Ρετρό σχολικές κοπάνες

Λορένα

RetroNuts!
Joined
21 Απρ 2008
Μηνύματα
1.607
Αντιδράσεις
287
Και... που πηγαιναν στα χρονια εκεινα, ολα τα "καλα" παιδακια, οταν καναν κοπανα απο το μαθημα; :D

Στην μικρη επαρχιακη πολη που πηγαινα γυμνασιο, δεν ειχε και πολλα μερη να πας, εκτος απο μια καφετερια (μοδα της εποχης) όπου και όποιο αγορι ή κοριτσι πηγαινε, το βλεπαμε μετα με δέος :eek:

Ουτε και εμπορικα πολλα ειχε να κανεις καμια βολτα τελος παντων.. οποτε και δεν καναμε και πολλες κοπανες (στον γυμνασιο).

Στο λυκειο, τα πραγματα αλλαξαν.. Αφορμη η καινουργια καφετερια, σε μπαρακι στυλ ;) (μισοσκοταδο μεσα, νταλα μεσημερι απεξω), μαζευε ολη την νεολαια της γυρω περιοχης... οποτε και τα σκασιαρχεια πηγαιναν συννεφο :p . Ηταν η εποχη για τα καρδιοχτυπια, τα κρυφα ραντεβουδακια (μισοσκοταδο ηταν λεμε... :cool: )

Αλλά καρφωνομασταν (την τυχη μου..). Όποιος ήθελε να μας βρει, ηταν το πρωτο μερος που κοιταζε και παντα εκει ημαστε.. Αν και προσωπικα προτιμησα αρκετες φορες το παρκο της πολης, με τις κουνιες και την λιμνη με τα ψαρια (που τα ταιζαμε #) )

Μια φορα θυμαμαι, το σκασαμε ολη η ταξη, μια αλλη στην βιασυνη μην μας πιασει η καθηγητρια, μια κοπελα στραμπουλιξε το ποδι της, και μια τριτη, άλλη μια ξεχασε το ποδηλατο της, και γυρισαμε όοοολες πισω (κοριτσια το σκασαμε :flower: ), οποτε και χασαμε ολες τις θερμιδες που θα περναμε αργοτερα, απο το γλυκο που ειχαμε σκοπο να φαμε :)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii....
291.gif




Τι ντροπής πράγματα είναι αυτά Λορένα μου;;;;



Εγώ κοπάνες δεν έκανα... απλά έλειπα σχεδόν κάθε Τετάρτη όταν ήμασταν απογευματινοί και τύχαινε να παίζει ο Ολυμπιακός (ή η ΑΕΚ) στο ΟΑΚΑ.
4chsmu1.gif
Μάλιστα, στη Β' λυκείου που είχαμε όλα σχεδόν τα μονόωρα υπήρχαν καθηγητές που δε με είχαν δει ποτέ... #)

Στο τέλος του α' τριμήνου πήγε η φουκαριάρα η μάνα μου να ρωτήσει τον καθηγητή που μας έκανε Ψυχολογία πως τα πάω και ο καημένος νόμιζε πως τον ρωτούσε για την αδερφή μου (που είχε τελειώσει 3 χρόνια πριν το λύκειο... ) Φαντάζεστε τί άκουσα εκείνο το βράδυ... :(



Λίγο πριν το τέλος του Β΄τριμήνου κινδύνευα να μείνω από απουσίες αλλά ευτυχώς κάτι καλόπαιδα φρόντισαν να κάνουν την αίθουσα των καθηγητών καλοκαιρινή και να μηδενιστούν οι απουσίες μας...
acigar.gif
 
Juanita είπε:
Iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii....
291.gif


Τι ντροπής πράγματα είναι αυτά Λορένα μου;;;;

Μαρή... εμενα κατηγορεις..? :eeek:

εμενα, που... δυο απουσιουλες εκανα στο σχολειο (αντε πεντε ηταν :p ), και την μια με καναν τσακωτη, την δευτερη πηραν τηλ. στο σπιτι μου, και την τριτη με εκανε τσακωτη ο πατερας μου.. ακριβως απεξω απο την εν λογω κατεφερια..? :takethat:

