Ρετρό γηπεδικές καταστάσεις

[alkis21]

Ωραίες ιστορίες για τον "Τάφο του Ινδού", από τον managing director του Παναθηναϊκού Τάσο Στεφάνου, σε συνέντευξη στο Sentragoal.gr.

«Το πρώτο παιχνίδι ήταν με τον Μίλωνα, όμως ένα απο τα πιο σημαν τικά έγινε το 1962 και ήταν με την Ρεάλ Μαδρίτης. Εκείνη την μέρα είχε καταιγίδα, το γήπεδο είχε πλημμυρίσει και όλοι οι παίκτες και οι έφοροι είχαμε πιάσει να ρίξουμε πριονίδι για να μαζευτούν τα νερά. Παρκέ βεβαίως δεν υπήρχε, αλλά πίσσα και φελός. Επίσης έπρεπε να βάλουμε και δύο καρέκλες γιατί θα ερχόταν ο βασιλιάς Χουάν Κάρλος ο οποίος τότε είχε μόλις αρραβωνιαστεί την Σοφία. Τελικά το γήπεδο καθάρισε από τα νερά, το βασιλικό ζεύγος ήρθε και το παιχνίδι έγινε κανονικά»

 

[panp]

Το ρολοι ηταν οντως χορηγια της ΦΑΓΕ εχεις δικιο, αλλα ειχε την ενδειξη ΑΕΚ-ΦΙΛΟΞ/ΝΗ χωρις το ΟΜΑΣ. Οσο για τον "ηρωα του Μπερναμπεου" το εχω ακουσει και 'γω αλλα δεν γνωριζω λεπτομερειες.

Μήπως ήταν ένα παιδί που στο ημίχρονο έστηνε τη μπάλλα στη σέντρα και προσπαθούσε να τη βάλει με σουτ από εκεί; Αυτό νομίζω ότι μεταφέρθηκε και στο ΟΑΚΑ !

Και συνεχίζω και με άλλες καταστάσεις :

1. "Φίλαθλοι, οι παίκτες είναι φίλοι μεταξύ τους", μήνυμα που ακουγόταν τα πρώτα χρόνια εμφάνισης της βίας.

2. Την πλήρη...διάλυση του γηπέδου του Απόλλωνα στη Ριζούπολη, σε επεισόδια το 1980 σε αγώνα με τον Ολυμπιακό. Μάλιστα η ημέρα είχε κι έντονη κακοκαιρία, κι όλα αυτά έγιναν μέσα στη λάσπη.

3. Τα σλόγκαν "φαγώσιμων" : "Ο δολοφόνος της πείνας παιδιά, μαντολάτοοοο", "Ο τσακατσούκας παιδιά", κλπ.

4. Τις επιθέσεις εναντίον εποπτών με τα ...μισά τρανζίστορ : φίλαθλοι που άκουγαν από ραδιοφωνάκι άλλο ματς, μόλις εξαγριώνονταν, πέταγαν εναντίον του επόπτη το "άχρηστο" κάτω μισό της συσκευής !

5. Το διαιτητή Ράμμο, που του...δάγκωσαν το αφτί ! (και τότε "ρετρό" γραφόμενο "αυτί"). Μετά έγινε και σύνθημα "Πουλημένε διαιτητή, θα σου φάμε το αυτί !".

6. Όταν οι διαιτητές και οι λάινσμεν φόραγαν μαύρα, και τους φώναζαν "κοράκια".

7. Το "κορόιδο" που παίζαν οι αναπληρωματικοί στο ημίχρονο, με όλους γύρω σε κύκλο κι έναν να κυνηγάει τη μπαλα (ίσως υπάρχει και σήμερα).

8. Την Καστοριά, που έπαιζε το 1980 στην Α' Εθνική με...ξερό γήπεδο !

9. Τα γήπεδα που μετά το ημίχρονο οι αστυνομικοί σε άφηναν να μπεις τσάμπα (π.χ. Πανιωνίου).

10. Τους τύπους που εκτός από κασκόλ και καπέλα, πουλούσαν φωτογραφίες ποδοσφαιριστών, ή φωτογραφίες της εντεκάδας.

11. Τις ομάδες που παρατάσσονταν για φωτογραφία (6 πάνω, 5 κάτω, και ο τερματοφύλακας πάνω, δεύτερος από την άκρη) στην έναρξη σχεδόν κάθε παιχνιδιού. Υπήρχε και η έκφραση των σχολιαστών "...και οι καθιερωμένες αναμνηστικές φωτογραφίες...". Επίσης τους σπήκερ που σε "προσανατόλιζαν", την εποχή που δεν υπήρχαν ζωντανές μεταδόσεις : "Το τέρμα που βλέπει προς την Καστέλλα", "Το τέρμα που βλέπει προς το Λυκαβηττό", "Το τέρμα που βλέπει προς το σταθμό Ειρήνη" κλπ.

