Ταχύτητα κι αγάπη (1984)

Και να το έχει κάποιος υπενθυμίζω :)

1. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο η δημόσια διαφήμιση / πρόταση για ανταλλαγή ή αντιγραφή οπτικοακουστικού υλικού που ενδέχεται να είναι copyrighted ή να εμπίπτει γενικότερα σε νομοθεσία περί πνευματικών δικαιωμάτων. Έτσι για παράδειγμα, μπορεί κάποιος να αναφέρει πληροφοριακά π.χ. ότι διαθέτει σε DVD μια συγκεκριμένη σειρά, αλλά μέχρι εκεί. Δεν μπορεί δημόσια ούτε να την διαλαλεί σαν 'πραμάτια', ούτε σαν 'εμπόρευμα', ούτε σαν 'ανταλλάξιμο' υλικό. Κάτι τέτοιο είναι ποινικά κολάσιμο και μόνο σε μπελάδες θα μπορούσε να τον βάλει. Εξυπακούεται βέβαια ότι το τι κάνετε στα PM είναι δική σας δουλειά (όπως επίσης και αποκλειστική σας ευθύνη!). Όσα μηνύματα εντοπίζονται να παραβαίνουν τον συγκεκριμένο κανονισμό θα διαγράφονται ή θα τροποποιούνται αναλόγως, χωρίς περαιτέρω προειδοποίηση. Μέλη που αρνούνται να συμμορφωθούν θα εγκαλούνται πρώτα και, αν παρ' όλα αυτά υποπέσουν εκ νέου στην ίδια παράβαση, θα διαγράφονται.
 
Το Ταχύτητα και αγάπη δεν ειναι βιντεοταινια.

Εδω μεσα απντως δεν θα την βρεις μιας και αποτελει copyrighted υλικο.

Το thread μεταφερεται.
 
Bασικα δεν ηξερα οτι δεν ειναι βιντεοταινια.Θεωρησα απιθανο να βγηκε κινηματογραφο!

Επισης το ποστ μου εχει πιο πολυ την ενοια αν ξερει καποιος που μπορει να βρεθει,να αγορασθει,η που αλλου μπορει να εχει ποσταριστει.Παρα να ποσταριστει εδω.Την ψαχνω χρονια! :(
 
Υπενθύμιση ήταν και το δικό μου για να ήμαστε όλοι οκ ;)
 
Ποιο ειναι το τραγουδι που ακουγεται απο πανω στους τιτλους; :)
 
Aardvark είπε:
Ποιο ειναι το τραγουδι που ακουγεται απο πανω στους τιτλους; :)
Και γω την ψάχνω αυτή την μουσική , μήπως είναι από ξένο τραγούδι;
 
Ναι ξενο ειναι,εγω λεω για το τραγουδι που ακουγεται στο 1:35 πολυ γνωστο απο το 80...


 
Aardvark είπε:
Ναι ξενο ειναι,εγω λεω για το τραγουδι που ακουγεται στο 1:35 πολυ γνωστο απο το 80...
Nαι, είναι το "To France" απο Mike Oldfield με Maggie Reilly στα φωνητικά.
 
Ευχαριστω,μου θυμιζει τρελα την δεκαετια που αγαπησαμε.
 
με τον γιο του σκηνοθετη αυτης της ταινιας του τακη σιμονετατου ειμαστε φιλοι εχει πεθανει απο το 2007 οπως μου ειπε ο γιος του η φεστιβαλ φιλμ ηταν εταιρια του ομως επειδη ο πατερας του χρωστουσε χρηματα εχει χασει τα δικαιωματα των ταινιων του και δεν εχει ουτε ο ιδιος κοπιες οι μονες που υπαρχουν ειναι αυτες που ειχαν κυκλοφορισει σε βιντεο και της πηραν οσοι της βρηκαν μπορει να εχει ξεμεινει καποια σε καποιο παλιο βιντεοκλαμπ ξεχασμενη
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πολυ καλη ταινια,ενω το τελος βρισκεται στην αρχη και παλι ειναι δωσμενο με ωραιο τροπο ετσι ωστε δεν αποκαλυπτεται!!

Κατι που παρατηρησα και μου εκανε εντυπωση: σε ενα σημειο η Τετα Ντουζου δεχεται τηλεφωνημα απο τον Χρηστο Καλοου και πηγαινουν στη ντισκο. Ολα καλα μεχρι στιγμης και η ντισκο ειναι η Studio 254 η οποια βρισκοταν στο Νεο Φαληρο.

(δεν το γραφει απλα το καταλαβα μιας και εχω δει ενα αποκομμα της εν λογω ντισκοτεκ απο το περιοδικο disco μοδα in)

Βγαινοντας ομως η μαρκιζα ειναι απο τις Εσπεριδες στην Γλυφαδα!!!!!

Μυστηριο.....! :sealed:
 
argy είπε:
Πολυ καλη ταινια,ενω το τελος βρισκεται στην αρχη και παλι ειναι δωσμενο με ωραιο τροπο ετσι ωστε δεν αποκαλυπτεται!!
Κατι που παρατηρησα και μου εκανε εντυπωση: σε ενα σημειο η Τετα Ντουζου δεχεται τηλεφωνημα απο τον Χρηστο Καλοου και πηγαινουν στη ντισκο. Ολα καλα μεχρι στιγμης και η ντισκο ειναι η Studio 254 η οποια βρισκοταν στο Νεο Φαληρο.

(δεν το γραφει απλα το καταλαβα μιας και εχω δει ενα αποκομμα της εν λογω ντισκοτεκ απο το περιοδικο disco μοδα in)

Βγαινοντας ομως η μαρκιζα ειναι απο τις Εσπεριδες στην Γλυφαδα!!!!!

Μυστηριο.....! :sealed:
Ε καταλαβαινεις,ελληνικη παραγωγη με τη σχετικη προχειροτητα..

Γενικως ειναι ψιλοκακογυρισμενη,με αρκετες παρατυπιες,οπως κορναρισματα αυτοκινητων,θορυβους,φωνες παιδιων κλπ να πεταγονται σε ασχετα σημεια.

Παραξενο δεδομενου οτι μιλαμε για κινηματογραφικη ταινια και οχι βιντεοταινια.
 
Μια πολύ όμορφη και νοσταλγική ταινία που είναι συνδεδεμένη σε μας τους αθεράπευτα ρομαντικούς και νοσταλγούς των ΄80s και είναι τόσο γλυκά συνυφασμένη με πολύ όμορφες αναμνήσεις, αγνά συναισθήματα και τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα εκείνων των τόσο όμορφων και ανέμελων χρόνων της αγαπημένης μας δεκαετίας. Το στενάχωρο βλέποντας αυτήν την ταινία είναι πως 2 νέοι άνθρωποι ο Ανδρέας Πόνος ηθοποιός και σεναριογράφος της ταινίας και η Λίζα Μαλινδρέτου δυστυχώς έφυγαν πολύ νέοι.
 
" Το πέρασμα από την τρυφερή ηλικία της εφηβείας στην ωριμότητα για πολλούς γίνεται ανεπαίσθητα, για άλλους μεσολαβούν καταστάσεις και βιώματα που τους ωριμάζουν σε λίγες ώρες ".

Αυτός ο επίλογος της ταινίας πάντα μου έκανε πολύ εντύπωση...
 
Πίσω
Μπλουζα