Μικρός είχα κι εγώ ένα ηλεκτρονικό ρολόι, συγκεκριμένα το παρακάτω :
Το ρολόι αυτό το αγόρασα στις 19/4/1983, όταν ήμουν στο δημοτικό.
Κόστιζε τότε περισσότερο από 7000 δρχ. - εξωφρενική τιμή εκείνον τον καιρό
(ακόμα περισσότερο για τόσο μικρό παιδί) και δυσκολεύτηκα να πείσω τους
γονείς μου να μου το αγοράσουν.
Άξιζε όμως. Με συντρόφευσε παντού, από τα μέσα του δημοτικού ως και το 3ο έτος.
Ενδιαμέσως (νομίζω ήμουν στο γυμνάσιο) χάλασε ένα από τα μπροστινά πλήκτρα
και το έστειλα στην αντιπροσωπεία για επισκευή. Ήρθε μετά από ένα μήνα σε άριστη κατάσταση.
Σε όλα τα ρολόγια αυτού του είδους, το ηλεκτρονικό κύκλωμα δεν αξίζει και πολλά,
ωστόσο της CASIO είχαν πολύ καλό σασί και γι αυτό ήταν και τόσο ακριβά.
Σ' αυτό, ήτοι στην ποιότητα της κάσας, οφειλόταν η διαφορά της τιμής τους από
άλλα ρολόγια αντίστοιχων δυνατοτήτων από άγνωστες μάρκες.
Το αδύνατο σημείο του συγκεκριμένου ήταν ότι το ελαστικό λουράκι του καταστρεφόταν από τον ήλιο.
Στο τέλος σχεδόν κάθε καλοκαιριού έπρεπε να αλλάζω λουράκι (δεν το έβγαζα σχεδόν ποτέ και το έκαιγε ο ήλιος).
Τα πλαϊνά πλήκτρα ήταν άλλη μια "αχίλλειος πτέρνα" : σταδιακά εισχωρούσε σκόνη στους αρμούς και
κολλούσαν. Έπρεπε κατά διαστήματα να δίνεται για καθαρισμό.
Τελικά κάποια φορά, περί το 2003, δεν βρήκα ανταλλακτικό λουράκι, τα πλαϊνά πλήκτρα δεν επανέρχονταν
και το κύκλωμα πρέπει κάπως να βραχυκύκλωσε. Κοντολογής R.I.P.
Δεν λυπάμαι, έζησε σχεδόν 20 χρόνια. Έχω κρατήσει το κουφάρι του για ανάμνηση.
Από τότε δεν ξαναπήρα ρολόι χεριού και για ένα μεγάλο διάστημα είχα μαζί μου ένα κουρδιστό ξυπνητήρι.
Με κοιτούσαν παραξενεμένοι όταν το έβγαζα για να δω την ώρα - και δεν τους αδικώ.
Το ξυπνητήρι αυτό έχει μιαν άλλη ιστορία που όμως δεν θα την διηγηθώ εδώ...
-