Σπιρού και Φαντάζιο

[Thor]

Ο Σπιρού είναι ένα από τα παλιότερα ευρωπαϊκά κόμιξ και καθώς εξακολουθούν να εκδίδονται νέες ιστορίες του, είναι και από τα μακροβιότερα:

Α. περίοδος (1938-1943) Rob Vel

ο Σπιρού δημιουργήθηκε από τον Γάλλο δημιουργό Rob Vel (ψευδώνυμο του Robert Velter, 1909-1991) το 1938 σαν ο βασικός χαρακτήρας ενός πολυθεματικού νεανικού περιοδικού με τίτλο Spirou που εκδιδόταν από την βελγική εκδοτική Dupis. Ο Σπιρού είναι ένας νεαρός γκρουμ σε ένα ξενοδοχείο. Το ίδιο έτος δημιούργησε και το κατοικίδιό του ένα σκίουρο ονόματι Σπιπ στα πρότυπα του Μιλού του ήδη διάσημου τότε Τεν-Τεν (στα βαλονικά Σπιρού σημαίνει σκίουρος. Με το ξέσπασμα του Βʼ Παγκοσμίου Πολέμου ο Βέλτερ στρατεύτηκε και τη σειρά συνέχισε η σύζυγος και συνεργάτις του Davine (ψευδώνυμο της Blanche Dumouline, 1895-1975), κατά τη διάρκεια του πολέμου υπήρχε μεγάλη δυσκολία στο να μεταφερθούν τα σχέδια από τη Γαλλία όπου έμεναν οι δημιουργοί στο Βέλγιο όπου εκδιδόταν και τελικά το 1943 πείστηκαν να μεταβιβάσουν τα δικαιώματα στον εκδότη οποίος ανέθεσε στο Jije τη συνέχεια της σειράς. Αυτή η περίοδος του Σπιρού δεν έχει κυκλοφορήσει σε άλμπουμ παρά μόνο τη δεκαετία του 70 σε 2 επετειακά εκτός σειράς άλμπουμ.


Β. περίοδος (1943-1946) Jije

O Jije (ψευδώνυμο του Joseph Gillain, 1914-1980), είναι ένας σημαντικός Βέλγος δημιουργός με τεράστια επιρροή στο γαλοβελγικό κόμικ (δημιουργός της λεγόμενης σχολής του Σαρλερουά), που δυστυχώς όμως σήμερα τον θυμόμαστε μόνο σαν δάσκαλο σημαντικών δημιουργών (Franquin, Morris, Roba, Peyo, Moebius μεταξύ άλλων). το 1944 συστήνει στο κοινό τον νέο καλύτερο φίλο και συμπρωταγωνιστή του Σπιρού τον Φαντάζιο, ένα νεαρό δημοσιογράφο. Η σειρά που έμελε να μετονομαστεί σε Σπιρού και Φαντάζιο έμεινε στα χέρια του Jije μόλις 3 χρόνια, ως το 1946 όταν κάτω από το βάρος των πολλών υποχρεώσεών του παραχώρησε σε μαθητές του τις περισσότερες από τις σειρές που δούλευε. Οι Σπιρού και Φαντάζιο περνάνε στα χέρια του νεαρού Andre Franquin. Ούτε η δουλειά του Jije συμπεριλαμβάνεται στα επίσημα άλμπουμ της σειράς αλλά έχει συλλέγει σε εκδόσεις εκτός σειράς (πέρααπό κάποια σενάρια που έγραψε αργότερα για τον Franquin.


Γ. Περίοδος (1946-1968) Andre Franquin.

