Στο βενζινάδικο...

[johnny19818]

Στο παρόν θέμα θα ήθελα να καταθέσουμε τις αναμνήσεις μας από τα βενζινάδικα και τις λοιπές υπηρεσίες που αυτά προσέφεραν όταν είμασταν μικροί.

Στο βενζινάδικο που ο πατέρας μου έβαζε βενζίνη υπήρχε και το πλυντήριο αυτοκινήτων. Θυμάμαι λοιπόν την όλη ιεροτελεστία μετά το γέμισμα, το αυτοκίνητο πήγαινε για πλύσιμο. Δε θα ξεχάσω το αυτόματο μηχάνημα πλύσης όπου έβαζες το αυτοκίνητο πατούσες ένα κουμπί και όλα τα άλλα γινόντουσαν μόνα τους. Και μόνο στο άκουσμα ότι το είχαν φέρει από Αμερική ήταν πολύ εντυπωσιακό τότε. Οι τεράστιες βούρτσες που έπλεναν, στα μάτια μου γινόντουσαν ακόμη μεγαλύτερες καθώς και η πλούσια σαπουνάδα που γινόταν ακόμη πιο φανταχτερή. Ο πατέρας μου πάντα έβγαζε και τα πατάκια τα οποία τοποθετούσε στο τέλος ώστε πλενόντουσαν και αυτά. Όταν πλέον είχε τελειώσει το πλύσιμο ερχόταν το στέγνωμα. Ένας τεράστιος ανεμιστήρας με πολύ θόρυβο περνούσε σιγά σιγά πάνω από το αυτοκίνητο. Με τη βοήθεια τροχών περνούσε το παρμπρίζ έως το πορτ μπαγκάζ και στέγνωνε σχεδόν 100% το αυτοκίνητο. Τα πατάκια πολλές φορές τα έπαιρνε ο αέρας οπότε και στη φάση του στεγνώματος τα μετακινούσαμε για παν ενδεχόμενο.

Δίπλα ακριβώς από το βενζινάδικο ο ιδιοκτήτης διατηρούσε και ακόμη και σήμερα, αντιπροσωπεία αυτοκινήτων. Έτσι πολλές φορές κατά τη διάρκεια των γεμισμάτων πεταγόμουν και χάζευα τα νέα μοντέλα.

 

[nwntas]

Βενζινάδικα...

Κάθε φορά που πηγαίναμε στο βενζινάδικο, κατεβάζαμε ελαφρώς το παράθυρο που ήταν κοντά στην αντλία, να μυρίσει το αυτοκίνητο βενζίνη (ουδέν σχόλιο...).

Θυμάμαι τα βενζινάδικα στις εθνικές οδούς, και νομίζω ήταν της Mobil τα βενζινάδικα με τις τεράστιες "ομπρέλες" για στέγαστρο, και με σήμα τον Πήγασο.

Της Texaco είχαν αυτό το τεράστιο αστέρι, ενώ μια μάρκα που έχω δεκαετίες να συναντήσω είναι του Μαμιδάκη.

 

[PT8]

Τσάκο έναν για πάρτη σου.

 

[BETTY BOOP]

Ωραίο θέμα johnny!!! :flower:

Κοντα στο σπίτι μας, στην παλια μου γειτονια, υπηρχε ενα βενζινάδικο (υπαρχει και σημερα) το οποίο ηταν οικογενειακη επιχειρηση φίλων μας. Ετσι όταν πηγαιναμε εκει, πάντα μου αρεσε που εβλεπα τους φίλους μας. Στο βενζινάδικο πωλούνταν διάφορα λάδια/υγρα/μπαταρίες για το αυτοκίνητο και αλλα συναφη ειδη. Μου αρεσε η διαδικασία του γεμίσματος του αυτοκινητου με βενζινη όπως και η μυρωδια της βενζινης (αλλο ...καμμένο...παιδάκι από εδω!!!!:animeek.

Το βενζινάδικο είχε και πλυντηριο αυτοκινητων και εβλεπα τα αυτοκίνητα να μπαινουν για ... περιποιηση και να βγαίνουν μετά από κάμποση ωρα...φρεσκα-φρεσκα, έτοιμα για βόλτα!!!

 

[johnny19818]

Βενζινάδικα...
Κάθε φορά που πηγαίναμε στο βενζινάδικο, κατεβάζαμε ελαφρώς το παράθυρο που ήταν κοντά στην αντλία, να μυρίσει το αυτοκίνητο βενζίνη (ουδέν σχόλιο...).

