Τα καλύτερα και τα χειρότερα comeback παλιών group

[portarinos78]

Ειπα να ξεκινησω αυτο το θεματακι γιατι μου βασανιζει το κεφαλι εδω και καιρο. Αρχιζω λεγοντας οτι για μενα υπαρχουν 2 κατηγοριες παλιων συγκροτηματων: α) αυτα τα οποια καποτε μεσουρανουσαν, μοιραια περασαν στην αφανια αλλα ποτε δε διαλυθηκαν και συνεχιζαν να βγαζουν κυριως κακες δουλειες και β) εκεινα που καποια στιγμη πριν απο πολλα χρονια διαλυθηκαν και στη συνεχεια επανηλθαν και μαλιστα με καλους δισκους. Ξεκιναω τις δικες μου εκτιμησεις κυριως απο γκρουπ που παντα ηταν απο τα αγαπημενα μου εστω και στη παρακμη τους:

α) Stranglers - XIV (2006) - Το γκρουπ προερχεται απο τις μεγαλες επιτυχιες της δεκαετιας του 1970 -1980, αλλαζει lineup στις αρχες του 90 και απο το 1995 και μετα πουλαει μονο στους hardcore fans καποιους κακιστους δισκους. Το 2006 ειναι η χρονια του comeback κι ας μη το πηραν ειδηση πολλοι.

β)Simple minds - Black and White (2006) - Απο τη πληρη και παταγωδη αποτυχια των δισκων της περιοδου 1996-2006 (με εξαιρεση το καλουτσικο Neapolis του 1997) στον απολυτα επικο και χαρακτηριστικο ηχο που τους ανεδειξε απο την αρχη της καριερας τους και μαλιστα με το original lineup τους. Απλα δισκαρα....και σαν να μη περασε μια μερα απο το Don't you forget about me

Επανερχομαι συντομα και με αλλες εκτιμησεις

Genesis - Calling all stations (1996) - Με νεο (τοτε) τραγουδιστη βγαζουν ενα δισκο που μπορει να μην ηταν και ο καλυτερος της χρονιας αλλα τουλαχιστον ηταν αξιοπρεπεστατος μετα απο χρονια απραξιας

 

[pitsunami]

Ενα που μου ερχεται τωρα ειναι οι death angel:the art of dying (2004). Μεγαλη δισκαρα...και συνεχιζουν!!

 

[loner]

Πολυ ωραιο thread.....

Απο τα χειροτερα δυστυχως θα πω τους αγαπημενους μου Priest, και φυσικα το Jugulator..... Η μουσικη ηταν δυνατη ο Travis επαιζε τις καλτσες του, αλλα τα τραγουδια (εκτος του Cathedral Spires) ηταν ανεμπνευστα και βαρετα... Πληρης απογοητευση, χωρις να ευθυνεται ο Owens σε καμια περιπτωση καθως δεν εγραψε τπτ σχεδον....... Παντως η φωναρα (γιατι ειχε και εχει φοβερη φωνη) του δεν ταιριαζε με το υφος των Priest. Hταν πολυ "αμερικανια". Τελικα η φυγη του Halford ηταν καταλυτικη, και το κενο δυσαναπληρωτο......... Κριμα και πολλοι τον περιμεναν πως και πως αυτον τον δισκο....

Απο comeback σιγουρα ενα απο τα καλυτερα ηταν των Deep Purple με το Perfect Strangers, εναν εκπληκτικο δισκο που τους εβρισκε σε μεγαλη φορμα με το κλασικο (οχι ομως original) lineup....... Blackmore,Lord,Paice,Gillan,Glover δηλαδη. Φοβερα κομματια, τρομερες κιθαριες (μαστορας ο θειος Ritchie βλεπετε), και υπεροχες ερμηνειες απο τον Gillan....