Ο Βέλγος Franquin (1924-1997) είναι αυτός που οδήγησε στην πραγματική επιτυχία τη σειρά. Πλαισιωμένος από ένα πλήθος συνεργατών και με τη βοήθεια και την καθοδήγηση του Jije δημιούργησε ουσιαστικά τον κόσμου όπου ζουν και δρουν οι ήρωες του. Από τις πιο χαρακτηριστικές προσθήκες του στη σειρά ήταν ο Μαρσουπιλαμί (ένα φανταστικό πιθηκοειδές ον) το 1952, ο τρελός επιστήμονας κόμης ντε Σαμπινιάκ (Μανιταριάκ στη Μαμούθκόμιξ) το 1951, η Σεκοτίν, (Κολιτσίνη για την Μαμούθ, ο πρώτος γυναικείος χαρακτήρας της σειράς, επαγγελματικός αντίπαλος του Φαντάζιο και αργότερα ερωτικό αντικείμενο του πόθου του Σπιρού) το 1953, κα. Η δουλειά του Franquin συγκεντρώθηκε σε 20 άλμπουμ (τα 1-19 και 24 της αρχικής έκδοσης) συν 1 εκτός σειράς. Οι ιστορίες του είναι προσχηματικές ενώ το βάρος πέφτει στο σκίτσο και τα γκαγκς. Από αυτή την περίοδο η Μαμούθκόμιξ το 1998-1999 εξέδωσε 7 άλμπουμ (με υλικό από 5 άλμπουμ της γαλλικής). Αυτά ήταν τα ακόλουθα:

1. Οι πειρατές της σιωπής (10) (1955)

σκίτσα Franquin & Will (ψευδώνυμο του Βέλγου Willy Maltaire, 1927-2000), κείμενα Maurice Rosy (Βέλγος, 1927-)

Προβολή συνημμένου 56368

2. Ταξιδευτής από το μεσοζωικό αιώνα (13) (1957)

σκίτσα και κείμενα Franquin

3. Χρυσέ μου γορίλα (11) (1956)

σκίτσα και κείμενα Franquin

4. Η φωλιά των μαρσουπιλαμι (12) (1956)

σκίτσα και κείμενα Franquin

 


Προβολή συνημμένου 56369

5. Διακοπές χωρίς παρατράγουδα (περιέχει 2 ιστορίες)

α. Διακοπές χωρίς παρατράγουδα (1957)

σκίτσα και κείμενα Franquin (είχε εκδοθεί στο άλμπουμ 11 μαζί με το Χρυσέ μου γορίλα)

β. Το πανηγύρι των παρανόμων (1958)

σκίτσα Franquin & Jidehem (ψευδώνυμο του Βέλγου Jean de Mesmaeker, 1935-), κείμενα Franquin (Αυθεντικά ανήκει στο άλμπουμ 12, Η φωλιά των μαρσουπιλαμι)

6. Επικίνδυνα παιχνίδια (περιέχει 2 ιστορίες)

α. Les petits formats (1958)

σκίτσα Franquin & Jean Roba (Βέλγος, 1930-2006), κείμενα Franquin (Αυθεντικά ανήκει στο άλμπουμ 17, Ο Σπιρού και οι άνθρωποι-φούσκες)

β. La quick super (1955)

σκίτσα και κείμενα Franquin. (Αυθεντικά ανήκει στο άλμπουμ 10, Οι πειρατές της σιωπής)

7. Ο Σπιρού και οι άνθρωποι-φούσκες (περιέχει 2 ιστορίες)

α. Ο Σπιρού και οι άνθρωποι-φούσκες (17) (1958)

σκίτσα Franquin & Roba, κείμενα Franquin

β. Τρόμος στο άλλο άκρο της γραμμής (1959)

σκίτσα Franquin & Jidehem, κείμενα Franquin & Greg (ψευδώνυμο του Βέλγου Michel Regnier, 1931-1999). (Αυθεντικά ανήκει στο άλμπουμ 13, Ταξιδευτής από το μεσοζωικό αιώνα)

Κατά τη δεκαετία του 60 ο Franquen ένοιωθε κουρασμένος με τη σειρά αντίθετα με τον ήρωα Γκαστόν του ο ίσιος είχε δημιουργήσει. Παράλληλα στα μέσα της δεκαετίας πέρασε μια σοβαρή κατάθλιψη με αποτέλεσμα να εγκαταλείψει τη σειρά το 68.


