Τα ίχνη που πηρε ο Ιντιάνα Τζόουνς...

Rakeesh

RetroDB Feeder
Joined
10 Δεκ 2007
Μηνύματα
4.578
Αντιδράσεις
1.703
Αυτες τις μερες "γιορτασαμε" τα 40 χρονια απο τοτε που βγηκε η πρωτη ταινια του τυχοδιωκτη-αρχαιολογου. Επισης τωρα που μιλαμε γυριζεται η 5η του περιπετεια.

Για εμας ο Ιντιανα Τζοουνς ειναι μια φιγουρα που συμβολιζει νοσταλγια, παιδικη ηλικια, το σινεμα του 80, την απαρχη των ταινιων δρασης οπως τις ξερουμε.

Για εναν Αμερικανο ή αγγλοσαξονα ομως, ο Ιντιανα Τζοουνς σημαινει πολλα περισσοτερα, βαθια ριζωμενα στην ιστορια και την κουλτουρα τους: ειναι το απαυγασμα μιας ρετρο φιλολογιας που ξεκινησε απο την αποκιοκρατια και ιστορικες φιγουρες κυνηγων, εξερευνητων και κατασκοπων. Κατοπιν περασε σε επιστημονικη φαντασια, με τους "Χαμενους Κοσμους", την ανακαλυψη της Ατλαντιδας ή ξεχασμενων κοιλαδων με πιθηκανρθωπους ή δεινοσαυρους. Περασε στα περιοδικα pulp, με ρωμαλαιους τυχοδιωκτες, στρατιωτες και πιλοτους που βρισκονται χαμενοι στη ζουγκλα, κυνηγημενοι απο κανιβαλους. Μερος αυτων ηταν και τα adventure movie serials του 20 και του 30 με παρομοια θεματολογια.

ce7f9a75b24828187803de2656a0d72c.jpg

e16cd523100cb5a2a8a9084677dc195b.jpg

1985013865599dd4082add07d96c0895.jpg

Εξωφυλλα αντρικων περιοδικων των 1930ς

Τετοιες φιγουρες ηταν ομως και real-life προσωπα, και ενας Αγγλος μπορουσε να ακουσει στο ραδιοφωνο τον εξερευνητη Mitchell-Hedges να αφηγειται τις περιπετειες του στη ζουγκλα, κατι που για μενα φανταζει μαγικο.

Αυτα αποτελεσαν ερεθισματα για μια ολοκληρη γενια Αμερικανων, και συγκεκριμενα ηταν μερος της νεανικης ηλικιας του Σπιλμπεργκ και του Λουκας. Λεγεται οτι καπου ειδαν λεει ενα ποστερ μιας ταινιας, με ενα σκληροτραχηλο τυπο να πηδαει σε ενα αυτοκινητο. Τοτε ο ενας ειπε νοσταλγικα "Τι κριμα που δεν βγαινουν πια ταινιες οπως εκεινα τα serials που βλεπαμε μικροι" και σιγα σιγα αρχισαν να φανταζονται πως θα ηταν το επομενο τους δημιουργημα που θα ειχε αυτα τα vibes

Οπως λεει η Wikipedia, μεταξυ αλλων
Indiana Jones is modeled after the strong-jawed heroes of the matinée serials and pulp magazines that George Lucas and Steven Spielberg enjoyed in their childhoods (such as the Republic Pictures serials, and the Doc Savage series). Sir H. Rider Haggard's safari guide/big game hunter Allan Quatermain of King Solomon's Mines is a notable template for Jones.

