Ωραία σπιρτόκουτα. Το δεύτερο από αριστερά της άνω σειράς το θυμάμαι, αν και δεν έκανα συλλογή, ούτε υπήρξα καπνιστής. Μάλλον μου είχε κάνει εντύπωση η φωτογραφία.
Εγώ φύλαγα τα τεύχη του Pixel που αγόραζα, αλλά μερικά χρόνια αργότερα τα έκλαιγα όπως κι εσύ.
Τελικά όμως, πριν από 5-6 χρόνια βρήκα σχεδόν όλα τα τεύχη που είχα και τα αγόρασα, οπότε... όχι πια δάκρυα.
Κάτι όμως για το οποίο αξίζει να κλαίμε ομαδικώς είναι πως η γιαγιά μου κρατούσε σε μια αποθήκη ό,τι περιοδικά ποικίλης ύλης κι εφημερίδες αγοράζαμε οικογενειακώς. Υπήρχε ένας μικρός θησαυρός από Ταχυδρόμο, Εικόνες, Τηλέραμα, Και κλπ κυρίως της δεκ. του 80.
Αναρωτήθηκα μια μέρα αν βρίσκονται ακόμα όλα αυτά στην αποθήκη, αλλά φαίνεται πως η μάνα μου αναρωτήθηκε πριν από μένα γιατί τρώνε χώρο αυτά τα έντυπα και τα πέταξε, οπότε θα αρκεστούμε στις αναμνήσεις.
Πάντως υπάρχουν ακόμη μερικά περιοδικά πλεξίματος της γιαγιάς μου, τα παλαιότερα εκ των οποίων από την δεκαετία του 50!
