Ρετρό φυτά

krios

RetroNuts!
Joined
21 Ιουν 2008
Μηνύματα
1.801
Αντιδράσεις
437
Απαραίτητα υπήρχαν γλάστρες με τα ΄΄σκυλάκια΄΄ σε όλα τα χρώματα και με το αγαπημένο μου κοράλι σε πορτοκαλί ή κόκκινη απόχρωση που είχαν ύπερο και στήμονες γεμάτους νέκταρ (εκτός από μένα το αγαπούσαν και οι μέλισσες όπως καταλαβαίνετε). Το Πάσχα άνθιζαν οι θεϊκές πασχαλιές με τα μωβ λουλουδάκια.

Αγαπημένη μυρωδιά, τα άνθη της νερατζιάς...

Εσείς τι είχατε στη γλάστρα;;;
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Κλασικές ήταν και οι γαρδένιες στους μεγάλους τσίγκινους τενεκέδες (συνήθως πράσινου χρώματος) ώστε να λαμβάνουν τον απαραίτητο σίδηρο για να μεγαλώσουν και να ανθίζουν όλο το καλοκαίρι.Θα πρέπει να είχαμε τουλάχιστον 4 τέτοιες γαρδένιες...

Άλλη λατρεμένη μυρωδιά ήταν εκείνη του νυχτολούλουδου. Σχεδόν σε κάθε κήπο εκείνων των παλαιών μονοκατοικιών υπήρχαν απαραίτητα ένα νυχτολούλουδο και ένα γιασεμί (χιώτικο) και όλη η γειτονιά μοσχοβολούσε.

Τώρα μόνο σκουπιδαριό από τις γύρω πολυκατοικίες βρωμάει... :(
 
Ευτυχώς στη περιοχή που μένω είμαστε πνιγμένοι στο πράσινο.

Κυκλοφορείς στο δρόμο και νομίζεις ότι είσαι σε δάσος. Μονοκατοικίες υπάρχουν πάμπολλες και οι νέες πολυκατοικίες είναι σωστά φτιαγμένες με μεγάλες εισόδους και εξαιρετικούς κήπους, όχι κολλημένες μεταξύ τους.

Οπότε νυχτολούλουδα, γαρδένιες, πασχαλιές, κάθε είδους δέντρο και λουλούδι φυτρώνει ακόμα και ακόμα και σήμερα μοσχοβολάει ο τόπος.

Δεν έχουν αλλάξει πολλά, εκτός από την αύξηση του αριθμού των αυτοκινήτων. Ευτυχώς δεν μένω σε πολυκατοικία και οι γαρδένιες και οι τριανταφυλλιές πνίγουν την αυλή μου.

Αν πας προς το κέντρο βέβαια........
 
Τυχερέ...

Σ΄εμάς οι λίγες μονοκατοικίες που έχουν διασωθεί, δε φτάνουν για να καλύψουν τη δυσωδία της περιοχής...

Κάθε χρόνο τις μετράμε, και συνεχώς λιγότερες τις βρίσκουμε...

Όσο για τις νέες πολυκατοικίες, μπορεί να έχουν ευρύχωρα μπαλκόνια αλλά οι ένοικοι μάλλον τη λέξη "φυτό" την έχουν συνδέσει με κάποιο μάθημα στο δημοτικό...
 
Σχεδόν σε όλες τις πλατείες τη δεκαετία του '70...

[edit] dead pic [edit]
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Τότε δεν μου έλεγε τίποτα γιατί το θεωρούσα πολύ συνηθισμένο. Τώρα δεν το βλέπω σε μπαλκόνια. Άλλαξε η μόδα και άν υπάρχει πράσινο στις γλάστρες θα είναι μίνι πορτοκαλιές άντε και καμμιά γαρυφαλλιά, ορχιδέες, κάκτοι... αλλά εγώ επιμένω στα '70s φυτά :)

[edit] dead pic [edit]
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Στα φυτά, όπως παντού, υπάρχουν μόδες κι αν προσέξετε παλιές 70s πολυκατοικίες θα δείτε πολλά διαφορετικά φυτά που απλά πέρασε η μόδα τους. Οι μιμόζες, πυράκανθοι (που εχει στη φωτο εδω πιο πανω ο κριος), κουτσουπιές, γαζίες, τζιτζιφιές, κορομηλιές, πλατάνια, ελιές, χαρουπιές και πρόσφατα και οι νεραντζιές φεύγουν για ν'αντικατασταθούν από μανώλιες, βρωμοκαρυδιές, βραχυχίτωνες, τριανταφυλλιές και γκαζόν (ειδικα το τελευταίο είναι έγκλημα σε χώρα με πρόβλημα λειψυδρίας).
 
Ο φίκος ήταν ο ""βασιλιάς της γλάστρας" και το αγαπημένο μας φυτό.
 
stakovios είπε:
Ο φίκος ήταν ο ""βασιλιάς της γλάστρας" και το αγαπημένο μας φυτό.
απ'το στόμα μου το πήρες!Θυμάμαι είχαμε έναν στο σαλόνι(!) και η μαμά μου τον περνούσε με βαμβάκι ελαιόλαδο για να γυαλίζει.Δεν θυμάμαι που άκουσα παιδάκι πως ο φίκος ακούει και γυρίζει τα κλαδιά του προς το μέρος που ακούγεται η φωνή, χωνόμουν στο σαλόνι και μιλούσα στον φίκο.. :D
 
Εμένα η μάνα μου έχει τρέλα με τα λουλούδια. Έτσι όλο το μπαλκόνι αλλά και η σκάλα που ανέβαινε προς την είσοδο του σπιτιού είχαν λουλούδια. Επίσης στο ίδιο επίπεδο πριν ανέβεις τη σκάλα υπήρχε ένας μικρός κήπος με άλλα λουλούδια. Έτσι είχαμε γαρδένια, σκυλάκια, βασιλικούς, μέχρι και μια ροδιά.
 
πως μου ξεφυγε αυτο το ωραιο θεμα :)

Τα φυτα εσωτερικου χωρου, ηταν πολυ της μοδας καποτε.. Τα περισσοτερα σπιτια ειχαν εναν φικο, οπως ειπωθηκε, αλλα και ενα αλλο φυτο.

Εξωτερικου, βασιλιας.. ηταν ο βασιλικος (και ακομη ειναι δηλ) τα σκυλακια και τα ζαγοριανα (μοιαζαν με σκυλακια), τα γαρυφαλα, και οι παλιες τριανταφυλλιες, κατι ροζ αναρριχωμενες με υπεροχο αρωμα, και κατι αλλες επισης ροζ με κατι τεραστια τριανταφυλλα, που πλεον.. εχουν αντικατασταθει με νεες ποικιλιες
 
Πάντα λάτρευα τα φυτά κι ευτυχώς είχαμε αρκετά. Η γιαγιά μου είχε αυλή με πολλές γλάστρες και είχε απ'όλα, γαρδένιες, γαρύφαλλα, τριαντάφυλλα, κάκτους κτλ. Θυμάμαι να τα ποτίζω από μικρή. Εμείς πάλι στο μπαλκόνι πάντα είχαμε πολλά φυτά και φυσικά δεν έλειπε ο φίκος που αναφέρθηκε. Στη μητέρα μου άρεσαν πολύ και τα κυκλάμινα και τα φύτευε συχνά, ενώ εμένα τα αγαπημένα μου ήταν πάντα τα κόκκινα τριαντάφυλλα, αγαπούσα ιδιαίτερα τη βελούδινη υφή τους. Θυμάμαι ότι υπήρχε κι ένα φυτό στην αυλή της γιαγιάς που ο άτακτος ξάδερφός μου με είχε μάθει να το ρουφάω και είχε μία γλυκιά ουσία μέσα, σαν ζαχαρούχο γάλα. Μας κατσάδιαζαν αν μας τσάκωναν βέβαια. Μήπως ήταν σκυλάκι κι αυτό το φυτό;
 
Φυτά με νέκταρ που μπορείς να ρουφήξεις ξέρω μόνο το κοράλι που αναφέρθηκε πιο πάνω και το αγιόκλημα, αλλά και στα δύο είναι καθαρό, όχι σαν ζαχαρούχο γάλα :)

Εμείς είχαμε πολλά φυτά και στην μπροστινή βεράντα και στο πίσω μπαλκόνι. Δυο τεράστιες γαρδένιες (σε βαρέλι φυσικά), μια αράχνη, μπόλικες γαρυφαλλιές, κλπ κλπ. Κι ένα φύκο έξω. Μέσα στο σπίτι μόνο πόθους, νομίζω. Επίσης διάφορα κακτοειδή, βράχο, επίφυλλο, και σπαθιά (στην αμερική αυτά λέγονται "mother-in-law's tongue" :lol:

Επίσης είχαμε ένα ωραιότατο αναρριχητικό με πολύ όμορφα μικρά λουλούδια με υφή βελούδινη και υπέροχη μυρωδιά τη νύχτα, που δεν το είχα δει σε κανένα άλλο σπίτι, λεγόταν Ασκληπιός ή Κεράκι. Α, για να ρωτήσω το google...

Μάλιστα, το βρήκα.. Κεράκι, Χόγια ή Ασκληπιός, και είναι όπως το θυμάμαι. Εϊναι αρκετά ευαίσθητο, διαβάζω.

Είχαμε και ένα άλλο φυτό, από φίλους που είχαν κι εκείνοι, και μας είπαν ότι λέγεται "Αφρικάνα". Ούτε αυτό το έχω δει πουθενά. Εϊχε μικρά άσπρα λουλούδια που ευωδίαζαν αφάνταστα και από πολύ μακρυά τη νύχτα, αλλά τα φύλλα του δεν έμοιαζαν με του νυχτολούλουδου. Ίσως ήταν ποικιλία του.

Εδώ που έχω δικό μου σπίτι με μεγάλη αυλή δεν μπορώ να έχω τα φυτά που θέλω, διότι κάνει πολύ κρύο το χειμώνα. Έχω βέβαια μπόλικα μέσα, αλλα κακοπερνάνε γιατί δεν έχει αρκετό φως. Πέρσι πήρα μια γαρδένια που με αντάμειψε με άπειρα λουλούδια, και κατάφερα να την κρατήσω ζωντανή στο εσωτερικό το χειμώνα. Ελπίζω τώρα που μπορώ να την αφήνω έξω (αν και αναγκάστηκα να τη βάλω μέσα χτες γιατί έπεσε πολύ η θερμοκρασία τη νύχτα) να ξαναφουντώσει.

Φούξιες βάζατε για σκουλαρίκια εσείς τα κοριτσάκια?
 
Απο οσο θυμάμαι,οταν ημουν παιδί,μεναμέ σε ενα σπίτι στους Αμπελοκήπους,στον πρωτο όροφο.Ηταν απο τα συνηθισμένα στενά,ο δρόμος που έμενα,ανηφορικός,στενός και χωμάτινος(νομιζω το 1988 οταν αλλάξαμε σπίτι τον περάσανε ασφαλτό).Τότε της μόδας ήταν να υπαρχόυν φύτα μεσα και εξω απο το σπίτι,μα πολλά φυτά όμως.Ολη η βεράντα μας ηταν γεμάτη απο φύκους,φοίνικες(που ήταν και πολύ της μόδας),αυτα τα φυτά με τα μεγάλα φύλλα,κληματαριές,βουκαμβίλια,ακόμα και μια μικρή λεμονια!επίσης υπήρχαν και αρκετά(εως πολλά θα έλεγα) λουλούδια που εναλλάσοταν σύμφωνα με την εποχή(δηλαδή το φθινόπωρο χρυσάνθεμα,το χειμώνα αλεξανδρινά και ούτω καθεξής).Επίσης τον χειμώνα οπου δεν βγαίναμε στην βεράντα(οχι οτι χωραγαμέ να βγούμε τις άλλες εποχές αλλα λεμε)η μάνα μου φρόντιζε να βαλέι καμια δεκαριά πρασινάδες μπρόστά στην μπαλκονόπορτα του σαλονιού για στυλ..Εγώ προσωπικά όταν ήμουν μικρός φοβόμουν οτι την μάνα μου την εκβιάζανε οι ινδιάνοι να εχεί τοσές γλάστρες στην βεράντα για να κρύβονται και να με αρπάξουν καποια μέρα και μένα,για αυτό η επισκέψεις μου στην βεράντα δεν ήταν τόσο συχνές

Εσείς έχετε παρόμοιες εμπειρίες;
 
Φυκοι και πλατυφυλλα ηταν σε ολες τις βεραντες. Τα πλατυφυλλα αν τα δαγκωνες, καιγοσουν. Τα πλατυφυλλα των γειτονων ηταν εξαιρετικος στοχος για φυσοκαλαμο.
 
Θυμάμαι που η μάνα μου,οταν ποτιζέ με το ποτηστηρί κατεβρεχέ και τον κόσμο απο κατω..τι να μεινουν με το παράπονο οι περαστικοι??

αυτα τα πλατύφυλλα τα είχα δαγκώσει και εγω μπας και ξετρυπώσω κανένα ινδιάνο
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πίσω
Μπλουζα