Θυμάμαι τα βενζινάδικα στις εθνικές οδούς, και νομίζω ήταν της Mobil τα βενζινάδικα με τις τεράστιες "ομπρέλες" για στέγαστρο, και με σήμα τον Πήγασο.

Της Texaco είχαν αυτό το τεράστιο αστέρι, ενώ μια μάρκα που έχω δεκαετίες να συναντήσω είναι του Μαμιδάκη.

Το βενζινάδικο που αναφέρω ήταν TEXACO και αργότερα, έως σήμερα, έγινε SHELL. Προτιμούσα το μεγάλο αστέρι που είπες...

Όσο για τη μυρωδιά που λέτε, εμένα μου άρεσε μικρός η μυρωδιά από το καυσαέριο των φορτηγών... Μες την υγεία είμαστε όλοι βλέπω

 

[Rakeesh]

Πωπω δεν το πιστευω παιδια οτι αντεχατε τη μυρωδια της βενζινης. Δεν παλευοταν με τιποτα μια φορα σταματησαμε για βενζινη ενω ηταν μαζι μας ενας φιλος μου και ελεγε ποσο του αρεσει η μυρωδια, και νομιζα οτι με δουλευε (ως συνήθως)

Παντως σε μας άλλο βενζινάδικο, άλλο πλυντήριο. Μια-δυο φορες θυμαμαι να ειχα δει να πηγαινουμε το αυτοκιητο σε πλυντηριο. Μια φορα μονο καθησαμε μεσα και καναμε χαβαλε με τις βουρτσες και σαπουναδες που τριβοντουσαν μπροστα μας στο παραθυρο.

 

[Eagle 1]

Στο παρόν θέμα θα ήθελα να καταθέσουμε τις αναμνήσεις μας από τα βενζινάδικα και τις λοιπές υπηρεσίες που αυτά προσέφεραν όταν είμασταν μικροί.

Τι μου θύμισες αγαπητέ!!!!!

Η πρώτη μου επαφή με βενζινάδικο ήταν το 1977, μια και τότε αγοράστηκε το πρώτο αυτοκίνητο στην οικογένεια. Αν θυμάμαι καλά, η βενζίνη Super έκανε 22 δρχ το λίτρο και η Normal 17.... Αυτόματο πλυντήριο δεν είχε το βενζινάδικο της γειτονιάς, παρά μόνο κομπρεσέρ νερού και κουβά με σαπουνάδα..... Διαδεδομένες μάρκες τότε η Mobil και η Texaco που δεν υπάρχουν πιά. Θυμάμαι και τη Μαμιδάκης. Στα αξεσουάρ διάφορα πρόσθετα, όπως STP, υγρό μπαταρίας (τότε συμπληρώναμε τα υγρά!!!!!), λάδι Motul κλπ....

Πολύ ωραίο θέμα, ευχαριστούμε για τις αναμνήσεις!

 

[nwntas]

Τσάκο έναν για πάρτη σου.

Πωωωω αυτά είναι!!!! Να 'σαι καλά!!!!

Βλέπω ότι δεν ήμουν ο μόνος που του άρεσε η βενζίνη

Όσο για τα υγρά μπαταρίας, ιδιαίτερη μνεία στο υγρό Flash ("φίλε οδηγέ") και στη στρογγυλή συσκευασία με το καλαμάκι, που τις τοποθετούσαν σε σταντ έξω από το χώρο του ταμείου/μίνι μάρκετ των βενζινάδικων.

Επίσης, μιας και τους αναφέραμε σε άλλο thread, τους χάρτες που έδιναν δώρο τα βενζινάδικα Mobil, μαζί με τη θήκη τους, και γενικά διάφορα δώρα από βενζινάδικα, όπως ηλιοπροστασίες ή τσάντες (περισσότερο της Shell ήταν αυτές οι προσφορές).

 

[Crimson Moonlight]

Εμένα με φόβιζαν τα βενζινάδικα γιατί σκεφτόμουν ότι ένα τσιγάρο να πετάξεις κάτω ή να μιλάς στο κινητό και θα γίνει έκρηξη. Ακόμα και τώρα σπάνια τα πλησιάζω για τον ίδιο λόγο. Όσο για την μυρωδιά της βενζίνης δεν μου άρεσε ποτέ, ειδικά από τότε που έμαθα ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σαν ναρκωτικό την σιχάθηκα. Μ' αρέσουν όμως τα χρώματα που αφήνει όταν πέσει στο νερό. Συνήθως ήταν βρεγμένα κάτω απ' τα πλυντήρια και το νερό είχε ένα ιριδίζον χρώμα.

