Ρετρό καυγάδες για το νερό...

Uskoke

RetroAdept
Joined
9 Φεβ 2011
Μηνύματα
3.442
Αντιδράσεις
6.056
Στο Ηράκλειο (Κρήτης) ανέκαθεν είχαμε πρόβλημα με το νερό, ειδικά το καλοκαίρι, μεγάλη η πόλη, πολλά ξενοδοχεία, κανένας μεγάλος υδάτινος όγκος κοντά, η ύδρευση βασιζόταν μόνο σε γεωτρήσεις. Μέχρι πρόσφατα που έγινε το φράγμα του Αποσελέμη αλλά αυτό άλλου παπά ευαγγέλιο. Λοιπόν, το καλοκαίρι το νερό ερχόταν ανά δύο μέρες, και για να έχουμε νερό στο ενδιάμεσο, το αποθηκεύουμε σε ντεπόζιτα. Συνήθως ανέβαζαν το νερό με "μηχανάκι" (μικρή αντλία ηλεκτροκίνητη) στο ντεπόζιτο που ήταν στην ταράτσα και κατέβαινε με τη βοήθεια της βαρύτητας. Εμείς είχαμε δυο ντεπόζιτα του τόνου στην αυλή μιας και η ταράτσα μας ήταν σαθρή και δεν τα άντεχε, και πιεστικό για να τροφοδοτεί το σπίτι. Μιας και μπήκαμε στο σπίτι το '86, είχαμε και καινούριο μηχανάκι. Μιας και το σπίτι έχει δυο πόρτες, το ρολόι του νερού άρα και η παροχή ήταν από το πίσω σοκάκι, και όχι από τον κυρίως δρόμο, μπροστά. Οι γειτόνισσες μας κάναν φοβερή φασαρία και γκρίνια μιας και με το καινούριο μας μηχανάκι τους παίρναμε το νερό! και μια συγκεκριμένη γειτόνισσα όχι μόνο είχε παμπάλαιο μηχανάκι αλλά είχε μόνο ως ντεπόζιτα δυο βαρέλια, και φιλοξενούσε ολόκληρη την οικογένεια της από την Αθήνα, γύρω στα 10 άτομα! Όπως είπα, το νερό ερχόταν κάθε δύο μέρες, άρα τα δυο βαρέλια έπρεπε να φτάσουν για την τουαλέτα, να πλυθούν όλα αυτά τα άτομα, να πλύνουν τα ρούχα τους . τα πιάτα και για τη λάτρα του σπιτιού!Αναρωτιόμασταν πως τους έφτανε, γιατί εμείς 4 και είχαμε δυο ντεπόζιτα του τόνου! Μάλιστα, χαρακτηριστικά ακούγαμε:"Ακούς το πιεστικό; Θα καταβρέχουν την αυλή! Αυτοί να καταβρέχουν την αυλή και εμείς να μην έχουμε νερό να πιούμε!"Ένα καλοκαίρι, που ο νερουλάς μας άφηνε το νερό μόνο 20 λεπτά κάθε δυο μέρες, που και ακόμα με το μηχανάκι δεν μας έφτανε να γεμίσουμε, και κάτι του είπε η αδερφή μου, και είπε στη μάνα μου:μεγάλη γλώσσα έχει η κόρη σου!.Νερουλάς, άλλο ρετρό επάγγελμα. Γυρνούσε στις γειτονιές με κάτι μακριά σίδερα, με τα οποία ανοιγόκλεινε τις βάνες και έδινε/έκοβε ανάλογα το νερό σε διάφορους δρόμους. Είχαν κεντρικό έλεγχο με ασυρμάτους. Τώρα όλα αυτά δεν υπάρχουν και η ύδρευση/αποχέτευση έχει γίνει πολύ καλύτερη (παλιά τα λύματα ρίχνονταν όπως-όπως στην θάλασσα και σκυλοβρωμούσε χιλιόμετρα!ούτε λόγος για βιολογικό καθαρισμό κλπ.).το πρόβλημα με τις γειτόνισσες λύθηκε όταν αλλάξαμε την παροχή μας στον κεντρικό δρόμο, που είχε μεγαλύτερη κεντρική σωλήνα, το κάναμε τέλος της δεκαετίας του '80 και μας κόστισε ένα σεβαστό ποσό.)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Δυστυχως αυτα τα τραγικα γεγονοτα τα εζησα πριν 6 χρονια οταν εμενα στο Ηρακλειο αλλα δεν ηξερα οτι κραταει χρονια αυτη η κολωνια. Παντως ολη η Αλικαρνασσος ηταν γεματη πιεστικα. Δεν ειχα δει ποτε ξανα τοσα μαζεμενα. Τωρα μαθαινω το γιατι.
 