Δʼ περίοδος (1969-1979) Jean-Claude Fournier

Τέταρτος δημιουργός ο Γάλλος Jean-Claude Fournier (1943-). Αποχωρώντας ο Franquen κράτησε τα δικαιώματα του Μαρσουπιλαμι και του Γκαστόν (οι οποίοι δεν ξαναεμφανίστηκαν στη σειρά) αφήνοντας όμως στη διάθεση των διαδόχων του όλο το υπόλοιπο σύμπαν που δημιούργησε. Στα 9 άλμπουμ του Fournier (20-23 και 25-29), οι ιστορίες γίνονται πιο ενδιαφέρουσες τα κωμικά στοιχεία υποχωρούν και αρχίζουν να εμφανίζονται περιβαλλοντολογικοί και πολιτικοί προβληματισμοί. Μετά από 10 χρόνια ήρθε και η σειρά του να αποσυρθεί για να αφιερωθεί σε προσωπικές του δημιουργίες.


Εʼ περίοδος (1979-1982)

Μετά την αποχώρηση του Fournier οι εκδότες επεξεργάστηκαν διάφορες πιθανότητες για τη συνέχεια της σειράς. Τελικά αυτή παραδόθηκε στο ντουέτο των βέλγων Raul Cauvin (σενάριο, 193 και Nic Broca (σκίτσο, 1932-1993) οι οποίοι αποχώρησαν με τη σειρά τους μετά από 3 άλμπουμ (30-32). Στη συνέχεια αναλαμβάνει ο γάλλος Yves Chaland (1957-1990) ο οποίος προτείνει μια επιστροφή στο στυλ του κομιξ τη δεκαετία του 40. Το πείραμα αποδείχτηκε αποτυχημένο και υπερβολικά ρετρό για τα γούστα του κοινού οπότε ο Chaland απολύθηκε πριν τελειώσει η έκδοση της μοναδικής του ιστορίας στο περιοδικό Spirou. Τελικά η ιστορία εκδόθηκε το 2003 σε εκτός σειράς άλμπουμ, ενώ άλλοι 2 Βέλγου ήρθαν να αναλάβουν τη σειρά.


Στʼ Περίοδος (1982-1998) Tome & Janry

Ο σεναριογράφος Tome (ψευδώνυμο του Philippe Vandevelde, 1957-) και ο σκιτσογράφος Janry (ψευδώνυμο του Jean-Richard Geurts, 1957-) έμελε να έχουν μια από τις μακροβιότερες παρουσίες στη σειρά. Έχοντας εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία στα πρώτα του άλμπουμ, το ντουέτο δημιούργησε μια σχολή νέων δημιουργών και κατάφερε να εκσυγχρονίσει το κομικ χωρίς να το κάνει να χάσει το χαρακτήρα του, εντάσσοντας θέματα όπως η βιοτεχνολογία, η κατασκοπία τα ταξίδια στο χρόνο. Από τα 14 άλμπουμ του ντουέτου (33-46) η Modern Times εξέδωσε στα ελληνικά τα 10 πρώτα την περίοδο 1999-2003. Τα ακόλουθα (όλα σε σενάριο Tome και σκίτσα Janry):

1. Επικίνδυνος ιός (33) (1982)

2. Περιπέτεια στην Αυστραλία (34) (1983)

Προβολή συνημμένου 56370

3. Η γυναίκα ρομπότ (35) (1983)

4. Η χρονομηχανή (36) (1984)

Προβολή συνημμένου 56371

5. Η επιστροφή του Ζ (37) (1985)

Συνέχεια της χρονομηχανής

6. Ταξίδι στο χρόνο (38)

περιέχει διάφορες μικρές ιστορίες γραμμένες την περίοδο 1982-1983. Επιτυχία του άλμπουμ οδήγησε στη δημιουργία ενός σπιν οφ με θέμα τις σχολικές περιπέτειες του Σπιρου που ως τώρα έχει εκδώσει 15 άλμπουμ από το ίδιο ντουέτο δημιουργών.