12. Τα γήπεδα χωρίς "φυσούνες", και κυρίως αυτά που οι παίχτες έφευγαν από υπόγεια καταπακτή (π.χ. Πανιωνίου, πίσω από το ένα τέρμα).

13. Τα γήπεδα που το χειμώνα από το κρύο...κιτρίνιζε το χόρτο τους ! (Λεωφόρος, Νέα Σμύρνη).

14. Τα σλόγκαν, σε ερασιτεχνικά γήπεδα, εναντίον ποδοσφαιριστών αγνώστου ονόματος : "Δέκα, δέκα, το νούμερο το δέκα, βρήκαμε τη γυναίκα σου ... (ελληνική πόλη) με τον Πρέκα !"

15. Τις εμφανίσεις της Uhlsport "Pro", φανέλα-σορτσάκι-γάντια, που φορούσαν σχεδόν όλοι οι τερματοφύλακες Α' Εθνικής τη δεκαετία του 80. Πάντα μαύρα τα δύο μανίκια, και διαφορετικά χρώματα ο "κορμός". Ο Σαργκάνης πάντα με κόκκινη-μαύρη, ο Οικονομόπουλος με λαχανί-μαύρη, ο Κωνσταντίνου με πορτοκαλί-μαύρη. Επίσης υπήρχαν και οι τερματοφύλακες με τα κατάμαυρα (Χρηστίδης, Κελεσίδης κλπ.).Προβολή συνημμένου 68157

16. Τα περιβραχιόνια αρχηγών που ήταν γερμανικά και γράφαν "Spielfurer". Προβολή συνημμένου 68158

17. Tους παίκτες με μόνιμα κατεβασμένες κάλτσες (ένδειξη και ποδοσφαιρικής ικανότητας) : Βαμβακούλας, Χατζηπαναγής, Κωφίδης, Aρδίζογλου κλπ.

18. Τα τέρματα χωρίς πίσω "κολώνα", αλλά με σίδερο σε σχήμα "Γ" λίγο λοξο (θυμηθείτε λίγο και Subbuteo), ή με δοκάρι σε σχήμα "Ρ". Τα "ιταλικά" δοκάρια, με την πίσω κολώνα να κάνει τόξο μέχρι το έδαφος. Τα δοκάρια με βαμμένη μαύρη τη βάση και τη γωνία.

19. Τον πίνακα του παλιού Καραϊσκάκη, SEIKO Εlectroimpex.

20. Αυτούς που "άσπριζαν" τις γραμμές πριν από τον αγώνα, ακόμα και σε γήπεδα Α' Εθνικής. Με ένα χαρακτηριστικό "καροτσάκι", που από μια χοάνη άφηνε άμμο στο κάτω μέρος !

Bonus track : 21-Τα "φτηνά" εισητήρια, που αντιστοιχούσαν στο να κάθεσαι όρθιος στα κάγκελα περιμετρικά του γηπέδου, πίσω από τις διαφημιστικές πινακίδες.

 

[RIO]

14. Τα σλόγκαν, σε ερασιτεχνικά γήπεδα, εναντίον ποδοσφαιριστών αγνώστου ονόματος : "Δέκα, δέκα, το νούμερο το δέκα, βρήκαμε τη γυναίκα σου ... (ελληνική πόλη) με τον Πρέκα !"

Το έλεγαν και για πασίγνωστο ποδοσφαιριστή της εποχής, που ίσως να είχαν και δίκιο...

 

[ΤΑΣΟΣ ΚΡΙΤΣΙΩΛΗΣ]

Από έξι ετών (1983) στο Χαριλάου, και τι δεν έχω να θυμηθώ...

1)Τα κουτιά με τα δεκάδες περιστέρια που άνοιγε ένας υπάλληλος μόλις οι παίκτες του Άρη χαιρετούσανε τον κόσμο (γινότανε μέχρι περίπου το 90-91...)

2) Τις διαφημίσεις από τα μεγάφωνα πριν το ματς και στο ημίχρονο: "Αραπάκι choco cake", "Κλαουδάτος, τα έχει όλα και συμφέρει", "Κοσμικό κέντρο Arigato στα Διαβατά (με την εκάστοτε "φίρμα" του μαγαζιού να λέει ένα τραγούδι)", "Αγγλικά ορυκτέλαια Lobit oil", "Όσοι διψάνε, τρυπάνε μια Φλώρινα να τρέξει χυμός" και τόσα άλλα...

