Ρετρό χειροκρότημα σε πιλότους

exetlaios

Retro PaTRi@RcH
Joined
17 Mαϊ 2006
Μηνύματα
4.460
Αντιδράσεις
1.039
Έχοντας την τύχη να κάνω πολλά αεροπορικά ταξίδια κατά τη δεκαετία του 80' (καθώς οι γονείς μου εργάζονταν στην Ολυμπιακή),

θυμάμαι έντονα, ότι μετά από κάθε προσγείωση, ο κόσμος χειροκροτούσε ένθερμα τον πιλότο.

Τα τελευταία χρόνια, ταξιδεύω εξίσου συχνά (λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων) αλλά παρατηρώ ότι

ο κόσμος έχει σταματήσει να χειροκροτάει τον πιλότο.

Καλείστε να τοποθετηθείτε επί του θέματος, περιγράφοντας δικά σας βιώματα και απόψεις.
 
Και τώρα συμβαίνει αυτό!
 
Συμφωνώ με τον Εχετλαίο. Μικρός είχα ταξιδέψει πολλές φορές με αεροπλάνο και θυμάμαι ότι δεν υπήρχε περίπτωση, να μην χειροκροτήσουν αυθόρμητα οι επιβάτες, μετά την προσγείωση. Πρώτη φορά είχα παραξενευτεί αρκετά. Πριν κάποια χρόνια που έτυχε πάλι να ταξιδέψω με το ίδιο μέσο, μόνο ένας Έλληνας πήγε στο τέλος να χειροκροτήσει, αλλά βλέποντας πως κανένας δεν ακολουθούσε σταμάτησε με ύφος αμήχανο... :points:
 
Τα πολλά πάρε δώσε με αεροπορικά ταξίδια τα άρχισα τέλη δεκαετίας του 90΄, οπότε δεν έχω άποψη για παλιότερα.

Χειροκρότημα έχω πετύχει κάποιες φορές, η τελευταία δεν ήταν και τόσο μακρινή. Νομίζω πέντε έξι χρονάκια πίσω. Εντάξει βέβαια. Ήταν και πολύ καλή προσγείωση. Νυχτερινή, με βροχή κι ενώ ο αέρας μάς είχε ταράξει στο σκαμπανέβασμα πάνω από τα Σπάτα. Και ακουμπήσαμε στον διάδρομο σα να γλιστράς σε φρεσκογυαλισμένο με παρκετίνη πάτωμα :) Ε! Βαράς ή δεν βαράς παλαμάκια;

Γενικώς, από τα όσα έχω δει σε πιλότους, οι Έλληνες είναι καλοί και στις απογειώσεις και στις προσγειώσεις. Έχω ακούσει και για τους Εγγλέζους και, ομολογουμένως, η μια μου εμπειρία με British ήταν εξαιρετική. Χειροκρότημα βέβαια δεν εισέπραξε το εγγλεζάκι. Αντίθετα, Γάλλοι και Γερμανοί, πα πα πα (συνοδεύεται με φτύσιμο στον κόρφο :p )! Κρίμα τα λεφτά που χρεώνει η Lufthansa στα εισιτήριά της.
 
Η τελευταία φορά που άκουσα χειροκροτήματα ήταν στο Αθήνα λάρνακα πριν 1-2 χρόνια. Είχε πλάκα.
 
Παλιότερα το χειροκρότημα το εισέπρατταν κυρίως οι πιλότοι των 747. Ήταν τόσο μεγαλύτερα από τα άλλα σύγχρονά τους αεροπλάνα που πραγματικά έκανε εντύπωση πώς καταφέρνανε να προσγειώσουν απαλά ένα τέτοιο τέρας. Σε άλλα αεροπλάνα που έμπαινα δεν χειροκροτούσαν. Αργότερα άρχισα ν' ακούω χειροκροτήματα και σε άλλα, και παρόλο που ως πρόσφατα το 747 εξακολουθούσε να είναι το μεγαλύτερο επιβατηγό αεροπλάνο σε κοινή χρήση δεν ήταν τόσο εντυπωσιακά μεγαλύτερο όσο παλιότερα οπότε ήταν κατά κάποιο τρόπο λογικό να χειροκροτούν. Νομίζω είναι και θέμα τύχης. Αν κάποιος αρχίσει να χειροκροτεί και τον ακολουθήσει άλλος ένας μετά όλο το υπόλοιπο κοπάδι χειροκροτάμε :) .

