Ρετρό ποδοσφαιρική ορολογία παιδιών

[exetlaios]

Τη δεκαετία του 80' , το θέαμα παιδιών που παίζανε μπάλα στη γειτονιά, ήταν κάτι απολύτως συνηθισμένο.

Η εικόνα αυτή, στις μέρες μας σπανίζει.

Ας θυμηθούμε κάποιες από τις πιό διαδεδομένες φράσεις που ακούγονταν στα

αυτοσχέδια "γήπεδα" από τα παιδιά της εποχής :

ΜΥΤΟΣ : Το πολύ δυνατό σουτ με τη μύτη του παπουτσιού.

Συνήθως αποτελούσε προσφιλή φραστική επίθεση.

"Μην το παίζετε ρε αυτόν, βαράει μύτους" !

Υπερθετικό ήταν η ΜΥΤΑΡΟΛΑ ("Ο Γιάννης έριξε μια ΜΥΤΑΡΟΛΑ που κόντεψε να σπάσει τον τοίχο).

ΤΡΥΠΙΟΣ : Ο κακός τερματοφύλακας.

ΠΑΓΚΟ : Σύντομη λέξη για το ΠΑΓΚΟΤΕΡΜΑ.

ΑΣΧΕΤΙΛΑΣ : Χλευαστικό για τον μη-καλό παίχτη.

ΒΟΛΙΔΑ : Δυνατό σουτ. Υπερθετικό του, ήταν το ΚΑΡΑΒΟΛΙΔΑ.

Συνήθως η προσπάθεια κατηγοριοποίησης ενός σουτ σε βολίδα ή καραβολίδα,

κατέληγε σε ξύλο :

"Τι καραβολίδα ήταν αυτή" ;


"Σιγά την καραβολίδα. Σκέτη βολίδα ήταν".


"Όχι, καραβολίδα ήταν".


"Όχι, βολίδα".


Σμακ, γκντουπ, αχ, ωχ, σπακ ! (προσθέσθε τα δικά σας επιφωνήματα ξύλου)

 

[Hera]

" Ήρθε η ώρα του Γίαννη Βαλαώρα"

 

[Dragon_K.]

ΠΑΓΚΟ : Σύντομη λέξη για το ΠΑΓΚΟΤΕΡΜΑ.

Νομίζω οτι λεγόταν Mπακό (από το Μπακότερμα) αλλά no big deal

ΛΙΜΠΕΡΟ λέγαμε εμείς αυτόν που έπαιζε σε όλες τις θέσεις και όχι αυτόν που έπαιζε πίσω από τους αμυντικούς.

ΣΤΑ ΤΡΙΑ ΚΟΡΝΕΡ ΠΕΝΑΛΤΥ. Όταν παίζαμε δύο ομάδες με έναν τερματοφύλακα (μονό), όποιος κέρδισε τρίτο κόρνερ εκτελούσε πέναλτυ.

 

[exetlaios]

Όταν παίζαμε δύο ομάδες με έναν τερματοφύλακα (μονό), όποιος κέρδισε τρίτο κόρνερ εκτελούσε πέναλτυ.

Με αφορμή αυτό που είπες, να προσθέσω και την ατάκα : ΕΙΣΤΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΟΝΑΚΙ ;

Αν και το "μονάκι" ακουγόταν προφανώς πιο "light" από το "μονό",

στην πράξη έτσι ξεκίναγαν επικές και σκληρές ποδοσφαιρικές αναμετρήσεις.

 

[keeper7k]

ΚΟΥΡΕΛΕΣ : ρέτρο χλευασμός προς τους αντιπάλους

Όσον αφορά τα Παγκό και Μπακό θυμάμαι οτι χρησιμοποιούνταν και τα δύο με την ίδια συχνότητα

Επικό επίσης ήταν και το "πουλημένε" που φώναζαν εν χορώ στην κερκίδα, απο τις ελληνικές ταινίες του 70 ακόμα, και που αφορούσε είτε διαιτητές είτε παίκτες που "πρόδωσαν" την παλιά τους ομάδα.

Πάμε όλοι μαζί : ΠΟΥ-ΛΗ-ΜΕ-ΝΕ ΠΟΥ-ΛΗ-ΜΕ-ΝΕ

 

[Wally]

Περιπτερο: για τον μονιμο κατοικο της αντιπαλης περιοχης

Ατομισταρος:Αυτος που τα εκανε ολα και τα εσφαζε ολα

 

[DINO]

ΑΙΛΟΥΡΟΣ : Ο καλός Τερματοφύλακας (αυτός που κάνει βουτιές)...

