Ταινίες όπου στο τέλος το κακό υπερισχύει του καλού ή απλά με άσχημο τέλος

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας nouarra
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης

nouarra

RetroN00b
Joined
18 Σεπ 2011
Μηνύματα
26
Αντιδράσεις
1
Ξεκινάω με μια ταινία που μου είχε κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση.. και ήταν η αφορμή γιαυτό το θέμα.

1) Ο ύποπτος της Οδού Αρλινγκτον ή "Arlington Road" 1999

MV5BMTkzNTIyOTA3MV5BMl5BanBnXkFtZTYwNTU3NzY5._V1._SY317_.jpg


2)Το τέλος του κόσμου και η ταινία "The last day" 1998

3) "The skeleton key" με την Kate Hudson το 2005

4) και η πρόσφατη "Melancholia" με θέμα το τέλος του κόσμου για ακόμη μια φορά!
 
Ενδιαφερουσες σιγουρα οι ταινιες που αναφερεις, nouarra, αλλα εδω σχολιαζουμε ταινιες, σειρες, εκπομπες και ο,τι αλλο βγηκε μεχρι το 1995, αλλιως χανεται η εννοια του ρετρο.

Περαν αυτου ομως, το θεμα σου αυτο καθεαυτο ειναι εξαιρετικα ενδιαφερον. Η πρωτη ταινια με ασχημο τελος που μου ηρθε στο μυαλο ειναι το κλασικο φιλμ του 1940, The Letter με τη Bette Davis. Πολυ θλιβερο φιναλε εκει που ολα εδειχναν να πηγαινουν καλα.....

[edit] dead picture [edit]
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Εκπληκτικό θέμα! Μπράβο Nouarra. Έχουμε και λέμε...

Get Carter (1971)

Domino Principle (1977)

O άνθρωπος από την Γαλλία (1971)

Υπόθεση Πάραλαξ (1974)

Angel Heart (1987)
 
το τελος της ταινιας "i girasoli" στο οποιο η sophia loren και ο marcello mastroianni αποχαιρετιουνται οριστικα κι εκεινος επιστρεφει στη δευτερη γυναικα του..

[edit] Ο Λογαριασμός YouTube με τον οποίο σχετίζεται έχει τερματιστεί εξαιτίας πολλαπλών ειδοποιήσεων από τρίτους για παραβιάσεις πνευματικών δικαιωμάτων.[edit]
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Βασικα ολα τα θριλερ ειναι ετσι. Ακομα και οταν νικησουν οι καλοι, στο τελικο πλανο θα δειξει οτι εχουν ξεχασει μια λεπτομερεια και το κακο υπαρχει ακομα η ειναι ετοιμο να ξαναγυρισει (μαζι με καποιο σηκουελ).

Παντως τετοια ταινια θα θεωρουσα το Empire Strikes Back!
 
Bambinella , έχεις δίκιο , αγαπάω κινηματογράφο και παρασύρομαι! Λοιπόν πάμε πάλι νομότυπα αυτή τη φορά ;)

Angel Heart , σκοτεινή και υπέροχη 1987

Reservoir Dogs , Ταραντίνο στα καλύτερα του 1992

The usual suspects, ανατρεπτική από τις καλύτερες ταινίες ever για μένα 1995 (οριακά) ;)
 
Για να είμαι ειλικρινής, αν στις δύο ώρες ας πούμε που κρατάει μια ταινία ο καλός τραβάει τα μύρια όσα επί 1 ώρα και 55' και στα τελευταία 5' ρίχνει κι αυτός μερικές μπούφλες στους κακούς και ανακηρύσσεται νικητής, δεν καταλαβαίνω γιατί κερδίζει το καλό :-).

Πάντως μια ταινία που *δεν* είχε κανονικά happy end είναι "Τα πουλιά" του Χίτσκοκ. Όπως είναι τώρα, στο τέλος το ζεύγος τη γλυτώνει και φεύγει και ζούμε εμείς καλά κι αυτοί μάλλον παντρεύονται οπότε (σινεμά είναι, όχι πραγματικότητα) ζουν καλύτερα. Αλλά ο Χίτσκοκ δεν ήθελε να τελειώνει έτσι, τον ανάγκασαν οι παραγωγοί. Εκείνος ήθελε στο τέλος τέλος, πάνω που το ζευγάρι νόμιζε ότι τη σκαπούλαρε και το ίδιο νομίζαμε κι εμείς, να βλέπουν μπροστά τους το Golden Gate Bridge και πάνω της κουρνιασμένα εκατομμύρια πουλιά και πάνω εκεί να τελείωνε οι ταινία. Ανατριχιαστικό και μόνο να το σκέφτεστε, ε?
 
