Ρετρό τηλεφωνικό άγχος !

[Λορένα]

Η δική μου μαμα, ηταν ευγενεστατη σε οποιον σηκωνε το τηλεφωνο. Ή αγορι ήταν, ή κοπελα, ειχαν να λενε για την ευγένεια της. Βέβαια το έκανε περισσότερο για να αποσπασει πληροφορίες, (ιδίως για τα αγόρια), και εμενα με περνουσε απο κόσκινο μετα, για να συμπληρωσει οτι της έλειπε.

Θυμαμαι μια φορά, πριν παω στο σχολειο, καποιος συμμαθητης μου, με πηρε τηλ. για καλημερα. Το σηκωσε η μαμα, εκεινος δεν αναγνωρισε την φωνη, και η μαμα, ακουει ένα "καλημερουδια κουκλα" και έμεινε! Σαν να της θυμιζε κατι η φωνη, και μερες προσπαθουσε να καταλαβει ποιος ήταν.

Και άλλη μια φορα θυμαμαι που καποιος νεαρος, με σταματησε μπροστά σε ένα καρτοτηλεφωνο, και με παρακαλεσε να ζητησω μια Μαρία.

 

[Stanfromgreece]

Χαχαχα...να δείτε εγώ μία φορά που πήρα τον κολλήτό στο σπίτι του και έπεσε πολύ γέλιο! Πάντα την έμπαινα στην αδερφή του και της έκανα πλάκα... παίρνω λοιπόν τηλέφωνο...και ακούω γυναικεία φωνή! Λέω ''Δώσε μου γρήγορα τον ψηλό...και όχι πολλές πολλές ερωτήσεις! κατάλαβες?''...απανταει με ολίγον χαμένη φωνή...''αμέσως''... έρχεται ο κολλητός στο τηλέφωνο...και μου λέει ''Ρέ τί είπες στην μάνα μου και την τρόμαξες???'' Κόκκαλο εγώ... την ντρεπόμουν την γυναίκα από τότε

 

[spirtoulis]

Ωραίες εποχές, το άγχος για το ποιος θα το σηκώσει, η σιωπηρή προσευχή από μέσα "Μακάρι μην το σηκώσει ο γονιός" και άμα έπαιρνες και από καρτοτηλέφωνο μπορεί να περίμενε καμία θείτσα που κρυφάκουγε ή κανενας ανυπόμονος.Και τότε διπλό το κακό ,και το άγχος και ο σπαστικός.

 

[Αισυμνήτης]

Προσπαθούσαμε να είμαστε όσο πιο ευγενικοί γινόταν, ώστε να κερδίσουμε τις εντυπώσεις των γονιών.

Όποιος «κερδίζει» τις εντυπώσεις των γονιών, έχει χαμένες από χέρι τις εντυπώσεις των θυγατέρων τους...

 

[BETTY BOOP]

θυμαμαι τα τηλεφωνήματα που εκανα στο σπιτι μιας συμμαθητριας,οχι για αισθηματικούς λόγους βεβαια...αν και πηγαιναμε στο ιδιο σχολειο και ημασταν στην ιδια ταξη και στο ιδιο τμημα, μιλουσαμε στο τηλεφωνο για μαθηματα ή για διαφορα αλλα ''παιδικα'' θεματα...

Παντα ειχα αγχος για το ποιος θα σηκωσει το τηλεφωνο στο σπιτι της, συνηθως μιλουσα σε γονεις πρωτα ή στη μικρη της αδερφη...

συνηθης διαλογος

-Γεια σας, ειμαι η Χριστινα, μου δινετε την....(ονομα συμμαθητριας)

-Ελα Χριστινουλα μου, τι κανεις (τα σχετικα...), εδω ειναι η...(ονομα συμμαθητριας), σου τη δινω να μιλησετε...

...

πολύ αργοτερα, επικοινωνουσα με τη συμμαθητρια και μεσω μηνυματων από το κινητο...

 

[elsint17]

αμαν παναια μ

τι μ θυμησατε

εγω επαιρνα μια συμμαθητρια μου αλλα επειδη ντρεπομουν να της μιλησω της εβαζα τραγουδια,στην αρχη τα ακουγε ,μετα το εκλεινε και στην συνεχεια αρχιζε τα μπινελικια,οποτε το σταματησα

αποσο μπορω να θυμηθω δεν ειχαμε τελικα μιλησει στο τηλεφωνο ποτε

πιστευα οτι και εγω της αρεσα αλλα ημουν τοσο ντροπαλος που δεν θα την ζηταγα ποτε στο τηλεφωνο

την βρηκα πριν 10 μερες στο φεις και της εκανα αιτημα,μπαινει σπανια ,οποτε ειναι αναπαντητο

 

[Eagle 1]

Αμάν .... τι μ θυμίσατε......