 

[PT8]

Κάποτε είχα τρελό φετίχ με τις βενζίνες και τα πετρελαιοειδή γενικά.

Ακόμα και τώρα ψάχνω παλιές καταχωρήσεις Ελλάδας και εξωτερικού και πάντα έχω τεντωμένες κεραίες για παλιά βενζινάδικα σε Ελληνικές ταινίες αλλά κ στους δρόμους.

Αγαπημένες μάρκες ήταν η Φίνα (είχε ο αδερφός της γιαγιάς μου βενζινάδικο Φίνα! ), η Τέξακο, η Τοτάλ, ο Μαμιδάκης και φυσικά η ESSO (PAPPAS) η οποία κάπου τέλη 80ς άλλαξε κ έγινε ΕΚΟ.

 

[Eagle 1]

Όσο για τα υγρά μπαταρίας, ιδιαίτερη μνεία στο υγρό Flash ("φίλε οδηγέ") και στη στρογγυλή συσκευασία με το καλαμάκι, που τις τοποθετούσαν σε σταντ έξω από το χώρο του ταμείου/μίνι μάρκετ των βενζινάδικων.

Μπράβο nwntas, Flash λεγόταν το υγρό μπαταρίας στη στρογγυλή συσκευασία, γραμμένο σε πορτοκαλί φόντο. Προσπαθούσα να το θυμηθώ, αλλά δεν μου ερχότανε. Επίσης να αναφέρω κάτι δεντράκια, σαν έλατο από υλικό σαν χαρτόνι, μέσα σε πλαστική διάφανη συσκευασία (ζελατίνα) με κορδόνι για να τα κρεμάς στον καθρέφτη ή στην κονσόλα. Τρυπούσες το πλαστικό με καρφίτσα και μύριζε με άρωμα ο χώρος των επιβατών. Αν έκανες πολλές τρύπες ή το έβγαζες τελείως .... γινόταν αποπνικτική η ατμόσφαιρα ιδίως τις πρώτες μέρες. Ήταν σε διάφορα χρώματα, πράσινο, μπλέ, κόκκινο, ανάλογα με το άρωμα....

 

[ΦΖΠ1]

Τα πιο ρετρό στα τότε βενζινάδικα ήταν σίγουρα η εργασία πισσαρίσματος (!!!) του πατώματος του αυτοκινήτου, και η "λαδιέρα" στην οποία γινόταν η ανάμιξη βενζίνης-λαδιού για τα δίχρονα...

Οι παλιές αντλίες μοιάζαν σαν ανθρωπάκια με κεφάλι, είχαν καντράν με μεταλλικά νούμερα, αυτοκολλητάκια της Υπηρεσίας Μέτρων και Σταθμών, για κάθε περιοδικό έλεγχο, και μια διαφανή προεξοχή με τρία μικρά μπαλάκια που χόρευαν, δείχνοντας τη ροή της βενζίνης. Φυσικά τότε, η αντλία δε σταματούσε αυτόματα σε ένα ποσόν, παρά το έκανε ο χειριστής.

Αν και ο κόσμος καθόταν στατιστικά περισσότερη ώρα, αφού συνήθως "φούλαρε" τα αυτοκίνητα (ήταν και οι αντλίες πιο αργές στη ροή), σπανίως υπήρχε μαγαζάκι με καφέ, τρόφιμα ή αναψυκτικά, τουλάχιστον στο ίδιο το πρατήριο.

Μεταγενέστερο φυσικά, είναι το σταντ της Calorex, με το υγρό μπαταρίας Flash, αλλά και το σταντ της Autosos, με καλώδια μπαταρίας, συρματόσκοινο ρυμούλκησης και χειροκίνητη τρόμπα καυσίμου.

Από αναλώσιμα αυτοκινήτων άντε να έβρισκες καμιά ασφάλεια ή καμιά λάμπα, ενώ σήμερα φυσικά διαθέτουν μπαταρίες, μπουζί, όλα τα αξεσουάρ, ενώ σε μερικά βενζινάδικα λειτουργούν και συνεργεία. Για να μην πούμε για καυσόξυλα, ελαστικά κλπ.

Θυμάμαι επίσης τους παλιούς υδραυλικούς γρύλους, πάνω μόνο σε μία, κεντρική ανοξείδωτη κολόνα, που συνήθως γύριζε ελαφρά, μαζί με το αυτοκίνητο, ενώ σήμερα έχει αντικατασταθεί από διαφορετικού τύπου κατασκευές.