Προβολή συνημμένου 56372

7. Οι μαφίες της Νέας Υόρκης (39) (1987)

8. Κυνηγώντας τον κίνδυνο (40) (1988)

9. Η κοιλάδα των καταραμένων (41) (1989)

Συνέχεια του Κυνηγώντας τον κίνδυνο

10. Οι κατάσκοποι πουβ¦ πήγανε στο κρύο (42) (1990)

Το πέρασμα των Tome & Janry από τη σειρά κρίνεται επιτυχημένο όμως η προσπάθεια τους να κάνουν πιο ρεαλιστικούς τους χαρακτήρες έκανε ένα μέρος του κοινού να δυσαρεστηθεί και να στραφεί στο πιο χιουμοριστικό μικρό Σπιρού με τις παιδικές περιπέτειες του ήρωα. Μετά την έκδοση της τελευταίας ιστορίας τους το 1998 θα περάσουν 6 χρόνια για να εκδοθεί νέα.


Ζʼ Περίοδος (2004-2008) Morvan & Munuera

Ο Γάλλος σεναριογράφος Jean-David Morvan (1969-) και ο Ισπανός σκιτσογράφος Jose Luis Munuera (1972-), (γνωστοί στους αναγνώστες του 9 της Ελευθεροτυπίας από τις περιπέτειες της Ναβις) αναλαμβάνουν το 2004 να αναβιώσουν τη σειρά που είχε σταματήσει 6 χρόνια πριν λόγω πτώσης της κυκλοφορίας. Το σκίτσο του Munuera επηρεασμένο από την καθαρή γραμμή αλλά και από το manga αρχικά είχε θετική υποδοχή αλλά μετά από 4 άλμπουμ (46-50) και με τις ιαπωνικές επιρροές να αυξάνονται και αυτή η ομάδα σταμάτησε.

Από τις εκδόσεις Modern Times κυκλοφόρησε το 2007 το πρώτο άλμπουμ αυτού του ντουέτου, είτε σαν το 11ο της σειράς (κρίνοντας από το εσωτερικό) είτε σαν το 1ο μιας νέας περιόδου έκδοσης (κρίνοντας από το εξώφυλλο):

1. (ή 11) Μια τρομερή εφεύρεση (47) (2004)

κείμενα Morvan, σκίτσα Munuera & Philippe Buchet (Γάλλος, 1962-)

Προβολή συνημμένου 56373

Ζʼ Περίοδος (2010-) Yoann & Velhman

Τελευταία αλλαγή (ως τώρα) και τέταρτο ντουέτο οι Γάλλοι Fabien Vehlman (σενάριο, 1972-) και Yoann (Chivard, σκίτσο, 1971-) που είχαν δημιουργήσει ήδη μια ιστορία εκτός σειράς. Έχοντας δημιουργήσει ως τώρα 2 επίσημα άλμπουμ (51-52) θεωρούνται καλή επιλογή για να αναλάβουν μια σειρά με πάνω από 70 χρόνια ιστορίας.

περισσότερα εξώφυλλα εδώ:http://www.retromaniax.gr/vb/album.php?albumid=2084

 

[misha]

Ωραίος δεν ήξερα οτι ήταν τόσο παλιά να είσαι καλά.

 

[Dr. SLUMP]

1938; Απίστευτο, τον είχα καθαρά για 70s χαρακτήρα! Ευχαριστούμε για τις πληροφορίες.

 

[D@redevil]

Έτυχε και πέσαν στα χέρια μου, όταν ήμουν μικρή, κάποια τεύχη -όμως δε μπορώ καν να θυμηθώ σε τι γλώσσα ήταν!

Από εκεί έμελλε να γνωριστώ με τον Σπιρού και το Φαντάζιο (μάλιστα για ένα διάστημα, το μπέρδευα με τον Τεντεν, καθώς στα τότε "άπειρα" μάτια μου, έβρισκα κοινά σκιτσογραφικά στοιχεία)....

Πολλά χρόνια αργότερα (κι επί εποχής εκδόσεων modern times) κατόρθωσα να διαβάσω 2-3 τεύχη. Τα είχα βρει αρκετά ευχάριστα, αλλά μάλλον λόγω ιδιοσυγκρασίας, είχε χαθεί το ενδιαφέρον μου πολύ γρήγορα κι έτσι δεν προχώρησα σε συλλογή!

Πολύπαθη ιστορία ο Σπιρού και δεν περίμενα ότι θα τα "κατάφερνε" να φτάσει ως τις μέρες μας, αλλά απ' ότι φαίνεται, ζει και βασιλεύει!

