Τελειώσαμε και μείναμε μονάχοι... ή της χυλόπιτας το ανάγνωσμα Νο 2...

Juanita

Retro PaTRi@RcH
Joined
23 Οκτ 2007
Μηνύματα
4.263
Αντιδράσεις
338
Επειδή το νημάτιο περί της χυλόπιτας είχε μεγάλο σουξέ, σκέφτηκα να ανοίξουμε τούτο εδώ στο οποίο να περιγράφουμε με ποιό τρόπο κατέληξε μιά πολυπόθητη σχέση...

Δλδ, η χυλόπιτα να δόθηκε στη συνέχεια...

Εδώ μάλλον θα περάσουμε από το γέλιο στο κλάμα... :cry:
 
Αμαν ρε Juanita, θελεις να μιλησουμε για χωρισμους δλδ???? Βοηθεια χριστιανοι....τωρα πραγματικα με πνιγει το ποταμακι :cry:
 
χμμμ... δεν είναι και ότι καλύτερο...αλλά τί να κάνουμε... μαθήματα ζωής είναι αυτά... και οι στεναχώριες μέσα στο πρόγραμμα... Ας ξεκινήσω εγώ λοιπόν... Αρκετάααα χρόνια πριν γνωρίσω την γυναίκα μου... ήμουν με μία άλλη κοπέλα... 2 χρόνια σχεδόν...και νόμιζα πως πηγαίναμε καλά... τί το ήθελα και εγώ...και της έκανα... πρόταση γάμου... θέλετε την απάντηση? ''Δεν είσαι ο άντρας με τον οποίο θέλω να περάσω την υπόλοιπη ζωή μου μαζί του!'' Από εδώ και κάτω μπαίνουν τα ''μπιπ'' που ακούστηκαν εκείνη την ώρα...και καλύτερα... να μην προβώ σε λεπτομέρειες... βέβαια... αργότερα και φυσικά όχι μπροστά της έβαλα τα κλάματα... αλλά εκείνη δεν το έμαθε ποτέ... Μετά, με πήρε κάποιες φορές τηλέφωνο...αλλά της έλεγα πάντα ''δεν μπορώ να σου μιλήσω...έχω δουλειά'' και το έκλεινα! :)
 
Ωχ, βρε παιδια, αυτα ειναι στεναχωρα πραγματα... :cry: Axoυ, δεν μπορω να ακουω τετοια...γιατι να μην ανοιξουμε ενα threadακι με ιστοριες που κατεληξαν στο ευτυχες γεγονος? :heartcloud: Aρκετα δυσαρεστα εχει η καθημερινη ζωη....Stan, να μας γραψεις πως εκανες προταση γαμου στην γυναικα σου :hurrah:
 
πως της έκανα πρόταση, ή πως την γνώρισα??? (η πρόταση...ήταν τελείως στην ψύχρα...και δεν είχε πολύ ενδιαφέρον... συζητάγαμε γενικά για το μέλλον μας,Πάσχα στην Αίγινα ήταν... και δεν ξέρω πώς το έφερε η συζήτηση...της λέω... θλεω να δώ κάτι ακόμα για να σιγουρευτώ... και το καλοκαίρι θα σου πώ τί θέλω! :) )
 
Λοιπόν... :eek:

Την πρώτη χοντροεπίσημη χυλόπιτα την έφαγα από ένα παιδί που έκοβε φλέβα για πάρτη μου, με είχε ταράξει στις κάρτες "love story", ξεροστάλιαζε συνεχώς έξω από το σπίτι μου και γενικώς μου είχε γίνει βδέλλα...

Από τα πολλά, και μετά το σχετικό μπούρου μπούρου από όλους (πόσο στραβή είμαι και αφήνω τέτοιες ευκαιρίες ανεκμετάλλευτες :what:) παίρνω τη γενναία απόφαση να κάνω κατάσταση...

Τι το ΄θελα;;;;

Μετάνιωνα την ώρα και τη στιγμή αλλά επειδή έδειχνε τόοοοοοοοοοσο ερωτευμένος δεν ήθελα να τον πληγώσω...

Λίγο καιρό αργότερα, άρχισε να βρίσκει δικαιολογίες για να μη βγαίνει μαζί μου, σταμάτησε τα γλυκόλογα (Μπλιάχ Χαχάτ :D ) και γενικώς έδειχνε απόμακρος...

Τι κάνει νιάου - νιάου;;;;

Βέβαια, ο κόσμος είναι υπερβολικά μικρός και λίγες μέρες μετά, η κολλητή μου τον έπιασε στα πράσα με μιά γνωστή της και εννοείται πως μου τον κάρφωσε αμέσως...

Ο Θεός είναι μεγάλος... Τη γνώρισε σε συναυλία Νταλάρα - Παπακωνσταντίνου ενώ έψαχνε να με βρει...
Τον κάλεσα να μου απολογηθεί προς τι τόση κοροϊδία :super:ενώ αν ήταν άντρας όπως διατυμπάνιζε θα είχε τα κότσια να μου το πει στα ίσια...

Η δικαιολογία ήταν η τετριμμένη: Δεν ήθελα να σε πληγώσω... είσαι πολύ καλό κορίτσι δεν ξερεις πόσο λυπάμαι... κλπ Δε φαντάζεστε πόσο πληγωμένο πουλί του νότου έδειχνα... :cry: απ΄έξω... :D γιατί από μέσα ευχαριστούσα το Θεό για τη μεγαλοθυμία του!!! :hurrah:

Δύο βδομάδες μετά, τα έφτιαξα με τον κολλητό του!!! #)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Juanita είπε:
Δύο βδομάδες μετά, τα έφτιαξα με τον κολλητό του!!! #)
H εκδικηση ειναι ενα πιατο που τρωγεται κρυο...μπραβο juanita :clap:

Αντε, ας εκτεθω κ'εγω (αλλωστε εχουν περασει χρονια και η CIA εχει ανοιξει τα αρχεια της). Εχω ζησει κ'εγω μια παρομοια ιστορια μ'αυτη της juanitas...τρελος και παλαβος στην αρχη και μετα...του τελειωσε, δλδ κατι παιχτηκε με την πρωην του, οπως εμαθα, καθοτι οποιος ψαχνει βρισκει :D Απλα στην περιπτωση μου τον χωρισα χωρις να του δωσω την ευκαιρια να απολογηθει, στεγνα και χωρις πολλα-πολλα (το λεω και το ζωδιο μου)... πιστευω οτι ποτε δεν εμαθε οτι τον ειχα ψυλιαστει και επειδη δεν ξανακολλησε με την πρωην του, εκανε προσπαθειες επανασυγκολισης με μενα...αλλα μετα την απομακρυνση εκ του ταμειου ουδεν λαθος αναγνωριζεται ;)
 
που είναι της χυλόπιτας το ανάγνωσμα Νο1 θελω να το διαβάσω
 
Juanita είπε:
Επειδή το νημάτιο περί της χυλόπιτας είχε μεγάλο σουξέ, σκέφτηκα να ανοίξουμε τούτο εδώ στο οποίο να περιγράφουμε με ποιό τρόπο κατέληξε μιά πολυπόθητη σχέση...
Δλδ, η χυλόπιτα να δόθηκε στη συνέχεια...

Εδώ μάλλον θα περάσουμε από το γέλιο στο κλάμα... :cry:
Σας εχω και γω μια εξαιρετικη εκδικηση!!Καποτε,σαν φοιτητης κι εγω ειχα μια σχεση...Δηλαδη την ειχα ξεκινησει απο το λυκειο αλλα τελικα κατεληξε να κρατησει...Η κοπελια ομως περασε Πατρα!!Εγω φουλ καψουρης να πηγαινω επι 1 χρονο καθε σαββατοκυριακο να την δω,μην την χασω...Εεε και μια μερα μου το σφυραει καποιος οτι η κοπελια τραβιεται με αλλον...Απο τοτε δεν με ξαναειδε..το μονο που ειδε ειναι ο λογαριασμος της πιστωτικης της καρτας,που καταλαααθος ειχε πεσει μεσα στην βαλιτσα μου...
 
Καλησπέρα παιδιά & Χρόνια Πολλά!

Βλέποντας αυτό το thread, ξέρετε τι θυμήθηκα? Κάτι που πιστεύω κανείς από εδώ μέσα δεν το έχει ζήσει!

Εμένα με χώρισαν παραμονή Πρωτοχρονιάς!!! Ήμουν 18 χρονών και το θυμάμαι ακόμη κι έχουν περάσει 26 χρόνια! Παρόλο που είχα δει τα σημάδια, άρχισε να χάνει το ενδιαφέρον του, βγαίναμε μόνο με την παρέα και όχι οι δυο μας, τα Χριστούγεννα μου έκανε ένα συμβολικό δώρο [ένα εορταστικό κεράκι] κι όχι κάτι πιο προσωπικό, εγώ ήμουν τόσο τσιμπημένη μαζί του που δεν ήθελα να δεχτώ ότι κάτι δεν πάει καλά. Έτσι όταν μου ζήτησε παραμονή πρωτοχρονιάς να βρεθούμε νωρίς μόνοι μας εγώ το ζώον νόμιζα ότι ήθελε να με δει έστω και για λίγο πριν γιορτάσει με την οικογένειά του... Αυτός όμως μου δήλωσε με ύφος περίλυπο σαν κουταβιού ότι δεν θέλει να ξεκινήσει η νέα χρονιά διαιωνίζοντας (...) μια κατάσταση που δεν του πάει.

εντάξει πέρασαν τα χρόνια, άλλα πράγματα ήρθαν στη ζωή μου υπέροχα αλλά αυτή η ανάμνηση θα μου μείνει ρε παιδιά, μα παραμονή Πρωτοχρονιάς???!!!
 
Με το συμπάθειο, εντάξει και εγώ είχα κάνει κάποτε σκοπιά παραμονή πρωτοχρονιάς αλλά δεν το έκανα θέμα. :supergrin:
 
Πίσω
Μπλουζα