Τα παιδιά της νύχτας
Μεταμεσονυχτιο τοκ-σοου με τον Κωστα Μυλωνα, που εφερε την εννοια του ραδιοφωνου στην τηλεοραση, αν και σε μικρο καναλι... ηταν πολυ καλη συντροφια στις 'βρωμικες' αλλα μοναχικες εφηβικες νυχτες
Ο Μυλωνας νομιζω ηταν ραδιοφωνικος παραγωγος και πρωην συνεργατης του Μαστορακη, αν και νομιζω οταν αρχισα να βλεπω την εκπομπη του ειχαν μαλωσει... η εκπομπη του παλι προβαλλοταν σε ενα απο τα απειρα μικρα καναλια που ξεπηδουσαν τοτε, και δε θα το εβρισκα αν δεν το μαθαινα απο το Μηστικωστα :Ρ)
Συμπαρουσιαστρια η Ελενη Παγουρα η οποια εχει εμφανιστει σημερα ως 'εμπειρη' πανελιστρια σε μεσημεραδικα, τοτε ηταν πιπινι :dribble:. Χαρακτηριστικα της εκπομπης ηταν η CGI εισαγωγη με τον εξαεριστηρα και το τραγουδι του Ιγκυ Ποπ (δε θυμαμαι ποιο) που εδινε ενα πολυ... urbanpunk στυλακι. Και ο Μυλωνας με καουμποικο στυλ, μαυρο γυαλι, καπελο και πολυ μακρυ μαλλι.. κακες φημες ελεγαν οτι το καπελο ειναι για την καραφλα και το γυαλι για τους κυκλους :Ρ
Τη θεματολογια της εκπομπης τη θυμομαστε ολοι αλλα δεν πειραζει να κανουμε επαναληψη... ο Μυλωνας ελεγε το μακρυ και το κοντο του και εβγαζε τα σωψυχα του καπνιζοντας τον άμπακο και πίνοντας ουίσκι... επαιρναν τηλεφωνο οι ξενυχτηδες τηλεθεατες και εβγαζαν τα δικα τους, και πετουσαν και κανα σοκιν (κυρίως)... χαρακτηριστικά θυμάμαι τον τηλεθεατή που έχει πάει με 3000 γυναίκες μετρημένες, αλλα και μια κοπελα 22 χρονων που της εκοψε το τηλ επειδη ειπε οτι ηταν (ακομα) παρθενα :Ρ
Φρασεις που θυμαμαι: '
Αυτο το εχω πει ενα εκατομμυριο τριακοσιες εικοσιεφτα φορες' (ο αριθμος ηταν στανταρ) και '
Μεγα λαθος, για να μη πω Αντεννα'
δεν ελειπαν οι γκεστ σταρ οπως ο Τουλατος με τα αποκρυφιστικα θεματα, ο Λασκος με τις αριθμολογιες, ο Ευαγγελόπουλος, ο Ζερβος, ο Μηλιώκας, η Γερασιμιδου, ο Ρεβης και ενιοτε καποια υπαλληλο της Φυλής, άντε και κανα στριπτιζακι. Υπηρχαν και 'εξτρα' εκπομπες οπως ζωντανη μεταδοση των καλλιστειων τρανσεξουαλ :Ρ
Ο Μυλωνας παλι (που οντως εχει ζησει τη ζωή του) ο,τι ελεγε το πιστευε, εστω και για χαβαλε... μιλούσε με τόση αυτοπεποίθηση και βεβαιοτητα, και τοσο διδακτικο στυλ, που στο ανοητο εφηβικό μου μυαλό φαινόταν σαν ίνδαλμα. :sure:
Και ολα αυτα οταν παραλληλα ξενυχτωντας διαβαζα για πρωτη φορα το Σιλμαριλλιον

και το πρωι παλι σχολειο!!!