Ρετρό τηλεοπτικά σοκ

[misha]

Αδέρφια πολύ ενδιαφέροντα τα πόστ σας θα καταθέσω και εγώ ένα συμβάν.Ηταν μέσα δεκαετίας '90 και εδείχνε στην κρατική τηλεόραση ενα ντοκυμαντέρ γυριμενο στην Τουρκία και ο αφηγητής μιλαγε ελληνικά τελοσπάντων κάποια στιγμή έδειχνε μια γιορτή και σε κάποια στιγμή εδειχνε κάποια αγελάδα που την κρατάγαν δεμένη με σχοινιά και εδειξε κανονικότατα να την σφάζουν αν αυτό δεν είναι σοκαριστική σκηνή τότε τι είναι?Κατα τα άλλα αν ενα κανάλι δειξει λίγο τσόντα ακόμα και τα μεσάνυχτα πέφτουν προστιμα απο το ΕΣΡ τι άλλο να πει κανείς :tsktsk:

Α και ξέχασα να πώ οτι το ίδιο πραγμα το έδειξε και δυο χρόνια πρίν αρε βρεγμένη σανίδα...

 

[Rakeesh]

-Ο θάνατος on air του Σαουλίδη στην εκπομπή του Π.Παναγιωτοπούλου.Ήμουν 5-6 χρονών τότε αλλά το θυμάμαι σαν τώρα.Ο τρόπος που έγειρε πίσω και ο ήχος που έβγαζε με τρόμαξαν τόσο πολύ που φοβόμουν να κοιμηθώ μόνος για πολύ καιρό.

Τι ηταν αυτο; πρωτη φορα το ακουω... θελει κανενας να περιγραψει ποιος ηταν ο Σαουλιδης και τι ειχε γινει και ποτε;

 

[Σώτος Σώτος]

Ρετρό ειδήσεις που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ…

Από τότε που θυμόμαστε τον εαυτό μας και ιδίως με την εγκατάσταση της τηλεόρασης στο σαλόνι μας, καθημερινά κατακλυζόμαστε από μυριάδες ειδήσεις (περιττό να αναφέρω τις ιλιγγιώδεις ταχύτητες που “τρέχει” το φαινόμενο αυτό στη σύγχρονη εποχή…)




Ποιές όμως ήταν αυτές οι ειδήσεις που εισήλθαν βαθύτερα στην ψυχή μας και η θύμησή τους μας συγκλονίζει ακόμα και σήμερα;




Μια είδηση που προσωπικά με συγκλόνισε ήταν προς τα μέσα του ʼ90 όταν κάπου στην Κορινθία από τα ακραία καιρικά φαινόμενα πλημμύρισε ένας ποταμός και παγίδευσε σε μια γέφυρά του ένα αυτοκίνητο. Μέσα ήταν ο πατέρας με τον 9χρονο γιό του. Ενώ η τηλεοπτική κάμερα έγραφε μέσα στο χαμό καθώς προσπαθούσαν να απεγκλωβιστούν, ξαφνικά ο γιός παρασύρθηκε από τα ορμητικά νερά και ο χείμαρρος τον πήρε μαζί του. Ο πατέρας χωρίς να διστάσει στιγμή πήδησε και ο ίδιος στον χείμαρρο και με απεγνωσμένες προσπάθειες προσπαθούσε να φτάσει τον γιό του. Ο φακός τον ακολουθούσε ζουμάροντας ώσπου κάποια στιγμή χάθηκαν και οι δύο από την εικόνα και μάλλον δεν βρέθηκαν ποτέ…




Ακόμα κι αυτή τη στιγμή που γράφω είμαι πολύ φορτισμένος, αυτός ο τραγικός πατέρας παραμένει ένας ήρωας για μένα ο οποίος βούτηξε στον θάνατο μην αντέχοντας να αποχωριστεί το παιδί του. Δεν θα ξεχάσω ποτέ μου το τελευταίο πλάνο…

 


Εσείς έχετε παρόμοιες εμπειρίες;

 

[RIO]

Το περιστατικό είχε γίνει στις ΗΠΑ, πριν καμιά εικοσαριά χρόνια και το είχε δείξει στις ειδήσεις. Μια γυναίκα είχε μηνύσει τον φίλο της για κακομεταχείριση της κόρης της. Έξω από το δικαστήριο και ενώ μιλούσε σε μια δημοσιογράφο για την υπόθεση, ο τύπος την πλησιάζει από πίσω και μπροστά στην κάμερα, αδειάζει πάνω της ένα όπλο. Συγκλονιστική σκηνή!