Εσύ τι μου θύμισες φίλτατε elsint17, μετά από τόοοοσο χρόνια (αρχές '70ς)!!!!! Την ίδια τεχνική σκέφτηκα και εφάρμοσα και εγώ σε κοπέλα που πηγαίναμε μαζί αγγλικά στου Στρατηγάκη (τα γυμνάσια τότε ήταν αρρένων ή θηλέων, μόνο στα αγγλικά το απόγευμα υπήρχε δυνατότητα επαφής). Πήρα τηλέφωνο, βγήκε η ίδια και της έβαλα το "Έλα ήλιε μου" των Poll (Τουρνάς, Μπονάτσος κλπ.) από το κασσετόφωνό μου Tobi Sonic(ρετρό, υπάρχει αποθηκευμένο στην Ελλάδα). Στα πάνω του τότε το τραγούδι αυτό, το άκουσε όλο, αλλά μόλις τελείωσε έκλεισε το τηλέφωνο. Το βράδυ στα αγγλικά έλεγε τα καθέκαστα και ενώ όλοι απορούσαν με το πρωτοφανές συμβάν, εγώ τη ρώτησα πιό τραγούδι ήτανε και μόλις το είπε σαν... μμμμμμμάπας της λέω : Ά, το έχω, να σε πάρω τηλέφωνο να το ακούσεις ξανά? ??? Μάλλον κατάλαβε, με λοξοκοίταξε, είπε θα δούμε και το θέμα έληξε..... πλατωνικά!!! Ήταν πάντως καινοτομική η κατάσταση αυτή με τα τραγουδοτηλέφωνα τότε. Δεν το ξαναεφάρμοσα πάντως ποτέ......

 

[domniki]

Εσύ τι μου θύμισες φίλτατε elsint17, μετά από τόοοοσο χρόνια (αρχές '70ς)!!!!! Την ίδια τεχνική σκέφτηκα και εφάρμοσα και εγώ σε κοπέλα που πηγαίναμε μαζί αγγλικά στου Στρατηγάκη (τα γυμνάσια τότε ήταν αρρένων ή θηλέων, μόνο στα αγγλικά το απόγευμα υπήρχε δυνατότητα επαφής). Πήρα τηλέφωνο, βγήκε η ίδια και της έβαλα το "Έλα ήλιε μου" των Poll (Τουρνάς, Μπονάτσος κλπ.) από το κασσετόφωνό μου Tobi Sonic(ρετρό, υπάρχει αποθηκευμένο στην Ελλάδα). Στα πάνω του τότε το τραγούδι αυτό, το άκουσε όλο, αλλά μόλις τελείωσε έκλεισε το τηλέφωνο. Το βράδυ στα αγγλικά έλεγε τα καθέκαστα και ενώ όλοι απορούσαν με το πρωτοφανές συμβάν, εγώ τη ρώτησα πιό τραγούδι ήτανε και μόλις το είπε σαν... μμμμμμμάπας της λέω : Ά, το έχω, να σε πάρω τηλέφωνο να το ακούσεις ξανά? ??? Μάλλον κατάλαβε, με λοξοκοίταξε, είπε θα δούμε και το θέμα έληξε..... πλατωνικά!!! Ήταν πάντως καινοτομική η κατάσταση αυτή με τα τραγουδοτηλέφωνα τότε. Δεν το ξαναεφάρμοσα πάντως ποτέ......

Ωραίο σκηνικό

 

[Mygdala]

Θεικό !

Τρελό καρδιοχτύπι μέχρι να βαρέσει το ρημάδι !

Ειδικά αν δεν είχες το τηλέφωνό της,

και εξαρτιώσουν από το πότε θα σε πάρει αυτή.

ΕΠΙΣΗΣ :

Ρετρό τηλεφωνική "παραγγελιά" :

"Μάνα, αν πάρει ο Νίκος ή ο Αλέξης, πες τους ότι θα είμαστε στην τάδε καφετέρια, αν θέλουν να έρθουν" !

Από τότε που βγήκαν τα κινητά, ούτε μια καλησπέρα δε λέω με τους γονείς των αγαπητών φίλων μου.

Παλιά, λέγαμε και καμιά κουβέντα.

Θυμάμαι επίσης μια φοβερή ατάκα του πατέρα μου :

"Κωσταντίνε, όσο έλειπες σε ζήταγε μιά Μελίσσα.

Α, το Μελίσσα, μία λέξη, όχι δύο" !

( Ηχητικά : Μελίσσα = Με λύσσα ! )

Θεός ο μπαμπάς σου!

 

[Mygdala]

Όποιος «κερδίζει» τις εντυπώσεις των γονιών, έχει χαμένες από χέρι τις εντυπώσεις των θυγατέρων τους...

Αχαχαχαχαχ όντως… (με καλεί ένα τυπάκι τηλ., το σηκώνει νομίζω ο παππούς μου ο οποίος μου λέει: ένας με βαριά φωνή σε ζητάει…τι ειν αυτός; Ψυχάκιας; (Χαχαχα έκλαψα!)
Ένας συμμαθητής μου του απαντώ (κι από μέσα μου…που να ξερες πόσο γουστάρω αυτόν τον «ψυχάκια»)

 

[Mygdala]

Επίσης, σε αρκετά σπίτια υπήρχαν δύο τηλεφωνικές συσκευές με κοινή τηλεφωνική γραμμή φυσικά. Άλλο άγχος κι αυτό..μη το σηκώσουν κατά λάθος κι ακούσουν πράγματα που λέγαμε μυστικά, χα, χα! Ωραίες φάσεις…

 

[Takero72]

Είχα κι εγώ ρετροαγωνίες με τα τηλέφωνα.
Σχεδόν όλα πήγαν καλά από την άποψη των γονέων. Μόνο μια φορά ένας πατέρας μου είπε με τη λεπτότητα του Σάρουμαν να μην ξαναπάρω τηλέφωνο!
Πάντως η πιο αδρεναλίνη φάση ήταν όταν γύρναγα από το σχολείο/φροντιστήριο/πανεπιστήμιο και η μαμά δήλωνε δήθεν αδιάφορα:
- Σε πήρε μια κοπέλα τηλέφωνο.
- Ποια ήταν;
- Δεν είπε.
- Δεν ρώτησεεεεεεεεεεες;
- Γραμματέας σου είμαι; Κάτσε να φας.

Το πιο τρελό όμως συνέβη ένα βραδάκι αρχές 90s. Χάζευα στο σαλόνι και χτυπά το τηλέφωνο. Ακούω μια άγνωστη γυναικεία φωνή να ζητάει μια γυναίκα η οποία φυσικά δεν έμενε στο σπίτι μας! Όταν της είπα ότι έχει κάνει λάθος μου ζήτησε να μην το κλείσω και ότι απλά ήθελε λίγη παρέα. Πιάσαμε την κουβέντα και στην πορεία βρέθηκε παλιά συμμαθήτρια με κάτι ξαδέρφια μου! Δεν προχώρησε η ιστορία αλλά ήταν πολύ "κουφό" περιστατικό!

 

[Λεωνιδας σουλης]

Η δική μου μαμα, ηταν ευγενεστατη σε οποιον σηκωνε το τηλεφωνο. Ή αγορι ήταν, ή κοπελα, ειχαν να λενε για την ευγένεια της. Βέβαια το έκανε περισσότερο για να αποσπασει πληροφορίες, (ιδίως για τα αγόρια), και εμενα με περνουσε απο κόσκινο μετα, για να συμπληρωσει οτι της έλειπε.

Θυμαμαι μια φορά, πριν παω στο σχολειο, καποιος συμμαθητης μου, με πηρε τηλ. για καλημερα. Το σηκωσε η μαμα, εκεινος δεν αναγνωρισε την φωνη, και η μαμα, ακουει ένα "καλημερουδια κουκλα" και έμεινε! Σαν να της θυμιζε κατι η φωνη, και μερες προσπαθουσε να καταλαβει ποιος ήταν.

Και άλλη μια φορα θυμαμαι που καποιος νεαρος, με σταματησε μπροστά σε ένα καρτοτηλεφωνο, και με παρακαλεσε να ζητησω μια Μαρία.

παιζει να ημουν εγω αυτος

 

[Mygdala]

Ένα φεγγάρι ήταν πολύ μόδα οι τηλεφωνικές φάρσες (στην πιο ευγενική τους εκδοχή παίρνανε τηλ και καλά κατά λάθος με υποδόριο κίνητρο το καμάκι κλασσικά…)

 

[Λεωνιδας σουλης]

Ένα φεγγάρι ήταν πολύ μόδα οι τηλεφωνικές φάρσες (στην πιο ευγενική τους εκδοχή παίρνανε τηλ και καλά κατά λάθος με υποδόριο κίνητρο το καμάκι κλασσικά…)

σα δεν ντρεπονται

 

[Always Somewhere]

Ένα φεγγάρι ήταν πολύ μόδα οι τηλεφωνικές φάρσες (στην πιο ευγενική τους εκδοχή παίρνανε τηλ και καλά κατά λάθος με υποδόριο κίνητρο το καμάκι κλασσικά…)

Ρετρό Σκανταλιές (No1) [Τηλεφωνικές Πλάκες / γνωριμίες]

Θυμαστε εκεινες τις εποχες :cry: που δεν υπηρχε αναγνωριση κλησης και που καναμε πιτσιρικια πλακες στο τηλεφωνο περνοντας ενα τυχαιο νουμερο τηλεφωνου;;;; Γκουχου γκουχου... Ελατε τωρα που δεν θυμαστε αυτες τις "αγαθες" παιδικες πλακιτσες που κανατε... :D Αχχ τι ωραια χρονια τοτε...

retromaniax.gr