Ρετρό κρυψώνες (της μαμάς και δικές μας)

[krios]

Σας έκρυβε η μαμά σας κάτι δικό σας με την υπόσχεση ότι θα σας το έδινε αργότερα;

Είχατε εσείς Τ Η Η Η Ν κρυψώνα...που υποτίθεται ότι δεν θα μπορούσε κανείς να ανακαλύψει (και φυσικά κάποια στιγμή λέγατε ααααααααα θα αλλάξω κρυψώνα γιατί γινόταν αντιληπτή; Τέτοια επιτυχία... )

Εμένα λοιπόν η μητέρα μου, νόμιζε πως η κρυψώνα της (ναι καλά ) ήταν πολύ απρόσιτη, μέσα μέσα στο συρτάρι ή ψηλά ψηλά και μέσα μέσα στη ντουλάπα μου έκρυβε διάφορα ''επικίνδυνα'' αξεσουάρ από τα παιχνίδα μου π.χ. τα ξεκολλημένα μάτια από έναν αρκούδο μου, κάτι κουμπιά, κάτι μικρά αυτοκόλλητα κλπ. Και βέβαια μετά από κάποια χρόνια μαντέψτε! Ναι καλέ, τα πέταξε! ( ...και όχι μόνο αυτά! )

Εγώ πάλι ότι της έκρυβα (δαχτυλίδια κυρίως) για να την εκβιάσω να μου δώσει τα δικά μου πράγματα (τρομερά πολύτιμα όπως θα καταλάβατε, σας τα περιέγραψα άλλωστε παραπάνω) τα έβαζα κυρίως μέσα εδώ!!! Στο πλαστικό κουτάκι που είχε μέσα την αγαπημένη μου βανίλια

Θυμάστε κάτι ή μόνο εμείς τα κάναμε αυτά στο σπίτι μας;

 

[Leon]

Μου είχε κάνει εντύπωση όταν βρήκα 2 ασπρόμαυρες ταινίες πορνό του παππού μου σε 8mm, και μερικές ασπρόμαυρες φωτογραφίες γυμνών γυναικών. Δυστυχώς δεν ξέρω του πότε ήταν (ιδίως με γυμνούς ανθρώπους δυσκολεύουν κάπως τα πράγματα, , ώστε να μπορείς να κρίνεις από τη μόδα της εποχής), μάλλον του '40. Ήταν κρυμμένες στο πατάρι σε μια κούτα και τις βρήκα όταν έψαχνα κάτι άσχετο. Δυστυχώς δεν ξέρω τι απέγιναν, ελπίζω να τις έχουν κρατήσει κάπου οι γονείς μου.

 

[sypsi]

Εμένα κρύβανε τα χρήματα στην κατάψυξη (!!!!) για να μην τα βρουν οι κλέφτες!!!!!!!

 

[Aardvark]

Σοκολατες Λακτα τις μικρες ενα ολοκληρο μικρο χαρτοκουτο γεματο σοκολατες στο ντουλαπι πανω απο το ψυγειο.

Μια καθε απογευμα επιτρεποταν αλλα ολο και κατι τσιμπαγα εξτρα απο μονος μου.

 

[Hamtaro]

Μου κρύβανε το ανταπτοράκι ps/2 σε at του πληκτρολογίου..... Μέχρι που ανακάλυψα ότι μπορώ να κάνω disable στο bios το Halt on keyboard errors και να έχω τουλάχιστον ποντίκι

 

[Λορένα]

Η μανα μου, ειχε ενα θεματακι με τα απορρυπαντικα και τα φαρμακα.. Νομιζε οτι εγω, αν τα εβρισκα θα τα ετρωγα! Εγω παλι.. δεν δοκιμαζα ευκολα ουτε τα φαγητα, ποσο μαλλον κατι αγνωστο και πικρο (οπως φανταζομουν πως θα ηταν ολα αυτα).

Τεσπα.. τα απορρυπαντικα τα εκρυβε σε απιθανα μερη (που δεν εμαθα ποτε) τα φαρμακα μαλωνε με την γιαγια, να τα κρυβει. Την επιασε πανικος μια φορα που επεσε κατα λαθος της γιαγιας ενα χαπι στο πατωμα, και αναστατωσε το σπιτι να το βρει (νομιζοντας οτι θα το τρωγα εγω).

Το αποκορυφωμα ομως ηταν οταν πηγε να γεννησει την αδερφη μου (εγω ημουν 10). Εκρυψε τα παντα... στην αποθηκη του σπιτιου σε ενα απιθανο μερος, και παρολο που ενημερωσε τον πατερα μου, ουτε αυτος μπορεσε να τα βρει.

Επικρατησε πανικος γιατι.. ειχε κρυψει ακομη και το απορρυπαντικο για τα πιατα, και μιας και του απαγορεψε (του πατερα μου) να παρει αλλο (για τον γνωστο λογο) τις πρωτες μερες γεμισαμε απλυτα πιατα, μεχρι που δεν πηγαινε πια αλλο.. και πηγαμε και αγορασαμε αλλο, το οποιο τοποθετηθηκε πανω απο τα ντουλαπια για να μην το φτανω.

Εγω παλι.. σε κατι συρταρια εκρυβα τα δικα μου πραγματα, γενικα μερη που εβλεπα πως δεν πολυ ξεσκονιζε η μαμα και ηταν ξεχασμενα. Δεν ηταν παντως ανθρωπος που εψαχνε τα πραγματα μου, οποτε και δεν ανησυχουσα ιδιαιτερα.

 

[abbey]

Τις Μανίνες και Κατερίνες όταν τις αγόραζα κάτω από το χαλάκι που ήταν στην πόρτα. Τις καινούριες τις έκρυβα εκεί μόλις τις αγόραζα γιατί η μαμά μου είχε απαγορέψει να αγοράζω περιοδικά, καθώς είχα γεμίσει το σπίτι.

 

[jimdemer]

Πιτσιρικάς, έκρυβα τα "πονηρά" περιοδικά κάτω απο το πλυντήριο στο μπάνιο, που είχαμε σε μία τεχνητή εσοχή στον τοίχο

(μιας και ήμουνα τόσο έξυπνος που νόμιζα οτι θα μείνει για πάντα εκεί και μάλιστα τα πέταγα και στο βάθος για να μην φαίνονται).

Θυμάμαι ακόμα που πάγωσε το αίμα μου όταν γύρισα σπίτι απο το σχολείο και ο πατέρας μου επισκεύαζε το πλυντήριο κάποια στιγμή που είχε χαλάσει.

Η απορία μου τότε ήτανε η εξής... αφού δεν μου είχανε πει τίποτα οι γονείς μου οτι βρήκανε "κάτι" κάτω απο 'κει,...... που πήγανε τα περιοδικά??.........

Πέρασε καιρός για να καταλάβω.... (μυαλό ξουράφι....)

 

[BETTY BOOP]

Σας έκρυβε η μαμά σας κάτι δικό σας με την υπόσχεση ότι θα σας το έδινε αργότερα;Είχατε εσείς Τ Η Η Η Ν κρυψώνα...που υποτίθεται ότι δεν θα μπορούσε κανείς να ανακαλύψει (και φυσικά κάποια στιγμή λέγατε ααααααααα θα αλλάξω κρυψώνα γιατί γινόταν αντιληπτή; Τέτοια επιτυχία... )

Εμένα λοιπόν η μητέρα μου, νόμιζε πως η κρυψώνα της (ναι καλά ) ήταν πολύ απρόσιτη, μέσα μέσα στο συρτάρι ή ψηλά ψηλά και μέσα μέσα στη ντουλάπα μου έκρυβε διάφορα ''επικίνδυνα'' αξεσουάρ από τα παιχνίδα μου π.χ. τα ξεκολλημένα μάτια από έναν αρκούδο μου, κάτι κουμπιά, κάτι μικρά αυτοκόλλητα κλπ. Και βέβαια μετά από κάποια χρόνια μαντέψτε! Ναι καλέ, τα πέταξε! ( ...και όχι μόνο αυτά! )

Εγώ πάλι ότι της έκρυβα (δαχτυλίδια κυρίως) για να την εκβιάσω να μου δώσει τα δικά μου πράγματα (τρομερά πολύτιμα όπως θα καταλάβατε, σας τα περιέγραψα άλλωστε παραπάνω) τα έβαζα κυρίως μέσα εδώ!!! Στο πλαστικό κουτάκι που είχε μέσα την αγαπημένη μου βανίλια

Θυμάστε κάτι ή μόνο εμείς τα κάναμε αυτά στο σπίτι μας;

Το πλαστικό κουτάκι έχει μορφή σκουπιδοτενεκέ...!!!

 

[BETTY BOOP]

Στο σπίτι κλασικές κρυψώνες των μεγάλων ήταν τα συρτάρια και οι ντουλάπες όπου δεν γινόταν εύκολα αντιληπτό από τα παιδιά. Όταν ήθελα να κρύψω εγώ κάτι και δεν ήθελα να το βρει κανείς, επέλεγα το δωμάτιό μου για ευνόητους λόγους καθώς σε άλλα δωμάτια υπήρχε περίπτωση να το βρουν, το έβαζα στην ντουλάπα μου στο κάτω μέρος και σε πολύ βάθος (!), στο συρτάρι του γραφείου όπου η πρόσβαση απαγορευόταν ή και στην τσάντα μου ακόμα (εκεί πια αδύνατο να ψάξουν...!!!) και άντε μετά να είχες ξεχάσει πού το έβαλες...!!!

 

[Shattered]

Οι δικοί μου έκρυβαν πράγματα κάτω απο ένα γωνιακό τραπέζι με μεγάλο τραπεζομάντηλο που έφτανε μέχρι το πάτωμα, έτσι σε μικρή ηλικία ανακάλυψα μόνος μου ότι δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης βρίσκοντας εκεί τα Χριστουγεννιάτικα δώρα. Η δική μου υπερκρυψώνα ήταν η εξής: τραβούσα τα βιβλία της βιβλιοθήκης μου λίιιιιγο προς τα έξω, ώστε να δημιουργηθεί ένα κενό από πίσω, και εκεί πίσω έβαζα ό,τι ήθελα να φυλάξω!

 

[Maverick]

Η μητέρα μου έκρυβε σε ένα ψηλό ντουλάπι της κουζίνας τα σπίρτα και τα κεριά (ποια χέρια πήραν τα κεριά για να φυλάξει το σπίτι από τη μανία μου.


Εγώ έκρυβα μικρά αντικείμενα στο πλάι του καναπέ - κρεβάτι που κοιμόμουν, ανάμεσα στο αναδιπλούμενο κομάτι και στο σταθερό πλαϊνό "μπράτσο" του καναπέ.

 

[Aggalitsas]

Οι δικοί μου έκρυβαν πράγματα κάτω απο ένα γωνιακό τραπέζι με μεγάλο τραπεζομάντηλο που έφτανε μέχρι το πάτωμα, έτσι σε μικρή ηλικία ανακάλυψα μόνος μου ότι δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης βρίσκοντας εκεί τα Χριστουγεννιάτικα δώρα. Η δική μου υπερκρυψώνα ήταν η εξής: τραβούσα τα βιβλία της βιβλιοθήκης μου λίιιιιγο προς τα έξω, ώστε να δημιουργηθεί ένα κενό από πίσω, και εκεί πίσω έβαζα ό,τι ήθελα να φυλάξω!

Shattered κατενθουσιάστηκα!!! Στην εφηβεία είχα επινοήσει κι εγώ την κρυψώνα πίσω από τα βιβλία. Φοβερή ε? Εκεί έκρυβα και τα τσιγάρα όταν άρχισα το κάπνισμα. Ποτε δε βρήκε κανείς τίποτα!

Σε παιδική ηλικία έκρυβα τα πράγματά μου κάτω από τα χοντρά μαξιλάρια του πράσινου, βελούδινου καναπέ! Δεν είχα μυστικά τότε, μου άρεσε, απλώς, να κρύβω τα πράγματά μου! Έτσι όλοι καθόντουσαν πάνω τους!

Αργότερα, είχα για κρυψώνα ένα ξύλινο κουτί μέσα στη ντουλάπα-περνούσαν οι σωλήνες του καλοριφέρ από εκεί, ποιός θα έψαχνε? Κάποια μέρα, γυρίζοντας από το σχολείο, βρήκα το καπάκι ανοιχτό! Τσιγάρα, ημερολόγια, φωτογραφίες, όλα μου τα μυστικά ανακατεμένα! Με έπιασε τρόμος! Κανείς δε μου είπε ποτέ τίποτα....και φυσικά δε ρώτησα!!!

Μεγαλώνοντας, άρχισα να αλλάζω τακτικά κρυψώνες με αποτέλεσμα να ξεχνάω τι είχα κρύψει και που! Με τον καιρό ξεχνιόντουσαν και τα ίδια τα αντικείμενα μέχρι να ξαναβρεθούν κάπου τυχαία!!! Ακόμη και τώρα τα ίδια κάνω, μυαλό δε βάζω!

Όσο για τους γονείς μου έκρυβαν διάφορα πραγματάκια, επικίνδυνα για μας, σε διόλου ευφάνταστες κρυψώνες: συρτάρια, ντουλάπια κ.λ.π.. Καμιά φορά έκρυβαν και καμιά λιχουδιά!!

Πάντως, κάναμε μεγάλο γλέντι με τα αδέρφια μου όταν ανακαλύψαμε ένα κόκκινο δαντελωτό κομπινεζόν της μαμάς μου!!

Επίσης, θυμάμαι την έκπληκτη μαμά μου να παρατηρεί τον πατέρα μου επειδή ανακάλυψα μέσα στα διπλωμένα σεντόνια ένα κουτί που έμοιαζε με τράπουλα-προφυλακτικά ήταν, αλλά το κατάλαβα πολλά χρόνια αργότερα! Κρίμα κι είχα χαρεί πως θα έριχνα και καμιά πασιέντζα!!

Συγχαρητήρια στην krios που άνοιξε το θέμα!!

 

[johnny19818]

Είχα μια παλιά τσάντα της αδερφής μου που κατά βάση είχε περιοδικά GamePro, Games κτλ. Την χρησιμοποιούσα και ενίοτε όμως για να κρύψω πακέτα τσιγάρα αλλά και "άλλου είδους" περιοδικά. Δεν την είχα κρύψει όμως. Ίσως και γι'αυτό να μην έδινε στόχο επειδή ήταν ψιλοφανερή.

 

[RIO]

Κλασσικά κάτι ψηλά ντουλάπια, στο πίσω μέρος των οπίων η μητέρα μου έκρυβε διάφορα γλυκά, γιατί θα τα εξαφάνιζα σε χρόνο μηδέν. Για να μην έρθουν καλεσμένοι και δεν έχει να τους κεράσει. Φυσικά τίποτα δεν γλίτωνε από τις εξερευνήσεις μου...

 

[perlastar]

Και η μητέρα μου έκανε ακριβώς το ίδιο με τα γλυκά, αλλά τίποτα δεν έμεινε απρόσιτο από μένα. Κυρίως είχα μία αδυναμία στο γυάλινο μπωλάκι με τα σοκολατάκια κι ανέβαινα στα ράφια για να τα τσιμπήσω. Μία φορά είχα κάνει μεγάλη απατεωνιά, ήξερα ότι η μητέρα μου συνήθιζε να ελέγχει αν τα σοκολατάκια είναι στη θέση τους, απλά ρίχνοντας μία ματιά από κάτω προς το ψηλό ράφι, χωρίς να τα δει από κοντά. Έτσι εγώ τα είχα φάει σχεδόν όλα, αλλά είχα αφήσει στο μπωλ τα χαρτάκια σε πολύ καλή κατάσταση, κάτι είχα κάνει και τα είχα φουσκώσει κιόλας, ώστε να φαίνεται ότι έχουν σοκολατάκια μέσα. Έτσι νόμιζε και η μητέρα μου, ώσπου μία μέρα πήγε να κατεβάσει το μπωλ για τους καλεσμένους και αντίκρυσε το φοβερό θέαμα! Το τι άκουσα δεν λέγεται!

Όσο για μένα, κάποιες φορές έκρυβα δικά μου πράγματα, όπως το ημερολόγιό μου σε συρτάρια, ανάμεσα στα ρούχα, γιατί ήξερα ότι η μητέρα μου έχωνε τη μύτη της παντού.

 

[pardalotzatziki]

ΚΈτσι εγώ τα είχα φάει σχεδόν όλα, αλλά είχα αφήσει στο μπωλ τα χαρτάκια σε πολύ καλή κατάσταση, κάτι είχα κάνει και τα είχα φουσκώσει κιόλας, ώστε να φαίνεται ότι έχουν σοκολατάκια μέσα. Έτσι νόμιζε και η μητέρα μου, ώσπου μία μέρα πήγε να κατεβάσει το μπωλ για τους καλεσμένους και αντίκρυσε το φοβερό θέαμα! Το τι άκουσα δεν λέγεται!

:animlaugh: :animlaugh: :animlaugh:

Εγω ειχα κρυψωνες σε δυο τραπεζια. Το ενα ηταν στρογγυλο που ανοιγε και κουμπωνε κομματι για να μεγαλωσει. Απο κατω ειχε ενα κομματι ξυλο και εβαζα διαφορα αλλα οταν

καναμε τραπεζι και το ανοιγε ο πατερας μου τα εβρισκε.

Σε ενα αλλο που ειχε ενα παλιο συρταρι δεν πλησιαζε κανεις, οποτε ηταν σταθερη κρυψωνα.