Ρετρό τηλεφωνικό άγχος !

[Λορένα]

Η δική μου μαμα, ηταν ευγενεστατη σε οποιον σηκωνε το τηλεφωνο. Ή αγορι ήταν, ή κοπελα, ειχαν να λενε για την ευγένεια της. Βέβαια το έκανε περισσότερο για να αποσπασει πληροφορίες, (ιδίως για τα αγόρια), και εμενα με περνουσε απο κόσκινο μετα, για να συμπληρωσει οτι της έλειπε.

Θυμαμαι μια φορά, πριν παω στο σχολειο, καποιος συμμαθητης μου, με πηρε τηλ. για καλημερα. Το σηκωσε η μαμα, εκεινος δεν αναγνωρισε την φωνη, και η μαμα, ακουει ένα "καλημερουδια κουκλα" και έμεινε! Σαν να της θυμιζε κατι η φωνη, και μερες προσπαθουσε να καταλαβει ποιος ήταν.

Και άλλη μια φορα θυμαμαι που καποιος νεαρος, με σταματησε μπροστά σε ένα καρτοτηλεφωνο, και με παρακαλεσε να ζητησω μια Μαρία.

 

[Stanfromgreece]

Χαχαχα...να δείτε εγώ μία φορά που πήρα τον κολλήτό στο σπίτι του και έπεσε πολύ γέλιο! Πάντα την έμπαινα στην αδερφή του και της έκανα πλάκα... παίρνω λοιπόν τηλέφωνο...και ακούω γυναικεία φωνή! Λέω ''Δώσε μου γρήγορα τον ψηλό...και όχι πολλές πολλές ερωτήσεις! κατάλαβες?''...απανταει με ολίγον χαμένη φωνή...''αμέσως''... έρχεται ο κολλητός στο τηλέφωνο...και μου λέει ''Ρέ τί είπες στην μάνα μου και την τρόμαξες???'' Κόκκαλο εγώ... την ντρεπόμουν την γυναίκα από τότε

 

[spirtoulis]

Ωραίες εποχές, το άγχος για το ποιος θα το σηκώσει, η σιωπηρή προσευχή από μέσα "Μακάρι μην το σηκώσει ο γονιός" και άμα έπαιρνες και από καρτοτηλέφωνο μπορεί να περίμενε καμία θείτσα που κρυφάκουγε ή κανενας ανυπόμονος.Και τότε διπλό το κακό ,και το άγχος και ο σπαστικός.

 

[Αισυμνήτης]

Προσπαθούσαμε να είμαστε όσο πιο ευγενικοί γινόταν, ώστε να κερδίσουμε τις εντυπώσεις των γονιών.

Όποιος «κερδίζει» τις εντυπώσεις των γονιών, έχει χαμένες από χέρι τις εντυπώσεις των θυγατέρων τους...

 

[BETTY BOOP]

θυμαμαι τα τηλεφωνήματα που εκανα στο σπιτι μιας συμμαθητριας,οχι για αισθηματικούς λόγους βεβαια...αν και πηγαιναμε στο ιδιο σχολειο και ημασταν στην ιδια ταξη και στο ιδιο τμημα, μιλουσαμε στο τηλεφωνο για μαθηματα ή για διαφορα αλλα ''παιδικα'' θεματα...

Παντα ειχα αγχος για το ποιος θα σηκωσει το τηλεφωνο στο σπιτι της, συνηθως μιλουσα σε γονεις πρωτα ή στη μικρη της αδερφη...

συνηθης διαλογος

-Γεια σας, ειμαι η Χριστινα, μου δινετε την....(ονομα συμμαθητριας)

-Ελα Χριστινουλα μου, τι κανεις (τα σχετικα...), εδω ειναι η...(ονομα συμμαθητριας), σου τη δινω να μιλησετε...

...

πολύ αργοτερα, επικοινωνουσα με τη συμμαθητρια και μεσω μηνυματων από το κινητο...