 

[ΦΖΠ1]

Ένας που τον έδειξαν στις ειδήσεις να αυτοκτονεί πίνοντας διλιτήριο. Νομίζω πρώην αθλητής, αλλά είχε μείνει παράλυτος. Ξαπλωμένος ήπιε ένα διαφανές υγρό με το καλαμάκι αφού δε μπορούσε να κινήσει οτιδήποτε άλλο...

 

[BETTY BOOP]

Η δολοφονία του μικρού Νίκου Δουρή από τον πατέρα του (1994)

 

[atanasio]

Με είχαν σοκάρει τα πλάνα από τα γεγονότα της θύρας 7 το 1981. Άγριο πράγμα.

 

[Σώτος Σώτος]

Ένας που τον έδειξαν στις ειδήσεις να αυτοκτονεί πίνοντας διλιτήριο. Νομίζω πρώην αθλητής, αλλά είχε μείνει παράλυτος. Ξαπλωμένος ήπιε ένα διαφανές υγρό με το καλαμάκι αφού δε μπορούσε να κινήσει οτιδήποτε άλλο...

Ισπανός ήταν και είχε μείνει παράλυτος κάνοντας βουτιά από επικίνδυνο σημείο. Το έβγαλε και ταινία ο Αλεχάντρο Αμεναμπάρ, "Η Θάλασσα Μέσα μου" με τον Χαβιέ Μπαρδέμ...

 

[Jackie dragon]

Ισως το δικο μου ειναι το πιο σοκαριστικό τηλεοπτικό σοκ, θυμαμαι καπου στα μεσα της δεκαετίας του '90 ειχα δει αργα το απογευμα (μεταξυ 8 και 10 το βραδυ) στη κρατική τηλεόραση ενα ντοκιμαντέρ που σε καποια φαση εδειξε πλανα απο το ελληνικό εγκληματολογικό μουσείο και σε μια ντουλάπα με τζαμαρία ειχαν το κομμένο κεφάλι του λήσταρχου Γιαγκούλα και τον συντρόφων του.. Την επομενη μερα στο σχολείο θυμαμαι οτι κι αλλα παιδια ετυχε να το δουν απο τη τάξη μου και το κουβεντιάζαμε.. Απορω πως η ΕΡΤ εδειξε τετοιο πράγμα σε prime time ζώνη!

 

[BETTY BOOP]

Ένα άλλο γεγονός που με είχε συγκλονίσει, ήταν ο τραυματισμός του μπασκετμπολίστα Μπόμαπαν Γιάνκοβιτς που χτύπησε το κεφάλι του στη μπασκέτα, από τον εκνευρισμό του, σε ένα αγώνα. Στην αρχή δεν κατάλαβα τι έγιν, αργότερα το συνειδητοποίησα και λυπήθηκα πολύ...

 

[θανος]

Ένα άλλο γεγονός που με είχε συγκλονίσει, ήταν ο τραυματισμός του μπασκετμπολίστα Μπόμαπαν Γιάνκοβιτς που χτύπησε το κεφάλι του στη μπασκέτα, από τον εκνευρισμό του, σε ένα αγώνα. Στην αρχή δεν κατάλαβα τι έγιν, αργότερα το συνειδητοποίησα και λυπήθηκα πολύ...

το βιντεο υπαρχει στο youtube το ειχα ποσταρει και στο θεμα με τις απιστευτες αθλητικες στιγμες απο τα σοκ της παιδικης μου ηλικιας

 

[BETTY BOOP]

Ένα άλλο γεγονός που με είχε συγκλονίσει, ήταν ο τραυματισμός του μπασκετμπολίστα Μπόμπαν Γιάνκοβιτς που χτύπησε το κεφάλι του στη μπασκέτα, από τον εκνευρισμό του, σε ένα αγώνα. Στην αρχή δεν κατάλαβα τι έγινε, αργότερα το συνειδητοποίησα και λυπήθηκα πολύ...

Τυχαία βρήκα το βιντεο από τον αγώνα εκείνο, στο youtube, και συγκλονίστηκα ξανά από τη σκηνή του τραυματισμού...

 

[mk193]

Και λιγο πριν απο τουσ διδυμους πυργους σοκαριστικες ηταν και η σκηνες απο τον πολεμο της Σερβιας οπου τα καναλια εδειχναν καμμενα και διαμελισμενα πτωματα παντου...

Αυτές ήταν και για μένα μακράν οι πιο σοκαριστικές σκηνές που έχω δει σε δελτία ειδήσεων. Και ειδικά όταν έδειχναν παιδικά κορμιά... Αν και πάλι είμαστε έξω από το διάστημα "Retro"...