Οι Έλληνες πιλότοι πράγματι ήταν πολύ καλοί στις προσγειώσεις / απογειώσεις, αλλά είχα προσέξει ότι δεν ανάβανε τόσο συχνά το φωτάκι για τις ζώνες ασφαλείας, έπρεπε να τραντάζει πολύ για να μας πουν "δεθείτε". Έχω καιρό να πετάξω με ελληνικό αεροπλάνο, κι έτσι δεν ξέρω αν ακόμη το κάνουν. Οι Αμερικανοί το ανάβουν με το παραμικρό, ακόμη και χωρίς αναταράξεις όταν ξέρουν ότι πλησιάζουμε στο σημείο που θα αρχίσουν.
 
Δεν το έχω δει ποτέ, τις λιγες φορές που έχω ταξιδέψει με αεροπλάνο...Θα μπορούσε όμως να γίνει αδερφό θέμα με το "Ρετρό χειροκρότημα σε καθηγητές πανεπιστημίου", απολύτως απαραιτητο κατά την είσοδό τους στα αμφιθέατρα, τη δεκαετία του 60-70...
 
Ταξιδεύω με αεροπλάνο από το '74 και ποτέ μα ποτέ δεν άκουσα χειροκρότημα στην Ελλάδα! Η πρώτη φορά που μου έτυχε ν΄ακούσω κάτι τέτοιο ήταν το '89 σε πτήση ΟΑ Αθήνα - Ρώμη. Απόρησα και ακόμα απορώ. Μόνο τα παιδιά σε σχολικές εκδρομές θα μπορούσε ίσως να το κάνουν, και αυτά αν είναι από μέρη που δεν ταξιδεύουν συχνά με αεροπλάνο. Πάντως το ακούω όλο και σπανιότερα.
 
Τα ταξίδια μέχρι το 70 ήταν ένας γολγοθάς καθώς πολλά ατυχήματα είχαν συμβεί και το ταξίδι δεν ήταν άνετο όπως σήμερα. Επίσης το ταξίδι γινόνταν εξ ολοκλήρου χειροκίνητα ή με υποτυπώδες αυτόματο. Εμένα μου φαίνεται εντελώς φυσιολογικό να χειροκρόταγαν τότε και σαν κληρονομία να συμβαίνει και σήμερα.
 
Κάθε φορά που πάω στην Κρήτη από Αθήνα (και το αντίθετο), το έθιμο του χειροκροτήματος συνεχίζεται κανονικά!

Στο εξωτερικό αμφιβάλλω αν υπήρχε ποτέ τέτοια συνήθεια...
 
Εγω θυμαμαι τα χειροκροτηματα σε πτησεις με επιβατες μαθητες 5ημερων στις αεροσυνοδους :)
 
Θεικο το θεμα που ανοιξες . :D Απο την μεχρι τωρα εμπειρια μου ταξιδευωντας με αεροπλανα εχω καταλαβει οτι δεν ειναι εθιμο αλλα η ανακουφιση των επιβατων που προσεδαφηζεται επιτυχως το αεροπλανο στην γη . ;)
 
Προσωπική εμπειρία: έτος 2008, σε πτήση Αθήνα-Λάρνακα (κοίτα να δεις σύμπτωση, foutix...), όντας φαντάρος στην ΕΛ.ΔΥ.Κ. Σε μια πτήση με σχετική κακοκαιρία, πέφτουμε σε κενό αέρος. Δυο με τρία λεπτά κράτησαν οι αναταράξεις θυμάμαι. Τη στιγμή εκείνη ήταν και μια αεροσυνοδός στην καμπίνα των επιβατών, φορτωμένη με δίσκους από το γεύμα που είχε μοιραστεί προηγουμένως. Έκανε φοβερή προσπάθεια να μην της πέσουν και τα κατάφερε! Στο τέλος, όλοι ξεσπάσαμε σε χειροκροτήματα, που πιθανώς πήγαιναν προς την κοπέλα... Διαβάζοντας το παρόν θέμα, ανέσυρα από τη μνήμη μου το περιστατικό και σκέφτηκα πως θα μπορούσε να αναφέρονταν και προς τους πιλότους.

