Ρετρό πρωτοφεμινίστριες συγγραφείς: Λιλίκα Νάκου, Έλλη Αλεξίου, Λιλή Ζωγράφου κ.α.

Domenica

Banned
Joined
9 Νοέ 2009
Μηνύματα
1.208
Αντιδράσεις
142
Ειπα να κάνω ένα θέμα για κάποιες μάλλον ψιλοξεχασμένες συγγραφεις. Βιβλία-σημαίες για φιλελευθερες φιλόλογους με κλαρωτές φούστες και καρέ μαλλιά που φιλότιμα (πλην συνήθως μάταια) προσπαθούσαν να μας κάνουν να μην σκεφτόμαστε μόνο το ντύσιμο, το μέικ απ και τ᾽αγόρια, να γίνουμε δυναμικές,ανεξάρτητες και μαχητικές. Περιττό να πω πως τότε έβγαζα καντήλες με το κύρηγμα και διαβάζοντας τα εν λόγω έργα εγώ απλά έβλεπα ατέλειωτη μιζέρια και θλίψη. Ο χρόνος όμως όλα τα αλλάζει και τώρα τα βλέπω με νοσταλγία. Θα μου πειτε ᾽᾽ Μα καλα αυτές είναι ξεχασμένες;᾽᾽. Ναι φίλοι μου,είναι!

Ας πουμε όλοι θυμούνται το περίφημο ᾽Ἠ αγάπη άργησε μια μέρα᾽᾽ της Λιλής Ζωγράφου αλλά θυμάται κανείς το ᾽᾽Μου σερβίρεται ένα βασιλόπουλο παρακαλώ;᾽᾽. Προσωπικά ένιωθα λίγο αμήχανα μαζί της ειδικά με την μανία που καταβρόχθιζαν τα βιβλία της διάφορες φίλες της μητέρας μου και μερικές μαχόμενες συμμαθήτριες. Η μεγάλη απογοήτευση ήταν το ''Επάγγελμα πόρνη᾽᾽όπου περίμενα πικάντικές αναμνήσεις από κυρία της Τρούμπας ή της Φυλής. Αντί για αυτό έπεσα πάλι σε Κατοχη, Εμφύλιο, Χουντα, ξέρετε, τα γνωστά.

Η Ελλη Αλεξίου είναι μια άλλη περίπτωση αδικημένης από τον χρόνο. Την χαντάκωσε η γκάφα του ᾽᾽Για να γίνει μεγάλος᾽᾽ βιβλίο-κατηγορώ για τον Νίκο Καζαντζάκη που είχε παντρευτει την αδερφή της Γαλάτεια και μάλλον της έκανε την ζωή μαύρη. Κάποτε το ᾽᾽Μικροί αγώνες για μικρή ζωή᾽᾽ απομνημονεύματα από τη ζωή της ως δασκάλα στην Κρήτη και αλλού, ήταν παντού. Στα κείμενα στο σχολείο, σε δώρα ακομα και στα μίντια ως έργο-αναφορά. Πράγμα φοβερά αξιοπερίεργο καθώς σχεδόν σε όλα τα διηγήματα φιγουράρουν παιδάκια που πεθαίνουν πρόωρα αφότου περάσουν τα πάνδεινα. Αν το διαβάσεις μια φορά σε στοιχειώνει για πάντα. ''Τα μάτια της Γιαννούλας᾽᾽ δεν ξεχνιέται ούτε το άλλο με τις πατατίτσες που η Ελλενίτσα κρατάει λίγο πριν πεθάνει απο ασιτία στη Κατοχή. Εκεί που τα δίνει όλα όμως είναι το ᾽᾽Λούμπεν᾽᾽ με ηρωίδα κακοποιημένη σύζηγο. Ατακα᾽᾽Βάλε με θεια στο καλάθι με τα κουρελάκια᾽᾽...