Ημουνα και γκαντεμω.. (περα απο οοοολα τα άλλα)
 
Τα Πειραιωτάκια στις κοπάνες πηγαίναμε κυρίως στην γνωστή Πασαρέλα στο Πασαλιμάνι βεβαίως- και κυρίως στην καφετέρια Αλεξάνδρειον... ε exetlaios??? (τουλάχιστον οι της γενιάς μου -λύκειο 1985-1987)
 
Λοιπόν εγώ κοπάνες άρχισα να κάνω από τη στιγμή που οι κολλητές αποφάσισαν τον πρώτο μήνα της Α΄ Λυκείου ότι το Γενικό δεν ήταν για αυτές και ότι στο Τεχνικό θα περνούσαν πιο εύκολα την χρονιά.

Τώρα καταλαβαίνετε τι ήττα έπαθα.... και φυσικά για να μπορέσουμε να βρεθούμε έπρεπε να κάνω κοπάνα. Αυτές είχαν κάνει την κοπάνα επιστήμη και πήγαιναν ανελλιπώς στην γνωστή καφετέρια για καφέ και εγώ τους ακολουθούσα μια φορά το δεκαπενθήμερο καθώς δεν ήθελα να δίνω στόχο. Βλέπετε όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως στην επαρχία τα μέρη είναι λίγα και σε ξέρουν και οι πέτρες... Άλλωστε οι πρώτοι καλοθελητές ήταν οι καθηγητές... ;)

Στην Τρίτη Λυκείου υπήρχαν μαθήματα που δεν με βλέπανε ποτέ, ιδιαίτερα τα θρησκευτικά και η φιλοσοφία. Σκεφτείτε ότι ο καθηγητής των θρησκευτικών ήταν ο Λυκειάρχης μας και καθώς ήταν και μονοώρο το μάθημα, ήταν ζήτημα να με είδε όλο τη χρονιά 10 φορές. Έκανε παράπονα στους γονείς μου, αλλά αυτοί το δικαιολόγησαν ότι ήταν λόγω διαβάσματος,(η αλήθεια ήταν ότι γενικά τότε διάβαζα αλλά όχι τις συγκεκριμένες ώρες αλλά οι γονείς μου δεν θέλησαν να εκθέσουν το βλαστάρι τους) και εκείνος τότε που θεώρησε ότι με αδίκησε μου έβαλε 19 και στα τρία τρίμηνα..... :p

Μερικές φορές η τύχη σου χαμολεγά τι κάνουμε.... :D :D:D
 
Πασαρελα στανταρ για καφε και ηλεκτρονικα. Μερικες φορες πηγαιναμε στο κλασσατο (δεν ηταν υπογειο γεματο πρεζακια κτλ) μπιλιαρδαδικο διπλα απο την Αστροπαλια. Και καλα σκαγανε εκει οι σκαφατοι ή ετσι νομιζαμε εμεις γιατι ο μαστορας φρικαρε οποτε μας εβλεπε να ριχνουμε αδεξιες στεκιες.

Αγαπημενη χρονικη στιγμη τα προειδοποιημενα διαγωνισματα Χημειας. Δεν ηξερα τι μου γινοταν στην Δευτερα Λυκειου, απο ενα θαυμα περασα.
 
Εγω θυμάμαι στην Κόρινθο που μεγάλωσα , όταν κάναμε κοπάνα πηγαίναμε και παίζαμε ηλεκτρονικά σε ένα μαγαζι (κυριλε , οχι υπογειο!). Θυμάμαι είχαμε ρίξει πολλά πενηντάρικα (τα χρυσαφί!!!) στο sega rally !!! πολυ κόλημα όταν καθόσουν στην καρέκλα και άλλαζες με μανία τις ταχύτητες (μπάμ - μπάμ έκανε ο λεβιές!!).