Εκπληκτικό αφιέρωμα, Σκανδιναβέ Θεέ!

 

[Thor]

Δεν ξέρω αν ζει και βασιλεύει, μιας και έχει περάσει 2-3 σοβαρές κρίσεις και ίσω να είναι πια λίγο ξεπερασμένος. Μετά έχοντας αλλάξει τόσους δημιουργούς δεν έχει προσωπικότητα.

Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια.

 

[Rakeesh]

Επισης ο Σπιρου ειναι απο τους χαρακτηρες για τους οποιους εχει κυκλοφορησει και τζουνιορ εκδοχή με τιτλο "Μικρός Σπιρού". Μπορω να πω οτι ηταν απο τα πολυ αστεια και πετυχημενα κομικς που εχω διαβασει

 

[Thor]

Στις 30 Απριλίου πέθανε ο Jidehem σε ηλικία 82 ετών. Είχε συμμετάσχει σαν βοηθός σκιτσογράφος σε 2 από τις ιστορίες των Σπιρού και Φαντάζιο που είχε εκδώσει η Μαμούθ κόμιξ στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Πέρα από το ότι είχε μια εξαιρετικά μακροχρόνια συνεργασία με τον Αντρέ Φραγκέν σε διάφορες δουλειές του (Σπιρού και Φαντάζιο, Γκαστόν ο Γκάφας) ο Jidehem ήταν ο δημιουργός της Σοφί, μιας χαριτωμένης και δυναμικής έφηβης κόρης ενός εφευρέτη που εμφανίστηκε στο περιοδικό Σπιρού το 1965. Η Σοφή που οι περιπέτειές της συνέχισαν να εκδίδονται ως το 1994 απετέλεσε την πρώτη σειρά στα γαλλοβελγικά κόμικ με γυναίκα σαν επώνυμο πρωταγωνιστή (θα ακολουθηθεί από τις γνωστότερες Γιόκο Τσούνο και Νατάσα που και οι δυο θα εμφανιστούν το 1970). Οι τρεις πρώτες περιπέτειες της Σοφή εκδόθηκαν στην σειρά Χρυσά Κόμιξ από την Multieditions το 1982-1983 σε μετάφραση Έλενας Ακρίτα.

 

[Uskoke]

Oι Σπίρου και Φαντάζιο είναι από τα πολύ αγαπημένα μου όπως και τα άλλα που ανέφερες φίλε Θωρ (Σόφι, Νατάσα,Γιόκο Τσούνο) και μιας και στα ελλήνικα ουσιαστικά είναι αδύνατο να τα βρει κανείς στράφηκα στο γαλλικό άμαζον όπου μπορεί να βρει κανείς εκατοντάδες κόμιξ όλων των ειδών, ότι τραβάει η όρεξη σου, γαλλικούλια μόνο να ξέρει κανείς και ...λεφτά να έχει>Εδώ βλέπουμε το Αναζηντώντας το κίνδυνο στα ελληνικά το οποίο βασικά με μύησε στον Σπίρου και Φαντάζιο μιας και δεν τον ήξερα ως παιδί, και την συνέχεια στα γαλλικά, La Vale des banis καθώς και την αγαπημένη μου σελίδα με διάφορα φανταστικά τέρατα που εμφανίζονται στην μυθική κοιλάδα των καταραμένων. Ένα που μοιάζει με αιώρα, ένα που έχει μια γλώσσα σαν ψητό κοτόπουλο, μια...συνεχής σαύρα (λογοπαίγνιο με το Courant continu που είναι το συνεχές ρεύμα), μια "τηλεόραση"...που παίζει στρουμφάκια και σε κοπανάει με ένα σφυρί και τελευταίο και χειρότερο το κουνουπάκι που προκαλεί μια τρομερή αρρώστια που θα παίξει σημαντικό ρόλο στην ιστορία. Επίσης βλέπουμε το οπισθόφυλλο που έχει 53 άλμπουμ, αν δεν κάνω λάθος η Yoko Tsuno μόλις έβγαλε ένα καινούριο άλμπουμ, το 38ο αν δεν κάνω λάθος.