 

[RIO]

Δεν θυμάμαι αν το έχω αναφέρει ξανά, αλλά ένα ακόμα περιστατικό που με είχε σοκάρει μικρό, ήταν ένα ρεπορτάζ από τη Σομαλία το 1993, όπου ο όχλος ορμούσε για να λιντσάρει μια νεαρή γυναίκα. Αυτή τα είχε για κάποιο διάστημα με Αμερικανό πεζοναύτη ( γινόταν εμφύλιος και οι Αμερικανοί ήταν εκεί σαν ειρηνευτική δύναμη). Όταν μαθεύτηκε αυτό, ένα εξαγριωμένο πλήθος της επιτέθηκε χτυπώντας την και σκίζοντας της τα ρούχα. Ήταν συγκλονιστικό να την βλέπεις αβοήθητη ...

 

[Σώτος Σώτος]

Δεν θυμάμαι αν το έχω αναφέρει ξανά, αλλά ένα ακόμα περιστατικό που με είχε σοκάρει μικρό, ήταν ένα ρεπορτάζ από τη Σομαλία το 1993, όπου ο όχλος ορμούσε για να λιντσάρει μια νεαρή γυναίκα. Αυτή τα είχε για κάποιο διάστημα με Αμερικανό πεζοναύτη ( γινόταν εμφύλιος και οι Αμερικανοί ήταν εκεί σαν ειρηνευτική δύναμη). Όταν μαθεύτηκε αυτό, ένα εξαγριωμένο πλήθος της επιτέθηκε χτυπώντας την και σκίζοντας της τα ρούχα. Ήταν συγκλονιστικό να την βλέπεις αβοήθητη ...

Το θυμάμαι πολύ καλά RIO. Και μένα με είχε σοκάρει πολύ η εικόνα αυτή. "Δημόσια διαπόμπευση"... από τον εξελιγμένο-πολιτισμένο homo sapiens...

 

[johnny19818]

Θυμάμαι έντονα τον πόλεμο στον Περσικό Κόλπο το 1991 και τις σκηνές μέσα από κάμερες νυκτός (ή κάτι τέτοιο τελοσπάντων) όπου όλα ήταν πράσινα και έβλεπες μόνο πυραύλους από εδώ κι από'κει. Επίσης δεν ξέρω αν είναι ρετρό αλλά ήταν συγκλονιστικές επίσης οι σκηνές εκτέλεσης γυναικών από Ταλιμπάν σε γήπεδα του Αφγανιστάν.

 

[Rheinmetall]

Επειδη τυγχανει να ειχα δει τοτε αυτη την εκπομπη στην ερτ1 βραδυνες ωρες ,πραγματι ηταν χαρακτηριστικη η σκηνη.

Ο αποθανων δημοσιογραφος παθαινει, την ωρα που καποιος πολιτικος στο στρογγυλο τραπεζι μιλα,καρδιακη ανακοπη (οχι εμφραγμα) ,αρχικα ακουμε στο μικροφωνο τον επιθανατιο ρογχο του,ο πολιτικος συνεχιζει να μιλα για ελαχιστα δευτερα,ακολουθει σιωπη και αμηχανια,ακουγεται μονο ο αποθανων και τον βλεπομε σε γενικο οπτικο πλανο απο το κεντρικο εικονοσκοπιο,

ενω η εικονα του στουντιο παραμενει στην οθονη μας για περιπου μισο λεπτο συνολικα,μεχρι που το κεντρο ελεγχου ροης διακοπτει αποτομα το προγραμμα χωρις ποτε να επανελθει βεβαιως η εκπομπη εκεινο το βραδυ,ουτε και να μαθουμε τι εγινε,παρα μονον την επαυριο στα ψιλα των φυλλων.

Μεγαλη εντυπωση μου προκαλεσε η αμηχανια των υπολοιπων μπροστα στον μελλοθανατο και του ελεγχου που δεν διεκοψε αμεσα.

Κοιτουσαν τον ανθρωπο αποσβολωμενοι και ωσαν ηλιθιοι χωρις να κανουν το παραμικρο να τον βοηθησουν.Δεν γνωριζω τι και αν σκεφτονταν.Ισως νομισαν οτι ειχε κριση επιληψιας,ισως απλα παγωσαν και εμειναν παγωμενοι.

Την είχα δει και εγώ αυτήν την εκπομπή, είναι κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ στην ζωή μου. Ο επιθανάτιος ρόγχος έμοιαζε με ροχαλήτο, ήταν η πρώτη φορά που το έβλεπα. Αυτό που έκανε εντύπωση ήταν ο άνθρωπος που πέθαινε που δεν αντιδρούσε, έκανε αυτό τον ήχο, χώρίς να το παλεύει, ή να αγωνιά, ήταν σαν να μην ήταν πια ο εαυτός του. Στην εκπομπή μετείχε και ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ ο Λάμπρος Κανελόπουλος.

 

[Σώτος Σώτος]

Μια από τις τηλεοπτικές εικόνες που με σόκαραν (και που ποτέ μου δεν ξέχασα) ως παιδί ήταν η εικόνα ενός εγκλωβισμένου από τη λάσπη κοριτσιού στην Κολομβία που ξεψύχησε μετά από 2 μέρες χωρίς να μπορέσουν να το απεγκλωβίσουν τα σωστικά συνεργεία. Αδυνατούσα να κατανοήσω πως γίνεται να είναι τόσος κόσμος γύρω του (διασώστες, δημοσιογράφοι, κάμερες) και να μη γίνεται να το απελευθερώσουν!!! Μάλιστα μια δημοσιογράφος μίλαγε με το κορίτσι στην κάμερα προσπαθώντας να το "στηρίξει" ψυχολογικά (ή μήπως να πουλήσει ένα συγκλονιστικό ρεπορτάζ ?)...

Σήμερα ένα άρθρο με αφορμή των 30 χρόνων από το τραγικό γεγονός με σόκαρε ξανά, όπως τότε...



Και το άρθρο: http://news247.gr/eidiseis/weekend-edition/mia-eikona-1000-lekseis-thanatos-se-apeytheias-metadosh.3777979.html

 

[RIO]

Συγκλονιστική ιστορία. Πολύ κρίμα. Δυο μέρες και να μην μπορούν να την σώσουν; Ενώ στην σημερινή εποχή κατάφεραν να απεγκλωβίσουν μέχρι και εκείνους τους ανθρακωρύχους από την Χιλή.

 

[Crimson Moonlight]

Η φωτιά στο Σέιχ Σου παραμένει ένα από τα πιό φοβερά γεγονότα που έχω δεί. Θυμάμαι τόσο έντονα τις τεράστιες φλόγες που έδειχνε στην τηλεόραση να καταβροχθίζουν κυριολεκτικά τα δέντρα. Είχε γίνει ακόμα χειρότερο γιατί με είχε βλάγει ο μπαμπάς μου στο μπαλκόνι, και παρ' όλο που ήταν νύχτα ο ουρανός ήταν κατακόκκινος από το καπνό, με κομμάτια από φλεγόμενη στάχτη, προς την κατεύθυνση του δάσους φαίνονταν οι κίτρινες φλόγες. Το μπαλκόνι ήταν γεμάτο στάχτες, η μυρωδιά απαίσια και είχα στο μυαλό μου αυτό που είχα δεί στην τηλεόραση, νόμιζα ότι ήταν δίπλα, τότε δεν μπορούσα να κατανοήσω ότι η φωτιά δεν μπορούσε να μας φτάσει.

Το επόμενο μεγάλο σοκ ήταν όταν ξεκίνησε ο πόλεμος στο Ιρακ. Σε ζωντανή μετάδοση λές και ήταν κάποια εκπομπή, με νυχτερινή όραση κάμερας βλέπαμε την πόλη από ψηλά και ξαφνικά άρχισαν να έρχονται αεροσκάφη σκανε βόμβες. Εκείνη την στιγμή ήταν απλός πράσινος καπνός. Τις επόμενες μέρες που έδειχνε εικόνες απ' τους τραυματίες συνειδητοποίησα τί συνέβαινε και πόσο σοβαρό ήταν. Ακόμα θυμάμαι τις ιστορίες που έλεγαν τα θύματα...

Αυτό που μου έχει μείνει περισσότερο απ' όλα-ας με αφήσουν οι admins να το γράψω αν και είναι αρκετά μακριά από τα όρια του ρετρό.....[edit] Sorry Crimson Moonlight που θα σε απογοητεύσω αλλά αντιλαμβάνεσαι πως αν αφήσουμε τον έναν θα ακουλουθήσουν και άλλοι με αποτέλεσμα να ξεφύγουμε αρκετά όχι μόνο εδώ αλλά και σε άλλα θέματα, καθώς θα είναι αδικία να αφήνουμε κάποιον χαρισματικά και άλλους να τους "κόβουμε". [edit]