3) Τις αναγγελίες των άλλων αποτελεσμάτων κατά τη διάρκεια του ματς και τις αντιδράσεις των φιλάθλων αναλόγως μ' αυτά: "Το κατάστημα Νούλης σπορ, Αλέξάνδρου Παπαναστασίου 156, σας πληροφορεί: Εθνικός-Απόλλων Αθηνών 1-0"...

4) Τον Γιώργο τον Ζήνδρο να παίζει πάντα από την πλευρά του...σκεπάστρου που όταν είχε ήλιο, κάλυπτε με τη σκιά του όλη τη δεξιά πλευρά μέχρι τη σέντρα...

5) Τον τύπο που καθότανε κάτω από το χειροκίνητο ρολόι-ταμπλό στην παλιά θύρα 2 και άλλαζε τους αριθμούς όταν έμπαινε γκολ...

6) Τους πωλητές αναψυκτικών και φαγώσιμων μέσα στις κερκίδες: "Έλα σποράκι, ροξάκι, σαντουϊτσάκι, πορτοκαλάδα, κόκα-κόλα παιδιά. Για την πείνα, για τη δίψα"...

7) Αυτούς που ψήνανε σουβλάκια και λουκάνικα έξω από το γήπεδο και γέμιζε ο τόπος τσίκνα, αυτούς που πουλούσανε σαλέπι ("έλα για το κρύο σαλεπάκι ζεστό"...), μαξιλαράκι-αφρολέξ ("έλα μαξιλάρι παιδιά") και κασκόλ του Άρη και κάποιων ξένων ομάδων...

Τι να θυμηθώ-τι να ξεχάσω, που λέει και το τραγούδι του Καλδάρα...

 

[PAPPOYS]

Τους πωλητές αναψυκτικών και φαγώσιμων μέσα στις κερκίδες:

- Ελα, πασατέμπο, μαντολάτο, τα τρία 100 !!! (δραχμές)

- Δώσε ένα ρε φίλε. Πόσο ?

- 45 !!!

 

[Ozzaros]

Το 1985 με πρωτοπηρε ο πατερας μου στο γηπεδο... (6 χρονων). Τοτε και οι 3 μεγαλες ομαδες της Αθηνας, παιζαν στο ΟΑΚΑ (τοτε θυμαμαι το λεγανε οι πιο πολλοι ''Ολυμπιακο Σταδιο'' και οχι ΟΑΚΑ οπως τωρα).

Μαγεια....

Εβλεπα τους παιχτες και κολλαγα.... Τους παιχτες που μαζευα στα χαρτακια και ειχα σε αφισα στο δωματιο μου.... Αρβανιτης, Σκουνας, Μιχος, Αλεξιου, Ξανθοπουλος, Μπαριος, Σεμερτζιδης, Μπονοβας, Αναστοπουλος, Μητροπουλος, Ζελελιδης, Σεστιτς.... οι πρωτοι μου ηρωες. Οι ηρωες της Κυριακης για μενα.

Επισης θυμαμαι ποσο θαυμαζα και παιχτες αλλων ομαδων, πχ Σαραβακος, Ζαετς, Ροτσα, Εστερχαζι, Διντσικος.... Συνηθως οι αντιπαλοι που εβαζαν ωραια γκολ.... Δεν υπηρχε αυτος ο φανατισμος που υπαρχει τωρα, η απλως ημουν αθωος λογω ηλικιας.

Τις προαλλες βρηκα πολλα βιντεακια απο στιγμιοτυπα απο εκεινα τα ματς και πραγματικα εφαγα τρελο κολλημα. Το βλεμμα ειχε κολλησει και το μυαλο ταξιδευε προς τα πισω.... προς το τοτε....

 

[stayros]

Mετρημενες οι φορες που εχω παει σε καποιο γηπεδο.

Δεκαετια '80 (δεν θυμαμαι ακριβως χρονια), γηπεδο Καραισκακη, αγωνας Πανιωνιος-Αππολων Αθηνων

-Ναι,ακουγεται παραξενο αλλα μη με ρωτησετε το πως και το γιατι,οι πιο ψαγμενοι θα το ξερουν -

με εχει παει ο πατερας για πρωτη φορα να δω live μπαλα.Καθομαστε στο διαγωνια πεταλο (οχι απο την μερια της "7",στο απεναντι)

μαζι με τους Αππολωνιστες.Σε καποια φαση βαζει γκολ ο Πανιωνιος, απο την χαρα μου που μπηκε καποιο γκολ σηκωνομαι και φωναζοντας "Γκοοοοοοοοοοοοοοολλλλλλλ....." πανηγυριζω :d@redevil @redevil....τι το ηθελα... recry: ...δεν το εκλεινα καλυτερα... :sealed: :zip: ...πεταγεται ο πατερας μου

και μου λεει "κατσε κατω ρε βλακα... :rant: ...οι αλλοι το εβαλαν, κατσε και θα μας δειρουν!!!!" :takethat:

Μιλαμε ΓΙΑ την ντροπη....