Επίσης πηγαίναμε και αγοράζαμε τυρόπιτες και καθόμασταν στην κεντρική πλατεία στα παγκακια και παίζαμε πόλεμο με τις τσάντες.. Ολα αυτα στο γυμνάσιο... λύκειο μεγαλώσαμε (αλλα πάλι πηγαίναμε για sega rally!) και πηγαίναμε στo No1 (γνωστό πιτάδικο στην κορινθο) και επίσης στον λιμάνι και αράζαμε.Θυμάμαι που είχε πάει εκδρομη η τάξη μας , και ενω είχαμε πάρει χαρτια απο τους γονείς μας , εμεις δεν πηγαμε (ποιος είχε ορεξη για ταξιδι στην αθηνα να δει θεατρο??) και γυρνάγαμε σαν τους κοπρίτες γυρω-γυρω!! Αξέχαστες εποχες
 
Κοπάνα! τι ωραία λέξη... Όαση για τις τότε σχολικές μας μέρες... Λοιπόν εγώ πως έκανα κοπάνα:

1) Εάν την έκανα μόνος μου πήγαινα για coin ups (wonder boy 2, street fighter, double dragon, pang, bubble bubble, 1942, tetris, pacman κλπ. κλπ.)

2) Εάν την κάναμε η κολλητή παρέα πηγαίναμε για μπιλιάρδο ή ποδοσφαιράκι.

3) Εάν την κάναμε όλη η τάξη (σχεδόν) πηγαίναμε για καφέ.

Υ.Γ. στην Β' λυκείου από λάθος υπολογισμό θα έμενα από απουσίες & τελικά με δικαιολογητικά από γονέα με πέρασαν...
 
Εγώ, ανήκοντας σε παλιότερη γενιά και μεγαλωμένος σε επαρχία, όπου οι κοπάνες ήταν ανήκουστες αλλά και αδύνατες, δεν έχω κάνει ποτέ κοπάνα στη ζωή μου. Επίσημα, γιατί ανεπίσημα έχω κάνει. Μία φορά. Αλλά δεν μου αναγνωρίστηκε.

Τα δυο τελευταία χρόνια είχα ανέβει στην Αθήνα για φροντιστήριο, κι έμενα με τη φοιτήτρια αδελφή μου (οι γονείς μου παρέμειναν στηνεπαρχία). Καλός μαθητής και σπασικλάκι, οπότε ούτε να διανοηθώ να κάνω κοπάνα. Αλλά προς το τέλος της Έκτης (δεν υπήρχε Λύκειο τότε) μια μέρα βαρέθηκα να πάω σχολείο και σκέφτηκα "Είναι δυνατόν να τελειώσω το σχολείο χωρίς ούτε μια κοπάνα? Ας κάνω την πρώτ και τελευταία" κι έκατσα σπίτι. Την άλλη μέρα είδα ότι μου είχαν βάλει δικαιολογημένη απουσία, ας μην είχα χαρτί από γιατρό ή κηδεμόνα... μου είπε η φιλόλογος, που ήταν η υπεύθυνη της τάξης και με ήξερε από παλιότερα: "Για να λείπεις εσύ θα πει ότι ήσουν άρρωστος". Πολύ τσαντίστηκα από μέσα μου - μια φορά θέλησα να παρανομήσω και δεν τα κατάφερα λόγω προτέρου ενμτίμου βίου. Αλλά δεν είπα τίποτε, βλάκας ήμουνα?
 
Ξεκίνησα τις κοπάνες στην Α' Λυκείου. Και επειδή, τόσο εγώ όσο και η παρέα μου δεν ήμασταν της καφετέριας, κάναμε μια γύρα και καταλήγαμε στα σπίτια μας ;)

Στις επόμενες δύο τάξεις, οι κοπάνες, χάριν γούστου αραίωσαν, αν και η μητέρα μου κάποιες φορές, με κράτησε σπίτι, δήθεν για να κάνω επαναλήψεις!
 
Ο ξενερωτος, που ημουν καλο παιδι, δεν εχω συμμετασχει ποτε σε σκανταλιες, κοπανες και αλλες "αλητειες" :D μου φαινοταν πολυ evil act σαν σκεψη.

