Κινηματογράφος «Αστήρ»
Ο εγκαταλειμμένος συνοικιακός χειμερινός και θερινός κινηματογράφος "Αστήρ" στην Τούμπα Θεσσαλονίκης, με το θερινό τμήμα να το έχει καταπιεί κυριολεκτικά η βλάστηση.
Σύμφωνα με μια έρευνα σε εφημερίδες της εποχής, πιθανά πρωτολειτούργησε στις 23-5-1957 ως θερινός. Όσο για την χρονολογία που έκλεισε ο κινηματογράφος, ίσως κάποιος κάτοικος της περιοχής θα μπορούσε να βοηθήσει.
Πάντως σε αρχεία της εφημερίδας "Μακεδονία" που υπάρχουν στον ιστό έως το 1981 συνεχίζει να εμφανίζεται.
Πριν 1-1μισή χρόνο υπήρχαν ακόμη αρκετές πλάτες καθησμάτων καθώς και το ψυγείο με τις πορτοκαλάδες. Σήμερα έχουν εξαφανισθεί και αυτά.
Κάπως περίεργο που υπάρχει ακόμη ένα φύλλο εφημερίδας του 1969. Ένα άλλο παράδοξο είναι οι τιμές εισιτηρίου πάνω από το ταμείο που θα τις τοποθετούσα στις αρχές του 70. Πιθανό κάποια στιγμή να καλύφθηκαν αφού ο κινηματογράφος λειτουργούσε μέχρι τουλάχιστον το 1981.
Οι επενδύσεις στους τοίχους και το ταβάνι από MDF –ή κάτι παρόμοιο- ακόμη μυρίζουν «σινεμά» του παρελθόντος (τσιγαρίλα?)
Και με την ευκαιρία λίγη κινηματογραφική προϊστορία της πόλης…
Στο φύλλο της 5ης Ιουλίου 1897 του «Journal De Salonique» γίνεται αναφορά για την πρώτη κινηματογραφική προβολή στη Θεσσαλονίκη, η οποία έλαβε χώρα στο καφέ «Τουρκία».
28 χρόνια αργότερα, και μόνο για το καλοκαίρι του 1925 λειτούργησε στην πόλη –και κατά πάσα πιθανότητα σε παγκόσμια πρώτη- ο πρώτος πλωτός θερινός κινηματογράφος. Όμως το εγχείρημα δεν ευδοκίμησε να δει και δεύτερο θέρος, και ίσως ακριβώς για αυτό το λόγο, με το πέρασμα των χρόνων δημιουργήθηκε ένας αστικός μύθος για το «περίφημο» «Κουρσάλ».
Από στόμα σε στόμα το Κουρσάλ έφθασε να περιγράφεται σαν ένα αιθέριο σκαρί γεμάτο χάρη, στην πραγματικότητα όμως δεν ήταν άλλο από μια παροπλισμένη μαούνα που με το τέλος του καλοκαιριού του 25’ επέστρεψε πάλι στα ταπεινά της καθήκοντα…
Όσο για την διαφήμιση στον τύπο, που μας ενημερώνει πως επρόκειτο για ένα «Πρωτοφανή Αμερικανισμό» (!) τα σχόλια δικά σας…
