Σπορ που ήμασταν καλοί [Σχολείο-Γειτονιά-Σύλλογοι]

Ειχαμε γηπεδο τεννις κοντα στο σπιτι. Μου πηραν ρακετα δωρο οι γονεις και επαιζα πολυ συχνα και μου αρεσε. Αν δεν εβρισκα παρεα, επαιζα με τον τοιχο :D

Μεγαλωσα και το αφησα. Δεν ημουνα και αθλητικος τυπος ποτε.

Στο Γυμνασιο λιγο βολεϋ, μετα καμια συμπαθεια για τον αθλητισμο.

Κατι μου αρεσε στα σερβις, τα πηγαινα καλα #)

Τα αθληματα οπως μπασκετ, ποδοσφαιρο δεν μου αρεσαν και ουτε μου αρεσουν.
 
Βασικά με ότι άθλημα και αν ασχολήθηκα ήμουν καλή.

Από το δημοτικό ακόμα όταν ερχόντουσαν και καλά για να βρουν ταλέντα με στέλνανε στο Καυτανζόγλειο για ταχύτητες.

Στο γυμνάσιο ήμουν στην ομάδα του σχολείο στο μπάσκετ. Δύο φορές πήγα για τους αγώνες 100μ και με καλές επιδόσεις για τον νομό Θεσσαλονίκης και μια φορά στο μήκος (η πιο άκυρη επιλογή που μπορούσε να κάνει ο γυμναστής μου τότε και ακόμα απορώ γιατί με έστειλε στο μήκος! )

Στο λύκειο ήμουν στην ομάδα του βόλευ (δεν κατεβάσαμε ομάδα μπάσκετ)

Πάντα πήγαινα ως η καλύτερη του σχολείο στον αγώνα ανωμάλου δρόμου μέχρι και που αποφοίτησα.

Στη γειτονιά τώρα. Μόνο ποδόσφαιρο έπαιζα και ήμουν ή άμυνα ή τέρμα. Με το ζόρι περνούσε η μπάλα :D
 
Mόνο στο βόλλευ ήμουν αρκετά καλή, κι αυτό έγινε επειδή μου άρεσε και πήγαινα βόλλευ, αλλιώς δεν θα είχα ιδέα. Εκτός από το βόλλευ τίποτα, πολύ μέτρια πράγματα. Γενικά ποτέ δεν το είχα με τα αθλήματα.
 
Kambia είπε:
Βασικά με ότι άθλημα και αν ασχολήθηκα ήμουν καλή.
Δεν ειχα καμια αμφιβολια γι'αυτο.. :)

Ομως... δεν περιοριζεσαι μονο στ'αθληματα, γιατι με οτι και να καταπιαστεις, το κανεις τελειο ;)

Στο θεμα μας ..

Το μονο σπορ που ημουν καλη στο σχολειο, ηταν το βολευ, και για ενα φεγγαρι.

Και στον αγωνα δρομου, ημουν σχετικα καλη, και ειχα και αντοχες, ενω οι περισσοτεροι παρεδιναν πνευμα

Στα υπολοιπα ημουν ο μεσος ορος (και ευτυχως δηλ) γιατι το να εισαι τελευταιος καπου, δεν ηταν και οτι καλυτερο.

Χρονια μετα.. μου ειπαν οτι εχω σωματικη διαπλαση, για ακοντιο.

Τι να γινει.. Μαλλον εχασε ο αθλητισμος ενα ταλεντο, αφου δεν με ανακαλυψαν νωριτερα :p

=====

Στην γειτονια τα πραγματα ηταν αλλιως..

Απο τις πρωτες στα μηλα, στο λαστιχο αλλα και στο σκοινακι. Βεβαια σ'αυτα.. εκανα και πολλες ωρες προπονηση και για πολλα χρονια. Οποτε.. οσο να πεις, βοηθησε και αυτο εκτος απο το εμφυτο ταλεντο :cool:
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ποδόσφαιρο: Ενώ είχα σουτ ακριβείας (με φάλτσα κλπ.) "φοβόμουν" να χωθώ, να πέσω, να τζαρτζαριστώ... Αποτέλεσμα: μάλλον άμπαλος :D

Μπάσκετ: Μεγάλη πόρωση, χιλιάδες ώρες απο λιοπύρι μέχρι βράδι έως ...αφυδατώσεως. Αποτέλεσμα: καλός αν και ποτέ δεν πήγα σε ομάδα

Βόλλευ: Μου άρεσε πολύ. Δεν είχα καλό άλμα για να παίζω κοντά στο φιλέ, αλλά από πάσες και σερβίς ήμουν διαβήτης. Αποτέλεσμα: σχεδόν καλός
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πίσω
Μπλουζα