 

[elsint17]

αμαν παναια μ

τι μ θυμησατε

εγω επαιρνα μια συμμαθητρια μου αλλα επειδη ντρεπομουν να της μιλησω της εβαζα τραγουδια,στην αρχη τα ακουγε ,μετα το εκλεινε και στην συνεχεια αρχιζε τα μπινελικια,οποτε το σταματησα

αποσο μπορω να θυμηθω δεν ειχαμε τελικα μιλησει στο τηλεφωνο ποτε

πιστευα οτι και εγω της αρεσα αλλα ημουν τοσο ντροπαλος που δεν θα την ζηταγα ποτε στο τηλεφωνο

την βρηκα πριν 10 μερες στο φεις και της εκανα αιτημα,μπαινει σπανια ,οποτε ειναι αναπαντητο

 

[Eagle 1]

Αμάν .... τι μ θυμίσατε......

Εσύ τι μου θύμισες φίλτατε elsint17, μετά από τόοοοσο χρόνια (αρχές '70ς)!!!!! Την ίδια τεχνική σκέφτηκα και εφάρμοσα και εγώ σε κοπέλα που πηγαίναμε μαζί αγγλικά στου Στρατηγάκη (τα γυμνάσια τότε ήταν αρρένων ή θηλέων, μόνο στα αγγλικά το απόγευμα υπήρχε δυνατότητα επαφής). Πήρα τηλέφωνο, βγήκε η ίδια και της έβαλα το "Έλα ήλιε μου" των Poll (Τουρνάς, Μπονάτσος κλπ.) από το κασσετόφωνό μου Tobi Sonic(ρετρό, υπάρχει αποθηκευμένο στην Ελλάδα). Στα πάνω του τότε το τραγούδι αυτό, το άκουσε όλο, αλλά μόλις τελείωσε έκλεισε το τηλέφωνο. Το βράδυ στα αγγλικά έλεγε τα καθέκαστα και ενώ όλοι απορούσαν με το πρωτοφανές συμβάν, εγώ τη ρώτησα πιό τραγούδι ήτανε και μόλις το είπε σαν... μμμμμμμάπας της λέω : Ά, το έχω, να σε πάρω τηλέφωνο να το ακούσεις ξανά? ??? Μάλλον κατάλαβε, με λοξοκοίταξε, είπε θα δούμε και το θέμα έληξε..... πλατωνικά!!! Ήταν πάντως καινοτομική η κατάσταση αυτή με τα τραγουδοτηλέφωνα τότε. Δεν το ξαναεφάρμοσα πάντως ποτέ......

 

[domniki]

Εσύ τι μου θύμισες φίλτατε elsint17, μετά από τόοοοσο χρόνια (αρχές '70ς)!!!!! Την ίδια τεχνική σκέφτηκα και εφάρμοσα και εγώ σε κοπέλα που πηγαίναμε μαζί αγγλικά στου Στρατηγάκη (τα γυμνάσια τότε ήταν αρρένων ή θηλέων, μόνο στα αγγλικά το απόγευμα υπήρχε δυνατότητα επαφής). Πήρα τηλέφωνο, βγήκε η ίδια και της έβαλα το "Έλα ήλιε μου" των Poll (Τουρνάς, Μπονάτσος κλπ.) από το κασσετόφωνό μου Tobi Sonic(ρετρό, υπάρχει αποθηκευμένο στην Ελλάδα). Στα πάνω του τότε το τραγούδι αυτό, το άκουσε όλο, αλλά μόλις τελείωσε έκλεισε το τηλέφωνο. Το βράδυ στα αγγλικά έλεγε τα καθέκαστα και ενώ όλοι απορούσαν με το πρωτοφανές συμβάν, εγώ τη ρώτησα πιό τραγούδι ήτανε και μόλις το είπε σαν... μμμμμμμάπας της λέω : Ά, το έχω, να σε πάρω τηλέφωνο να το ακούσεις ξανά? ??? Μάλλον κατάλαβε, με λοξοκοίταξε, είπε θα δούμε και το θέμα έληξε..... πλατωνικά!!! Ήταν πάντως καινοτομική η κατάσταση αυτή με τα τραγουδοτηλέφωνα τότε. Δεν το ξαναεφάρμοσα πάντως ποτέ......

Ωραίο σκηνικό