Ρετρό κινηματογράφοι.

Μια μικρηηηηηη διορθωση μιας και η συγκεκριμενη ειναι απο τις αγαπημενες μου Ιταλιδες σταρ (σταρ κανονικες, οχι απο τα Lidl)

Το ονομα της ηταν Κόσινα (με παχυ σ)

Για του λογου το αληθες ενα συντομο και πολυ σικατο βιντεο που περιεχει πλανα του σπιτιου της που θα αρεσει σιγουρα στην @bambinella 100 (η προφορα του ονοματος γυρω στο 1:30)

Ε, ναι. Τοσα χρονια εδω μεσα ολοι μαζι, εχουμε μαθει ο ενας τον αλλον. :)
Δεν μου αρεσε ο καθρεφτης με τα γλομπακια, αλλα ολο το υπολοιπο σπιτι πολυ ωραιο, λιτο με απλες γραμμες οπως μου αρεσει, αρκετα περιεργο για δεκαετια '70 που ηταν στη μοδα τα υπερφορτωμενα.
 
Aπό τη Wikipedia, που ναι μεν δεν είναι αλάνθαστη πηγή, αλλά που όταν έχει τόσες λεπτομέρειες συνήθως την εμπιστεύομαι

She was born Silvija Košćina (Greek: Σύλβα Κοσκινά, romanized: Sýlva Koskiná) to a Greek father, who had a hotel in the "West Coast" section of Split, Dalmatia, and a Polish mother.[3]

During World War II, as a teenager, she moved to Italy to live with her sister, who had married an Italian citizen.[4]

Οπότε φυσικά έκανε καριέρα στην Ιταλία, ήταν Ιταλίδα σταρ, και πρόφερε το όνομά της Κοσινα με παχυ σ, δεν το αμφιβάλλω, πάντα έτσι την ήξερα και δεν βλέπω γιατί να πάψω να τη θεωρώ ιταλιδα επειδή τα γονίδιά της ήτν ελληνοπολωνέζικα. Απλώς η καταγωγή του ονόματος από το Κοσκινάς εξηγεί γιατί την έγραφε έτσι η αφίσα.
 
Ο συνοικισμός Απόλλωνας δημιουργήθηκε στης αρχές της δεκαετίας του 1930 και βρίσκεται ανάμεσα στον Αγ. Ιωάννη Ρέντη και στα Καμίνα. Εκεί, στην οδό Πάρου βρισκόταν το σινεμά Απόλλων (χειμερινό και θερινό). Αργότερα έγινε video club, μετά έκλεισε. Εκεί είδα τα πρώτα μου έργα, πηγαίναμε παρέα τα παιδιά της γειτονιάς. Πηγή φώτο.


ΑΠΟΛΛΩΝ.jpg

ΑΠΟΛΛΩΝ  χειμερινός 2015.jpg

ΑΠΟΛΛΩΝ καλοκαιρινός 2015 (1).jpg
 
Σινε ΚΕΚΡΩΨ στο κορωπι. Κλασσικος θερινος χαλικι στο δαπεδο, οι πλαινοι τοιχοι ντυμενοι με αγιοκλημα και γιασεμι. Κτστηκε στην 10ετια 60-70. Μετα πολλα χρονια τον ανελαβε ο δημος, νομιζω λειτουργει ακομα.
 
Πολύ καλό το λινκ στη σελ 3 με τα παλια σινεμά ανα περιοχή .. Βρήκα και κάποια που είχα ξεχάσει ότι υπήρχαν στην περιοχή μου ,Κατω Πατήσια,Αγ, Νικολαος Αχαρνών.. Την Άντα στην Στρ. Δαγκλή 49 στο ύψος των ΚΤΕΛ και Μόνα Λιζα θερινό δίπλα στη Ρεγγίνα στη Ζερβουδάκη κοντά στις γραμμές του ηλεκτρικού..
 