Δευτερο πολυ καλο comeback ηταν και το Objection Overruled των Accept. Μετα το (π)απαραδεκτο eat the heat που ειχε ηχογραφηθει με τον David Reece (νομιζω ετσι λεγοταν), επεστρεψε ο Udo και σαν να μην περασε μια μερα απο τις ενδοξες εποχες του Metal Heart, του Balls to the Wall και του Russian Roulette. Δισκος καταιγιδα!!!!! Απο το εναρκτηριο τρομερο riff του ομωνυμου υμνου μεχρι το fade out του τελευταιου κομματιου ο δισκος ΣΠΕΡΝΕΙ μαγκες!!!!!!!!!!!!!! Γρυλισματα απο τον Udo, κοφτες riffαρες και τρομερα σολο απο τον Hoffman (o oποιος ειχε αναλαβει μονος του τις κιθαρες σε αυτον τον δισκο, οπως και στο Restless and Wild πιο πριν νομιζω....), στακατο βαρυ και ασηκωτο rhythm section..... Δισκος ΠΟΙΗΜΑ!!!!!! Δυστυχως το χαλασαν μετα τοσο με το Deathrow το οποιο ειχε ομως το Writing on the Wall και το Sodom and Gomorrah (κομματαρες αμφοτερα) καθως και το υπεροχο instrumental Drifting Apart, καθως και με το Predator απο το οποιο εγω προσωπικα ξεχωριζω μονο το Crossroads........... Oπως και να εχει παντως οι συναυλειες που ειχαν δωσει τοτε στο Ροδον (ξυνω πληγες τωρα....) ηταν για πολλους μακραν οι καλυτερες που εχουν δωθει στον συγκεκριμενο χωρο.....

Αυτα προς το παρον............

 

[starsky]

deep purple κατι με εξωφυλλο dragon η τιτλο ,φανταστειτε ουτε που το θυμαμαι

 

[keeper7k]

deep purple κατι με εξωφυλλο dragon η τιτλο ,φανταστειτε ουτε που το θυμαμαι

Μάλλον λές το Τhe Battle Rages on (1992) με Gillan στα φωνητικά και το εκπληκτικό Anya.

 

[portarinos78]

Απο τα καλουτσικα comeback group ηταν το Rock in the Weary Land απο Waterboys το 2000. Ηταν το 1ο των σκωτσεζων - ιρλανδων μετα απο το Dream Harder του 1993. Η μπαντα που εβγαλε ουκ ολιγες επιτυχιες τη δεκαετια του 1980 επεστρεψε με ενα μεστο και απλο σε γενικες γραμμες αλμπουμ το οποιο μπορει να απογοητευσε οσους περιμεναν το Don't Bang the Drum της νεας χιλιετιας αλλα ηταν πληρες. Για να μην αναφερθω στη φοβερη συναυλια τους στο Μυλο Θεσσαλονικης το Δεκεμβρη του 2000 στο πλαισιο της προωθητικης τουρ. ΙΣΩΣ ΤΟ ΠΙΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ LIVE ΑΠΟ ΟΣΑ ΕΣΩ ΔΕΙ ΣΗΜΕΡΑ.

 

[Starbuck]

Ξεκιναω τις δικες μου εκτιμησεις κυριως απο γκρουπ που παντα ηταν απο τα αγαπημενα μου εστω και στη παρακμη τους:α) Stranglers - XIV (2006) - Το γκρουπ προερχεται απο τις μεγαλες επιτυχιες της δεκαετιας του 1970 -1980, αλλαζει lineup στις αρχες του 90 και απο το 1995 και μετα πουλαει μονο στους hardcore fans καποιους κακιστους δισκους. Το 2006 ειναι η χρονια του comeback κι ας μη το πηραν ειδηση πολλοι.