 

[nwntas]

Επίσης, σε μια άκρη του βενζινάδικου υπήρχε το μαραφέτι για τη μέτρηση της πίεσης των λάστιχων, και το λάστιχο με τη βαλβίδα για να φουσκώσεις τα λάστιχα (αυτοκινήτου ή ποδηλάτου). Καμιά φορά πηγαίναμε τα ποδήλατά μας σε βενζινάδικο για να φουσκώσουμε τα λάστιχα.

 

[johnny19818]

Με αυτά και με τα άλλα θυμήθηκα ένα πρόβλημα που είχε το 2ο μας αμάξι ένα Opel Ascona του 1987 το οποίο κατά τα λεγόμενα δεν έκανε εξαέρωση στο ρεζερβουάρ με συνέπεια μπορεί το ρεζερβουάρ να έδειχνε γεμάτο, στην ουσία όμως

έπαιρνε λίγα λίτρα ακόμη. Έτσι για να φύγει ο αέρας, μετά το φουλάρισμα, ο πατέρας μου κι εγώ πηγαίναμε πίσω από τον δεξιό προφυλακτήρα και ανεβοκατεβάζαμε με δύναμη το αμάξι. Περιέργως το κόλπο λειτουργούσε αλλά ωστόσο μας είχε φύγει η μέση και οι αναρτήσεις του αμαξιού ζοριζόντουσαν επιπλέον...

 

[BETTY BOOP]

Επίσης, σε μια άκρη του βενζινάδικου υπήρχε το μαραφέτι για τη μέτρηση της πίεσης των λάστιχων, και το λάστιχο με τη βαλβίδα για να φουσκώσεις τα λάστιχα (αυτοκινήτου ή ποδηλάτου). Καμιά φορά πηγαίναμε τα ποδήλατά μας σε βενζινάδικο για να φουσκώσουμε τα λάστιχα.

Τι μου θύμησες! Ποδηλατάδα όλη μερα στο χωριο κατα τις καλοκαιρινες διακοπές και καποια στιγμη...πίτα το λάστιχο! Πηγαιναμε λοιπόν στο βενζινάδικο (πολλά παιδάκια για συνοδεία!) και τα λάστιχα σε λίγα λεπτα ήταν ετοιμα!

 

[ΦΖΠ1]

Πάντως, τα περισσότερα τότε ποδήλατα, δεν είχαν σαμπρέλες με βαλβίδα αυτοκινήτου, και αυτό έκανε δύσκολο το φούσκωμα στο βενζινάδικο. Γι αυτό άλλωστε αρκετά από αυτά είχαν και μια μόνιμη τρόμπα, στερεωμένη στο σκελετό. Και αντίστοιχη δυσκολία υπήρχε και με τις μπάλες. Ο βενζινάς βεβαίως, αν έψαχνε, σίγουρα είχε τον αντίστοιχο αντάπτορα, αλλά το σκεφτόσουν πάρα πολύ να τον ενοχλήσεις...

 

[johnny19818]

Και ιδού η διαφήμιση του Flash.

 

[Sid.Stavros]

Επίσης, σε μια άκρη του βενζινάδικου υπήρχε το μαραφέτι για τη μέτρηση της πίεσης των λάστιχων, και το λάστιχο με τη βαλβίδα για να φουσκώσεις τα λάστιχα (αυτοκινήτου ή ποδηλάτου). Καμιά φορά πηγαίναμε τα ποδήλατά μας σε βενζινάδικο για να φουσκώσουμε τα λάστιχα.

Επισης πωλουσαν μαυρες τρομπες χειρος συν την τσιμουχα μεσα εξτρα και ολα τα σχετικα για το ποδηλατο: σαμπρελες,μπαλωματα,βενζινοκολλα,βαλβιδες ενω καμια φορα επι πληρωμη πχ ο πατερας του βενζινα σου εφτιαχνε την τρυπα.
Στις αντλιες διπλα ειχε και μια ξεχωριστη χειροκινητη,ηταν αυτη που εκανε την μιξη για τα διχρονα της εποχης, επισης σου εκανε επι τοπου σε μπετονακι βενζινη για το αλυσοπριονο, πηγαινες και ελεγες: ''μου ειπε ο μπαμπας μου 1 λιτρο βενζινη με λαδι" και καταλαβαινε για τι.
Πολλες φορες αν πηγαινες με το μπιτονακι για βενζινη σε ρωταγε για που το θες για να ξερει αν ειναι να σου βαλει λαδι ή οχι.
Πλυντηριο αυτοκινητων στην επαρχια δεν συναντησα ποτε,ολοι στο βουρτσα με το χερι ημασταν αλλωστε να πλυνουμε το αμαξι του μπαμπα ή του θειου γαι παραδειγμα ηταν γιορτη.