστα

Νίκος Καβουρδίρης

Νίκος Ματσαμπλόκος

Νίκος Κάλαντας

Νίκος Καβουρδούκος

Νίκος Καρδιβούρκος

Νίκος Ματσαμπούκας

Νίκος Ματσαμπλόκος

Γιώργος ο Μπούκας

Νίκος Φουσέκης

Νίκος Τσουτσοπουλάκης

Νίκος Τσουτσουλάκης

Νίκος Κορόμπος

Νίκος Κούκος

Σημαιοφόρος Στριψίδης





*Η λέξη αποτελεί portmanteau δικό μου. Aστειονοματοποιία = αστείος+όνομα+ποιώ. ©2013, Μινιον
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Εμείς δε θυμάμαι αν κάναμε φάρσες, αλλά ψάχναμε τους τηλεφωνικούς καταλόγους του ΟΤΕ για αστεία επώνυμα. Παίρναμε από ένα τόμο, τα γράφαμε σε χαρτί, και μετά διάβαζε ο καθένας δυνατά τη λίστα του και γελάγαμε.
 
απο την σελιδα στο facebook πατρινες φαρσες βρηκα το παρακατω αρθρο το παλικαρι εχει κανει μεγαλη ερευνα: Λοιπόν, οι Φάρσες της Πάτρας, έγιναν το 1981 λίγους μήνες πριν τις

εκλογές. Τις φάρσες τις έκαναν 4 φαντάροι στην περιοχή Ψηλών Αλωνίων

στην Πάτρα (για όσους ξέρουν). Το λάθος τους ήταν ότι τις φάρσες τις

έκαναν σε γνωστούς τους και γείτονες. Ίσως όμως σε αυτό να οφείλεται

και η μεγάλη επιτυχία τους! Το γεγονός πάντως είναι ότι τελικά τους

έπιασαν και όπως ακούγεται (και μάλλον έτσι είναι) πήγαν στρατοδικείο

και φυλακή.

Το σίγουρο τώρα για την ιστορία των κασσετών είναι ότι υπάρχουν

δύο. Η μία είναι η γνωστή που όλοι γνωρίζουμε. Υπάρχει όμως και μία

δεύτερη την οποία την έχουν ελάχιστοι και σίγουρα πολύ τυχεροί. Δεν

έχει κυκλοφορήσει και όποιος λέει ότι έχει ακούσει έστω και μία φάρσα

από τη δεύτερη κασσέτα, λέει ...! Οι φάρσες της πρώτης κασσέτας

είναι 42! Τις έχω γράψει σε cd μία μία και είναι 42.

Το πώς κυκλοφόρησαν έχει ώς εξής! Όταν συνελήφθησαν τα παιδιά

κατασχέθηκαν φυσικά και οι κασσέτες και μπήκαν μαζί με την υπόθεση στα

αρχεία της αστυνομικής διεύθυνσης Αχαϊας. Ο γιος του αστυνομικού

διευθυντή, ο οποίος ήξερε φυσικά για το θέμα, κατάφερε να μπει στα

αρχεία (δεν ήταν και πολύ δύσκολο...) και πήρε τις κασσέτες και τις

αντέγραψε. Από αυτόν λοιπόν και χέρι με χέρι κυκλοφόρησαν οι κασσέτες,

κυρίως η μία. Τις κασσέτες δεν τις κυκλοφόρησε το παιδί με τη θέλησή

του όπως είναι φυσικό, αφού θα ερχόταν σε δύσκολη θέση και ο πατέρας

του. Διέρευσαν οι κασσέτες, δηλαδή η μία. Αυτός είναι και ο κύριος

λόγος που δεν κυκλοφόρησε η δεύτερη κασσέτα. Προφανώς κατάφερε να την

κρατήσει μυστική.

Επειδή το θέμα το έχω ψάξει πολύ εδώ και χρόνια... (θυμάμαι η

κασσέτα ήρθε στα χέρια μου το 1993) έκανα μια κάποια έρευνα για να βρω

τα "θύματα", τους ήρωες δηλαδή της κασσέτας! Από όσο μπόρεσα να μάθω οι

Κυρά Όλγα, Κυρ Λεωνίδας και Κυρά Σπυρδούλα... δε βρίσκονται πια ανάμεσά

μας... Τον Παπαγιαννόπουλο το ράφτη δεν κατάφερα να τον βρώ όσο κι αν

έψαξα! Η Κυρία Αδαμαντία ζει σήμερα στην οδό "Ασημάκη Φωτήλα - Βύρωνος"