Εμεις, ως ελληνες της δεκαετιας του 80 και 90, δε μεγαλωσαμε μαθαινοντας στο σχολειο για τον Mitchell-Hedges ή τον Frederick Selous (στην ιστορια μας δεν ειχαμε παγκοσμιως γνωστους Ελληνες αρχαιολογους/αιγυπτιολογους/εξερευνητες), ουτε διαβαζοντας Doc Savage και Allan Quatermain, ουτε βλεποντας ταινιες οπως Secret of the Incas ή Gunga Din. Αφησαν ομως μεγαλο στιγμα, για τους δικους τους λογους ο Ιντιανα Τζοουνς, το Μυστηριο του Χρυσου Πιθηκου καθως και οι εξωτικες περιπετειες του Σκρουτζ και του Τεντεν.
stephen-collins.jpg

Σημειωτεον οτι ο Χρυσος Πιθηκος πατησε πανω στην επιτυχια του Ιντυ, χρησιμοποιωντας κοινα αρχετυπα και κλισε, αλλα εδω εχουμε να κανουμε με πιλοτο σε νησια του Ειρηνικου και οχι αρχαιολογο

Η νοσταλγια λοιπον για τον Ιντυ, τον Σκρουτζ, και αλλες παιδικες αναμνησεις, μου ξυπνησε τη νοσταλγια για κατι που ειναι παλιοτερο, και εξω απο την ιστορια και την κουλτουρα μου., Με ενδιαφερει να εξερευνησω τη φιλολογια του 30, και τις εξωτικες ταινιες δρασης εκεινης της εποχης.

Οι ηρωες ειναι ειτε αρχαιολογοι, εξερευνητες ειτε πιλοτοι. Μπορει να ειναι ειτε τυχοδιωκτες ειτε ηρωες. Οι περιπετειες τους εχουν να κανουν ειτε με το υπερφυσικο και το φανταστικο, ειτε απλα με κατασκοπους. Μπορει να ειναι στις ερημους της Αφρικης ειτε σε τροπικα νησια του Ειρηνικου.

Προς το παρον εχω δει το serial King of the Wild του 1931, που ειναι σε κακη ποιοτητα, τα εφε, ο ηχος, και οι σκηνες δρασης ειναι αστεια. Ειναι ωραια ομως η αισθηση περιπετειας, αφου ξεκιναει στην Ινδια, κατοπιν σε βοειρα Αφρικη-Αραβια, και περανε και απο μια ζουγκλα με κανιβαλους. Σε καποια φαση ειναι παγιδευμενοι σε μια σπηλια απο κανιβαλους, και για να τους διωξουν κανουν ενα ηλιθιο κολπο που προσωπικα μου θυμιζει Σκρουτζ και Ντοναλντ: παιρνουν ενα σκελετο, τον κανουν μαριονετα, και αναβουν μια φωτια, οποτε τον παρουσιαζουν σαν φαντασμα στους κανιβαλους για να τους τρομαξουν :D :D
King_of_the_Wild.jpg


Επισης παλιοτερα εχω δει το Secret of the Incas με τον Τσαρλτον Ιστον, οπου εδω εχουμε να κανουμε με ενα τυχοδιωκτη (οχι ηρωα) που ειναι και πιλοτος. Μερος της ταινιας ειναι γυρισμενη στο περιφημο Ματσου Πιτσου και εχει μια χαρακτηριστικη σκηνη οπου ο τυπος ανακαλυπτει το θησαυρο χρησιμοποιωντας ενα μηχανισμο με καθρεφτες και το φως του ηλιου
4775648_l3.jpg


Επομενα στη λιστα μου ειναι το East of Borneo και το Gunga Din.

Υπαρχουν καποιες σχετικες λιστες στο IMDB οπως αυτη

Εσεις τι γνωσεις και εμπειριες εχετε πανω στη συγκεκριμενη "κατηγορια" παλιων ταινιων, αλλα και λογοτεχνιας, αν τυχον εχετε διαβασει; Εγω δεν ειμαι πολυ του διαβασματος αλλα νομιζω οι περιπετειες του Αλαν Κουατερμειν ειναι στο public domain. Επισης δεν ξερω αν θα μπορουσαμε να βρουμε online κειμενα απο τα Αμερικανικα pulp περιπετειωδη περιοδικα του 1930.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Βρηκα αυτο το ωραιο blog που εχει συλλογη απο pulp covers, οργασμος ρετρο τεχνης!!


