Ρετρό νηστίσιμα τρόφιμα και γλυκά

Domenica

Banned
Joined
9 Νοέ 2009
Μηνύματα
1.208
Αντιδράσεις
138
Οι δικοι μου ειχαν φουρνο (τωρα τον δουλευει ενας θειος μονος) και την Μεγάλη Εβδομαδα καθως και ολη την Σαρακοστή ειχαμε μεγάλες δουλειές. Η ιδέα ειναι πως να εξακολουθησεις να φτιάχνεις γλυκά που να ειναι ωραιοτατα χωρις βουτυρο, αυγά και γάλα και με μαυρη σοκολάτα. Λοιπον ακολουθει καταλογος με τα καλυτερα και δημοφιλέστερα καθως και μερικά σπιτικά τροφιμα.

1. Βραχακια με μαυρη σοκολατα. Κυκλοφορουσαν στις εξης παραλλαγες

αμυγδαλο / φουντουκι / καρυδι. Και σε εκδοχη με αλκοολ (μεταξα τριων αστέρων ή βερμουτ στην Κρητη ρακι και μονο ρακι)

2. Σκαλτσουνια. Ουδεμια σχεση με τα γνωστα κρητικα καλτσουνια ή λυχναρακια (γνωστα και ως τα σχετικά παρεμφερή μελετινια στις Κυκλάδες).Τα σκαλτσουνια ειναι μιγμα ξερών φρουτων και ξηρών καρπών πλασμένα με ροδονερο, ζαχαρη και γλυκια ζυμη. Οταν ψηθουν πασπαλιζεις με αχνη ζαχαρη.

3. Καρυδωτα. Ιδια ζυμη με το παραπάνω μονο που αντι για φρουτα και ξηρους καρπούς βάζεις ινδικη καρυδα και αντι για ροδονερο, ανθονερο.

4. Αμυγδαλωτα. Γνωστα και αγαπημένα σε σχημα μικρου συκου.

5. Γλυκα κουταλιού. Φτιάχναμε κιλά απο φυστικι λογω που η θεια έχει φυστικιές και πορτοκάλι που αρεσε στην γιαγιά και συκο που αρεσει σε μένα. Σε βαζα με ετικέτα απο τετράδιο που πρωτα τα αποστειρώναμε.

6. Νηστισιμα κεικ. Παραλλαγες της γνωστης Αυγουστιάτικης Φανουροπιτας. Αντι για αυγά το κεικ φουσκώνει με σοδα και μπεικιν και αντι για βουτυρο βαζεις λάδι. Πολλά ξερά φρουτα και ξηροι καρποι πάλι. Πασπαλιζεις με κανελα και αχνη. Σε μερικά μπορεις να βαλεις αντι για φρουτα και ξηρους καρπους κομματια κουβερτουρα.

7. Σταφιδοψωμο νηστισιμο. Ολοι αγοράζουν αυτο αντι για τσουρεκι.

8. Ψαθουρια. Κουλουρια με σουσάμι και μαυροκουκι.

9. Νηστισιμα κουλουράκια λαδιου με σισάμι ή πορτοκάλι ή γλυκάνισο. Και μουστοκουλουρα.

8. Κριτσινια με σουσαμι ή ντομάτα ή σπανάκι ή καροτο γνωστα και ως ᾽διαιτης᾽.

9. Παστελια και μαντολάτα.

10. Γρανιτες αντι για παγωτο ειδικά σπιτική λεμονι.

11. Ζελε ή μουσταλευριά αντι για κρεμα Γιωτης αραβοσιτου.

12. Σπανακοπιτες, χορτοπιτες και μανιταροπιτες με φυλλο χειροποιητο που μετά εμπαινε στην ρετρο σφολιατομηχανή ή στην μηχανή που έκανε φυλλο πολύ λεπτό σαν σεντονι. Με πολύ φρεσκο κρεμμυδάκι και μυρωδικά. Χωρις τυρι βεβαια.

13. Μπακλαβαδες, καταιφια και κοπενχαγη με λάδι.

14. Και το καλυτερο για το τελος. Νηστισιμη τουρτα φραουλα με φρεσκιες φραουλες, νηστισιμο παντεσπάνι και φυτική κρέμα. Κυκλοφορουσε και σε εκδοχη με ζελέ αντι για παντεσπάνι. Πατεντα της θειας και μονο σε παραγγελια. Επλενα και καθαριζα φραουλες και ετρωγα και μερικές.

Γενικά πολυ κανέλα, πορτοκάλι, ξερά βερικοκα, δαμασκηνα και σταφιδα και πολλά αμυγδαλα, καρυδια και φουντουκια. Τελικά τα νηστισιμα γλυκά ειναι σουπερ! Μερικοι εκαναν και γλυκά με γλυκιά κολοκυθα αλλά εμας δεν μας αρεσε.

Στο σπιτι καναμε σαλάτες και σουπες με οσπρια και μακαρονια χωρις τυρί. Επισης πατάτες σε ολες τις εκδοχες. Οι δικοι μου ηταν και θρησκοι και φρικαραν οταν εβλεπαν νηστησιμα τσιμπουσια με γαριδες, θαλασσινά, ουζάκια και κρασιά. Με τα γλυκά δεν ειχαν ομως θέμα. Ολημέρις και ολονυχτις ψηναμε. Εμαθα και εγώ!

Τι αλλα ξέρετε ή θυμάστε;
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Εμμμμ... και να θέλαμε να γράψουμε κάποιο... μας πρόλαβες... :D :p

Το μοναδικό γλυκό που τσάκιζα από τη Μεγάλη Πέμπτη γιατί ήμουν πεποισμένη πως είναι νηστίσιμο ήταν το σοκολατένιο αυγό στις όποιες μορφές του: κουνέλι, λαγός, κόκορας, κότα, αρνάκι, παιδάκι, καλαθάκι κλπ. :p Επίσης, θυμάμαι εκείνο το κόκκινο σα βελουτέ αυγό που άνοιγε στα δύο και περιείχε καραμελίτσες (που όμως δεν τρώγονταν :( ).

Από φαγητά, μου έχει μείνει η μακαρονάδα με ψευτοσάλτσα που φτιάχνει η μαμά μου και είναι κατά πολύ νοστιμότερη από την κλασική...
 
Χαλβας ταχινενιος και σιμιγδαλενιος, με ιδιαιτερη προτιμηση στον δευτερο. Ως νηστισιμο εδεσμα βεβαια, εχανε πολυ γιατι του ελειπε το φρεσκο βουτυρο, αλλα και παλι καλος ηταν.
 
Έλα ντε!! Καλά λέει η Χουάντσα ( :D ) δεν άφησες και τίποτα!

Όσο πάνε βέβαια και λιγοστεύουν κάποια παραδοσιακά εδέσματα όπως τα παραπάνω, ειδικά η γενιά μου βρίσκεται στο μεταίχμιο !

Anyway, να προσθέσω το παραδοσιακό μελόψωμο, που δεν ξέρω εάν υπάρχει γενικά στην Ελλάδα, πάντως στο νησί μου το έχουν!

Domenica ωραία αναφορά!
 
Domenica είπε:
8. Κριτσινια με σουσαμι ή ντομάτα ή σπανάκι ή καροτο γνωστα και ως ᾽διαιτης᾽.12. Σπανακοπιτες, χορτοπιτες και μανιταροπιτες με φυλλο χειροποιητο που μετά εμπαινε στην ρετρο σφολιατομηχανή ή στην μηχανή που έκανε φυλλο πολύ λεπτό σαν σεντονι. Με πολύ φρεσκο κρεμμυδάκι και μυρωδικά. Χωρις τυρι βεβαια.
kid_clipart_hungry_boy.gif
 
Ευχαριστώ παιδιά που σας άρεσε το θεμα! Μπράβο Bambinella 100 που μου θυμίσες τον νηστισιμο χαλβά! Πως και ξεχασα το σιμιγδάλι και το ταχινι! Σπουδαια υλικά και τα δυο. Νομιζω πως ο χαλβας με το σιμιγδαλι ειναι καλυτερος με λαδι πάντως. Εχεις την ψευδαισθηση πως τρως κατι διαιτης με τοσο αγνα υλικά. Τον φτιαχναμε σε κατι τεραστιες κατσαρολες στον φουρνο. Ηθελε τεραστια προσοχη οταν εβαζες το λάδι στο καβουρντισμένο σιμιγδάλι για να μην καεις και το ανατακάτεμα ηθελε τα μπράστα του Ροκι και γρηγοράδα για να μην κολλησει. Αν ο μαστορας ηταν μερακλης το καζάνι μετά πλενοταν πολύ ευκολα. Θυμαμαι το πουλάγαμε σε διάφορες βερσιον- σκετος, με σταφιδα και σπέσιαλ δηλαδή με σταφιδα και αμυγδαλα- και σε ατομικη συσκευασια!

Sunset 189, μηπως έχεις συνταγη για μελοψωμο ή μπορεις να μας πεις περισσότερα; Τι ακριβώς ειναι;

Προσπαθησα να θυμηθώ κυριως αυτά που φτιαχναμε τετοιες μέρες στο μαγαζι για αυτό και ο κατάλογος!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Μιλάμε για νηστεία = υπερπαραγωγή.

Τη μακαρονάδα που αναφέρει η Juanita, στα μέρη μου τη λέμε "ορφανή".

Domenica, πες μου ότι ξέρεις να τα φτιάχνεις όλα αυτά που έγραψες και θα διακτινιστώ άμεσα στη Γηραιά Αλβιώνα με μοναδικό σκοπό να μπαστακωθώ στην κουζίνα σου.
 
Η ορφσνη μακαρονδα ειναι με ντοματουλα και λαχανικά μονο; Ζεστη ἠ κρυα με πένες σαν σαλάτα;

Εεε... οχι να το παινευτώ αλλά με εξαιρεση τα τρομερά δυσκολα ταχινοκουλουρα, το σταφιδοψωμο και το κεικ με ταχινι, λιγο πολύ κατέχω το θεμα στα υπολοιπα. Δεν φτιάχνω βέβαια παστέλι σπιτικό (αν και οι θεια μου φτιάχνει!) αλλά κατι κάνω στα αλλα. Δυστηχως ο αντρας μου σιχαινεται τα γλυκά ειδικά τα παραδοσιακα ελληνικά και στο σπιτι φτιαχνω σπάνια! (ατακα- μην φτιαχνεις γιατί τα τρωω!). Με εβαζαν να μαθαινω απο μικρή,τα λάθη θεωρουταν προσβολη στην τιμη της οικογενειας και οι γυναικες μου εκαναν μαθημα πως τα φτιαχνουμε για την χαρα της δημιουργιας και μονο αλλιώς γινομαστε σαν φραντζολιτσες. ᾽Δοκιμάζουμε μια μπουκιά και την μασάμε πολυ᾽. Φτιαχνω και φυλλο! Οχι βέβαια κρουστας γιατι θέλει μηχανή αλλά το κλασσικο. Τα γευματα με τους δικούς μου έχουν πολυ φαν καθώς ολοι πέρασαν απο τον φουρνο κάποια στιγμή.

Επισης αλλο έδεσμα ηταν το νηστισιμο σιμιγδαλένιο κεικ με φυστικι Αιγινης, εφευρεση της θειας που ομως δεν μου έδωσε ποτέ την συνταγη. Εγώ έκανα διάφορες αλχημειες αλλά ποτε δεν το πέτυχα ακριβως. Ειπαμε και τα γλυκα με το ταχινι. Αλλο θέμα ηταν τα ειδικά ψωμιά, ελιοψωμα, ντοματοψωμα, επταζυμα (παν δυσκολο) και πολυσπορα τα οποια ολο τον υπολοιπο χρονο πάντα μας περισσευαν και τα κάναμε παξιμαδάκια για το σπιτι αλλά τετοιες μέρες γινονταν ανάρπαστα!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Domenica είπε:
Sunset 89, μηπως έχεις συνταγη για μελοψωμο ή μπορεις να μας πεις περισσότερα; Τι ακριβώς ειναι;
Τα μελόψωμα είναι αφράτα ψωμάκια, κάτι σαν τσουρέκια , περιχυμένα με μέλι και δυόσμο!

Πολλά-πολλά δε γνωρίζω, αλλά τα βγάζουν οι φούρνοι πάντα τη Μ. Εβδομάδα και κυρίως το ξημέρωμα Μ. Σαββατου μετά τον Επιτάφιο. Θα ρωτήσω περισσότερα μεθαύριο κι όταν επιστρέψω Αθήνα, θα πω!
 
Από γλυκά φτιάχναμε χαλβά σιμιγδαλένιο και πάστα φλώρα,και επίσης αγοράζαμε χαλβά φαρσάλων από ζαχαροπλαστείο.Πολλές φορές μας έφερναν και νηστίσιμα παξιμαδάκια,μηλοπιτάκια,ροξάκια κλπ.Από φαγητά φτιάχναμε συνήθως,μακαρόνια (χωρίς βούτυρο,με κέτσαπ ή chilli),κολοκυθοκεφτέδες,πατατες βραστές,χταπόδι με κοφτό μακαρονάκι,γαρίδες βραστές με ρύζι κλπ.

Φυσικά δεν νηστεύω ποτέ από γάλα,γιατί γυμνάζομαι.Μια χρονιά μόνο δεν είχα πιει γάλα.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Δεν ειμαι διατροφολογος αλλα νομιζω πως οντως οι αθλουμενοι, οι άρρωστοι και οι θηλάζουσες μητέρες δεν κανει να νηστεύουν ειδικά το γάλα και τα προιόντα του. Στον φουρνο ψηναμε και ταψια με φαγια (πολύ ρετρο συνηθεια αναρωτιεμαι αν καποιοι το κανουν ακομα και πού) και ενω Σαρακοστη και Μεγαλη Εβδομαδα μας εφερναν κυριως γεμιστά χωρις κιμά, μπριαμ και μελιτζανες παπουτσάκια χωρις τυρί ολο και εσκαγε μυτη κανένα κοτοπουλἀκι με την σχετική δικαιολογία (το παιδι γυμναζεται -ο παππους βγηκε απο το νοσοκομειο-η κοπελα ειναι λεχώνα και θηλάζει). Μας έφερνε βεβαια σε λιποθυμική κατάσταση η μυρωδια. Και εγώ εχω χρόνια να νηστέψω το γάλα! Ασε που πλεον κανεις σχεδον δεν νηστευει και την Σαρακοστή, μονο Μεγάλη Εβδομάδα.

Δεν ηξερα πως υπήρχε νηστισιμη παστα φλώρα! Ξερεις πως φτιάχνεται; Σε εμας το νοημα στην παστα φλώρα (που κανονικά λέγεται παστα φρώλα- το ξέρω γιατί έχω ένα θείο απο Αργεντινή και ειναι απο τα εθνικά γλυκά εκεί) βρισκοταν στο βουτυρένιο μπισκοτο της ζυμης! Οποταν ουτε λόγος για νηστισιμη βερσιον. Εδώ που τα λέμε και η νηστισιμη φραουλένια τουρτα δεν συγκρινεται με την κανονική αλλά εγώ την αγαπώ λόγω αναμνησεων ασε που έχει και το ένα δεκατο σε θερμίδες! Τα ροξάκια τι ειναι;

Λιγο περιεργο νηστισιμο αρτοποιήιμα ειναι το χριστοψωμο, εφταζυμο στρογγυλο ψωμι με ζυμαρενιο σταυρό που έχει μέσα ένα κοκκινο αυγο για διακοσμητικούς λόγους (δεν ξέρω κανέναν που να το έτρωγε ποτέ αν και εμεις βάζαμε καλά αυγά τα ιδια με το οποια φτιάχναμε και τα γλυκά). Καλο εφτάζυμο έχω να φαω χρόοονια και συγκεκριμένα 8 χρόνια. Το τελευταιο καλο που ειχα φαει ηταν σε εναν φουρνο στην Κάλυμνο. Θέλει χρονο και μεράκι και μάλλον βαριούνται πια...

Η νηστεία χωρις θαλασσινά ειναι το ιδιο με το να ειναι κάποιος vegan;
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Στη νηστίσιμη πάστα φλώρα,μπαίνει καλαμποκέλαιο αντί για βούτυρο.Και η γεύση είναι ίδια.

Τα ροξάκια είναι σαν φύλλο γεμισμένα με νηστίσιμη σοκολάτα,καρύδια κλπ,υπάρχει εδώ μια συνταγή

http://www.sintagespareas.gr/sintages/roksakia-nistisima.html
 
Εγώ μικρός τσάκιζα ένα χαλβά πολίτικο τη Μ.Εβδομάδα που ήταν απλός, λιτός και πολύ γευστικός.

Domenica είπε:
Δεν ειμαι διατροφολογος αλλα νομιζω πως οντως οι αθλουμενοι, οι άρρωστοι και οι θηλάζουσες μητέρες δεν κανει να νηστεύουν ειδικά το γάλα και τα προιόντα του.
Άρρωστοι ναι (και οδοιπόροι!), θηλάζουσες ναι, αλλά ποιός ο λόγος οι αθλητές γιατί εξαιρούνται από νηστεία;

Domenica είπε:
Η νηστεία χωρις θαλασσινά ειναι το ιδιο με το να ειναι κάποιος vegan;
Απ'ότι ξέρω, υπάρχουν οι χορτοφάγοι που τρώνε μόνο φυτικά προϊόντα και χορτοφάγοι που απέχουν απλά από το κρέας (τρώνε γαλακτοκομικά και αυγά). Τα θαλασσινά ανήκουν στο ζωϊκό βασίλειο.

Νηστεία με καλαμαράκια, γαρίδες, αστακομακαρονάδες και καραβίδες πανέ νομίζω είναι τρικ των κανόνων της θρησκευτικής νηστείας!
 
οι αθλητές γιατί εξαιρούνται από νηστεία;
Για το προφανες - χρειαζονται ιδιαιτερα αυξημενη ποσοτητα τροφης - κυριως ζωικης πρωτεινης. Και μπορει οι ερασιτεχνες απλα να κανουν κρατει οσον αφορα την προπονηση εκεινες τις μερες - αλλα οι επαγγελματιες με συμβολαια και υποχρεωσεις εχουν μεγαλο προβλημα. Κατι αντιστοιχο παρατηρειται και στο Ραμαζανι, κατα τη διαρκεια του οποιου δεν βλεπεις κανεναν μουσουλμανο επαγγελματια αθλητη (ποδοσφαιριστες, μπασκετμπολιστες) να εμφανιζεται σε αγωνες - γιατι πολυ απλα δεν μπορουν να παρουν τα ποδια τους.
 
Ρετρό (όπως όλα σχεδόν τα γλυκά ταψιού τα νηστίσιμα) μπορεί να θεωρηθεί και το σάμαλι...

Να μου επιτραπεί ομως αν είναι δυνατόν να βγω λίγο off-topic... και να πάω λίγο στα παιδικά μου χρόνια.

Διότι το ρετρό της υπόθεσης εδώ δεν είναι τα γλυκά καθεαυτά, αλλά η εποχή που τα αγοράζαμε απ'τον κυρ-Παντελή τον συγχωρεμένο, εδώ στη Καλαμάτα.

Πούλαγε γλυκά ταψιού -γυρίζοντας σχεδόν όλη τη πόλη- με μια βιτρίνα στο τρίκυκλο ποδηλατάκι του μέχρι τη στιγμή που αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα υγείας σε μεγάλη ηλικία, παρότι τα παιδιά του ήδη διέθεταν (και συνεχίζουν) αλυσίδα κολοσσό στη ζαχαροπλαστική με καταστήματα μέχρι και τις ΗΠΑ, και συνεχώς τον προέτρεπαν να σταματήσει.

Όμως εκείνος, μερακλής άνθρωπος, δεν ήθελε να αφήσει αυτό που τον έκανε να καταφέρει τόσα πράγματα στη ζωή του, το ποδήλατο.

Ειδικά τη Μεγάλη βδομάδα, όποτε τύχει να πηγαίνω στη γειτονιά που μεγάλωσα, κοιτώντας το δρόμο πάντα μου έρχεται στο μυαλό η εικόνα του με το ποδήλατο, η φωνή του και ο ήχος απ' το κουδούνι του ποδηλάτου.

Επίσης εκτός από κορυφαίο σάμαλι, είχε και κορυφαία μουσταλευριά. Πάντα ξεπούλαγε, και ειδικά τη σαρακοστή και τη Μεγάλη Βδομάδα πέρναγε και δεύτερη φορά απ' τη γειτονιά.
 
Ωραια η ιστορια του κυρ-Παντελή Νάσο! Δεν υπάρχουν πια τοσο μερακλήδες μάστορες, τα πράγματα πλεον ειναι σαφως πιο τυποποιημένα ασε που θα ντρεπονται και καλά να τους δουν με το ποδηλατο! Μπράβο και στα παιδιά που συνέχισαν με επιτυχια το επάγγελμα. Θυμαμαι και εγω στο Ηράκλειο εναν παππου, ιδιοκτητη πετυχημένου φουρνου που πέρασε στα παιδιά του να πηγαινει με τα ποδια ψωμια σε μαγαζιά ακομα και μετά που κέρδισε το λαχειο!

Εδώ να σας εφιστήσω στην προσοχή σε δυο πράγματα

α. Το ζελέ για να ειναι νηστισιμο πρέπει να ειναι φτιαγμένο με φυτική και οχι ζωική ζελατινη. Οι περισσοτερες ζελατινες του εμποριου ειναι ζωικές σε επαγγελματικές ομως συσκευασιες βρισκεις και φυτικές. Πλεον νομιζω πως βρισκεις ευκολα φυτική στο σουπερ μαρκετ αλλά να κοιτάτε στα υλικά να γράφει τι ειναι.

β. Εμας τα παιδια μας αφηναν να κανουμε σκοντο στο μαντολάτο και να τρωμε έχει ομως ασπράδι αυγού μέσα. Μας αφηναν διοτι δεν ηταν το αυγο ολοκληρο. Επισης και οι μπεζεδες (μαρεγκες) έχουν ασπράδι και στο φουρνο δεν τους πουλάγαμε Μεγάλη Εβδομάδα ενώ συνηθως ειχαμε ένα ράφι γεμάτο με δισκους με μαρεγκες. Δεν ξέρω αν υπάρχει 100% νηστισιμο μαντολάτο, συγνωμη για την παρανόηση.

Τα αγαπημένα συριανά λουκούμια ειναι νηστισιμα εγώ ομως δεν τα πολυσυμπαθώ εκτος και αν τα πλυνω να φυγει η ζάχαρη. Εχουν ομως φοβερες ρετρο συσκευασιες. Οι χαλβαδοπιτες ειναι νουγκα και δεν ειναι νηστισιμες.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Αν φτιάξω ένα τραπέζι με όλα τα υπέροχα νηστίσιμα που αναφέρθηκαν (+ κάποια που δεν αναφέρθηκαν όπως λ.χ. προϊόντα σόγιας) και φάω του σκασμού, θεωρείται ότι «νήστεψα»; Κι αν κάποιος άλλος την ίδια ώρα φάει λίγο ψωμοτύρι, «αμάρτησε»; Να γιατί θεωρώ τη νηστεία κάτι σαν «απάτη». Αλλού είναι οι αμαρτίες! ;-)
 
Αλήθεια ειναι αυτό αγαπητέ! Ας πουμε τωρα η αστακομακαρονάδα δεν μπορεί να θεωρηθεί νηστίσιμη κατά την γνώμη μου. Ουτε τα μυδια σαγανάκι και οι ψητές γαριδες, καραβιδες και τα χταποδάκια στα κάρβουνα συνοδεία ουζου. Ειδικά με επιδορπιο χαλβά ή αλλο βαρυ νηστισιμο γλυκό. Η νηστεία πρέπει να σημαίνει στέρηση οχι αντικατάσταση τροφίμων και τσιμπούσι τρικούβερτο. Επίσης και οι ποσότητες ειναι σημαντικό να ειναι μικρές. Εγώ τωρα εδώ και χρόνια απλά την μεγάλη εβδομάδα δεν τρώω κρέας, ψαρι και αυγά δεν ισχυρίζομαι ομως πως αυτό ειναι νηστεία.
 
Ταχινόπιτα: τρώω και τώρα, χωρίς να νηστεύω, είναι πεντανόστιμη αντικειμενικά και πάντοτε.

Μακαρόνια με λάδι και σκόρδο: κάνει ο πατέρας μου, πολύ απλό και πραγματικά απολαυστικό!
 
Μιας και πλησιάζει η Σαρακοστή ας ξεθάψουμε το θέμα αυτό. Εγώ στις νηστίες θυμάμαι από γλυκά να τρώω μαντολάτο και παστέλι αλλά και τα σκαλτσούνια που αναφέρθηκαν στο 1ο ποστ τα οποία στην Κρήτη λέγονται πατούδα (ενικός το πατούδο, πληθυντ. τα πατούδα). Από φαγητά τώρα θαλασσινά φουλ, καλαμαράκια, σουπιές, γαρίδες κτλ επίσης πατάτες τηγανητές και μακαρόνια με σάλτσα τα οποία χωρίς τυρί δεν τρώγονται ρε παιδί μου! Μιας και αναφέρατε την ορφανή, η μάνα μου θυμάμαι ορφανή έλεγε ένα χυλό από αλεύρι και νερό ίσως και λάδι τα οποία τα τηγάνιζε και αυτό ήταν η ορφανή.
 
Πίσω
Μπλουζα