Την Λιλίκα Νάκου την αγαπούσα και την αγαπώ. Ολοι ξέρετε βέβαια την ᾽᾽Κυρία Ντορεμί᾽᾽ και ίσως ᾽᾽Τα ανθρώπινα πεπρωμένα᾽᾽ εγω όμως λατρεύω το ᾽Ὀι παραστρατημένοι᾽᾽ με ηρωίδα Ελληνίδα πιανιστρια καμπαρέ στη Γενεύη στις αρχες του αιωνα. Ανελέητη κριτική της Ελληνικής κοινωνίας από μια κοσμοπολίτισσα, εστέτ αριστοκράτισσα με προοδευτικές ιδέες.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Η Λιλη Ζωγραφου ειναι πολυ καταθλιπτική, εννοω οχι η ίδια τα βιβλία της, πω, πω τι ειχα πάθει με το'' επάγγελμα πόρνη''! το ειχα διαβάσει και μικρη σε ηλικια, γυρω στα 15 και μου ειχε αφήσει πικρη γευση και ανεξιτηλο, εφηβικο τραυμα, ειδικά εκει που η ηλικιωμένη κυρία, βαζει μεσα έναν νεαρό για να σπάσει την μοναξια και κεινος την ληστευει την χτυπά και φευγει...το κεφαλαιο λεγότανε της μοναξιάς, εκτοτε το έχω στην βιβλιοθηκη, χρόνια τωρα και δεν το ξανανοιξα! α, πα, πα..

Θυμαμαι που η Ζωγραφου λεει στον πρόλογο του βιβλιου πως αν την ξανακάνε 20 χρονων θα άλλαζε τον κοσμο και την εποχή της, θα γινοτανε το ιδιο μαχητική και περισσότερο, θα ανεβαινε βουνά, θα σειουσε κάστρα.. ωστε ηθελες να δεις πικάντικες αναμνησεις της Φυλής, παρε ενα του Μανωλη Κορρε, οδος φυλής καπως ετσι λέγεται να σου λυθούν οι αποριες ;) εκει θα μάσεις υλικό αρκετό και μαλιστα θα συγκηνηθεις..καλε εσενα σου τα εκαναν και δωρο, γιατι εγω μονη μου τα επαιρνα !!

πάντως Ντομ, πολυ καλή η δική σου παρουσιαση, μας γυρισες σε πολυ ρετρό χρόνια, ειλικρινά, πολυ πιο ρετρό και απο τα δικά μας!

''οσο για το η αγάπη αργησε μια μέρα'', παιδια εδω ουτε το παιχνιδι της χαράς και η πολυαννική συντροφια δεν κάνουν τιποτα ;) το προζακ θα νικούσε με 3-1! τι βιβλιο ηταν αυτο ειχε γινει και σήριαλ, οχι δεν μπορουσα να το αντεξω.. :sealed: γι'α υτο σιωπή..σιωπή!
 
Συγκριτικά το ᾽Ἠ αγαπη άργησε μια μέρα᾽᾽ ήταν αισιόδοξο και με θετικά μυνήματα στο βάθος. Οταν βγηκε παραξενεύτηκα γιατί στον φούρνο των δικών μου είχαμε εναν πελάτη που τον λέγαμε ᾽᾽ο Ιταλός᾽᾽ και έζησε κάτι παρόμοιο δηλ. ειναι Ιταλός, την αγάπησε στον πόλεμο, τον έκρυψε στο υπόγειο. Με χαπυ εντ ομως. Αυτος λιποτάκτησε, ἐμεινε στο υπογειο μέχρι το τέλος του πολέμου με την βοήθεια της οικογένειας της, παντρευτηκαν και έχουν παιδιά και εγγονια και ισως και πλεον και δισεγγονα (αν ζει ακόμα, καλή του ώρα).

Τα άλλα έργα της Ζωγράφου ήταν όπως λες και εσύ ασσυληπτα. Θυμάμαι στο 'Επάγγελμα πόρνη΄ πως επειδή δήλωνε δημοσιογράφος η Χούντα δεν της έδινε διαβατήριο και ειπε ᾽᾽Τοτε θα γράψετε πόρνη᾽᾽. Δεν θυμαμαι αν ειναι σε διήγημα ή αν αναφέρεται στον πρόλογο της επανέκδοσης αλλά με εντυπωσίασε τέτοια στάση.

Τον Μ.Κορρέ δεν τον ξέρω θα τον ψάξω όμως,ευχαριστώ.
 
Η Έλλη Αλεξίου είχε γράψει και το "Γ Χριστιανικό Παρθεναγωγείο" με βιώματά της από την εποχή που δίδασκε. Όσο για τη Λιλίκα Νάκου οι ιστορίες από την Κατοχή που κατέγραψε στο "Η Κόλαση των παιδιών" ήταν και είναι συγκλονιστικές.
 
Παιδια εχει διαβάσει κανείς το ''λουμπεν'', θα ήθελα την γνωμη του, εμένα πάντως με έπιασε κόμπος στο στομάχι, αν είχε χαπι εντ θα μου άρεσε πολύ περισσότερο. Καλά οι ήρωες του Ντικενς μπροστά στην πεντάμορφη εζησαν ονειρεμένη ζωή...
 
Το ''ξεπάρθενη'' της λιλίκας νάκου τι ακριβως πλοκή έχει;; η ιδια ηταν δημοσιογράφος και ειχε γνωρισει μερικές πολύ μεγάλες προσωπικότητες της εποχής εκεινης δηλ, μια από τις 4 τοτε γυναικες δημοσιογράφους, που καποιες τοτε εγραφαν και με ανδρικα ψευδωνυμα η ψευδωνυμα γενικά! ειχε κάνει ρεπορτάζ που ειχε κάνει πάταγο για τους οικους ανοχης στα βούρλα του πειραια( της το ειχε ζητησει ο αρχισυντάκτης) με δραματικές ιστοριες κοριτσιων και γυναικων που ειχαν πέσει από αναγκη στον αγοραιο έρωτα, μιλαμε για την δεκαετια του 30' που ουτε ανδρας δημοσιογράφος δεν τολμούσε να παει εκει για συνέντευξη, σε μια εκταση περιφρορουμενη δυο φορες σαν το Συνταγμα με γυναικες από εφηβες μεχρι μεγάλες που δεν ηταν καθολου φιλικές ως προς τον εξω κόσμο. Εκει συνελεξε πολλες ιστοριες και λέω μήπως, μηπως είναι γραμμένες σε αυτό το βιβλίο!

http://www.greekbooks.gr/books/logotehnia/i-xepartheni.product
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Η Ξεπάρθενη είναι μυθιστόρημα, το είχαν οι γονείς μου σε παμπάλαια έκδοση, προπολεμική μάλλον, και πρέπει να το είχα διαβάσει νέος. Δεν θυμάμαι την υπόθεση, αλλά είχε, δεν ήταν ιστορίες.
 
elephadas είπε:
Η Ξεπάρθενη είναι μυθιστόρημα, το είχαν οι γονείς μου σε παμπάλαια έκδοση, προπολεμική μάλλον, και πρέπει να το είχα διαβάσει νέος. Δεν θυμάμαι την υπόθεση, αλλά είχε, δεν ήταν ιστορίες.
η βικιπαιδεια το δινει ΤΗΝ ''Ξεπάρθενη''το βιβλιο ως συλλογη διηγημάτων, ποιος ξέρει; και γενικα πολλα βιβλια της Νάκου, δυσκολα βρίσκονται σημερα! η Νάκου ηταν πολύ θαραλλέα σε πολλες των περιπτώσεων στα ρεπορτάζ που εκανε. Στα βουρλα ειχε γνωρισει μια νεαρη κοπέλα που εγραφε τετραδια με την αυτοβιογραφια της τα οποια δεν καταφερε να βγαλει η δημοσιογράφος που ηθελε να τα δημοσιευσει γιατι χαθηκαν στην κατοχη
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πίσω
Μπλουζα