Γουεστερν, ντετεκτιβ, βρικολακες, πεζοναυτες, σουπερηρωες, επιστημονικη φαντασια. και πολυ σεξισμος (κουνιστρες, φαμ φαταλ αλλα και damsels in distress)!

Για εμας που ζητουμε πιο ιντιανατζοουνσιστικη φαση, υπαρχουν χρησιμα tags, οπως tropical islands, jungle, snakes, natives, arabs, και παει λεγοντας.

Επισης με αυτο το tag εντοπιζουμε τα περιοδικα που εχουν ψηφιοποιηθει και μπορουμε να κατεβασουμε απο το archive.org :D
 
Βρηκα αυτο το ωραιο blog που εχει συλλογη απο pulp covers, οργασμος ρετρο τεχνης!!


Γουεστερν, ντετεκτιβ, βρικολακες, πεζοναυτες, σουπερηρωες, επιστημονικη φαντασια. και πολυ σεξισμος (κουνιστρες, φαμ φαταλ αλλα και damsels in distress)!

Για εμας που ζητουμε πιο ιντιανατζοουνσιστικη φαση, υπαρχουν χρησιμα tags, οπως tropical islands, jungle, snakes, natives, arabs, και παει λεγοντας.

Επισης με αυτο το tag εντοπιζουμε τα περιοδικα που εχουν ψηφιοποιηθει και μπορουμε να κατεβασουμε απο το archive.org :D
Εξαιρετική ανακάλυψη, Rakeesh!! Πολύ καλό, βέβαια, το ότι υπάρχουν 110 ολόκληρες σελίδες, ήτοι 1647 πλήρως ψηφιοποιημένα τεύχη!
Πολύ θα μ' άρεσε, φυσικά, αν γινόταν κάτι ανάλογο και στη χώρα μας, αλλά δεν... :(

Να πω την αλήθεια, παρόλο που τα pulp magazines είναι "φθηνιάρικα" και λίγο "σκουπίδια", εγώ τα απολαμβάνω :D Γούστο είναι, βέβαια :)
 
Τελευταία επεξεργασία:
Δηλαδη εχεις διαβασει; Που; Ποτε; Παροτι γνωριζω τον ορο και εχω δει εικονες απο παλια (πχ. ξερω οτι ο Κοναν, ο Doc Savage και ο Shadow ξεκινησαν απο παλπ περιοδικα) δεν εχει πεσει κανενα στα χερια μου
 
Έχω διαβάσει "Μάσκα" της 3ης περιόδου, που έχω μερικούς τόμους με δεμένα τεύχη και λίγο από το "Μυστήριον". Ντάξει, μη φανταστείς ιστορίες για Όσκαρ Λογοτεχνίας, αλλά περνά ευχάριστα η ώρα. Δυστυχώς τα έχω στο χωριό, αλλά αν ανέβω τον Δεκαπενταύγουστο θα φροντίσω να τα πάρω. Δεν ξέρω αν "πιάνονται" σαν τα pulp του blog που παρέθεσες, αλλά ομολογώ πως μου άρεσαν αρκετά. Γενικά, λατρεύω τις αστυνομικές και ντεντεκτιβίστικες ιστορίες.
Πάντως, αυτά τα περιοδικά έχουν πιασάρικα εξώφυλλα (δεν το λες πάντοτε καλό) και φυσικά τίτλους "τραβηγμένους απ' τα μαλλιά" :)
 
Οι διαφορες σειρες της Ωρορα (πχ η κλασσικη Ανθολογια Επιστημονικης Φαντασιας) ειχαν μπολικο υλικο απο pulp, R.E. Howard (Conan, Solomon Kane), Edgar Rice Burroughs (Tarzan, John Carter), κλπ. Και δεν ηταν οι μονες εκδοσεις που αντλουσαν απο τετοιες πηγες.

Και οπως ειπε και ο @Αρμαγεδών, για τους οπαδους των comics, δεν ηταν το πιο δυσκολο πραγμα να βρει κανεις παλια τευχη απο ελληνικες εκδοσεις σε πρακτορεια τυπου κλπ.
 
