Ρετρό σοκαριστικά πρωτοσέλιδα εφημερίδων

[elephadas]

Ωστόσο υπάρχουν κάποιες φωτογραφίες που είναι μεν φρικτές, αλλά η δημοσίευσή τους ευαισθητοποίησε το αναγνωστικό κοινό (*) σε σοβαρά προβλήματα με τρόπο που καμία περιγραφή δεν θα μπορούσε. Γι' αυτό το λόγο κι έχουν μείνει ιστορικές. Αλλά για να είναι αποδεκτές θα πρέπει να έχουν πράγματι "μορφωτικό" χαρακτήρα, να μην ικανοποιούν απλώς μια αρρωστημένη περιέργεια, να είναι αυθόρμητες και όχι στημένες,, και η εξήγηση που τις συνοδεύει να είναι σωστή κι όχι να διαστρεβλώνει την πραγματικότητα. Ας πούμε όταν γίνεται ένα δυστύχημα και σου δείχνουν φωτογραφίες διαμελισμένων πτωμάτων είναι καθαρά clickbait. Τι λιγότερο θα ήξερες αν δεν τις είχες δει?

Παραδείγματα τέτοιων φωτογραφιών είναι οι φωτογραφίες αποσκελετωμένων κρατουμένων στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, ενός αυτοπυρπολημένου βουδιστή μοναχού στο Βιενάμ που κάθεται ήρεμος περιτυλιγμένος από φλόγες, ενός σχεδόν ετοιμοθάνατου μικρού παιδιού σε αφρικανική περιοχή μαστιζόμενη από λιμό με έναν ισομεγέθη και καλοθρεμμένο γύπα δίπλα του που περιμένει κλπ κλπ. Δίνουν μεν μπουνιά στο στομάχι αλλά δείχνουν με μοναδικό τρόπο μια πραγματικότητα και (ελπίζει κανείς) μπορούν να βοηθήσουν ώστε στο μέλλον να αποφευχθούν οι συνθήκες που οδήγησαν εκεί. Βέβαια πολλές από αυτές χρησιμοποιήθηκαν για προπαγάνδα αλλά δεν αφαιρεί αυτό τίποτε από τη δύναμή τους.

(*) ή τουλάχιστον το στέρησαν από το άλλοθι "Δεν ξέραμε".

 

[αριαδνη]

Ωστόσο υπάρχουν κάποιες φωτογραφίες που είναι μεν φρικτές, αλλά η δημοσίευσή τους ευαισθητοποίησε το αναγνωστικό κοινό (*) σε σοβαρά προβλήματα με τρόπο που καμία περιγραφή δεν θα μπορούσε. Γι' αυτό το λόγο κι έχουν μείνει ιστορικές. Αλλά για να είναι αποδεκτές θα πρέπει να έχουν πράγματι "μορφωτικό" χαρακτήρα, να μην ικανοποιούν απλώς μια αρρωστημένη περιέργεια, να είναι αυθόρμητες και όχι στημένες,, και η εξήγηση που τις συνοδεύει να είναι σωστή κι όχι να διαστρεβλώνει την πραγματικότητα. Ας πούμε όταν γίνεται ένα δυστύχημα και σου δείχνουν φωτογραφίες διαμελισμένων πτωμάτων είναι καθαρά clickbait. Τι λιγότερο θα ήξερες αν δεν τις είχες δει?

Παραδείγματα τέτοιων φωτογραφιών είναι οι φωτογραφίες αποσκελετωμένων κρατουμένων στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, ενός αυτοπυρπολημένου βουδιστή μοναχού στο Βιενάμ που κάθεται ήρεμος περιτυλιγμένος από φλόγες, ενός σχεδόν ετοιμοθάνατου μικρού παιδιού σε αφρικανική περιοχή μαστιζόμενη από λιμό με έναν ισομεγέθη και καλοθρεμμένο γύπα δίπλα του που περιμένει κλπ κλπ. Δίνουν μεν μπουνιά στο στομάχι αλλά δείχνουν με μοναδικό τρόπο μια πραγματικότητα και (ελπίζει κανείς) μπορούν να βοηθήσουν ώστε στο μέλλον να αποφευχθούν οι συνθήκες που οδήγησαν εκεί. Βέβαια πολλές από αυτές χρησιμοποιήθηκαν για προπαγάνδα αλλά δεν αφαιρεί αυτό τίποτε από τη δύναμή τους.

(*) ή τουλάχιστον το στέρησαν από το άλλοθι "Δεν ξέραμε".

Αυτη η φωτό με το παιδί το αποστεωμενο και τον γύπα είναι γραθια στο στομάχι, ο φωτογράφος πήρε Πούλιτζερ φωτογραφιας και μετά στα 30 αυτοκτόνησε. Ο γύπας ήταν πολύ μακρυά από το παιδί, η φωτογραφική μηχανή τον έκανε να φαίνεται πιο κοντά ( για καλό το έκανε βέβαια για να δραστηριοποιηθούν όλοι)και νομίζω ότι η προμήθεια τροφίμων είχε φτάσει ίσως γι αυτό το παιδί σερνόταν να βρει τροφη. Τώρα σώθηκε το παιδί @elephadas ξέρεις; Θα ήταν θαύμα αν έζησε, μακάρι να έζησε. Για τον μοναχό τι ξέρουμε; Πω πω ιστορίες όμως και φωτό σοκ.

 

[αριαδνη]

"Το Κορίτσι και ο Γύπας": Η φωτογραφία που συγκλόνισε τον κόσμο και τον φωτογράφο της - Aftodioikisi.gr

ον Μάρτιο του 1993, συλλαμβάνεται στον φωτογραφικό φακό μια εικόνα που την επόμενη κιόλας ημέρα δημοσιεύεται στην εφημερίδα New York Times και μένει στην

www.google.com

Τον κατηγόρησε η κοινή γνώμη ότι δεν βοήθησε το παιδί , τελικά ήταν κοριτσάκι . Τώρα αν επέζησε κανείς δεν ξέρει. Φαίνεται πως μετά αυτή τη φώτο ποτέ δεν ξαναβρήκε τον εαυτό του.

 

[αριαδνη]

Ήταν επικό εξώφυλλο

 

[αριαδνη]

Πρωτοσέλιδο του 60'

 

[αριαδνη]