Μάλιστα άλλο πάλι ρετρό επάγγελμα, ο υδραυλικός που αλλάζει το ντεπόζιτο!Παλιά τα ντεπόζιτα φτιάχνονταν από γαλβανιζέ λαμαρίνα, και κάθε δυο-τρία χρόνια τρυπούσαν. Οπότε ο υδραυλικός με σκοινί και ξύλο στην άκρη κατέβαζε το παλιό ντεπόζιτο από την ταράτσα, και ανέβαζε το καινούριο. Είχα πάει στο εργαστήριο που τα φτιάχναν, είχαν τα μεγάλα κολλητήρια με φιάλη (πετρογκάζ) και καλάι σε ράβδους, και φυσικά στράτζα για να φτιάξουν τα ντεπόζιτα από λαμαρίνα. Μεγάλη πρόοδος όταν βγήκαν τα πλαστικά ντεπόζιτα, μιας και πρακτικά ήταν για μια ζωή. Απ' τους πρώτους πήραμε στην γειτονιά μας, και έκανε 200 χιλιάρικα (100 χιλιάρικα και τόνος). Ακόμα το 'χουμε. Είχα πάει στο εργοστάσιο που φτιάχναν τα πλαστικά, ένα μεγάλο περιστρεφόμενο καλούπι με το σχήμα του ντεπόζιτου, μέσα σε φούρνο με γκάζι (υγραέριο) και βάζαν μέσα το πλαστικό σε τσουβάλι, με μορφή μαύρων κόκκων και από την περιστροφή και την θέρμανση έπαιρνε το σωστό σχήμα.
 
Απο ντεποζιτα...τα φαγαμε στη μαπα για χρονια στη γειτονια μου οταν ο Σαρρης με τ'ονομα, μακαριτης τωρα, εφερνε εκει κοντα στα χωραφια τα ντεποζιτα του και ολο κτυπουσε για να τα ισιωσει προφανως. Καταλαβαινετε οτι καθοτι ανοικτωσια γινοταν ηχειο και καθε κτυπος μας ηταν τρυπημα στ'αυτια μας. Μεχρι και στις πανελληνιες ακουγαμε το ντουκου ντουκου. Καποια στιγμη σταματησε να ερχεται το αγροτικο αυτοκινητο που ξεφορτωνε τα ντεποζιτα οποτε και μαθαμε οτι ο υπαιτιος αυτης της καταστασης αφησε το ματαιο τουτο κοσμο...
 
Άσε που το ηράκλειο πρέπει να έχει το χειρότερο νερό στην Ελλάδα, ούτε κουβέντα να το πιείς, μόνο με ειδικό φίλτρο, τρομερά άλατα, όταν αλλάζω την αντίσταση σε θερμοσίφωνα πιάνω με τη χούφτα τα χάλια και γεμίζω μισό κουβά.Κάθε εξάμηνο αντίσταση ηλιακού και κάθε 2 χρόνια αντίσταση πλυντηρίου στάνταρ. (Ο ηλιακός χάλκινη και το πλυντήριο ανοξείδωτη).Στάνταρ στο πλυντήριο καλγκόν αλλιώς ξέχνα το. Και πλυντήριο πιάτων με αποσκληρυντή για καθαρά ποτήρια και πιάτα. Δυστυχώς δεν έχει βελτιωθεί το νερό καθόλου από τη δεκαετία του '80. Πάντως ο κόλπος της Ηλεκτρικής, από πίσω από την γειτονιά μου που ήταν το εγκαταλειμένο εργοστάσιο της ΔΕΗ και τώρα είναι το μουσείο φυσικής ιστορίας, έχει καθαρίσει τελείως από τότε που λειτούργησε ο βιολογικός καθαρισμός αν και κανείς δεν τολμάει να κάνει μπάνιο (στη δεκαετία του '60 κάναν μπάνιο στον Κούλε! Έχω δει και Α/Μ φωτογραφίες).
 