Μαλλον και ο Μικρος Ηρως, κατι σαν ελληνικο παλπ θα μπορουσε να χαρακτηριστει;

Επισης δεν ξερω αν κανενας το εχει σκεφτει ετσι, αλλα μπορει αυτα τα περιπετειωδη serials που ανεφερα πιο πανω, ισως ηταν το κινηματογραφικο αντιστοιχο των παλπ: ιδια εποχη, παρομοια θεματολογια, φτηνιαρικα
 
Το πιο γνωστό παράδειγμα μεταφοράς Αμερικανικού pulp στη χώρα μας είναι η "Μάσκα", αρχικά του Απόστολου Μαγγανάρη και αργότερα του Τζίμμυ Κορίνη, που ήταν η μεταφορά του περιοδικού "Black Mask". Ο Κορίνης, μάλιστα, σε συνέντευξη που έδωσε είπε ότι έπαιρνε μια ξένη ιστορία 70000-80000 λέξεων, την "έκοβε" και την έκανε 30000!! Ουσιαστικά, η "Μάσκα" και το "Μυστήριον" έκλεισαν όταν στέρεψε η ύλη των Αμερικάνικων περιοδικών, καθώς στα τέλη της δεκαετίας του '50 και στις αρχές του '60 το είδος παράκμασε και έπαψε να υφίσταται.

Όπως προανέφερα, μπορεί το pulp να μην έχει καμιά λογοτεχνική "ιδιαιτερότητα" (ή υπό μια γενική έννοια, αξία) αλλά αν "σβήσεις" τον εγκέφαλό σου, θα το απολαύσεις ;)

Edit: Ξέχασα να αναφέρω το εξαιρετικό βιβλίο του Τζίμμυ Κορίνη για την pulp (παρα)λογοτεχνία, το οποίο πρέπει να διαβαστεί απ' όλους του φαν του είδους ;)
 
Τελευταία επεξεργασία:
Μα για να δεις και τις ταινιες του Ιντιανα Τζοουνς τι νομιζεις; Πρεπει να ξεχασεις αυτα που ξερεις απο ιστορια/μυθολογια. Για παραδειγμα το Δισκοποτηρο δεν εχει καμια σχεση με τις Σταυροφοριες, η με την πολη της Πετρας. Ασε δε που την Τουρκια τη δειχνει σαν πχ. Ιορδανια. Στην τελευταια ταινια μαλιστα μαλλον μπερδεψαν τους Ινκας με τους Μαγιας. Τετοια εργα κατα τη γνωμη μου οφειλουν να κανουν καποια ερευνα πριν στησουν τη "μυθολογια" τους.

Θεωρω πολυ πιο εξελιγμενες τις ταινιες πχ National Treasure που ανακατευουν πιο καλα τη φαντασια με τη συνωμοσιολογια και την πραγματικοτητα. Κατι σαν Κωδικας Νταβιντσι. Το "κακο" ειναι οτι οι συγκεκριμενες ταινιες διαδραματιζονται στη σημερινη εποχη, και μεσα σε πολεις.
 
Θα συμφωνήσω 100% με το ποστ σου!! Η τετρα(πεντα)λογία με τον Ιντιάνα είναι γεμάτη ιστορικές ανακρίβειες, αλλά κάπου πρέπει να "πατήσει" το σενάριο, έστω και αν είναι πέρα για πέρα ανακριβές. Παρ' όλ' αυτά, θεωρώ πως οι ταινίες αυτού του είδους, που μπλέκουν την ιστορία με τη συνομωσιολογία δεν "πρέπει" να έχουν "καθαρή" ιστορική βάση, γιατί δεν θα ήταν ταινία αλλά "μάθημα διαστρεβλωμένης ιστορίας" :)
 
Sand Pirates of the Sahara ειναι μια ανυπαρκτη ταινια. Ενα αποσπασμα της γυριστηκε στα πλαισια της ταινιας The Majestic, που διαδραματιζεται το 1951. Ειναι φτιαγμενη σε αυτο το στυλ


Τον πρωταγωνιστη τον υποδυεται βεβαια ο Μπρους Καμπελ. Το αγαλματιδιο που του ριχνει στο κεφαλι ειβαι το περιφημο ειδωλο απο τους Raiders
 
Rak, για άλλη μια φορά επίτρεψέ μου να εκφράσω τον θαυμασμό μου προς την εμβρίθεια των αναζητήσεων και τη φιλοτέχνηση των περιγραφών των ενδιαφερόντων σου.