Παρολαυτα εκανα ΜΙΑ κοπανα στη ζωη μου. Ηταν τριτη λυκειου, τελευταια ωρα, σε μάθημα που είχαμε διαγώνισμα, συγκεκριμένα Ιστορία 3ης λυκείου απο την οποία ποτε δεν καταλάβα λέξη. Την προηγούμενη μέρα είχα ξεσκιστεί στο διάβασμα, χωρίς να καταφέρω να καταλάβω ή να συγκρατήσω τίποτα. Οποτε με το που χτυπάει το κουδούνι, ξεκινάω για σπιτάκι!

Αυτή ήταν η πρώτη και τελευταία μου κοπάνα, η οποία ήταν και απολύτως δικαιολογημένη :D
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πρωτη γυμνασιου,δευτερα γυμνασιου,τριτη γυμνασιου θα εμενα απο απουσιες αλλα καθε φορα παρατριχα την σκαπουλαρα.Πρωτη λυκειου,δευτερα λυκειου,τριτη λυκειου θα εμενα απο απουσιες αλλα ευτυχως στο τεχνικο που ημουνα οι καθηγητες της ειδικοτητας που ειχαμε ηταν αλανια και με εσβηναν πολλες οποτε ουτε εκει δεν εμεινα απο απουσιες.Δεν νομιζω να χρειαζεται να το αναλυσω παραπανω το θεμα κοπανα :cool:
 
το δημοτικο ηταν απεναντι απ το σπιτι μου (ειναι ακομα βασικα) οποτε αν τυχαινε να λειψω ποτε θα μαθευοταν στο γυμνασιο κοπανα δεν εκανα ποτε μονο οταν ημουν αρρωστος δεν πηγαινα σχολειο λυκειο πηγα στην σελετε που για οποιον ξερει ειναι τεραστιο σχολειο και για να πας απο τα εργαστηρια στο σχολειο θες γυρω στα 3 με 5 λεπτα και απο εκει ηταν πιο ευκολο να φυγεις μιας και εμπαινε οποιος ηθελε μεσα ειδικα στην τριτη λυκειου ειχα κανει αρκετες κοπανες με τον διπλανο μου σε σημειο που ο καθηγητης των μαθηματικων να μας πει ολο μαζι φευγετε εσεις το ξερουν οι γονεις σας??υπηρχαν και μερικες φορες που κοπανα εκανε ολοκληρη η ταξη οποτε γραφοταν το κλασικο απαντες αποντες στο απουσιολογιο απο απουσιες δεν εμεινα ποτε αν εξεραισουμε οτι εχασα μια χρονια την πρωτη γυμνασιου γιατι μπηκα στο νοσοκομειο για εγχειρηση και εμεινα 4 μηνες....
 
Ελάχιστες στο Γυμνάσιο, αρκετές στο Λύκειο. Ειδικά όταν πλησίαζε το καλοκαίρι και ο καιρός δεν σε τραβούσε για μάθημα...
 
Την πρώτη μου κοπάνα την έκανα στον παιδικό σταθμό όπου δεν μπήκα στην τάξη μαζί με τα άλλα παιδάκια μόνο κάθησα μόνη μου έξω από την αίθουσα (!). Στο Δημοτικό, στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο δεν έκανα κοπάνες, δεν ήμουν άλλωστε του ''αθλήματος''. Αργότερα στο πανεπιστήμιο, έκανα κοπάνες από μαθήματα που δεν μου άρεσαν και καθόμουν στη βιβλιοθήκη ή ήμουν βόλτα στο κέντρο της Αθήνας, είχα λείψει και από εξεταστική σε μαθήματα που απεχθανόμουν. Στο φροντιστήριο που πήγαινα για προετοιμασία για τα σχολικά μαθήματα δεν μπορούσα να κάνω κοπάνα γιατί έπαιρνε ο ιδιοκτήτης τηλέφωνο στο σπίτι. Στο φροντιστήριο αγγλικών είχα κάνει μερικές φορές κοπάνα λόγω του ότι το μάθημα ήταν βαρετό και δεν συμπαθούσα τον καθηγητή, πήρα απουσία αλλά δεν είπα τίποτα και έτσι όταν το ανακοίνωσε η γραμματεία στους δικούς μου μετά από καιρό, παρίστανα την ανήξερη και δεν πήρε διάσταση το θέμα...Είχα όμως και τύψεις μετά...!

Θυμάμαι ΄μερικοί συμμαθητές μου στο Λύκειο έκαναν κοπάνα από μαθήματα που δεν του άρεσαν και έμεναν στην αυλή χαζεύοντας, καπνίζοντας και τρώγοντας...Απλά όταν χτυπούσε το κουδούνι στο τέλος του διαλείμματος έμεναν στην αυλή, κρύβονταν στις τουαλέτες και έβγαιναν μετά από λίγο όταν όλα τα παιδιά είχαν μπει στις τάξεις...!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Δυστυχώς δεν είχα κάνει πολλές κοπάνες γιατί ο πατέρας έβλεπε τις απουσίες και άρχιζε να ρωτάει τι και πώς. Μια ομαδική κοπάνα-epic fail είχαμε κάνει στην Α' Γυμνασίου τη 2η ώρα στο μάθημα πληροφορικής. Και λέω epic fail διότι δε νοείται κοπάνα και να μένεις στο σχολείο. Πάνω στο 10λεπτο μας είχε βρει η διευθύντρια του σχολείου και μας είχε στριμώξει. Μόνο στη Γ' Λυκείου μπορούσαμε να κάνουμε χωρίς να μουρμουρίζουν οι γονείς καθώς είχαμε την δικαιολογία ότι θα διαβάζαμε...Στο λύκειο λοιπόν η κοπάνα περιελάμβανε βόλτες με τα μηχανάκια. Δε θα ξεχάσω μια φορά εγώ κι ένας συμμαθητής μου πάνω σε ένα Honda Chally (φτιαγμένο) να ανεβαίνουμε τα όρη τ'άγρια βουνά. Πολύ πλάκα.
 
Η πιο χαζη κοπανα...1η Γυμνασιου και στο δρομο για το σχολειο περνουσα απο ενα παρκο. Πολλες φορες διναμε ραντεβου με συμμαθητες 10-20 λεπτα πριν την πρωτη ωρα για να αραξουμε εκει.

Καποιες φορες η παρεα αποφασιζε να κανει κοπανα. Ενα πρωι ειμαι μονος μου σε ενα παγκακι. Αποφασισα να την κανω και να παω για ηλεκτρονικα μονος μου.

Οπως ειμαι αραχτος περναει η καθηγητρια των Αρχαιων με τα ποδια. Προφανως με ειδε αλλα εγω γυρισα το κεφαλι και λεω σιγα μη με ειδε(ντιπ μυαλο που λενε).

Η κοπανα πηγε μια χαρα....δεν θυμαμαι ποσες ωρες...και που πηγα.

η καθηγητρια πηρε τηλεφωνο στο σπιτι γιατι νομιζε οτι κατι επαθα και δεν πηγα στο μαθημα!! Το μεσημερι εγινε χαμος....ξινο μου βγηκε το tetris...

Η μοδα με τα σηματα αυτοκινητων;;; Μονο στο Βολο το καναμε ή και σε αλλες πολεις;;;

Την καναμε κοπανα για να παμε να βγαλουμε σηματα απο αυτοκινητα. Πηγαιναμε σε μαγαζια και αγοραζαμε κατσαβιδια για να τα βγαλουμε και απλα τα μαζευαμε.

Τι χαζομαρα...

Τα πιο δυσκολα ηταν τα Mercedes, πιο ευκολα βγαινανε τα opel, renault, seat...

Κοπανες στο Λυκειο καταληγανε στην παραλια για καφε και ηλεκτρονικα.

Το σχολειο ηταν απεναντι απο τεραστιο παρκο. Πολλες φορες απλα αραζαμε σε κατι λοφους με δεντρα που ειχε. Αθανατες ιτιες...με τυροπιτα και πορτοκαλαδα...
 
Πίσω
Μπλουζα