Ξαναβάζω το Link:

 
Τίτλοι τέλους μετά απο 52 χρόνια και για τον κινηματογράφο ΟΣΚΑΡ στα Πατήσια. :(


εγινε σουπερ μαρκετ,δεν αναφερω ποιας αλυσιδας

δεν ξερω αν μου ξεφυγε αλλα δεν ειδα να αναφερεται το θερινο σινεμα |γιανγκα" στα πατησια στη οδο καβαφη
εχει κλεισει εδω και 25 χρονια
τον θυμαται κανεις-α;
 
Τα ξεσκίζει όλα το ίντερνετ και η ανάπτυξη της τεχνολογίας. Εδώ κλείσανε σχεδόν όλα τα θρυλικά κινηματογραφικά στούντιο που βλέπαμε εκείνες τις ιστορικές υπερπαραγωγές!

:(
 
Είναι κάποιος καιρός που γίνεται προσπάθεια να κηρυχθούν διατηρητέα τα σινεμά Άστορ, Αελλώ και Ιντεάλ. Ας ελπίσουμε να γίνει.

 
Σινέ Αλάσκα. Θρυλικός κινηματογράφος για τους λάτρεις της οφθαλμοπορνικής έβδομης τέχνης με βασικό χαρακτηριστικό ταινίες που παρουσιάζουν την πραγματικότητα και την ζωή πλήρως απογυμνωμένες. Αρχές Πατησίων στην καρδιά της Αθήνας άπειροι άρρενες μεταξύ των οποίων και ο γράφων τίμησαν τον ναό του ερωτισμού. Αλλά και άπειρα παιδιά και των δύο φύλων δεν γεννήθηκαν ποτέ λόγω ολοκληρωτικής ερωτικής εκτόνωσης δυστυχώς μοναχικής και μονοδιάστατης. Βάναυση ιεροσυλία εκεί που θαυμάσαμε την Τσιτσιολίνα την Λίντα Λάβλεις και άλλα τεράστια ιερά τέρατα του κινηματογράφου εννοείται χωρίς ρούχα, να βλέπουμε στην θέση τους άψυχες κούκλες ντυμένες με ρούχα (αν είναι δυνατόν) να κοσμούν τις βιτρίνες ενός καταστήματος ρούχων. Αλλά τις αναμνήσεις μας δεν πρόκειται να τις πάρετε ποτέ.
 
Τελευταία επεξεργασία:
  • Haha
Reactions: PT8
Σινέ Αλάσκα. Θρυλικός κινηματογράφος για τους λάτρεις της οφθαλμοπορνικής έβδομης τέχνης με βασικό χαρακτηριστικό ταινίες που παρουσιάζουν την πραγματικότητα και την ζωή πλήρως απογυμνωμένες. Αρχές Πατησίων στην καρδιά της Αθήνας άπειροι άρρενες μεταξύ των οποίων και ο γράφων τίμησαν τον ναό του ερωτισμού. Αλλά και άπειρα παιδιά και των δύο φύλων δεν γεννήθηκαν ποτέ λόγω ολοκληρωτικής ερωτικής εκτόνωσης δυστυχώς μοναχικής και μονοδιάστατης. Βάναυση ιεροσυλία εκεί που θαυμάσαμε την Τσιτσιολίνα την Λίντα Λάβλεις και άλλα τεράστια ιερά τέρατα του κινηματογράφου εννοείται χωρίς ρούχα, να βλέπουμε στην θέση τους άψυχες κούκλες ντυμένες με ρούχα (αν είναι δυνατόν) να κοσμούν τις βιτρίνες ενός καταστήματος ρούχων. Αλλά τις αναμνήσεις μας δεν πρόκειται να τις πάρετε ποτέ.


το λεγανε αλασκα αλλα καθε αλλο παρα κρυο ενιωθες με τις ταινεις εκει μεσα
 
Είναι κάποιος καιρός που γίνεται προσπάθεια να κηρυχθούν διατηρητέα τα σινεμά Άστορ, Αελλώ και Ιντεάλ. Ας ελπίσουμε να γίνει.


Πέφτει η αυλαία στο ιστορικό ΙΝΤΕΑΛ!


:(
 
Δεν περίμενα ότι θα έρθει στιγμή που θα μιλάμε για το Ιντεάλ ως ρετρό κινηματογράφο. Τον αποχαιρέτησα πάντως όπως έπρεπε παρακολουθώντας τη "Σιωπή των Αμνών" την προηγούμενη εβδομάδα, στο πλαίσιο των ειδικών προβολών που έγιναν πριν κλείσει για πάντα
 
Πίσω
Μπλουζα