άντε ρε συ.. μη μου πεις πως βγήκαν στην γύρα και περάσαν κι από 'δω;

από τα αγαπημένα μου γκρουπάκια.. ειδικά εκείνα τα δυνατά πρώιμα κομμάτια: Nice n Sleazy, Peaches, No More Heroes, Dutches, Hangin' Around, Something Better Change, Get A Grip (On Yourself), Who Wants The World κτλ. και φυσικά το εξαίρετο Golden Brown το οποίο με οδήγησε σε αυτούς..

Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί το ραδιόφωνο επέλεγε να παίζει το ξενέρωτο -κατ' εμέ- Always The Sun..

θα πήγαινα χαλαρά σε συναυλία τους.. (με την προϋπόθεση πάντοτε πως η τιμή του εισιτηρίου δεν ούρλιαζε "ήρθα για να στ' αρπάξω")

 

[portarinos78]

Λοιπον, τυγχανει να τους εχω δει στο Μυλο το 1995 με το δευτερο lineup και ηταν απλα μαματοι ακομη και μεσα σε περιοδο γενικης ανυποληψιας των δισκων τους (μετα το 95 πηραν τη κατω βολτα. Οπως ειπα οποιος γουσταρει το πρωιμο υλικο των αρχων της καριερας τους θα καραγουσταρει και το νεο τους αλμπουμ. Στοιχεια που ειχαν εντονα στην αρχη της καριερας τους ειναι παροντα ευτυχως και σ'αυτο το δισκο μετα απο πολλα χρονια: πληκτρα του θανατου, δυνατες μελωδιες, κολλητικα ρεφρεν και υφος σαν αυτο του πρωτου και θρυλικου Rattus Norvegicus (1977). Οι ρετρο πανκηδες μπορει να εχουν παραπανησια κιλα και λιγοτερα μαλλια πλεον αλλα το cd τους συστηνεται.......

 

[starsky]

Μάλλον λές το Τhe Battle Rages on (1992) με Gillan στα φωνητικά και το εκπληκτικό Anya.

ναι αυτο πρεπει να ηταν,που ο Gillan το ειχε χαρακτηρισει απο τις καυτερες αν οχι την καλυτερη δουλεια τους

εγω προσωπικα και σεβομενος την αποψη του keeper7k,προτιμω τον Gillan με το Ρακιντζη η σκετο το Ρακιντζη παρα αυτο το δισκο!

 

[portarinos78]

Απο το φετινο comeback των Stranglers στην εξωτικη.......Πρεβεζα. Πραγματικα ή οι συναυλιες στην Ελλαδα αποκεντρωνονται ή οι Stranglers ειπαν να δουν την ελληνικη επαρχια.

 

[Starbuck]

Απο το φετινο comeback των Stranglers στην εξωτικη.......Πρεβεζα. Πραγματικα ή οι συναυλιες στην Ελλαδα αποκεντρωνονται ή οι Stranglers ειπαν να δουν την ελληνικη επαρχια.

όχι ρε συ.. ήρθαν οι Στραγγαλιστές στην Ελλάδα και τους έχασα..

 

[johnny19818]

Οι Modern Talking με μια παύση εκεί μέσα-τέλη δεκαετίας 80 μέχρι τέλη δεκαετίας 90 που επανήλθαν με πολύ ωραία κομμάτια. Για χειρότερο δεν έχω κάτι προς στιγμήν.

 

[tolis]

Εντυπωσιακότερη επιστροφή κατ εμε.. ULTRAVOX

Απο τα αγαπημένα γκρούπ σε μια εποχή όπου το συνθεσαιζερ ήταν ενα όργανο και όχι πλήρες κομπιούτερ

Πιστοί στον ήχο τους κι ενα μεγάλο ουφ απο εμας τους θαυμαστές καθώς η καράφλα του Ure δεν ειναι ηθελημένη

Στο σωλήνα υπάρχει πλήρες κονσέρτο απο 2010. Επειδή ειναι μεγάλο και δέν ξέρω αν το σηκώνει το φόρουμ, παραθέτω μόνο ένα και καλό