Ρετρό επικοινωνία (σε μεγάλες αποστάσεις) !

[RIO]

Και σε εμάς, οι θείοι μου από την Αμερική εκτός από γράμματα, μας έστελναν και ηχογραφημένες κασέτες. Η τελευταία ήταν το 1988 ( μετά επέστρεψαν στην πατρίδα)...

 

[perlastar]

Αυτές τις μέρες θυμήθηκα ότι όταν πρωτοπήγα στο εξωτερικό μου είχαν δώσει οι δικοί μου οδηγίες για το πώς να κάνω τηλεφωνήματα με χρέωση τους εδώ στην Ελλάδα, έπρεπε να το ξέρω στα Ιταλικά, πήγαινα στα κεντρικά ταχυδρομεία θυμάμαι, έδινα στον υπάλληλο τον αριθμό και περίμενα σε αίθουσα αναμονής μέχρι να μου πουν σε ποιον τηλεφωνικό θάλαμο έπρεπε να μπω. Θυμάται κανείς την αντίστοιχη διαδικασία στην Ελλάδα;

Αυτό που λες το θυμάμαι αμυδρά από τέλη 80's, όταν ζούσα στην επαρχία. Θυμάμαι να πηγαίνουμε στο ταχυδρομείο και να μιλάει η μητέρα μου με συγγενείς του εξωτερικού σε τέτοιους θαλάμους.

Mια εποχή (1987-88) που σπούδαζε ο αδερφός μου στην Αμερική, τα λέγαμε με...ηχογραφημένες κασέτες ! Που πηγαινοέρχονταν με το ταχυδρομείο !
Και μετά ήρθε το skype...

Κι εμείς τα ίδια κάναμε με τους συγγενείς του εξωτερικού. Αυτό και οι θάλαμοι ήταν πράγματα που είχα ξεχάσει εντελώς και μου τα θυμίσατε τώρα!

 

[ΦΖΠ1]

Επίσης, απ' ότι μου έλεγε, υπήρχε ένας τετραψήφιος κωδικός από όλα τα στρατόπεδα της Αεροπορίας, με το οποίο έβγαζε γραμμή από τη σκοπιά και μας έπαιρνε στο σπίτι, όταν υπηρετούσε (στην Τρίπολη). Δε θυμάμαι τα νούμερα αλλά νομίζω τέλειωνε σε 0 ή 9...

Και μετά,ήρθαν τα κινητά στο στρατό. (Και laptop τώρα; Δεν ξέρω...)

 

[Clemence]

Μερικά πράγματα που προλάβαμε όταν (και αν) τα θυμηθούμε τώρα είναι σαν να ήταν έναν αιώνα πριν ...

 

[chris73]

Επίσης, απ' ότι μου έλεγε, υπήρχε ένας τετραψήφιος κωδικός από όλα τα στρατόπεδα της Αεροπορίας, με το οποίο έβγαζε γραμμή από τη σκοπιά και μας έπαιρνε στο σπίτι, όταν υπηρετούσε (στην Τρίπολη). Δε θυμάμαι τα νούμερα αλλά νομίζω τέλειωνε σε 0 ή 9...
Και μετά,ήρθαν τα κινητά στο στρατό. (Και laptop τώρα; Δεν ξέρω...)

Αυτές ήταν στρατιωτικές γραμμές σε συνεργασία με τον ΟΤΕ.

Υπήρχαν τετραψήφια που έβαζες μπροστά από το κανονικό νούμερο. Έπρεπε όμως η γραμμή από την οποία παίρνεις να έχει και την ανάλογη προτεραιότητα.

Ο κωδικός πχ για Θεσσαλονίκη ήταν ένας, αλλά δεν σημαίνει ότι από όποιο στρατιωτικό τηλέφωνο έπαιρνες πως μπορούσες να συνδεθείς.

Από τα τηλεφωνικά κέντρα έπαιρνες φυσικά παντού, (ανάλογα και πάλι) ή αν είχες κονέ στο τηλεφωνικό τους καλούσες από την σκοπιά πχ και αυτοί έκαναν την σύνδεση.

Ψυχεδελική εικόνα, μια φορά απλώναμε κάτι γραμμές στα χωράφια για μια άσκηση και εγώ κάθομαι στο χώμα με ένα πορτοκαλί τηλέφωνο εμπρός για να το δοκιμάσω και οι άλλοι πάνε κάπου παρακάτω εκεί που ήταν οι συνδέσεις να τις ελένξουν. Μέχρι να πάνε, πήρα και ένα τηλεφωνάκι από ένα χωράφι του Έβρου στη Θεσσαλονίκη...

*Επίσης πολλοί υψηλόβαθμοι αξιωματικοί καλούσαν στο κέντρο από το σπίτι τους να ζητήσουν από το φάνταρο να τους συνδέσει κάπου για να μηλάν τσάμπα. Η λεπτομέρεια όμως. Κανένας μόνιμος λοχίας που είχε σχέση με το αντικείμενο δεν είχε πάρει ποτέ το τηλεφωνικό για χάρες. Και ας είχε και συγγενείς στη Γερμανία. Αυτός φένεται μπορούσε να τα κανονίσει μόνος από το σπίτι...

 

[ΦΖΠ1]

Από Τρίπολη δεν το θυμόταν. Μετά, από την Ελευσίνα, λέει, ήταν 8-3-4-0, και σε έβαζε διαδοχικά (λέει, εγώ δεν ξέρω τι είναι) στη ΔΑΪ, στο ΑΤΑ, στο ΓΕΑ και τελικά στον ΟΤΕ !

 

[chris73]

Ακριβώς αυτά τα Δαι-μαι-τσαι (που δεν θυμάμαι κιόλας γιατί θέλω να τα ξεχάσω) είναι αυτό που έλεγα σχετικά με την προτεραιότητα.

Το τηλέφωνο από το οποίο καλούσε ήταν χαμηλής προτεραιότητας και δεν είχε δυνατότητα να πιάσει κατευθείαν ένα πολιτικό αριθμό. Έτσι έπερνε από το ένα κέντρο στο άλλο, και προς τα "επάνω" μέχρι να φτάσει στον ΟΤΕ.

Αυτό πχ που είχα στο χωράφι έπαιρνε παντού εκείνη την ώρα και με την μία, χωρίς μαι-τσαι γιατί του είχε δωθεί προτεραιότητα.

Κλασσική εικόνα, τηλεφωνητές που ήταν βραδινή υπηρεσία στο κέντρο της μεραρχίας έπερναν τις κοπέλες τους στην Αθήνα ή αλλού και μηλούσαν όοοοοοολο το βράδυ κυριολεκτικά... Εμένα πάντα μου την έδειναν τα τηλέφωνα και να μου έκαναν καμιά χάρη πάντα μηλούσα λίγο, άσε που ιδρώνει και το αφτί σου μετά από κάποια στιγμή.

Υπόψη, πως ανά πάσα στιγμή μπορούσαν να σε ακούν από το κέντρο ή να σου κάνουν και πλάκες παρεμβαίνοντας.

 

[nektarios1451]

Τωρα που το θυμηθηκα στα χωρια ειχαν και ενα αλλο συστημα το οποιο το ειχε και η αδερφη του παππου μου στο χωριο, εκει σε ενα σπιτι ηταν το τηλεφωνο και πηγαιναν ολοι εκει για να κανουν το τηλεφωνημα που χρειαζονταν και ηταν το ιδιο συστημα που ειχαν και τα περιπτερα τοτε το τηλεφωνο συδεδεμενο με το μετρητη. Πηγαινες και εκανες το τηλεφωνο σου και αρχισε αυτο να γραφει και πεφτανε οι μοναδες και στο τελος οσες ειχε γραψει τοσο πληρωνες. στα υπεραστικα πηγαινε ποιο γρηγορα, καλα αν επαιρνες εξωτερικο εκει πηγαινε με ταχυτητα φωτος.

 

[Michel Vaillant]

Ρετρό επικοινωνία σε μεγάλες αποστάσεις ,απο το δικό μου χωριό: Το ταμ-ταμ!

Στα χρόνια της αποικιοκρατίας , οι Ευρωπαίοι πίστευαν πως οι μαύροι της υπο-Σαχάριας Αφρικής χρησιμοποιούσαν το ταμ-ταμ σαν σύστημα επικοινωνίας σε μεγάλες αποστάσεις ,περίπου όπως οι Ινδιάνοι του Φαρ-Ουέστ τα σήματα καπνού.

Στην πραγματικότητα ,ήταν αστικός ,ή μαλλον ζουγκλικός μύθος: Οι μαύροι απλά...γλεντούσαν στα χωριά τους ,συνήθως τύφλα στο μεθύσι ,και κοπανούσαν τα ταμ-ταμ, που ήταν το αντίστοιχο του δικού μας...μπουζουκιού (ή επι το παραδοσιακότερο ,του κλαρίνου)! Οι Ευρωπαιοι, ακούγοντας μεσα στην ησυχία της νύχτας τα ταμ-ταμ να ηχούν ασταμάτητα ,πίστευαν πως...οι σατανικοί μαύροι συνομιλούν δια..ασυρμάτου για να οργανώσουν επίθεση!