Σ.Σ.: δεν θυμάμαι αν η συγκεκριμένη πτήση ήταν αμιγώς στρατιωτική ή μικτή. Πάντως, ήταν σίγουρα Πολιτικής Αεροπορίας, μιας και δεν έχω πετάξει άλλη φορά, εκτός από την περίοδο της θητείας μου στη Μεγαλόνησο, και όλες οι πτήσεις μου ήταν με Ολυμπιακή ή με Aegean.
 
δεν έχω πετύχει χειροκρότημα σε προσγείωση αλλά σε απογείωση. 15 χρόνια πριν, θύελλα, απαγορευτικό πτήσεων στο νησί και πολιτικό δρομολόγιο ολυμπιακής (το μικρό με τους δύο έλικες) με επιβάτες όλα τα στελέχη της ασδεν +αγεσ.

εάν δεν γινόταν η πτήση θα είχαμε ανεξέλεγκτες καταστάσεις...

με καθυστέρηση 3 ωρών και με πρόβλεψη για επιδείνωση μάλλον "δόθηκε εντολή" η πτήση να πραγματοποιηθεί.

χρήση όλου του διαδρόμου, ώθηση "παπιού" το αεροπλάνο, η πορεία κατά την απογείωση ήταν μία τεθλασμένη γραμμή και αφού αφήσαμε το έδαφος οριακά ξεκίνησε ο γολγοθάς να πάρει ύψος αλλά δεν...

με τα χίλια ζορια και έχοντας την αίσθηση ότι είμαστε πάνω από στέγες τελικά φτάσαμε στο επιθυμητό ύψος (χειροκροτήσαμε όλοι, ο αγεσ πρέπει να έδωσε εν είδει αστείου και καλά τιμητική στον πιλότο) και ήρθαμε μία ώρα μετά στο ελληνικό.

οι έλληνες -δίχως να γνωρίζω- έχω την εντύπωση πως τηρούν κάποιο πρωτόκολλο. απο-προσγειώνονται λες και βρίσκονται σε αεροπλανοφόρο. στάση-γκάζωμα κινητήρων-ελεύθερα φρένα-μέγιστη επιτάχυνση-μικρή χρήση του μήκους διαδρόμου-γρήγορη άνοδος.

στην προσγείωση αντίστοιχα μικρή χρήση του διαδρόμου και απότομα φρένα.

καμία σχέση με τους ξένους που από την δική μου εμπειρία είναι πιο χαλαροί έως "χειμάδια"
 
Dr. SLUMP είπε:
Στο εξωτερικό αμφιβάλλω αν υπήρχε ποτέ τέτοια συνήθεια...
Σε βεβαιώνω ότι και υπήρχε και υπάρχει. Το πρώτο μου ταξίδι στην Αμερική ήταν το 1980 με 747 της TWA και τότε άκουσα χειροκρότημα στην προσγείωση - δεν ήξερα ότι υπήρχε αυτή η συνήθεια, μου έκανε μεγάλη εντύπωση, γι' αυτό το θυμάμαι. Και καλα, αυτή ήταν κατ' ευθείαν Αθήνα - ΝΥ οπότε ας πούμε ότι "έφταιγαν" οι Ελληνες επιβάτες. Αλλά έκτοτε έχω πετάξει πολλές φορές, και μέσα στις ΗΠΑ και υπερατλαντικές πτήσεις οι οποίες συνήθως δεν είναι κατ' ευθείαν από / προς Αθήνα αλλά με στάση σε κάποιο Ευρωπαϊκό αεροδρόμιο. Η γενική μου εντύπωση είναι ότι όσο μεγαλύτερο το αεροπλάνο και όσο μακρύτερη η πτήση τόσο πιθανότερο είναι να χειροκροτήσουν οι επιβάτες. Έτσι, το μικρό σκέλος της διαδρομής (Ευρωπαϊκό αεροδρόμιο - Αθήνα και τούμπαλιν :) ) που γίνεται με 737 ή κάποιο ισοδύναμο Airbus σπάνια ακολουθείται από χειροκρότημα.
 
Πριν από 2 εβδομάδες σε πτήση Θεσσαλονίκη-Ηράκλειο έπεσε τρελό χειροκρότημα !
 
Συνεχίζεται αλλά όχι συχνά.

Εξαρτάται από τη σύνθεση των επιβατών και το αν μιλάμε για δύσκολη προσγείωση. Ή καμιά φορά για δύσκολη διαδρομή.
 
Πίσω
Μπλουζα