The Shootist με τον Μεγαλο

[edit] dead picture [edit]
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Η ταινία που μου έμεινε ως μία όπου το κακό υπερισχύει του καλού είναι "Οι τρεις μέρες του Κόνδορα". Το διφορούμενο τέλος προσωπικά μ' αφήνει με τη βεβαιότητα ότι τα πλοκάμια της παρακρατικής οργάνωσης είναι πολύ ισχυρά, ότι οι New York Times δεν θα δημοσιεύσουν τίποτα κι ότι ο Τέρνερ (Ρόμπερτ Ρέντφορντ), όπως προβλέπει ο Χίγκινς, δεν πρόκειται να πάει πολύ μακριά στους δρόμους της Νέας Υόρκης...

http://www.youtube.com/watch?v=Eovei355l4o

Αν τώρα μιλάμε για θλιβερό τέλος (κάτι εντελώς διαφορετικό μια που μπορεί να οφείλεται ούτε στο καλό ούτε στο καλό αλλά απλά στη μοίρα) βάζω τον άκρως συγκινητικό, όσο κι αναπόφευκτο, χωρισμό του Ρόμπερτ Ρέντφορντ και της Μπάρμπαρα Στρέιζαρντ στο "Τα καλύτερά μας χρόνια"

http://www.youtube.com/watch?v=v7ohTZm6RaA
 
Επίσης το "No way out" (1987), με τον Κέβιν Κόστνερ. Διφορούμενο φινάλε, με τον πρωταγωνιστή σε πραγματικό αδιέξοδο...
 
Στο The Fearless Vampire Killers, ο Καθηγητής Αμβρόσιος μεταφέρει με το έλκηθρο τον Alfred και τη Sarah με την τελευταία να κουβαλά την κατάρα των βρικολάκων ενώ ο αφηγητής αναφέρει:

“That night, fleeing from Transylvania, Professor Abronsius never guessed that he was carrying away with him the very evil he had sought to destroy. Thanks to him, this evil would now be able to spread itself across the world.”

:animlaugh:
 
The day after, που ο Τρίτος Παγκόσμιος γίνεται πραγματικότητα, και ο κόσμος καταστερέφεται από εκατοντάδες ατομικές βόμβες. Δεν έχει καθόλου, καθόλου χάπι έντ. (Μην το συγχέεται με το The day after tomorrow, που δεν έιναι ρετρό). Αυτό που με συγκλόνισε όταν την πρωτοείδα, ήταν όταν οι σοβιετικοί κάνουν μια κρουσιφλεγή ρίψη πυρηνικής κεφαλής στο Κάνσας, και βλέπεις ένα ζευγάρι που μόλις παντρεύεται να εξατμίζεται και να φάινονται μονο οι σκελετοί τους, πραγματικά τρομακτικό (κρουσιφλεγή-ή ground burst είναι όταν η βόμβα σκάει χτυπώντας το έδαφος, ενώ εγκαιροφλεγής-air burst είναι όταν σκάει στον αέρα)
 
το easy rider [edit] Ο Λογαριασμός YouTube με τον οποίο σχετίζεται έχει τερματιστεί εξαιτίας πολλαπλών ειδοποιήσεων από τρίτους για παραβιάσεις πνευματικών δικαιωμάτων.[edit]
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Στο spaghetti western THE GREAT SILENCE (1968 ) του Sergio Corbussi, οι επικηρυγμένοι είναι αυτοί που θριαμβεύουν στο τέλος και οι κυνηγοί τους πεθαίνουν όλοι!! Μια ταινία με πρωταγωνιστές τον Klaus Kinski και τον Jean-Louis Trintignant. Η μουσική είναι του σπεσιαλίστα του είδους Ennio Morricone.

 
Στο θρίλερ Burnt offerings (1976), με Όλιβερ Ρήντ και Kάρεν Μπλάκ, όπου εκεί που νομίζεις οτι η οικογένεια έχει σωθεί, το στοιχειωμένο σπίτι "δείχνει τα δόντια του" στην τελευταία σκηνή...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
  • Like
Reactions: Dom
Ο Ταχυδρομος χτυπαει παντα δυο φορες. Ταινια του 1946 με την εκθαμβωτικη Λανα Ταρνερ στο ρολο της Κορα και τον Τζων Γκαρφιλντ στο ρολο του εραστη της, Φρανκ.

Τη στιγμη που ολα δειχνουν να εχουν παρει το δρομο τους και οι δυο εραστες γλιτωνουν την καταδικη για το φονο του αντρα της Κορα, η Κορα σκοτωνεται σε δυστυχημα μεσα στο αυτοκινητο που οδηγει ο αγαπημενος της. Τοτε ο Φρανκ κατηγορειται αδικα για το θανατο της και καταδικαζεται στην ηλεκτρικη καρεκλα.

Τραγικη ειρωνια της μοιρας η καταληξη των δυο εραστων και ενα απο τα πιο θλιβερα φιναλε που ειδα ποτε.

[edit] no video [edit]
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ασανσερ για δολοφονους. Του Λουι Μαλ (1958) με Ζαν Μορό στο ρόλο της Φλοράνς και Μορις Ρονέ στο ρόλο του Ζιλιέν. Σε αυτή την ταινία η έννοια του κακού και καλού 'ήρωα' είναι λίγο μπερδεμένα βέβαια και η ερωτική ιστορία ανάμεσα στο πρωταγωνιστικό δίδυμο εντελώς τραγική σε όλη τη διάρκεια της ταινίας. Η ιστορία αφορά ένα ζευγάρι που αποφασίζει να δολοφονήσει τον σύζυγο της Φλοράνς για να είναι μαζί αλλά ενώ αυτό γίνεται στο φινάλε το ζευγάρι αποτυγχάνει ολοκληρωτικά αφού μετά από πολλές περιπέτειες το έγκλημα αποκαλύπτεται και ο Ζιλιέν καταδικάζεται σε 20 χρόνια φυλακή με τη Φλοράνς να μονολογεί ότι θα τον περιμένει.

http://www.youtube.com/watch?v=UEpbcWTpMMo&feature=related
 
bambinella 100 είπε:
Ο Ταχυδρομος χτυπαει παντα δυο φορες. Ταινια του 1946 με την εκθαμβωτικη Λανα Ταρνερ στο ρολο της Κορα και τον Τζων Γκαρφιλντ στο ρολο του εραστη της, Φρανκ.Τη στιγμη που ολα δειχνουν να εχουν παρει το δρομο τους και οι δυο εραστες γλιτωνουν την καταδικη για το φονο του αντρα της Κορα, η Κορα σκοτωνεται σε δυστυχημα μεσα στο αυτοκινητο που οδηγει ο αγαπημενος της. Τοτε ο Φρανκ κατηγορειται αδικα για το θανατο της και καταδικαζεται στην ηλεκτρικη καρεκλα.

Τραγικη ειρωνια της μοιρας η καταληξη των δυο εραστων και ενα απο τα πιο θλιβερα φιναλε που ειδα ποτε.
Δεν έχω δει τη συγκεκριμένη ταινία αλλα έχω δει τη μεταφορά του Βισκόντι και έχω διαβάσει το βιβλίο. Νομίζω ότι δεν κερδίζει το κακό αφού έστω και απο ατυχία τιμωρούνται οι ήρωες για το έγκλημα που διέπραξαν.

Ταινίες που υπερισχύει το κακό και δεν έχουν αναφερθεί είναι οι χιτσκοκικές Υποψίες με ένα διφορούμενο φινάλε, και το Μωρό της Ρόζμαρι του Πολάνσκι
 
Thor, ο τιτλος του θεματος ειναι "Ταινιες οπου στο τελος το κακο υπερισχυει του καλου ή απλα με ασχημο τελος".

Για τη συγκεκριμενη ταινια ισχυει το δευτερο σκελος της διαζευξης. Αυτο ειναι ολο.
 
Scarlet street (1945) Ο Έντουαρντ Ρόμπινσον παρασύρεται από την Τζοάν Μπένετ και καταστρέφει την ζωή του.

High Sierra (1941) Σκοτώνεται ο Μπόγκι. Αυτό φτάνει για να έχει άσχημο τέλος. :(

The Desperate hours (1955) Ομοίως. Το ότι είναι δολοφόνος και απαγωγέας είναι ασήμαντες λεπτομέρειες. :P

The public enemy (1931) Πάει ο και Κάγκνεϊ...

Angels with dirty faces (1938) Πάει ο και Κάγκνεϊ... (δις)

White heat (1949) Πάει ο και Κάγκνεϊ... (τρις) :)

Le deuxieme souffle (1966) Σκοτώνεται ο Λίνο Βεντούρα...

Le rouge est mis (1957) Σκοτώνεται ο Λίνο Βεντούρα... (ξανά...)

L' armee des ombres (1967) Εδώ και αν έχει άσχημο τέλος.

Melodie en sous-sol (1963) Εδώ παραδόξως δεν υπάρχει θανατικό, αλλά χάνονται τα χρήματα... Τραγική σκηνή στο τέλος που οι Γκαμπέν και Ντελόν κοιτούν την πισίνα.

The Killing (1956) Αμ, εδώ; Τόσος κόπος, (τόσο αίμα και δάκρυ :D ) τόσα σχέδια και όλα πήγαν χαμένα.

I am a fugitive from a chain gang (1932) Σ' αυτή την ταινία υπάρχει και άσχημο τέλος, αλλά και υπερισχύει η αδικία.

Αν και όλο το έργο σου μαυρίζει την καρδιά, το τέλος είναι το πλέον δραματικό που έχω παρακολουθήσει... Ακόμα θυμάμαι τον Πολ Μιούνι να χάνεται στο σκοτάδι...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
  • Like
Reactions: RIO
Πίσω
Μπλουζα