στην Πάτρα, πίσω από την πλατεία Υψηλών Αλωνίων. Δίπλα στην

πολυκατοικία που ζεί, βρίσκεται και το ιστορικό πια καφενείο του Γιάννη

του Καφετζή που σύχναζε ο Κώστας ο Κατσουράνης που "γ....γε την Κυρά

Λένη...". Εκεί κοντά υπάρχει και η σχολή οδηγών του Κυρ Νιόνιου, ο

οποίο πρέπει να ζει! Σίγουρα πάντως η σχολή λειτουργεί σήμερα από το

γιο του το Δημήτρη και τον Τάσο. Έχω μιλήσει μαζί τους μάλιστα στο

τηλέφωνο για τις φάρσες! Έχω μιλήσει και με την Κυρά Βάσω!

Όποιος δεν πιστεύει τα όσα γράφω, μπορεί απλά να κάνει μια βόλτα

από την περιοχή που σας λέω! Θα μάθει και θα δει πολλά! Προσωπικά, έχω

καταφέρει να βρω τηλέφωνα και διευθύνσεις. Έχω κάνει μεγάλη έρευνα στην

Πάτρα και δε μπορεί κανείς να αμφισβητήσει τα όσα λέω. Για οτιδήποτε

έχω αποδείξεις!

Οι Φάρσες της Πάτρας είναι ιστορικές! Είναι φάρσες ποιοτικές,

έξυπνες και με πολύ γέλιο. Είναι αυτές που άνοιξαν το δρόμο για τη

φάρσα στην Ελλάδα!
 
Εγώ με τον καλύτερο μου φίλο παίρναμε μια συμμαθήτρια που καθόταν εκεί κοντά και λέγαμε:"Εδώ στρατηγός, παρακαλούμε πείτε 3 φορές τον εθνικό ύμνο, κάνουμε δοκιμές τηλεφώνων"Τρελά γέλια κάναμε τότε!
 
manos311 είπε:
Εμείς δε θυμάμαι αν κάναμε φάρσες, αλλά ψάχναμε τους τηλεφωνικούς καταλόγους του ΟΤΕ για αστεία επώνυμα. Παίρναμε από ένα τόμο, τα γράφαμε σε χαρτί, και μετά διάβαζε ο καθένας δυνατά τη λίστα του και γελάγαμε.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Το έκανε και ένας φίλος μου αυτό. Έψαχνε για αστεία/παράξενα επίθετα και μετά τους έκανε φάρσες.

Μια φορά είχε βρεί κάποιον που λέγονταν Λαγός. Τον παίρνει τηλέφωνο, τον ρωτάει 'ο κύριος Λαγός?' 'ο ίδιος' 'μπαμ σας έφαγα'
 
Τηλεφωνικες φαρσες ενω δεν υπηρχαν τηλεφωνα; Φαρσα μας κανετε;
 
Εμεις με κατι συμμαθητες ειχαμε το τηλεφωνο ενος ηλικιωμενου,ο οποιος για καποιο λογο μισουσε καποιον ονοματι Μανθος!Οποτε τον παιρναμε,στην αρχη μιλουσαμε ηρεμα και ομορφα,και καποια στιγμη του πεταγαμε το ονομα Μανθος.Εκει ο γερος γινοταν τουρμπο και πεταγε απιστευτα μπινελικια,κι εμεις λιωναμε στο γελιο...
 
Αν και γενικά είμαι κατά της θανατικής ποινής, οι τηλεφωνικές φάρσες είναι κάτι για το οποίο θα έκανα εξαίρεση, και συγγνώμην από τους συμφορουμίτες που υπήρξαν φαρσέρ.
 
Ίσως η καλύτερη τηλεφωνική φάρσα που είχαμε κάνει:

Έχω αναφέρει σε άλλο νήμα το μίσος που είχαμε όλη η Α' Λυκείου για τον καθηγητή της Γεωμετρίας. Του σκαρώσαμε κάτι καλό, λοιπόν. Μιας και γνωρίζαμε πού έμενε, καθώς ήταν γείτονας 2 συμμαθητών, τηλεφωνήσαμε σε ένα σουβλατζίδικο που ξέραμε ότι ο ντελιβεράς ήταν αρκετά "τυπικούρας" του τύπου "Ορίστε η παραγγελία, κάνει τόσο" πληρωνόταν και "γεια σας". Αν η διαδικασία δεν γινόταν έτσι (του τύπου να δώσει ο πελάτης μεγάλης αξίας χαρτονόμισμα, να μην θέλει να αφήσει τιπ στον ντελιβερά (!!) κ.λπ.), τον έπιαναν τα νεύρα του, έβαζε τις φωνές και γενικά ήταν αρκετά βρωμόστομος.