Επειδή δεν έχω και πολλά να συνεισφέρω στο εν λόγω νήμα, θέλω απλά να σου θέσω ένα υποθετικό ερώτημα: Αν η Ελλάδα ήταν υπερδύναμη από τα 1920s μέχρι τα 1950s, πώς θα ήταν ο ελληνικός "περιπετειώδης" κινηματογράφος και τα παρελκόμενα ψυχαγωγικά μέσα (κόμικ κλπ.); Για παράδειγμα, θα είχαμε παραγωγές τύπου:

1) Ιάκωβος Ιωάννου και ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς;

2) Η Τζίνα του δάσους της Φολόης;

3) Το μυστικό του Εξαδάκτυλου;

4) Χαμένοι στο Πολυλίμνιο;

:D
 
@Omenforever τα λογια σου με σκλαβωνουν. Ωραιο να πορωνεσαι με κατι, αλλα ειναι ακομα πιο ωραιο να ξερεις οτι μπορεις να μεταδωσεις τον ενθουσιασμο σου με λογια

Νομιζω θα επαιζε πολυ Μικρα Ασια και Οθωμανικη Αυτοκρατορια, εξερευνηση στα βαθη της ανατολης και ανακαλυψη βυζαντινων παλατιων κλπ. Θα χαμε παει και στην Αφρικη και θα χαμε ανταγοωνισμο με πορτογαλους/γερμανους κλπ (ειδικα στον 1ο ΠΠ) ενω θα χαμε και φρουρια με Ελληνορθοδοξες ιεραποστολες. Σιγουρα το "επος του 40" θα ειχε πολυ μεγαλυτερο οριζοντα, και θα ειχαμε ελληνες κατασκοπους, πρακτορες, πιλοτους κλπ εναντιον των Γερμανων σε Αφρικη και Μεση Ανατολη :D

Φανταζομαι ηδη ενα σεναριο: ο εξερευνητης/πιλοτος/αρχαιολογος αλλα και πρακτορας Ιακωβος Ιωαννου σε μια αποστολη εναντιον των Γερμανων στην Ασια, χανει το αεροπλανο του στα βαθη του Αφγανισταν και ανακαλυπτει απογονους των στρατιωτων του Μ. Αλεξανδρου :D (κατι σαν το The Man who would be King του Κιπλινγκ) Και ευτυχως που ειναι Ελληνας, αφου αυτη η χαμενη φυλη μιλαει μια απομωνομενη διαλεκτο που εξελιχτηκε απο τα Αρχαια Ελληνικα.

Τωρα το αν καναμε ταινιες με τετοια θεματολογια, μπορει η ποιοτητα τους να ηταν αναλογη των "Ελληνικων γουεστερν".
 
Τελευταία επεξεργασία:
Έχω διαβάσει πως το Secret of the Incas ήταν επιρροή για τον Ιντιάνα Τζόουνς σιγουρα για την εξωτερικη εμφάνιση του χαρακτηρα αν και δεν έχω δει την ταινία.Θεωρω όμως πως μεγάλη επιρροή ήταν η ταινία Ο τυχοδιωκτης του Ρίο με τον Μπελμοντο, κυρίως στον τόνο της ταινίας, τον συνδυασμό της δράσης με τις κωμικές στιγμές αλλα και τον κουλ χαρακτήρα του ήρωα και αν μη τι άλλο με την αρχική σεκάνς της πρώτης ταινίας του Ιντιάνα Τζόουνς.
 
Πίσω
Μπλουζα