Καί όλο να τρέχουμε με κουβάδες να γεμίσουμε τα ντεπόζιτα τα γαλανιζέ
 
Θυμαμαι στο εξοχικο μας,δεν ειχαμε υδροδοτηση κανονικη και το δικο μας μαζι με το διπλανο σπιτι παιρναμε νερο απο ενα πηγαδι που υπηρχε στην ακρη του δρομου!!!Αλλα επειδη το πηγαδι ηταν μικρο οταν π.χ η μανα μου επλενε τα πιατα κι η γειτονισσα ηθελε να ποτισει να μην βγαινει πολυ νερο και να δυσανασχετουν!!!Ετσι οριστηκε προγραμμα με τα ακριβη ωραρια υδροδοτησης του καθε σπιτιου ωστε να αποφθεχνουν οι εχθροπραξιες τουλαχιστον μεχρι το '90 οπου μας συνεδεσαν με την ΕΥΔΑΠ
 
Στο χωριό μου στο Οροπέδιο Λασιθίου, το πόσιμο νερό ακόμη και τώρα το φέρνουν οι παππούδες μου σε πλαστικά δοχεία από κεντρική βρύση. Πολλές φορές τα καλοκαίρια το νερό κοβόταν από το δίκτυο και αναγκαστικά εξυπηρετούσε το ντεπόζιτο με το όποιο νερό είχε προλάβει να γεμίσει. Θυμάμαι ακόμη και το καζανάκι της τουαλέτας να το χρησιμοποιούμε με πολύ φειδώ.
 
Φρικη ειναι να θες να πας τουαλετα αλλα να εχεις πεσει στην ωρα που δεν εχει το σπιτι σου νερο!! :cry: :cry:
 
Μην μιλήσω για την αποχέτευση, γιατί όταν πήραμε το σπίτι το '86 δεν είχε κανονικούς πλαστικούς σωλήνες αποχέτευσης αλλά το βυζαντινό σύστημα (δηλ. έναν αγωγό από πέτρα σε σχήμα ανάποδου Π με πέτρινο καπάκι) το οποίο ούτε για πλάκα να εξυπηρετήσει ολόκληρη οικογένεια μιας και εχμμμ, ξεχείλιζε. Ο υδραυλικός που ήρθε να βάλει κανονική αποχέτευση δεν σεβάστηκε καθόλου το μωσαϊκό του σπιτιού, σπάσανε πάρα πολλά πλακάκια με το κομπρεσέρ και επειδή δεν βγαίναν φυσικά οι ίδιες (χειροποίητες) αλλά βρήκαμε το εργοστάσιο που τις έβγαζε και είχε φυλάξει τα καλούπια μας έβγαλε στο ίδιο σχήμα και μέγεθος σε απλό μπορντό. Εκ των υστέρων όταν έγινα και ο ίδιος μάστορας και "έκοψε" λίγο το μυαλό μου σκέφτηκα αυτό που έπρεπε να είχαν σκεφτεί αυτοί, δηλ. να κόψουν τις πλάκες λίγο στην ακμή με το σβουράκι. Το πρόβλημα ήταν ότι και όλη η γειτονιά είχε το ίδιο σύστημα αποχέτευσης, και το αλλάξαν το '91, και επειδή η γειτονιά είναι σε βράχο από αμυγδαλόπετρα, έσκαβε το τρυποκάρυδο όλη μέρα. Φυσικά τα χώματα που βγάλανε, ήταν, εχμμ λερωμένα. Μαζί με το λυματοστάσιο που φτιάξανε σταματήσανε να τρέχουν τα λύματα της γειτονιάς στον Δερματά, τον κόλπο ο οποίος καθάρισε κάπως και θεωρητικά μπορείς να κολυμπήσεις (η γειτονιά μου είναι η Αγία Τριάδα).
 
Πίσω
Μπλουζα