Παίρνουμε, λοιπόν, τηλέφωνο στο σουβλατζίδικο από έναν τηλεφωνικό θάλαμο κοντά στο σπίτι του "θύματος" και κάνουμε μια παραγγελία "φυσιολογική", η οποία, όμως, είχε κάααποιο αντίτιμο :) Κρυβόμαστε κοντά στο σπίτι του καθηγητή, περιμένουμε, περιμένουμε, περιμένουμε, ώσπου έρχεται ο ντελιβεράς... Χτυπάει το κουδούνι του αχώνευτου, κατεβαίνει στην αυλή και αρχίζει το ωραίο :) Μετά το πρώτο σοκ, προσπάθησε να εξηγήσει ότι δεν είχε παραγγείλει κάτι, ότι δεν γνώριζε κ.λπ. Ε, δεν ήθελε και πολύ για να φορτιστεί η ατμόσφαιρα. Μιλάμε, έπεσε βρισίδι που δεν είχαμε ξανακούσει μέχρι τότε! Φυσικά, περιττό να πω ότι κοντέψαμε να σκάσουμε απ' το κράτημα του γέλιου, πράγμα καθόλου δύσκολο με ό,τι εκτυλισσόταν μπροστά μας :P

Τώρα, το αν η παραγγελία πληρώθηκε κανονικά, αν τη χρεώθηκε ο ντελιβεράς ή οποιοσδήποτε άλλος δεν το ξέρουμε, εμείς πάντως το διασκεδάσαμε :)
 
elephadas είπε:
Αν και γενικά είμαι κατά της θανατικής ποινής, οι τηλεφωνικές φάρσες είναι κάτι για το οποίο θα έκανα εξαίρεση, και συγγνώμην από τους συμφορουμίτες που υπήρξαν φαρσέρ.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Σε κάθε περίπτωση εξαρτάται από την φάρσα και το πόσο ακραία μπορεί να γίνει.
 
Αρμαγεδών είπε:
Ίσως η καλύτερη τηλεφωνική φάρσα που είχαμε κάνει:

Έχω αναφέρει σε άλλο νήμα το μίσος που είχαμε όλη η Α' Λυκείου για τον καθηγητή της Γεωμετρίας. Του σκαρώσαμε κάτι καλό, λοιπόν. Μιας και γνωρίζαμε πού έμενε, καθώς ήταν γείτονας 2 συμμαθητών, τηλεφωνήσαμε σε ένα σουβλατζίδικο που ξέραμε ότι ο ντελιβεράς ήταν αρκετά "τυπικούρας" του τύπου "Ορίστε η παραγγελία, κάνει τόσο" πληρωνόταν και "γεια σας". Αν η διαδικασία δεν γινόταν έτσι (του τύπου να δώσει ο πελάτης μεγάλης αξίας χαρτονόμισμα, να μην θέλει να αφήσει τιπ στον ντελιβερά (!!) κ.λπ.), τον έπιαναν τα νεύρα του, έβαζε τις φωνές και γενικά ήταν αρκετά βρωμόστομος.

Παίρνουμε, λοιπόν, τηλέφωνο στο σουβλατζίδικο από έναν τηλεφωνικό θάλαμο κοντά στο σπίτι του "θύματος" και κάνουμε μια παραγγελία "φυσιολογική", η οποία, όμως, είχε κάααποιο αντίτιμο :) Κρυβόμαστε κοντά στο σπίτι του καθηγητή, περιμένουμε, περιμένουμε, περιμένουμε, ώσπου έρχεται ο ντελιβεράς... Χτυπάει το κουδούνι του αχώνευτου, κατεβαίνει στην αυλή και αρχίζει το ωραίο :) Μετά το πρώτο σοκ, προσπάθησε να εξηγήσει ότι δεν είχε παραγγείλει κάτι, ότι δεν γνώριζε κ.λπ. Ε, δεν ήθελε και πολύ για να φορτιστεί η ατμόσφαιρα. Μιλάμε, έπεσε βρισίδι που δεν είχαμε ξανακούσει μέχρι τότε! Φυσικά, περιττό να πω ότι κοντέψαμε να σκάσουμε απ' το κράτημα του γέλιου, πράγμα καθόλου δύσκολο με ό,τι εκτυλισσόταν μπροστά μας :p

Τώρα, το αν η παραγγελία πληρώθηκε κανονικά, αν τη χρεώθηκε ο ντελιβεράς ή οποιοσδήποτε άλλος δεν το ξέρουμε, εμείς πάντως το διασκεδάσαμε :)
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Να υποθέσω πριν το 2000?
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα