Τελευταίοι αποχαιρετισμοί σε αγαπημένα πρόσωπα

tonytony

tonytony

retron00b (sick admin's joke!)
Joined
14 Σεπ 2008
Μηνύματα
28.289
Αντιδράσεις
49.103
Ελπίζω να μη σας φανεί μακάβριο το θέμα , περισσότερο θέλω να δοθεί έμφαση στη νοσταλγικότητα και κάτι σαν φόρος τιμής στα πρόσωπα που θα αναφερθούν. Έχετε πάει ποτέ να πείτε το "τελευταίο αντίο" σε αγαπημένους ηθοποιούς (και όχι μόνο) που έφυγαν από αυτή τη ζωή; Και ποια είναι η εμπειρία σας από αυτό; Εγώ δυστυχώς , ζώντας στην επαρχία , δεν έχω καταφέρει να πάω αν και πολύ θα ήθελα. Μπορώ όμως σκαλίζοντας το αρχείο μου και μέσα από φωτογραφίες , να δώσω όλο το χρονικό της "φυγής" της Αλίκης Βουγιουκλάκη , για να το θυμηθούν οι παλιότεροι και να το μάθουν οι νεότεροι...

 


Μέσα Απριλίου του 1996 ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ σε μια συνέντευξή του στην τηλεόραση του τότε ΣΚΑΙ για την Αλίκη , ανάμεσα στα άλλα την αποκαλεί "στρίγκλα" που του στέρησε το παιδί τους και απειλεί πως θα κυκλοφορήσει βιβλίο με την κοινή τους ζωή! Η Αλίκη δεν απαντά τίποτα και ξαφνικά ανακοινώνει στο εμβρόνητο κοινό της , στις 28 Απριλίου 1996 ότι διακόπτει τις παραστάσεις της "Μελωδίας της ευτυχίας" στη Θεσσαλονίκη γιατί είναι άρρωστη! Αισθάνεται έντονους πόνους και φεύγει επειγόντως στην Αθήνα. Στο "Ιπποκράτειο Νοσοκομείο" μετά από εξετάσεις διαπιστώνεται φλεγμονή στο πάγκρεας και αλλοιώσεις στο συκώτι...


Τότε οι γιατροί κρίνουν απαραίτητο ότι πρέπει να υποβληθεί σε περαιτέρω εξετάσεις. Έτσι , την Τρίτη 7 Μαίου 1996 καιώρα 10.40 η Αλίκη αναχωρεί με την Ολυμπιακή για το Μόναχο. Μαζί της ο Κώστας Σπυρόπουλος , ο αδερφός της Αντώνης , η πιστή της αμπιγιέζ Νότα και ο χειρούργος Νίκος Λυγιδάκης.Το θέμα γίνεται πρωτοσέλιδο σε όλες τις εφημερίδες και τα δελτία ειδήσεων...

 
1.jpg
2.jpg


4.jpg


Την Πέμπτη 9 Μαίου 1996 στις 16.45 η Αλίκη επιστρέφει από το Μόναχο. "Είμαι παλικάρι και πιστεύω ότι θα τα καταφέρω" δηλώνει σε συνέντευξη μέσα στο αεροπλάνο. Λίγες μέρες μετά , την Τετάρτη 15 Μαίου 1996 στις 14.30 η Αλίκη αναχωρεί για τη Βοστώνη των Η.Π.Α. με την πτήση 413 της Ολυμπιακής. Μαζί της ο γιός της , ο Κώστας Σπυρόπουλος και οι γιατροί Μανώλης Μπαντουβάς και Γιάννης Πουλατζάς. Εκεί κάνει αμέσως εισαγωγή στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης. Οι γιατροί δεν λένε ξεκάθαρα τη διάγνωση παρά μόνο ότι δεν αντιμετωπίζεται με χειρουργική επέμβαση αλλά με φαρμακευτική αγωγή. Πολύ σύντομα , την Κυριακή 19 Μαίου 1996 επιστρέφει στην Ελλάδα και εκεί , στο αεροδρόμιο της Αμερικής που κάνει κάποιες δηλώσεις , είναι η τελευταία φορά που την βλέπουμε "ζωντανή"...
13.jpg


14.jpg


28.jpg


Τελευταίο αντίο στο κοινό της από τη σκηνή του Θεάτρου Αθήναιον Θεσσαλονίκης

 


26.jpg
21.jpg


Επιστροφή από το Μόναχο

 




15.jpg


14.jpg


Επιστροφή από την Αμερική , η τελευταία εμφάνιση στο φακό.
 
Την Τρίτη 21 Μαίου 1996 η Αλίκη εισάγεται στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών , νοσηλεύεται στον 9ο όροφο στις σουίτες 905 και 906. Από εκεί και μετά αρχίζει ένας μαραθώνιος δημοσιευμάτων , τηλεοπτικών εκπομπών και ιατρικών ανακοινωθέντων μέχρι το Σάββατο 20 Ιουλίου (ημέρα των γενεθλίων της) όπου πέφτει σε ηπατικό κώμα και το λιτό ιατρικό ανακοινωθέν που αναφέρει "Τις τελευταίες μέρες παρατηρείται επιδείνωση της κατάστασης της υγείας της Α.Β. η οποία οφείλεται στην εξέλιξη της νόσου της". Μέχρι την Τρίτη 23 Ιουλίου στις 10.15 και αφού έχει παλέψει 3 μέρες όπου και ανακοινώνεται ο θάνατός της...Η σωρός της τίθεται σε λαικό προσκύνημα στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης μέχρι την Πέμπτη 25 Ιουλίου 1996 στις 11.00 και αμέσως μετά την κηδεία οδηγείται στην τελευταία της κατοικία...

 


8.jpg


5.jpg


3.jpg


7.jpg
6.jpg


4.jpg
3.jpg
 
Μακάβριο θεματάκι...Θυμάμαι όταν 'έφυγε' η Αλίκη, η τηλεόραση και ο τύπος μιλούσαν πολύ γι' αυτό...θυμάμαι σε απευθείας σύνδεση την τελετή στην τηλεόραση, είχα συγκινηθεί. Ήμουν σε διακοπές και την ίδια ώρα ήταν και η τελετή της γιαγιάς μιας φίλης μου...
 
Θυμάμαι όταν ''έφυγε'' η Αλίκη, η τηλεόραση και ο τύπος μιλούσαν πολύ για το θέμα. Ήμουν σε διακοπές, ήταν σε απευθείας σύνδεση η τελετή στην τηλεόραση, είχα στενοχωρηθεί...

Πάντως θα ήθελα να είχα δει τη ''Μελωδία της ευτυχίας'' στο θέατρο...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Εγώ πολύ μικρή τότε...ακόμα θυμάμαι και παραξενεύομαι με τον "περίεργο" τρόπο που το έμαθα. Ήταν το πρώτο πρωί που ξύπνησα τόσο απότομα και έτρεξα κατευθείαν στο σαλόνι, άνοιξα την τηλεόραση και έπεσα πάνω στο ιατρικό ανακοινωθέν. Πολύ κλάμα εκείνη τη μέρα, άδικα προσπαθούσαν οι γονείς μου να με επαναφέρουν. Νομίζω ήταν η πρώτη φορά που έκλαψα τόσο πολύ.
 
O πρώτος "διασημος" που "συμμετείχα" στην κηδεία του ήταν ο Γιώργος Ζαμπέτας, στο 3ο Νεκροταφείο, το Μάρτιο του 92.

Άλλη μια φορά, πήγα στην κηδεία του Δ. Παπαμιχαήλ στο Α' Νεκροταφείο, τον Αύγουστο του 2004, λίγο πριν από τους Ολυμπιακούς, αν θυμάμαι καλά.
 
Ήμουν τριών ετών όταν έφυγε από τη ζωή, όμως θυμάμαι πως την είχαν όλα τα περιοδικά εξώφυλλο καθώς και κάτι σκόρπιες σκηνές από τη τηλεόραση. :xm:
 
Danailicious είπε:
Ήμουν τριών ετών όταν έφυγε από τη ζωή, όμως θυμάμαι πως την είχαν όλα τα περιοδικά εξώφυλλο καθώς και κάτι σκόρπιες σκηνές από τη τηλεόραση. :xm:
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Ακόμα και σήμερα θυμάμαι όταν είχε φύγει η Λαμπέτη. Πένθος και τα τελευταία λόγια της να τα ψελλίζει σε μία εκπομπή του Φρέντυ Γερμανού. Ήταν 1983 και 1984, καθώς προβλήθηκε και εκπομπή-αφιέρωμα για τον ένα χρόνο μετά το θάνατό της. Αυτό που παρατήρησα πάντως είναι ότι ο πόνος ήταν πιο μεγάλος όπως και το πένθος όταν οι διάσημοι "έφευγαν" από τη ζωή στο εξωτερικό: Έλλη Λαμπέτη και Μελίνα Μερκούρη (1994) στις ΗΠΑ, Μανόλης Αγγελόπουλος και Βασίλης Τσιτσάνης στο Λονδίνο (όπως και η Μαρία Βασιλείου, η "Ευδοκία") και άλλοι που τώρα μου διαφεύγουν.
 
Σου διαφεύγει σίγουρα ο Μάνος Λοϊζος στη Μόσχα...
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα