Ρετρό περιπέτεια σε πλοίο

[Uskoke]

Το 1993, ψήφισα πρώτη φορά σε βουλευτικές εκλογές. Το πλοίο που είχε βάλει το κόμμα, πήγαινε Ηράκλειο-Πειραιά. Ήταν αυτό που λέμε "σκυλοπνίχτης", παλιό, βρώμικο, κακοσυντηρημένο. Αφού να φανταστείτε έκανε γραμμή Ιταλία-Αλβανία. Λοιπόν, φεύγουμε από Ηράκλειο, ωραία και καλά. Ξυπνάω στις 6 το πρωί (ήμουν σε αεροπορικό κάθισμα) και αντί να έχουμε φτάσει στον Πειραιά, όπως γίνεται με το πλοίο της γραμμής, ήταν το πλοίο ακίνητο δίπλα σε ένα νησί. Αφού ξυπνάνε σιγά-σιγά και οι υπόλοιποι επιβάτες, και κάνουν "ντου" στην γέφυρα, έτοιμοι να λυντσάρουν τον καπετάνιο, μαθαίνουμε ότι το νησί είναι η Μήλος, και το πλοίο είναι ακυβέρνητο λόγω βλάβης. Κατεβαίνουμε και στο μηχανοστάσιο, και οι ναύτες μας δείχνουν την βλάβη, μια σωλήνα που περνούσε θαλασσόνερο για την ψύξη των μηχανών είχε σπάσει, και μάλιστα σε σημείο κοινό και για τις δυο μηχανές. Κάνουν αυτοί καλούπι με τσιμέντο ταχείας πήξεως, βάζουν μπρος την αντλία του θαλασσόνερου, τίποτα, σπάει το καλούπι από την πίεση. Έξαλλοι οι επιβάτες στο μεταξύ, και να μην μπορούμε να κάνουμε τίποτα, αφού ήμασταν στα ανοιχτά! Εγώ σκεφτόμουν αυτούς που είχαν παιδιά κλπ. Τέλος πάντων, κολλάνε με ηλεκτροκόλληση ένα κομμάτι σωλήνα μπάλωμα, βάζουν μπρος την αντλία γλουπ, ακούμε το θαλασσόνερο που σφυρίζει μέσα στις σωλήνες, μετά τρέχουν οι ναύτες εδώ κι εκεί, ακούμε μια σειρήνα και αναβοσβήνουν κάτι φώτα, μετά μας λέει ένας ναύτης θα πάρει μπροστά, και αξέχαστα, παίρνει μπρος πρώτα η μια και μετά η άλλη μηχανή. Κάναν έναν ήχο τακαταπ τακαταπ, και είχαν τόσο χαμηλές στροφές που έβλεπες τα ωστήρια να ανοιγοκλείνουν τις βαλβίδες. Και μπήκαμε στο λιμάνι της Μήλου και είχε η περιπέτεια μας αίσιο τέλος. Έξαλλοι οι επιβάτες φυσικά, λέγαν θα κάνουν μήνυση ομαδική, μπήκαμε στο Μήλος Εξπρές μιας και δεν ήθελε φυσικά κανείς να πάει στον Πειραιά μ' αυτό το σαράβαλο, συνεννοήθηκαν οι λογιστές των δυο πλοίων για το οικονομικό, αυτό ήταν. Μόνο που δεν φίλησα το χώμα του Πειραιά, να με πάρουν και για τρελό.

 

[elephadas]

Τότε βέβαια στη Μήλο πήγαιναν πολιτισμένα πλοία. Διότι την πρώτη φορά που πήγα Μήλο ήταν νομίζω καλοκαίρι του 1975 ή 76. Ήταν το πρώτο μου "μεγάλο" ταξίδι με πλοίο εκτός από τα φέρρυ Ρίου - Αντιρρίου, και το θυμάμαι ακόμη. Το πλοίο λεγόταν "Κανάρης" και ήταν ένας πανάρχαιος σκυλοπνίχτης (ίσως από την εποχή του συνονόματού του) που κολυμπούσε γερμένο μονόπαντα σαν Γερμανικό υποβρύχιο του ενδόξου ΠΝ. Εκείνο που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση ήταν ότι τα ελάχιστα αυτοκίνητα που μετέφερε τα ανεβάζανε με βίντσι και τα βάζανε στο κατάστρωμα! Αν είχα αυτοκίνητο δεν θα το άφηνα με κανένα τρόπο να ανέβει έτσι, να το βλέπεις να κρέμεται 10 μέτρα πάνω... καλύτερα να του έβαζα σωσίβιο να το σέρνει το πλοίο από πίσω. Έκανε εκατονπενήντα ώρες να φτάσει, αφού άλλωστε όπου έβλεπε νησί έκανε και μία στάση, και στην Κίμωλο δεν έπιανε προβλήτα αλλά περίμενε να έρουν βάρκες για φόρτωμα / ξεφόρτωμα.

Την άλλη χρονιά ξαναπήγα Μήλο, αλλά με το φρεσκοδρομολογημένο "Άγιος Γεώργιος". Η μέρα με τη νύχτα. Καινούργιο, ταχύτατο (για τα δεδομένα της εποχής), και με πόρτα στο πλάι να μπαίνουν τα αυτοκίνητα.

 

[Uskoke]

Ναι βέβαια, μπορεί όμως ο Κανάρης να έκαιγε κυριολεκτικά κάρβουνο (να ήταν δηλαδή ατμόπλοιο) και να ήταν τα ελάσματα περτσινωμένα, και όχι κολλημένα όπως είναι στα σύγχρονα πλοία. Τα πλοία τώρα σε μας είναι νεότευκτα, το Κνωσσός Πάλας και το Φαιστός Πάλας, πριν ήταν το Κινγκ Μίνως και το Καζαντζάκης, μεταχειρισμένα, και το Κάντια και Ρέθυμνο (παλαιολιθικά και χελώνες). Μύριζαν ολόκληρα μαζούτ. Τώρα τα καινούρια είναι κανονικές πλωτές πολιτείες, με ηλεκτρονικά, wifi, πισίνες, καταστήματα, τα πάντα!

 

[ΦΖΠ1]

Τότε βέβαια στη Μήλο πήγαιναν πολιτισμένα πλοία. Διότι την πρώτη φορά που πήγα Μήλο ήταν νομίζω καλοκαίρι του 1975 ή 76. Ήταν το πρώτο μου "μεγάλο" ταξίδι με πλοίο εκτός από τα φέρρυ Ρίου - Αντιρρίου, και το θυμάμαι ακόμη. Το πλοίο λεγόταν "Κανάρης" και ήταν ένας πανάρχαιος σκυλοπνίχτης (ίσως από την εποχή του συνονόματού του) που κολυμπούσε γερμένο μονόπαντα σαν Γερμανικό υποβρύχιο του ενδόξου ΠΝ. Εκείνο που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση ήταν ότι τα ελάχιστα αυτοκίνητα που μετέφερε τα ανεβάζανε με βίντσι και τα βάζανε στο κατάστρωμα! Αν είχα αυτοκίνητο δεν θα το άφηνα με κανένα τρόπο να ανέβει έτσι, να το βλέπεις να κρέμεται 10 μέτρα πάνω... καλύτερα να του έβαζα σωσίβιο να το σέρνει το πλοίο από πίσω. Έκανε εκατονπενήντα ώρες να φτάσει, αφού άλλωστε όπου έβλεπε νησί έκανε και μία στάση, και στην Κίμωλο δεν έπιανε προβλήτα αλλά περίμενε να έρουν βάρκες για φόρτωμα / ξεφόρτωμα.
Την άλλη χρονιά ξαναπήγα Μήλο, αλλά με το φρεσκοδρομολογημένο "Άγιος Γεώργιος". Η μέρα με τη νύχτα. Καινούργιο, ταχύτατο (για τα δεδομένα της εποχής), και με πόρτα στο πλάι να μπαίνουν τα αυτοκίνητα.

O "Kανάρης" το 1980 πήγαινε Μυρτώο (Μονεμβάσια, Νεάπολη, Κύθηρα). Όπως και το άλλο ιστορικό πλοίο, το "Ιόνιον". Εκεί να δεις περιπέτειες : μια φορά είχε πάρει φωτιά, μια άλλη είχε προσαράξει, ε, την τρίτη το μαζέψανε...

 

[Uskoke]

Tώρα με την αύξηση των τιμών του πετρελαίου έχει εκτιναχθεί το κόστος των πλοίων στα ύψη. Π.χ. μια δίχρονη ντίζελ των 11 MW (15,000 ίπποι) καταναλώνει 11 τόνους μαζούτ την ώρα. Το Κνωσός Πάλας έχει 4 μηχανές Wartsila (http://www.wartsila.com) 12V46C (12 κύλινδρες σε V με διάμετρο εμβόλου 46 εκατοστά) αλλά ανάβουν και τις 4 μόνο όταν το πλοίο πρέπει να ταξιδέψει με μέγιστη ταχύτητα. Χώρια το τι ξοδεύουν οι ηλεκτρομηχανές (απλό ντίζελ κίνησης). Υπολογίζω ότι το κόστος είναι τουλάχιστον 60,000 ? ανά ταξίδι. Τα καρβουνιάρικα απλώς είχαν λέβητες που παράγουν υπέρθερμο ατμό και αυτός κινούσε τις ατμομηχανές του έλικα καθώς και τις ηλεκτρομηχανές (πιθανόν ατμοστρόβιλοι).

 

[marysuz73]

Αχ, αχ μεγάλη κουβέντα. Ταξιδεύω από τριών μηνών (1973). Έχω μπει σε όλα τα πλοία (?) που ήταν δρομολογημένα τότε σε Κυκλάδες. Φυσικά, τότε δεν πολυκαταλαβαίναμε που μπαίναμε... Μόνο μια φορά το 1989 που περίμενα στο λιμάνι της Πάρου για να πάω στη Νάξο και βλέπω να έρχεται εκείνο το ταλαίπωρο το πορτοκαλί το "ΝΑΞΟΣ" και έγερνε ολόκληρο από τη μια πλευρά και είχαμε μείνει άφωνοι όλοι οι επιβάτες γιατί τότε συνειδητοποιήσαμε που μπαίναμε τόσα χρόνια... δεν είχα ανακαλύψει το thread, έχω πολύ φωτογραφικό υλικό, θα επανέλθω...

 

[Chris27]

Να πουμε και μερικες αληθειες για το θεμα?
Κατα το κομα ασορτυ και το πλοιο που νοικιασε για τους ψηφοφορους του, φανταζομαι.
Ντου οι επιβατες στην γεφυρα να δειρουν τον καπετανιο. Θαταν εξτρα τσαρτερ για τα κοματοσκυλα, υποθετω
Κατεβαινουν οι επιβατες στο μηχανοστασιο. Απαγρευεται αυστηρως και δια ροπαλου, απο τον νομο.
Οι ναυτες ( ειναι μονο στο καταστρωμα οχι στο μηχανοστασιο) δειχνουν την βλαβη σε επιβατες. Κατι σαν τους ξεναγους με την Ακροπολη. Ουτε κηνηγος, ουτε ναυτικος δεν θα μπορουσε να σκεφτει τετοια ιστορια.
Το θαλασσιο νερο ψυχει συνηθως το απεσταγμενο, που με 5τηυν σειρα του ψυχει τις μηχανες, Αν η ζημια της σωληνας ειταν μετα την αντλια δεν υπαρχει θεμα θαχε κοληθει με ηλεκτροσυγκοληση σε λιγοτερο απο μιση ωρα χωρια να παρει χαμπαρι κανεις. Αν ειταν πριν την αντλια (αναροφηση) η ηλεκτροσυγκοληση δεν πιανει με τιποτα, τον απαυτο σου να χτυπας κατω. Για τετοιες περιπτωσεις υπαρχουν κυκλικοι σφυκτηρες με λαστιχο σε διαφορες διαμετρους του τοποθετουνται ευκολα χωρισ να χρειαστει να σταματησουν μηχανες και το πλοιο
Εβλεπες τα ωστηρια στις χαμηλες στροφες γιατι στις υψηλες γινονται αορατα. Το ιδιο και εκκεντροφορος/κνωδακες. Μετα την εκκινηση οι μηχανικοι τα πλενουν με ΑΖΑX και γινονται αορατα
Κακως πολυ κακως αν δεν εκαναν μυνηση οι επιβατες για την οποια ταλαιπορια.
Ναι κατα καιρους, στην Ελληνικη ακτοπλοοια εχουν δρομολογιθει παμπαλαια πλοια, σκυλοπνιχτες οντως. Για μενα, μονος υπολογος το κρατος, που νομοθετει νομους οχι για να τηρουνται, αλλα για να καταπατουνται. Οι νηογνωμονες φερουν κι αυτοιμεγαλη ευθηνη.Επισης και πολλα μετασκευασμενα σε επιβατηγα, παραδειγμα το ΣΟΦΙΑ του Ευθυμιαδη, θα το θυμουνται οι περισσοτεροι Κρητικοι. Δεξαμενοπλοιο παλαιου τυπου με 2 accomodations που μετασκευαστηκε σε επιβατηγο.
ΚΑΝΑΡΗΣ Την εποχη που ναυπηγιθηκε, ρε παιδια δεν ειχαν εφευβρεθει ακομα τα υδραυλικα συστηματα και οι μπουκαπορτες, γι αυτο φορτοναν τα αυτοκινητα με τις μπιγες.
Μηχανη ντιζελ 15000 ιππων ειναι μια μεσαια προς μικρη μηχανη πλοιου. Τα καυσημα fuel/diesel που χωρηγουνται στα πλοια ειναι παγκοσμιως αφορολογητα, οποτε κατα πολυ οικονομικοτερα σε σχεση με τις τιμες που βλεπουμε στις αγορες. Το ιδιο υσχυει και για τα λιπαντικα, ανταλακτικα κλτ.
Ατμομηχανες (παλινδρομικες) εχουν αποσυρθει. Ατμοστροβιλλοι χρησιμοποιουνται και για προοστηριες μηχανες και για ηλεκτρογεννητριες. Εχουν πολυ μικρο μεγεθος για την ισχυ που δινουν, αλλα οι λεβητες για την ατμοπαραγωγη καταναλωνουν περισσοτερο καυσημο απο αντιστοιχες ντηζελ, 2χρονες η 4χρονες
Και μια φωτο για να καταλαβουμε μεγεθος ναυτικης μηχανης σε σχεση με ανθρωπο.

 

[elephadas]

ΚΑΝΑΡΗΣ Την εποχη που ναυπηγιθηκε, ρε παιδια δεν ειχαν εφευβρεθει ακομα τα υδραυλικα συστηματα και οι μπουκαπορτες, γι αυτο φορτοναν τα αυτοκινητα με τις μπιγες.

Την εποχή που ναυπηγήθηκε. (Πάλι καλά που είχαν εφευρεθεί τα αυτοκίνητα.) Αλλά εγώ το πήρα χρόοοονια μετά. Και τα λυπόμουνα τα καημένα τ' αυτοκίνητα έτσι που τα έβλεπα να αιωρούνται στο κενό.

 

[Chris27]

είχαν εφευρεθεί τα αυτοκίνητα

Τα γκαζοζεν !

 

[Chris27]

Mερικες ακομα πληροφοριες.
Καρβουνιαρης δεν εχει να κανει με "κεκορεσμενο" η "υπερθερμο" ατμο. Ο λεβητας ειναι μια "κατσαρολα" στην οποια βραζουμε νερο και το κανουμε ατμο. Μπορουμε να το κανουμε καιγοντας καρβουνο, πετρελαιο, γκαζι η με πυρινικο αντιδραστηρα. Ο λεβητας παραγει κεκορεσμενο ατμο με τον οποιο μπορουν να λειτουργισουν καποια παλλινδρομικα μηχανηματα. Οι ατμοστροβηλοι εχουν μεγαλητερη αποδοση με υπερθερμο ατμο, οποτε με διαφορα συστηματα οδηγουμε τον κεκορεσμενο παλι πισω στον λεβητα και τον ξαναβραζουμε πριν τον οδηγισουμε για κινηση των στροβηλων.
Μπορουμε να δωσουμε πολλες στροφες στην προπελα του πλοιου, αν το καναμε ομως, μετα απο καποιο οριο, η προπελα απλα δεν θα εκανε την δουλεια της. Φανταστειτε την προπελα σαν παξειμαδι που βιδωνει στην βιδα (θαλασσα) και αλλαζει θεση. Η προπελα "βιδωνει" στο νερο και μετακινει οτι ειναι σταθερα συνδεδεμενο σε αυτην (πλοιο). Υπερβολικες στροφες θα απομακρυναν το νερο, η προπελα θα λειτουργουσε σε κενο, οποτε αδυνατη η κινηση. Περιστρεφεται το παξειμαδι, χωρις να υπαρχει η βιδα, αρα γιοκ μετακινηση. (κοχλιας με περικοχλιο).
Αληθεια ειναι παντως, οτι αρκετα απο τα πλοια της ακτοπλοοιας μας, δεν θα ειχαν παρει αδεια λειτουργιας σε πολλες χωρες της Ευρωπης και Αμερικανια. Στην Λουμπουμπα της Αφρικης και Ασιας λειτουργουν ακομα και σημερα, τρισχειροτερα κι απο τον ¨ΚΑΝΑΡΗ"