....Λουφαξα και ουτε που ξαναμιλησα για το υπολοιπο του αγωνα....

Αλλη μια φορα(αυτη τη δοση μονος)παλι στο Καραισκακη, γυρω στο '95-'96, σε αγωνα "ντερμπι" Ολυμιακος-ΑΕΚ.

Καθομαι στη θυρα "5", λιγο παραπερα στην "7" οι γαυροι να "βραζουν" σε καποια φαση...

...και να αρχισουν τα "Πατερ Ημων" ... :rant: :rant: :rant: :rant:...

τοσο για τα "χανουμια" οσο και για τον διαιτητη. Δεν ηθελε και πολυ...και το πραγμα αρχισε να ξεφευγει.... recry: ...

αρχισε η "βροχη" απο καθε λογης Α.Τ.Ι.Α. .... ....και κατεληξε σε επεισοδια.... :takethat: :takethat:

Εννοειται οτι με το που ξεκινησαν τα "παρατραγουδα"...

...την κοπανησα...

 

[don dokken]

ρε παιδια ο Κωστας ο Αεκτζης ,ηταν ο πιο αναγνωρισιμος μικροπωλητης στη Φιλαδελφεια(στραγαλια ,πασατεμπο λεγετε)

οταν το 85 παιξαμε τη ρεβανς του 1-0(Εστερχαζι?Παπαιωαννου?Λακουβα?)τα μαζεψε και πηγε Μαδριτη..

Τη μερα του ματς ειχε στηθει εξω απο το Μπερναμπεου για να πουλησει κασκωλ(της ΑΕΚ)οι..αμιγκος την πεσαν και αρχιζαν να ψυριζουν το..στοκ ,θεωροντας οτι τα μοιραζει τζαμπα!Το οτι κατορθωσε να σωσει το εμπορευμα και τον ιδιο,το θεωρησε ηρωικη πραξη!απ αυτο,αυτοανακυρηχθηκε ο "ηρωας του Μπερναμπεου"..Θεος σχωρεστον ανθρωπακο..

 

[johnny19818]

Μια εποχή που η τοπική ομάδα έπαιζε Β' Εθνική είχα πάει αρκετές φορές να δω αγώνες μαζί με τον πατέρα μου και καθότι ήταν αστυνομικός μπαίναμε και τσάμπα .

Θυμάμαι τους πλανόδιους με τα φυστίκια και τον πασατέμπο καθώς και ένα μικρό κυλικείο με αναψυκτικά, πορτοκαλάδες και τα σχετικά. Μια ομάδα πορωμένων είχε και ένα τύμπανο και βαρούσε ρυθμικά. Σε ένα αγώνα υπήρχε ένας επόπτης γραμμών που ήταν κάπως παχουλός και τον φώναζαν "μπιφτέκο". Σε έναν άλλο πάλι διαιτητής ήταν γυναίκα. Εκεί να δείτε τι κοσμητικά άκουσε! Πολύ αδρεναλίνη και μεγάλος αναβρασμός γενικότερα. Αξέχαστες οι ανακοινώσεις άλλων αγώνων που υπήρχε μια παύση για να ακούσουμε το σκορ και αναλόγως μετά άκουγες επεφημίες ή γιουχαϊσματα.

 

[Spyros_V_S]

Από το Καραϊσκάκη στα τέλη της δεκαετίας του 80 ή αρχές του 90, θυμάμαι χαρακτηριστικά 2 περιπτώσεις: Την πρώτη φορά να γίνεται αναγγελία απο τα μεγάφωνα του σταδίου "Παρακαλείται ο κύριος ... να μεταβεί στο μαιευτήριο τάδε, γιατί γέννησε η γυναίκα του!!!" και το δεύτερο όταν κάποιος ξέχασε το πορτοφόλι του στις τουαλέτες και ακούστηκε ανακοίνωση που να το πάει αν το έβρισκε κάποιος, η Θύρα 7 άρχισε εν χορώ να τραγουδάει "Αργύρη ....όλη δώσ' το πορτοφόλι" για τον πρόεδρο Αργυρη Σαλιαρέλη....