ΡΟΥΦΑΣ : Ο κακός τερματοφύλακας (αυτός που ρουφάει τα γκολάκια)

 

[exetlaios]

Επίσης να αναφέρουμε και μια πολύ συνηθισμένη ρετρό ποδοσφαιρική σκηνή :

Ο αρχηγός (η το "αστέρι") της ομάδας που μόλις είχε νικήσει, χλεύαζε τους ηττημένους.

Την ώρα που ήταν στο απώγειο της "παράστασης χλευασμού", έβγαινε στο μπαλκόνι η μάνα του :

"Νικολάαααακηηηη ! Έλα να φας το αυγό/γάλα/φαγητό σου" !

Ή το τρις-χειρότερο "Έλα σπίτι αμέσως, μην κατέβω εγώ κάτω" !

Ως αποτέλεσμα, ο "χλευαστής" έσκυβε το κεφάλι και έφευγε αφού είχε γίνει περίγελος.

 

[Amigos]

κουτουπιε... τρύπια χέρια... παγκοτερμα...

 

[DINO]

Ίσως να είναι OffTopic εν μέρει, αλλά πάρτε και ένα σπάνιο ντοκουμέντο που δημοσιεύτηκε τον Ιούλιο του '88, στο περιοδικό "The Κόπανοι", που βγάζαμε τότε, παρέα με ένα φίλο μου...

Είναι ρεπορτάζ από ένα ποδοσφαιρικό αγώνα που παίξαμε και χάσαμε!

 

[Aardvark]

χαχαχαχα Dino ωραιος.

Πως τον λεγαμε εκεινον που βαραγε-κλωτσαγε ποδια οποτε εμπαινε και συνηθως δεν ηξερε μπαλα.

"Κλαδευτηρι" "σκοτωστρα" νομιζω.

 

[Dragon_K.]

Περιπτερο: για τον μονιμο κατοικο της αντιπαλης περιοχης

Ή "Τσαντίρι" πωπω μνήμες

 

[DINO]

ΤΟΝ "ΕΣΒΗΣΕ" : Όταν κάποιος έσκαγε ντρίμπλα σε κάποιον.

Ίσως και να χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα...

 

[Stormwatch]

Με ή χωρίς σπόντες - σε αγώνες σε μικρό χώρο

 

[nessie]

Αμερικάνικο: Παιζόταν από 2 παίκτες που βαρούσαν σουτ εναλλάξ (συνήθως βολίδες), και απόκρουση της μπάλας επιτρεπόταν μόνο με τα πόδια.

Επίσης το πέναλτι το λέγαμε μπέναλντι και οι πιο αγγλομαθείς μπέναλτι.

Θυμάμαι και κάτι αγοράκια που όταν έχανε η ομάδα τους κρατούσαν μούτρα για λίγη ώρα, αλλά μετά τους περνούσε... :baby2: :baby2:

 

[keeper7k]

ΑΡΑΟΥΤ : Το πλάγιο στη ρετρόγλωσσα

 

[Amigos]

αραουτ και γκολ παιχνίδι που παίζαμε σαν τρελοί..

δεν μετράει το γκολ, δεν την έφτανε.. χααχαχα η αψιμαχίες λογο έλλειψης δοκαριών ήταν απίστευτες.. ευτυχώς που πίσω από το σπίτι μου και μπροστα 500μ. είχαμε γήπεδα και παίζαμε χώρια τα οικόπεδα..

 

[Kambia]

To "Γερμανικο" οπου η μπαλα επρεπε να ειναι στον "αερα" οσο περισσοτερο γινεται πριν μπει γκοοοοοοολ...

 

[sahasrahla]

χαχαχαχα..δε την έφτανε λέει..τι μου θύμισες ρε φίλε,εγώ διάλεγα κανα κοντό για τέρμα για να χω να κάνω τέτοιες τσατσιές..

 

[stakovios]

Αμερικάνικο: Παιζόταν από 2 παίκτες που βαρούσαν σουτ εναλλάξ (συνήθως βολίδες), και απόκρουση της μπάλας επιτρεπόταν μόνο με τα πόδια.

Επίσης το πέναλτι το λέγαμε μπέναλντι και οι πιο αγγλομαθείς μπέναλτι.

Θυμάμαι και κάτι αγοράκια που όταν έχανε η ομάδα τους κρατούσαν μούτρα για λίγη ώρα, αλλά μετά τους περνούσε... :baby2: :baby2:

Το αράουτ το χρησιμοποιούσαμε κι εμείς αλλά μου θύμιζε το... ναζιστικό "αράους"! , από τις ταινίες... Για τα μπέναλτι.... ας θυμηθούμε και τη φράση της Βασιλειάδου στη "Θεία από το Σικάγο": - Εμένα, κύριε πόλισμαν, αφήστε με... Είμαι οφσάιτ!