Ρετρό κακές παιδικές συνήθειες

[Αναστασια]

Οταν ο μπαμπας μου ειχε αγορασει το πρωτο μεταχειρισμενο μας αυτοκινητο το 81, εγω τον ακολουθουσα παντου οταν εβγαινε για ψωνια.

Εκεινος με αφηνε συχνα στο αυτοκινητο για εκεινα τα λιγα λεπτα που πηγαινε στον μπακαλη, μαναβη κτλ

αλλες εποχες τοτε...που να αφησεις τωρα παιδι μονο του σε αυτοκινητο :xm:

και για να περασει η ωρα σαλταρα στο μπροστα καθισμα και αρχιζα να:

1. παταω την κορνα, μεχρι να βγει ο μπαμπας και να με μαλωσει, πολυ γελαγα!!!

2. και μετα να παταω εκεινο το κουμπακι που βγαζει νερο για να πλυνει το παρπριζ.

Τι ωραια που ακουγοτανε αυτην η κορνα και το νερο που πιτσιλιζε το τζαμι

Ακομα το θυμαμαι!!!

 

[Λορένα]

Ειχα μια περιεργεια να κανω παντα οτι μου απαγορευαν για να δω με τα ιδια μου τα ματια στην πραξη τι θα γινοταν (περισσοτερο πεισμα θα το ελεγα και αντιδραστικοτητα #) )

Απο το να δοκιμασω να.. κοψω (με ψαλιδι) τα φρυδια μου, επειδη μου λεγαν πως το κανουν μονο τα μεγαλα κοριτσια, και πως εγω θα χαλασω τα φρυδια μου

Να μην κοιμαμαι ποτε τα μεσημερια παρα το εσκαγα και επαιζα με τα υπολοιπα παιδια της γειτονιας

και να πιανω χρωματα, λασπες, φαγητα κτλ και μετα να σκουπιζω τα ρουχα μου (ακριβως γιατι μου το απαγορευαν)

Ο καταλογος ειναι μακρυς..

 

[theoritikos]

Έχωνα τα δάχτυλα μου στην μύτη, ακόμα και αν ήταν άλλοι μπροστά μου. Αυτή την συνήθεια την έκοψα όταν σε ένα μάθημα στο Εμείς και ο κόσμος (μάλλον), μιλούσαμε για κακές συνήθειες. Όταν φτάσαμε σε αυτό το θέμα (δάχτυλα στην μύτη), ο δάσκαλος ρώτησε αν ξέρουμε κάποιον που να κάνει κάτι τέτοιο, και όλη η τάξη έδειξε εμένα. Ντροπιάστηκα τόσο που δεν το επιχείρησα άλλη φορά!

Έκλαιγα (γκαρίζω καλύτερα), για χαζά πράγματα. Πχ για το χαρτί από το ημερολόγιο που ξεκόλλησε, για την φρυγανιά που έσπασε ή για κάτι που σταμάτησε να δουλεύει. Σε μερικές περιπτώσεις μπορεί και να έκλαιγα για ώρες! Ακόμα αναρωτιέμαι πως και δεν με πέταξαν από το μπαλκόνι οι γονείς μου!

Επίσης, μέχρι μια ηλικία έτρωγα ότι είναι (η μπορεί να είναι) φαγώσιμο. Είχα δοκιμάσει ωμό αυγό, ωμό κιμά, σιτάρι μαζί με τον φλοιό (το οποίο παραλίγο να με πνίξει λόγω της λαιμαργίας μου!) και μετά με πονούσε η κοιλιά μου με τα γνωστά επακόλουθα.

Απο το να δοκιμασω να.. κοψω (με ψαλιδι) τα φρυδια μου, επειδη μου λεγαν πως το κανουν μονο τα μεγαλα κοριτσια, και πως εγω θα χαλασω τα φρυδια μου

Εγώ συνήθιζα να κόβω με το ψαλίδι που έκοβα τα χαρτόνια για τις χειροτεχνίες των αδερφών Καμπάνα τα τσουλούφια μου, ή τρίχες από τα μαλλιά μου σε πολύ εμφανή σημεία, και το αποτέλεσμα ήταν κάτι σαν εκείνη την παλιά διαφήμιση της Fanta με τον παππού κουρέα που δεν έβλεπε.

Για κάποιο περίεργο λόγο, αυτή η μανία με έπιανε κάθε φορά που ήταν κάποια σχολική γιορτή στην οποία θα έπαιρνα μέρος...

Φυσικά η τιμωρία μου ήταν να με πάρει η μάνα μου και να με πάει στον κουρέα να με κουρέψει με την ψηλή, γιατί δεν μπορούσε να καλυφθεί αλλιώς το μπάλωμα, και η καζούρα που άκουγα από τα παιδιά την άλλη μέρα!

 

[rapunjel]

ρετρό κακές παιδικές συνήθειες

Είχε η γιαγιά μου πολύχρωμα μαντήλια,αν και φορούσε μόνο μαύρα για τις δουλειες στα χωράφια. Εγώ έκοβα κομμάτι,κομμάτι και έραβα στη bibi-bo φουστάνια.Μια μέρα που ήθελε η μαμά μου και η θεία μου να βάλουν μαντήλι για να μαζέψουν τις ελιές είδαν μόνο κομματάκια ύφασμα....δε με μάλωσαν πολύ, με είχαν μάθει,απλά μου έδιναν συχνότερα κουρελάκια για να ράβω ρούχα στην κούκλα!

 

[leykh]

σκούπιζα την μυξούλα μου(σικ) στα μανίκια μου και ήταν μόνιμα τα μανίκια σαν να περπατούσαν ώωωρες γυμνοσάλιαγκες.

Την μανια του ψαλιδιού την είχα κι εγω..έκοβα τα πάντα.Απο τα μαλλιά μου, τα μαλλιά από τις κούκλες μου μέχρι τις κουρτίνες.

έψαχαν σιρτάρια, και ξεμπρόστιαζα την μαμά μου και τον μπαμπά μου.

παραφυλούσα κρυφα στο δωμάτιο τους...με τσάκωσαν όταν ο πατέρας μου στον τοίχο είδε την σκια από το κεφάλι μου να κουνιέται

Έπινα κρυφα λικέρ πίσω από τον καναπέ στο σαλόνι

Έριχαν πάντα το φταίξιμο στον αδελφό μου

αν θυμηθω κι άλλα θα με ξεφτιλίσω περισσότερο

 

[Hera]

Επιμελές ψαχούλεμα του δικάνου, μύξες στα μανίκια εννοείται!

Ψαχουλευα τα καλυντικά και τα κοσμήματα της μητέρας μου (ακόμα το κάνω) και όταν πήγαινα σε ξένα μπάνια, άνοιγα και μύριζα ενα ενα τα μπουκαλάκια τριγύρω στην μπανιέρα. Όταν είχα την τύχη να μας φέρουν τούρτα στο σπίτι αφαιρούσα με το δάχτυλο την σαντιγύ γύρω γύρω (με δυσκολία κρατιέμαι τώρα που μεγάλωσα να το περιορίσω)

ΕΠΙΣΗΣ είχα έναν αγαπημένο θείο (θεός σχωρέστον) που διατηρούσε νυχάρα στο μικρό του δάχτυλο. Όταν με φιλοξενούσαν εκεί κυριως τα καλοκαίρια και τον πετύχαινα να κοιμάται στο ντιβάνι της κουζίνας τους, του το έβαφα κατακκόκινο. ΚΑΘΕ μα κάθε φορά..

 

[mytinyworld]

"Εψηνα" τα γαριδάκια μου με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο: έπιανα το γαριδάκι, το έτριβα στο χώμα από τη μια μεριά μέχρι να μαυρίσει (αυτό ήταν το "ψήσιμο από τη μια μεριά") και μετά το γύριζα από την άλλη και έκανα το ίδιο ("ψήσιμο και από την άλλη"). Ετσι πίστευα ότι το ψήνω. Φυσικά μετά το έτρωγα και συνέχιζα κατ'αυτό τον τρόπο με όλο το σακουλάκι. Δεν έπαθα ποτέ τίποτα, εκτός άν έτσι απέκτησα τα αντισώματα τοξοπλάσματος που ανακάλυψα ότι έχω όταν ήμουν έγκυος!:xm:8)

 

[metsgr]

Έτρωγα (και τρώω) κρυφά Μερέντα ή Νουτέλα με κουτάλι από το βάζο... Τότε κρυβόμουν από τη μαμά μου, τώρα από τα παιδιά μου!

 

[BETTY BOOP]

φάγωμα νυχιών, μία από τις κακές παιδικές συνήθειες.

σε στέρνες, νεροχύτες κλπ (ό,τι έχει νερό) να παίζω με τα νερά και μερικές φορές να γίνομαι μούσκεμα, το καλοκαίρι ευτυχώς ήταν μικρό το κακό.

 

[johnny19818]

Χρησιμοποιουσα το πόδι μου για πίσω φρένο στο ΒΜΧ μου και πάντα φαγονώνταν τα αθλητικά μου κάτω απο την καμάρα του ποδιού. Έπαιρναν σχεδόν φωτιά από την τριβή. Όταν τύχαινε να πέσω και να κτυπήσω σε παιχνίδι δεν έκλαιγα όπως κάθε παιδί έβγαζα μια κραυγή κάτι σαν σειρήνα που ξεσήκωνε τη γειτονιά. Δεν ήμουν πονηρεμένος σε κάποια θέματα και η φιλαλήθεια μου μερικές φορές με εξέθετε σε γνωστούς και συγγενείς όπως μετά από φιλοξενία οικογενειακών φίλων και ρωτώντας με πως κοιμήθηκα (άφησα το κρεββατάκι μου στους επισκέπτες) είπα "Καθόλου καλο ύπνο δεν έκανα". Μετά τα άκουσα φυσικά από γονείς...

 

[RIO]

Και εγώ φάγωμα νυχιών σε εκνευριστικό σημείο. Πως δεν έπαθα καμιά μόλυνση, πάλι καλά...

 

[pardalotzatziki]

Δικανο και γω..δεν θυμαμαι ποτε το κοψα.

Ετρωγα τα νυχια γιατι το ειδα απο το αδερφι, το εκοψα γρηγορα. Αλλα ειχα φτασει να τρωω και απο τα ποδια!! Ακομα με κοροιδευει ο πατερας μου για αυτο.

Οχι και τοσο κακη συνηθεια, αλλα τα ελεγα ολα σε ολους. Μυστικα δεν κρατουσα απο κανεναν :supergrin: Και φυσικα μου κρυβανε πολλα..γιατι τα ελεγα, απλο.

Αυτα για την ωρα..

 

[perlastar]

Μέχρι την ηλικία των έξι δεν μπορούσα να κρατήσω το στόμα μου κλειστό αν με ρωτούσαν άλλοι για τους δικούς μου, με αποτέλεσμα να μαρτυρήσω αρκετά πράγματα που έλεγαν ή έκαναν οι γονείς μου. Μία-δύο φορές τους έβαλα και σε μπελάδες.

Ψαχούλευα τα ξένα σπίτια στα οποία πηγαίναμε για να βρω παιχνίδια, και δεν σταματούσα εκεί, αλλά αν έβρισκα κανένα παιχνίδι που μου άρεσε πολύ, δήλωνα ότι το θέλω, κάνοντας ρεζίλι τους δικούς μου. Σε μερικές περιπτώσεις βέβαια επωφελήθηκα από αυτό, γιατί οι άλλοι με λυπούνταν και μου χάριζαν όντως το παιχνίδι!

Όταν μας καλούσαν για φαγητό, ντρεπόμουν να πάρω μόνη μου οτιδήποτε και έπρηζα τη μητέρα μου, τραβώντας την από το μανίκι και ψιθυρίζοντας χαμηλόφωνα τι ήθελα να φάω ή να πιω. Αν δεν μου έδινε σημασία βέβαια, συνέχιζα μέχρι να μας πάρει χαμπάρι ο οικοδεσπότης και να ρωτήσει "Τι θέλει το παιδί;"

Μέχρι έξι χρονών πάλι, αν συμπαθούσα πολύ κάποιο άλλο παιδάκι, έπαιρνα το πιο ωραίο παιχνίδι μου και του το χάριζα. Αργότερα μετάνιωσα πολύ γι'αυτή τη βλακεία.

 

[RIO]

Μέχρι την ηλικία των έξι δεν μπορούσα να κρατήσω το στόμα μου κλειστό αν με ρωτούσαν άλλοι για τους δικούς μου, με αποτέλεσμα να μαρτυρήσω αρκετά πράγματα που έλεγαν ή έκαναν οι γονείς μου. Μία-δύο φορές τους έβαλα και σε μπελάδες.Ψαχούλευα τα ξένα σπίτια στα οποία πηγαίναμε για να βρω παιχνίδια, και δεν σταματούσα εκεί, αλλά αν έβρισκα κανένα παιχνίδι που μου άρεσε πολύ, δήλωνα ότι το θέλω, κάνοντας ρεζίλι τους δικούς μου. Σε μερικές περιπτώσεις βέβαια επωφελήθηκα από αυτό, γιατί οι άλλοι με λυπούνταν και μου χάριζαν όντως το παιχνίδι!

Όταν μας καλούσαν για φαγητό, ντρεπόμουν να πάρω μόνη μου οτιδήποτε και έπρηζα τη μητέρα μου, τραβώντας την από το μανίκι και ψιθυρίζοντας χαμηλόφωνα τι ήθελα να φάω ή να πιω. Αν δεν μου έδινε σημασία βέβαια, συνέχιζα μέχρι να μας πάρει χαμπάρι ο οικοδεσπότης και να ρωτήσει "Τι θέλει το παιδί;"

.

σαν να διαβάζω για τον εαυτό μου...ειδικά αυτό με τα παιχνίδια...

 

[perlastar]

Ωραία , δεν τα έκανα μόνο εγώ λοιπόν! Αν το πάρουμε από τη θετική πλευρά Rio, τα κατορθώματά μας δείχνουν ότι τουλάχιστον είχαμε προσωπικότητα

 

[johnny19818]

Τις προάλλες μου θύμισε η μάνα μου την κακή μου συνήθεια όταν πηγαίναμε κάπου οικογενειακά σε βραδινή επίσκεψη και μετά από λίγο με έπιανε βαρεμάρα και ήθελα να φύγω τους έπρηζα. Κάθε τρεις και λίγο έλεγα "πότε θα φύγουμε?". Επίσης σε κάποια θέματα ήμουν πολύ πεισματάρης. Θυμάμαι ένα καλοκαιρινό βράδυ που γινόταν μια δεξίωση σε ένα πλοίο, κάτι σαν εγκαίνια. Ε, όπως καταλαβαίνετε η δεξίωση θα είχε φαγητό. Εμένα μου είχε καρφωθεί εκείνο το βράδυ να φάω πίτα γύρο. Πάμε λοιπόν στη δεξίωση που είχε του κόσμου τα καλά. Δεν άγγιξα τίποτα από πείσμα να φάω πίτα γύρο. Φυσικά εκείνο το βράδυ έμενα παντελώς νηστικός. Μια άλλη πάλι περίπτωση που είχαμε πάει σε φίλους των γονιών που διατηρούσαν ταβέρνα. Με ρώτησαν τι αναψυκτικό θέλω και είπα Sprite. Επειδή όμως τους είχε τελειώσει η Sprite μου έφεραν Coca Cola που δεν την συμπαθώ και πολύ. Μου γέμισαν το ποτήρι και έμεινε εκεί. Δεν ήπια γουλιά.

Edit: Είμαι ο μόνος που ποτέ δεν έτρωγε τα νύχια του ? .

 

[Σώτος Σώτος]

Από 8 χρονών μέχρι τα 20 μου περίπου έτρωγα μανιωδώς τα νύχια μου. Ήταν το αγχολυτικό μου. Ευτυχώς μετά το εγκατέλειψα, όμως συνεχίζω ακόμα να σκαλίζω μεταξύ τους τα δάχτυλά μου και να βγάζω παρανυχίδες και πετσάκια (Sorry για την περιγραφή... :sealed: )

 

[ΦΖΠ1]

Mια που είπες για δάχτυλα, υπήρχε φυσικά και το "τρίξιμο" των δαχτύλων, είτε τραβώντας τις φάλαγγες είτε μπλέκοντας τα δάχτυλα μεταξύ τους. Αυτή τη συνήθεια την είχαν και αρκετοί μεγάλοι.

Φυσικά μαι ακόμα κακή παιδική συνήθεια ήταν το ρέψιμο, όχι από αεροφαγία κατά λάθος, αλλά σε επίπεδο πρωταθλητισμού, φυσικά... Τα αγόρια, που προσπαθούσαν να "λένε" ολόκληρες φράσεις...(άλλοι το χόντραιναν κάνοντας διαγωνισμούς και με άλλους ήχους...)

Επίσης αγορίστικη συνήθεια και το "ρευστό" φτύσιμο καταγής όλη την ώρα...

Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει, τα κοριτσάκια μαθαίνουν από το φίλο τους πώς να κάνουν δαχτυλίδια καπνού...

lease:

 

[θανος]

ετρωγα τα νυχια μου σε σημειο που να μην εχω νυχια επισης για καποιο λογο ετρωγα γιακα και γενικα το περισοτερο της μπλουζας και ειχα καταντησει να κυκλοφορω σαν αστεγος αφου δεν υπηρχε φορμα που να μην εχω φαει ειλικρινα δενθυμαμαι γιατι το εκανα αυτο μου αρεσαν οι κλωστες προφανως πεταγα πετρες μαζι με αλλα παιδια σε σπιτια που ηταν απεναντι απ το δημοτικο αυτο το κοψαμε οταν τα παιδια που ηταν μαζι μου πηραν μια κοτρονα και την πεταξαν στο καινουργιο αυτοκινητο ενος δασκαλου με αποτελεσμα να γινει θρυψαλλα το παρμπριζ επισης εχωνα οτι εβρισκα στις τσεπες μου απο χαρταια αποδειξεις εισητηρια και μπορω να πω οτι αυτη η συνηθεια μου εχει μεινει μεχρι σημερα με αποτελεσμα οταν ειναι να βαλω παντελονι για πλυσιμο να καθομαι να αδειαζω τις τσεπες αρκετη ωρα

 

[Crimson Moonlight]

Έβγαζα τις καλές μπαταρίες από τα διάφορα κομπιουτεράκια/κασετοφωνάκια και τις έβαζα στο Game Boy αντικαθιστώντας τις με τις άδειες.


Δαγκωνα όποιον επιχειρουσε να πλησιάσει τα μάγουλά μου.


Δεν άφηνα κανέναν να μου πειράξει τα μαλλιά.


Εαν τα ρούχα μου δεν ταίριαζαν μεταξύ τους ή δεν με εξέφραζαν εκείνη τη στιγμή προτιμούσα να μην βγώ απ' το σπίτι.


Φορούσα συνέχεια τις γόβες της μαμάς μου μέσα στο σπίτι (από την άτσαλη χρήση στο τέλος τις χαλούσα), της έπαιρνα όλα τα καλλυντικά καί ή τα δοκίμαζα ή τα χρησιμοποιούσα ώς σύνεργα ζωγραφικής.

 


Μ' εφαίρεση το πρώτο βέβαια τα υπόλοιπα τα βρίσκω καλά. Οι γονείς μου όπως έχουν άλλη άποψη...